zwerfleeuwen: REIS PORTUGAL - WEEK 7

Zondag 3 maart 2019 – Alcacer do Sal tot Sines (N 37.975287 W 8.865766) – 70 km

Tijd om te vertrekken van de camping. We moeten € 23,= betalen voor de twee nachten, lekker goedkoop dus. Onze volgende stop is in Sines. We vinden een plek aan alweer een schitterende rotsenkust. De golven zijn hoog en spatten metershoog tegen de rotsen aan. Een erg indrukwekkend gezicht weer. ’s Middags komen onze kennissen René en Door aanrijden, zij zijn weer op de terugweg. Erg leuk om elkaar weer te zien. Hun hond Hella kan het prima vinden met Chico, die twee spelen heel wat af samen. René en Door zijn voor het eerst naar Marokko geweest en hebben hele verhalen te vertellen. Jammer genoeg is ze het niet erg bevallen. Maar ach ze hebben het een keertje meegemaakt. San heeft lekkere sangria gemaakt dus dat maakt de tongen ook lekker los. Aan het eind van de dag rijden we naar een restaurant 2 km verderop aan de kust. Ondanks dat het geen tijdstip is waarop de Portugezen zouden eten, kunnen we hier toch terecht. Het is erg gezellig met elkaar. Daarna nog even kletsen in de camper en dan vinden we het genoeg en gaan we ieder naar onze eigen camper.

We staan bij Sines aan een prachtige kust. Vooral de golven die tegen de rotsen slaan, maakt het spectaculair.

En sowieso iets waar we geen genoeg van kunnen krijgen, we kunnen er uren naar kijken.

Het water spat lekker hoog op.

Blijft echt een prachtig gezicht.

En dat uitzicht hebben we dan zo vanaf onze campers, geweldig toch?

De campers staan aan de rand van de rotsen.

Dan komen Rene en Door en hebben we het gezellig, zeker met de zelfgemaakte sangria erbij.

Altijd leuk om ze weer te ontmoeten.

We rijden 2 km verder naar een restaurant waar de kust iets minder rotsen heeft.

Het eten was niets heel bijzonders, maar de sfeer was super goed.

Maandag 4 maart 2019 – Sines tot Budens (N 37.067193 W 8.810283) – 130 km

We nemen afscheid van René en Door, zij gaan naar het noorden, wij naar het zuiden. Het was er leuk om elkaar te hebben gezien. Omdat er voor dinsdag en woensdag wat slechter weer wordt voorspeld, besluiten we om helemaal tot onderin Portugal te rijden in de hoop dat het daar wat mee zal vallen. Als we zo langs de kust naar beneden rijden, komen we langs allerlei plekjes waar we in 2017 hebben gestaan. We zien heel veel ooievaars. Ook typisch dat de huizen hier weer een gekleurde rand hebben rondom de deuren en ramen. Dat zie je noordelijk niet. We rijden naar Budens, ook een plek waar we in 2017 hebben gestaan. Vanaf de doorgaande weg loopt er een weggetje 2 km richting de kust. Aan het eind hiervan is een parkeerplaats. Het is niet altijd toegestaan om hier te overnachten, maar in deze periode verwachten we geen problemen. Het is aardig druk met campers als we aankomen. Vooral veel Portugezen. Volgens ons hebben ze een lang weekend vrij i.v.m. het carnaval. Het is flink bewolkt dus van buiten zitten komt niet veel. We overleggen wat de plannen zijn voor de komende dagen en zo gaat er alweer een dag voorbij.

's Morgens nemen we afscheid van Rene en Door, zij gaan naar het noorden, wij naar het zuiden.

We rijden tot helemaal onderin Portugal en gaan middenin de natuur staan 2 km voorbij het plaatsje Budens.

Hier is een parkeerplaats waar je niet altijd mag overnachten maar in deze tijd van het jaar moet het geen probleem zijn.

San loopt de heuvel op met Chico en heeft daarvandaan dit mooie uitzicht.

Dinsdag 5 maart 2019 – Budens (N 37.067193 W 8.810283)

Vandaag worden bij Katja haar keel amandelen verwijderd. Ze wordt extra in de gaten gehouden vanwege haar slaapapneu. Gelukkig is ze alweer snel wakker na de operatie. Om twee uur mag ze weer naar huis. Jammer dat ik er niet ben om het gezinnetje bij te staan. Nu heeft Michiel zorgverlof opgenomen om alles te laten draaien.

De regen valt hier vandaag gelukkig nog best mee. Maar het is niet warm meer en zeker geen weer om buiten te zitten. Maar ook in de camper vermaken wij ons prima. Aad gaat nog wel proberen om wat te vissen maar vangt niets. Een rustig dagje zo.

Er loopt een kudde koeien met koeienbellen om voorbij. De kalfjes lopen er gezellig tussen.

Woensdag 6 maart 2019 – Budens tot Lagos (CC 15770 N 37.11581 W 8.67871) – 20 km

Het is flink gaan waaien vannacht en daardoor best veel wakker geweest. Helaas regent het ook nog steeds. We vertrekken van dit mooie plekje en gaan naar Lagos. Onderweg doen we nog even onze voorraad aanvullen bij de Lidl. In Lagos is een enorme camperplaats waar wel 100 campers op kunnen staan. Het is echt een erg ongezellige plek. De enige reden dat we hier willen gaan staan, is omdat we Lagos willen gaan bekijken. Als ’s middags de regen weg is, gaan San en ik op pad naar Lagos. Het is een 20 minuten lopen en dan zijn we in het gezellig centrum. Het is niet bepaald een mooi oud stadje, maar wel erg gezellig. Het valt ons op dat hier ongelofelijk veel toeristen lopen. Natuurlijk lopen we wat winkeltjes in want ja de prijzen zijn hier erg laag. Ik krijg van San een erg leuke tas, ik ben er helemaal blij mee. We halen nog ergens een ijsje die flink veel groter uitvalt dan we dachten. We vroegen om twee bolletjes maar we krijgen een mega ijsje. Natuurlijk zijn wij niet lullig en eten het helemaal op, zo zijn we dan ook wel weer. Vandaag zijn San en Ger 30 jaar getrouwd en nu zou je denken, dat gaan we vieren met een etentje. Maar de mannen hebben geen zin om 20 minuten naar het stadje te moeten lopen en dus gaat San pannenkoeken bakken. Lang geleden dat ik die gegeten heb, echt lekker!

Als we wegrijden van onze camperplaats, zien we veel van deze oude waterpompen.

Nog zo'n oude waterpomp.

De helft van het assortiment ijs in Lagos.

Ja dat is moeilijk kiezen, dus willen we twee bolletjes. Dat worden twee mega bollen ijs. Maar we laten ons niet kennen en eten alles op.

Donderdag 7 maart 2019 – Lagos via Ponta da Piedade tot Ferragudo (N 37.126801 W 8.52326) – 30 km

Gelukkig schijnt de zon weer volop als we wakker worden. We rijden met de campers naar Ponta da Piedade. Dit is een prachtig stukje kust en als je aan de Algarve denkt, dan zie je dit soort rotsen voor je. Geel/oranje gekleurde rotsen die uit de zee oprijzen. En ondanks dat we hier in 2017 al geweest zijn, maakt het nu nog steeds net zoveel indruk en blijven we foto’s nemen. Wat een gaaf stukje natuur! Met een lange trap kom je helemaal bij de zee. Als we genoeg hebben genoten, rijden we naar een Intermache want daar zouden we onze watertank kunnen vullen. Jammer genoeg gaat dat niet lukken want ze zijn aan het verbouwen. Dan maar direct doorrijden naar Ferragudo. Dit is een klein plaatsje tegenover de grotere stad Portimao. Ook hier hebben we in 2017 gestaan. Dit is ook de plek waar San en Ger vorig jaar hun kat Bram zijn kwijt geraakt. Het is een prachtige grote open vlakte waar campers kunnen staan. Soms wordt je hier weggestuurd maar we wagen het er wel op. We vinden een goede plek langs de rivier. Jammer dat er zo’n harde wind staat waardoor we niet buiten kunnen zitten. Maar door die harde wind is het nog wel steeds droog. Omdat onze watertank toch wel aardig leeg is, besluiten Aad en ik om 9 km terug te rijden naar Alvor waar we bij een voetbalveld water kunnen pakken. De tank is snel gevuld en dat is toch een fijner gevoel nu we weten dat we weer genoeg water hebben om gewoon te kunnen douchen. We stoppen nog even bij een Lidl en halen een cake om alsnog de trouwdag van San en Ger te vieren. Aad probeert maar weer een visje te vangen en ik bel met het thuisfront. Als het goed is, moet het morgen echt beter weer worden. We gaan het zien.

De prachtige kust bij Ponte da Piedade.

Dit stel je jezelf toch voor als je aan de kust van de Algarve denkt?

Via een trap kun je helemaal tot aan de zee lopen.

En ondanks dat we dit allemaal al in 2017 hebben gezien, maakt het nog steeds veel indruk.

En blijven we foto's maken.

Water tanken bij een voetbalstadion in Alvor.

Dit kwamen we onderweg tegen.

Het grote terrein bij Ferragudo met op de achtergrond de grote stad Portimao. Op dit veld staan altijd veel campers.

En wij nu dus ook. Soms wordt je hier weggestuurd door de politie.

Er komt een vissersboot de rivier op varen gevolgd door een enorme zwerm meeuwen.

Vrijdag 8 maart 2019 – Ferragudo (N 37.126801 W 8.52326)

Het is vandaag inderdaad veel beter weer. De hele dag zon en niet meer zo’n koude wind. Ferragudo is dus maar een klein stadje tegenover het veel grotere Portimao. Maar het oude gedeelte van Ferragudo ligt erg mooi tegen een heuvel gebouwd. Op het centrale plein zijn veel restaurants en daar is het altijd gezellig druk. Wij hebben hier twee jaar geleden heerlijk gegeten en jullie raden het vast al: we gaan maar weer eens uit eten. Gelukkig smaakt het nog net zo lekker als twee jaar geleden. De prijs is wel iets verhoogd maar € 13,= voor een heel menu is nog steeds super goedkoop. Daarna lopen we nog even door het stadje. De rest van de middag zitten we lekker van de zon te genieten. ’s Avonds krijgen we een prachtige zonsondergang.

Ons plekje in Ferragudo, aan de andere kant van de rivier ligt Portimao.

Uitzicht op Portimao.

Ferragudo is veel kleiner, het oude gedeelte is tegen een heuvel aan gebouwd.

Het centrale plein is helemaal vol met terrassen van verschillende restaurants.

Wij kiezen voor dezelfde waar we twee jaar geleden bij gegeten hebben en het smaakt weer erg lekker.

Na het uitgebreide menu lust Aad toch nog wel een ijsje.

De enorme vlakte bij Ferragudo waar veel campers staan.

Om acht uur gaat de zon onder.

En krijgen we een prachtige zonsondergang.

Zaterdag 9 maart 2019 – Ferragudo (N 37.126801 W 8.52326)

Feest vandaag want ons jongste kleinkind Jalyna wordt 4 jaar. We bellen haar natuurlijk op alhoewel ze niet veel zegt via de telefoon. Over een paar weken zullen we haar weer zien, dan kunnen we ook haar cadeau geven.

Verder valt er niet veel te vertellen over deze dag. Het is dag vol met zonneschijn en we genieten allemaal volop van de lekkere temperatuur. Aad is lekker aan het vissen. Ook al vangt hij niets, hij vindt het toch een leuke bezigheid. Zelf vermaak ik me met lezen en mijn bullet journal. Ook morgen blijven we nog op deze mooie plaats staan (als we niet worden weggestuurd natuurlijk).

Zo zijn we nu alweer 7 weken onderweg. Ik ben er wel achter gekomen dat als we inderdaad op 20 april weer thuis zijn, we in totaal 13 weken op pad zijn geweest. Ik dacht dat het 12 weken waren. Mag ach, bij ons is het nooit heel helder wanneer we echt terug komen. Tot nu toe vermaken we ons nog prima. Maar het mooie weer levert daar natuurlijk ook een grote bijdrage aan. We gaan het wel zien.