maandag 29 augustus 2016

REIS KROATIE/GRIEKENLAND - WEEK 2



Vrijdag 26 augustus (135 km). De camperplaats nodigt niet uit om een dagje te blijven staan en dus gaan we weer verder. Eerst komt er een kleine bergpas met 10% stijging, de Iselsbergpass van 1204 mtr hoogte. We komen een Lidl tegen, dus even de boodschappen bijvullen en dan verder naar Italië. Dat gaat via de Plockenpass van 1362 mtr met een stijging van 13%. Aan de Oostenrijkse kant is het goed rijden, in Italië is de weg een stuk smaller. Maar het is heel goed te doen en zo belanden we dus in Italië. We rijden nog iets verder tot net boven de stad Udine, bij het stadje Tarcento. Hier is een heel mooie gratis camperplaats waar we lekker onder de bomen kunnen staan. Met 30 graden is dat wel heel erg prettig! Langs de camperplaats is een riviertje, met een trappetje kom je in het ijskoude water. Goede plek om een dag te blijven hangen. Balou heeft ook erg last van de warmte. Aad probeert haar eerst te knippen, maar dat duurt allemaal zo lang dat we toch de tondeuse pakken. We hebben haar vroeger ook wel eens geprobeerd te scheren met de tondeuse maar dat was altijd een drama. Maar gelukkig lukt het nu wel prima en met een half uurtje zijn haar haren eraf. Behalve dan haar pootjes, die moeten we nog met een schaar knippen en natuurlijk ook haar kopje. Maar ze is weer heerlijk kort, beter voor haar! ’s Avonds loopt de camperplaats helemaal vol. Gelukkig koelt het toch aardig af en is het niet te warm om te slapen.

Onderweg naar Italië.

De eerste Italiaanse gekleurde huizen.

Riviertje bij de camperplaats in Tarcento.

Tarcento.

Camperplaats Tarcento, lekker onder de bomen.

Balou bij de kapper, eerst haar kopje maar knippen (en fijn dat ze dat vindt maar niet heus!).

De camperplaats in Tarcento, achter ons is het riviertje.
Zaterdag 27 augustus. Vandaag blijven we hier staan. We hebben een heel gesprek met een Duits echtpaar die een hondje hebben met staar. Ze zijn super begaan met Balou, die krijgt heel wat aaien over haar kop wat Balou natuurlijk erg op prijs stelt. Ze zijn erg verbaasd en jaloers dat wij een hondenbuggy hebben. Ze hadden het nog nooit gezien. Na al het geklets lopen we naar het centrum en belanden we tot ons grote plezier op een rommelmarktje. Vinden wij zo leuk! Kopen bijna een marmeren klok voor aan de muur omdat wij dachten dat hij 3 euro was, helaas dat was 30 euro en dat vonden we toch teveel. Aad koopt nog wat honing en dan maken we nog een wandeling langs het water. Het is al aardig warm, zeker als je in de zon loopt. Bij de camper was ik de eerst shirts van ons maar uit en verder gebeurt er niet zoveel meer. Heerlijk relaxen dus!

Tarcento.

En ineens belanden we in een rommelmarktje, vinden wij natauurlijk helemaal niet leuk!

Welke honing moet ik nou nemen?

Zondag 28 augustus (75 km). Na het ontbijt vullen we de camper met schoon water, het vuile water eruit en we zijn klaar voor onze trip van vandaag. Het is niet zo ver, we gaan naar Monfalcone aan de kust. Ik heb op de site van campercontact gezien dat hier een parkeerplaats is aan de zee waar je zou mogen overnachten. Via talloze rotondes komen we al snel aan een grote parkeerplaats aan de kust (N 45.78097 E 13.53809). Hier kunnen we gemakkelijk staan. Het is inmiddels al aardig warm, maar er staat gelukkig wel wat wind. Dus luifel uit en in de schaduw en in de wind is het goed uit te houden. Maar zodra je je even in de zon waagt, vinden wij het echt veel te warm. Het is dan ook 31 graden. De Italianen schijnen er geen last van te hebben. De hele dag liggen ze in de zon te bakken. Van huidkanker schijnen ze ook weinig last te hebben. Ander huidtype natuurlijk. ’s Avonds zetten we de bbq aan en daarna even de generator om de schotel omhoog te krijgen. Het voorstellen van de nieuwe boeren voor Boer Zoekt Vrouw wil ik toch wel erg graag zien!


De camperplaats in Monfalcone, lekker aan zee maar moeilijk in het water te komen (N 45.78097 E 13.53809).

In de schaduw met een lekker windje kunnen wij het wel uithouden bij de 31 graden.



's Avonds de bbq aan.

Even de gasgenerator aan om de schotel omhoog te krijgen.
Maandag 29 augustus. We zaten wat te twijfelen of we vandaag verder zouden reizen, maar hebben toch besloten dat we hier nog een dag blijven hangen. Het is een prima plek en we hebben alle tijd. Daar moeten we echt ook nog aan wennen. Zo’n gek idee! We zijn nu iets meer dan een week weg, maar het lijkt al veel langer. Het is dan ook echt genieten en we voelen ons heel erg bevoorrecht dat we dit kunnen doen. Enige minpunt is dat we onze kinderen en kleinkinderen missen. Je zou ze af en toe even een dagje bij je willen hebben.

Ons plekje in Monfalcone.

Dinsdag 30 augustus (165 km). De donkere wolken die we gisteren de hele middag boven Slovenië zagen, zorgden ’s avonds voor veel bliksemschichten. Er kwam ook een harde wind opzetten, maar daar bleef het bij. Geen regen of onweer op ons plekje. We zijn ’s morgens al snel op weg, nog even stoppen bij de Lidl om onze voorraad groente en water aan te vullen en dan weer snel verder. Net voorbij Triest komen we bij de grens van Slovenië, geen controle, we kunnen zo doorrijden.  We hoeven maar een klein stukje door Slovenië maar weten niet goed of we een tolvignet nodig hebben of niet. Maar we zien nergens iets om dit vignet te kopen, dus nemen maar aan dat het niet nodig is. Het is wel heel grappig om te zien hoe het aan de andere kant van een grens ook totaal anders is. De huizen zien er anders uit en in veel dorpjes zien we speenvarkens aan het spit. Iets wat we in Italië helemaal niet gezien hebben. Al snel zijn we bij de grens van Kroatië, weer geen controle. Wel de andere kant op, daar staat een flinke rij te wachten. Rijeka zijn we snel voorbij en dan komen we op de Magistrale kustweg van Kroatië. Het is alweer 12 jaar geleden dat we hier voor het laatst waren en oh oh wat is het hier toch prachtig! Je moet het zien om te begrijpen hoe mooi deze kust is. Ik maak aardig wat foto’s onderweg, hopen dat het een beetje goede zijn. Dan komen we bij Senj, bij de camping Skver. Hier kun je, als je geluk hebt en er nog een plaatsje vrij is, zo aan zee staan. We rijden de camping op en er zijn inderdaad nog enkele plaatsjes vrij. Dus hebben wij geluk. Maar jeetje wat zijn de plaatsen smal! Je staat werkelijk op elkaar gepropt. Maar wel met een prachtig uitzicht op zee. We gaan ons inschrijven bij de receptie en horen dat de eerste nacht 144 kuna (20 euro) kost, daarna 130 kuna (18 euro), dit zonder stroom. Op zich is het dus echt een prachtige plek zo met je camperneus aan de zee maar al snel worden we gek van alle mensen om ons heen. De afgelopen dagen zo rustig. Natuurlijk in Monfalcone waren ook veel badgasten, maar die stonden die pal op je camper. Dus besluiten we het hier maar bij 1 nacht te houden. We lopen Senj in om onze eerste Kuna’s te pinnen. Het is enorm warm, 35 graden. Gelukkig staat er een flinke wind, die ze hier de Bora noemen, en daardoor is het goed uit te houden. We zien hier wel stranddouches staan, maar in tegenstelling tot Griekenland, moet je er hier voor betalen! Aad neemt een lekker ijsje. Naast de camping zit een restaurant waar je goed zou moeten kunnen eten, maar wij koken vandaag zelf. ’s Avonds krijgen we een prachtige zonsondergang, de lucht kleurt echt mooi rood, echt heel erg mooi. Het is nu wat koeler en dus maken we wandeling langs de zee. Al met al hebben we dus een beetje gemixte gevoelens over deze plaats, mooi maar veel te kleine plekjes.


Onderweg, uitzicht op Trieste.

Onderweg, net in Kroatie.

Langs de Magistrale kustweg.

Prachtige kusten in Kroatie.

Kijk, zo lijkt het toch een heel mooi plekje? (Kon net de buren aan weerskanten van de foto af houden)

Camping in Senj, je staat echt heel mooi, maar wel pal op elkaar.

Senj.


Allemaal op een rijtje in de ondergaande zon.

Wel stranddouches dus hier in Kroatie...

... maar je moet er dan wel geld instoppen.

En nog maar een foto want het is toch best een mooi plaatje.
Woensdag 31 augustus (165 km). We willen ook naar de camping Zaton Holiday resort in Nin (15 km voor Zadar). Dat is wel een mega grote camping, maar hij schijnt ook heel mooi te zijn. En met de kortingskaart van Acsi is de prijs geen 60 maar 19 euro. Maar… deze korting geldt pas vanaf 1 september, dus besluiten we onderweg nog een kleine camping aan te doen. We kiezen voor camping Igor in Starigrad. Een camping met maar 10 plaatsen, we krijgen een plaatsje toegewezen maar dat is zo schuin, dat we hier toch maar weer weg gaan. Onderweg kijken we nog bij een aantal andere campings, maar de meeste zijn niet geschikt voor campers. Dan besluiten we om maar door te rijden naar Nin om 1 nacht op camping Ninska Laguna te gaan staan. De campingbaas laat ons verschillende plaatsen zien, eentje op een veld met prachtig uitzicht over het strand en de laguna. Maar ook dit veld is erg schuin en dus kiezen we voor een plekje onder de bomen. Bij het inschrijven moet ik mijn ID kaart afgeven. Ja dat doe ik dus echt niet. Ik zeg dat hij een kopie kan krijgen maar nee, hij moet mijn ID kaart hebben. Na wat discussie betaal ik vooraf voor 1 nacht en dan hoef ik hem niet af te geven. Ik zie op zijn tafel stapels met paspoorten liggen. Dus zo open en bloot in een open hokje. Snap niet dat mensen daarmee akkoord gaan. Het sanitair is primitief maar wel super schoon. Er staat de hele dag een dame naast die maar blijft poetsen. Het is inmiddels weer 35 graden, dus wij houden ons rustig in de schaduw met een lekker windje. Pas ’s avonds gaan we naar beneden waar het strand is. Vandaar zien we het oude centrum van Nin. Morgen daar maar eens even stoppen met de camper voordat we naar camping Zaton gaan. Vandaag lekker ook lekker lang gebeld met het thuisfront, erg gezellig en dat doet ons (en zeker mij) altijd goed.

Ik moet toch nog even vertellen over onze reis van vandaag. Die ging dus weer over de kustweg en dat is echt zo’n prachtige route! Het is zo bijzonder deze weg, je rijdt echt vlak langs de zee. Veel bochten want de weg gaat met de bergen mee. In sommige inhammen zie je een huis met een strandje. Maar ondanks dat je dus af en toe een huisje in een inham ziet, valt het ons op dat het zo weinig bewoond is hier. Af en toe een klein dorpje. In zo’n dorpje zie je dan mensen die op een stoeltje zitten met een bordje ‘’apartment’’ op hun schoot. Zo proberen ze gasten te lokken en toch nog iets bij te verdienen. En steeds in zee de eilanden die voornamelijk uit kale rotsen bestaan. Het is echt zo mooi allemaal. Als we wat meer in de buurt van Zadar komen, zien we ook kraampjes langs de weg met groente en fruit.

De mooie kust van Kroatie.

Ik vind het echt mooi, de kale rotsen met wat begroeiing, de huisjes erbij en de blauwe zee.

En dit zie je allemaal vanuit je camper, echt genieten dus deze trip!


De weg slingert langs alle bergen, soms iets van de zee af.

Meestal vlak langs de zee.

Camping Ningska Laguna.

Camping Ninska Laguna.

Het strand beneden aan de camping.

In de verte ligt het stadje Nin.



Donderdag 1 september (3 km). Zo weer weg van deze camping, eerst gaan we even met de camper naar Nin. Nin is een aardig stadje waar nog wat Romeinse overblijfselen zijn. Balou gaat mee in haar buggy, het is te warm voor haar om hier te lopen en ze voelt zich heerlijk veilig in haar buggy. Met een uurtje hebben we het stadje gezien en gaan we naar de mega grote camping Zaton. Deze is normaal erg duur, maar vanaf 1 september kun je hier terecht met de Acsi kaart voor 19 euro. Het is wel even een cultuur schok voor ons. Wat groot! Een enorme rij voor de receptie. Maar de service is prima. Er wordt gevraagd hoe lang wij maximaal willen blijven, dan worden een aantal plaatsen aangekruist en mogen we zelf gaan kijken welk plekje wij dan willen. We kiezen voor plekje 486, vlakbij het centrum en het strand. De plek is enorm groot, we zouden we gemakkelijk 4 campers op kwijt kunnen. Veel bomen dus heerlijk in de schaduw. Als we wat gegeten hebben, gaan we wat rondkijken. De sanitair gebouwen zijn echt wauw! Een wand waar water langs loopt, een beekje waar je overheen loopt, een heel apart gedeelte voor kinderen waar alles op kind hoogte is. We halen wat munten voor de wasmachine want het is hoog tijd om het beddengoed te wassen. Dan snel badkleding aan en naar de zee. Het water voelt ijskoud aan, maar dat komt natuurlijk omdat wij het zo enorm warm hebben. Als we door zijn, is het super heerlijk. Gelukkig zijn er douches op het strand om het zout af te spoelen. ’s Avonds gaan we lekker uit eten, voor het geld hoef je het niet te laten hier, we waren 20 euro kwijt. Eens kijken hoe lang we hier blijven voordat het weer begint te kriebelen om weer nieuwe dingen te gaan zien. We vinden het beide vreemd dat we pas twee weken weg zijn, het lijkt echt veel en veel langer.
 
Het plaatsje Nin.

Nin.

Welke zal ik nou eens kiezen???

Helemaal blij!

Nin.

Balou gaat lekker mee in haar vertrouwde buggy.

Prachtig sanitair gebouw op camping Zaton.

Lekker druk op het strand bij camping Zaton.

Ons ''kleine'' plekje op camping Zaton.

We doen echt ons best om de hele plek te bezetten...
 

woensdag 24 augustus 2016

REIS KROATIE/GRIEKENLAND - WEEK 1



Vrijdag 19 augustus 2016 – 160 km
Het is 19 augustus. ’s Morgens nog gezellig even bij onze oudste kleinzoon op verjaardagsvisite want die is alweer 10 jaar geworden. Dan afscheid nemen van ze, altijd emotioneel, zeker voor mij. Daarna brengen we onze kater Frodo bij weg bij onze andere dochter. Ook hier is het niet leuk om afscheid te nemen. Ach die sippe gezichtjes van de kleintjes. Ik moet toch echt een traantje laten. Zo dubbel altijd, leuk om weg te gaan, moeilijk om je dierbaren achter te laten. Aad heeft dat wat minder.

Maar goed, we zijn op pad. Het is een heel andere reis dan wat we tot nu toe gedaan hebben. Aad werkt niet meer en dus hebben we alle tijd. Onze plannen zijn om tot eind november weg te blijven. De globale route is via Duitsland, Oostenrijk, Italië naar Kroatië te gaan. In Kroatië langs de kust naar het zuiden te trekken en via Montenegro en Albanië komen we dan in ons geliefde Griekenland. Daar willen we het eiland Kythira bezoeken, dat ligt onder de Peloponnesos. Ja dat zijn dus onze plannen. Of we dat ook allemaal gaan doen? Geen idee! Nog nooit zo’n lange reis gemaakt, zo lang van huis. Gaan we iedereen niet te veel missen? We zien het wel. Dat is het fijne van reizen met een camper: je kunt alle kanten op.

Dus al met al zijn we aan het begin van de middag op pad. We hoeven niet zo ver vandaag, naar Panheel in Limburg. Daar liggen San en Ger met hun boot. We hebben Ger al sinds december niet meer gezien en San voor het laatst in februari. Dus hoogste tijd om eens even bij te kletsen. Alhoewel… kletsen doen we heel vaak via de telefoon. Maar elkaar in het ‘echt’ zien, dat is toch echt veel leuker. Het hek naar het pad langs hun boot staat open en zo kunnen we vlakbij hun boot staan, dat is helemaal fijn. Erg leuk om ze weer te zien! We zitten nog lekker buiten en kletsen weer bij. Alle verbeteringen in de camper worden bewonderd, zoals wij de mooie dingen in de boot bekijken. Erg mooi geworden hoor met al dat hout!


San op de boot.

Ger en Piet met zijn hond Joey.

Aad aan het vissen met zijn nieuwe speelgoed, iets waarmee hij kan zien of er vissen in het water zitten.

Zaterdag 20 augustus blijven we lekker bij in Panheel staan. Ondanks dat er regen is verwacht, is het prachtig weer en we kunnen de hele dag buiten zitten. We bekijken ook de boot van Piet en Reina die hier ook met hun boot liggen. Al met al een gezellige dag. Al blijkt nu wel het hek wat gisteren open stond, nu afgesloten is met een flink hangslot. Maar de mannen hebben daar al een plan voor een daarvoor kunnen we mooi onze gas generator gaan gebruiken.


We staan gezellig bij de boot. In Panheel dus.

Mijn lieve zussie!

Hek op slot? Geen probleem, dat slijpen wel even door!

Zondag 21 augustus (450 km). Het hangslot is snel doorgeslepen met de slijptol. Stroom werd geleverd door onze gas generator en het klusje was met een minuutje voor elkaar. En dan is het alweer tijd om afscheid te nemen. Erg jammer om mijn zus maar zo kort te zien. Normaal is ze vaak een weekje bij ons en hebben we het super gezellig. Dus ja, dit is wel heel wat anders. Maar goed, ook nu weer op weg. Ons eerste plan was om zo’n 250 km te rijden, maar het is enorm aan het regenen en we besluiten door te rijden. Dat is een goed besluit, want hoe verder we komen hoe beter weer het wordt. Ook zijn er heel wat wegwerkzaamheden en daarmee is het aardig druk. Omdat het zondag is, zijn er geen vrachtwagens en valt het allemaal erg mee. 50 Km voorbij Wurzburg gaan we naar de camperplaats in Schlusselfeld. Deze ligt bij de Concorde fabriek. Het zijn prachtige plaatsen, flink ruim en ook nog eens gratis. Er staan natuurlijk vrij veel van die gigantische Concordes. We zetten de camper neer, pakken onze stoelen en genieten van de zon.


Na de rit, nog even lekker buiten zitten.

Camperplaats Schlusselfeld bij de Concorde fabrieken.

Maandag 22 augustus (150 km). Een kleine trip vandaag over de autobaan tot aan Ingolstadt. Daar gaan we op de camperplaats Am Hallenbad staan. Deze kost 5 euro maar daarvoor heb je dan ook nog eens stroom. Dus accu opladen en de koelkast op stroom zetten, scheelt toch weer iets in het gas verbruik. Na onze lunch gaan we naar Ingolstadt. Balou gaat mee in haar buggy, daarin voelt ze zich erg beschermd. Ze gaat dan ook lekker liggen en laat zich lekker rondrijden. Ook deze keer krijgen we de nodige vragen, er wordt zelfs gezegd dat ik ‘’ein guten mensch’’ ben omdat ik haar zo meeneem. Nou dat hoor je toch ook niet iedere dag! Ingolstadt is best aardig, er zijn leuke stadspoorten en een kasteel waar een oorlogsmuseum in zit. We zien weer dat kleding en schoenen gewoon super goedkoop zijn in Duitsland, zeker nu het uitverkoop is. Voortaan maar in Duitsland gaan shoppen. De 15 plekjes op de camperplaats lopen ’s avonds helemaal vol, maar op de parkeerplaats zelf is nog plaats genoeg.


Ingolstadt, het stadhuis.

Balou vindt het allemaal prima in haar buggy.

Mooi pandje in Ingolstadt.

Kasteel waar het legermuseum in is gevestigd.

Toegangspoort naar het museum.


Stadspoort van Ingolstadt.

Op de camperplaats bij Ingolstadt.

Dinsdag 23 augustus (250 km). Tussen Ingolstadt en München zijn erg veel wegwerkzaamheden en het schiet dan ook echt niet op. Net voorbij München gaan we de autobaan af, de 318 op. Ook hier staan we al snel vast. Het rijdt heel langzaam. We rijden langs de Tegernsee en komen door allerlei leuke dorpjes, veel klederdracht, houten huizen met geraniums aan het balkon. Dus ook al schiet het niet op, het is een erg leuke route om te rijden. Met de Achenpas komen we in Oostenrijk en kunnen we beter opschieten. Via het Zillerthal komen we op de Gerlosspas. Vanaf deze weg hebben een heel mooi uitzicht op de Krimml watervallen. Net voorbij de watervallen gaan we bij Neukirchen de weg af en komen we via een smal weggetje op de camperplaats bij gasthof Friedburg. De camperplaats kost 7,50 behalve als je hier uit eten gaat. Vanaf deze camperplaats is een prachtig uitzicht over de bergen en het dal. Het was een enorm lange reisdag vandaag. We zijn om 10 uur vertrokken en om half 5 komen we aan. We zitten nog op 1100 mtr hoogte en de zon zakt net achter de berg, dus koelt het flink af. Wel open Wifi hier, dus een mooie gelegenheid op ons blog bij te werken. We gaan bij het gasthof een Wiener Schnitzel eten en dat smaakt weer goed. Ondanks de lange rit, valt de vermoeidheid bij Aad gelukkig mee.

Velden vol met hop, belangrijk ingredient voor bier.

Tegernsee, nog in Duitsland.

Een typisch Oostenrijks kerkje.

En dan in Oostenrijk: de Achensee.


Door het Zillertal kan ik nog net deze foto van de bekende trein nemen.

Heerlijk, heerlijk al die mooie bergen!

Uitzicht vanaf de Gerlosspas op de Krimml watervallen.

Uitzicht vanaf de camperplaats in Neukirchen, gasthof Friedburg.

 Woensdag 24 augustus. We blijven vandaag ook op deze mooie plek. Normale prijs is 7,50, voor stroom betaal je 1,50. Tot onze grote verbazing (en ergernis) moeten we voor Balou ook nog eens 3 euro betalen. Als ik ’s morgens een klein zakje vuil in de container doe, moet ik daar ook weer 1 euro voor betalen. Hmmm beetje geldklopperij allemaal. Maar daarentegen is het een prachtige locatie en nemen we die dingen maar voor lief. Het is werkelijk prachtig weer en dus genieten we volop. Omdat we vrij hoog zitten, is het ook prima uit te houden. Overal op het land is de hele familie bezig om het gras om te gooien. Dat gebeurt dus allemaal met de hand!


Camperplaats gasthof Friedburg in Neukirchen Oostenrijk, wij staan helemaal rechts.

Lekker in de zon, maar om half twaalf is ons dat te warm en zitten we onder de luifel, best warm!

Even uitpuffen van het omgooien van het gemaaide gras.
Er rijdt een stoomtrein in het dal.




Donderdag 25 augustus (100 km). En weer op pad, eerst naar Zell am See en dan naar de Grossglockner Hochalpenstrasse. Een hele bijzondere Alpenroute waar veel toeristen naar toe trekken. Je betaalt er 35 euro voor en dat is zeker de moeite waard. Werkelijk een prachtige route! Wij genieten altijd zo van de bergen, ze zijn altijd zo enorm indrukwekkend. Met allerlei haarspeldbochten gaan we langzaam omhoog. Er zijn enorm veel parkeerplaatsen waar je even kunt stoppen om al het moois op je in te laten werken. Natuurlijk rijden we ook naar de Frans Josefhohe. Hier kun je in de buurt van een gletsjer komen. Naar beneden rijden we in de eerste versnelling om de remmen te sparen. Het einde van de route is in het plaatsje Heiligenblut en iets verder vinden wij ons plekje voor de nacht in het dorpje Grosskirchheim bij het hotel Schlosswirt. Als je hier uit eten gaat, is de overnachting gratis en dat doen we dus ook. Aad waagt zich aan een mixed grill en ik kies voor spareribs. Het smaakt allemaal prima. Als we weer bij de camper zijn, hebben we weer niet genoeg stroom om te schotel omhoog te krijgen. Heel vreemd want toen we stopten stond de accu op 13,8 en nu op 12,7. Terwijl er niets aan staat. We snappen er niets van. Dus de generator gepakt en met stroom van de generator lukt het wel.

Grossglockner

Grossglockner

Grossglockner

Frans Jozef Hohe met de gletsjer.

Grossglockner
Grossglockner

Grossglockner

Camperplaats Schlosswirt in Grosskirchheim, net voorbij de Grossglockner.