vrijdag 30 september 2016

REIS KROATIE/GRIEKENLAND - WEEK 6



Vrijdag 23 september. Laatste dag op het mooie plekje bij Killini beach. Het was echt genieten, heerlijk weertje, 27 graden, net zo warm als het zeewater. Er staat een lekker windje en dat maakt dat we af en toe ook lekker in de zon kunnen zitten (we vinden het vaak te warm in de zon). We zijn dan ook best een beetje bruin geworden. Het is ook vandaag enorm druk met campers op deze plaats. Ondanks dat we nog 7 weken te gaan hebben, hebben we toch even overlegd hoe we de terugreis gaan doen. We zijn het er snel over eens dat we niet over land weer terug rijden. Dus kijken we wat de opties zijn met de ferry. Met de rederij Superfast kun je in je camper slapen, maar dat kan maar tot eind oktober. Ga je later terug dan heb je de rederij Minoan Lines als optie. Bij hun krijg je een hut toegewezen. Heb je een hond zoals wij, dan krijg je een hut waar je hond ook in mag. Omdat wij het prettiger vinden om in de camper te slapen (en dit ook beter vinden voor Balou), boeken we bij Superfast. Op 30 oktober gaan we om 1730 in Patras aan boord  en komen dan op 31 oktober 1630 aan in Ancona. Dus alles in orde gemaakt voor de ferry, geld overgemaakt (300 euro) en zo staat onze terugreis al een beetje vast. We willen nog wel een week in UmbriĆ« of Toscane blijven. Planning is om op 11 november weer thuis te zijn. Dan zijn we precies 12 weken weg geweest. Maar voorlopig zijn we nog steeds op weg naar Kithyra. Morgen gaan we alvast een stukje die kant uit, naar Kalamata.

Zaterdag 24 september (250 km). We nemen afscheid van alle mensen waar we contact mee hadden. Het oude Duitse echtpaar was naast ons stond, een Nederlands stel die voor het eerst in Griekenland zijn en die we heel wat informatie hebben gegeven. Dan op pad. Eerst komt de stad Pyrgos, we zoeken naar een dierenwinkel want we zijn de vlooienpipetten van Balou vergeten. We vinden de winkel wel, maar daar is het niet te koop. Volgende stop is natuurlijk weer de Lidl. Na 160 km komen we bij Kalamata waar we de camper bij de Jumbo neerzetten. De Jumbo is een soort Action maar dan veel groter. We vinden het altijd leuk om daar even rond te kijken en dat doen we dus ook. Daarna probeert Aad nog een vis aan zijn hengel te krijgen (wat helemaal niet lukt). Rond half vier vertrekken we weer voor de laatste 90 km. De natuur op deze middelste vinger van de Peloponnesos is echt prachtig. Deze streek heet de Mani. We gaan omhoog en dan weer naar beneden, veel haarspeldbochten dus. En af en toe die typische Griekse dorpjes. We komen langs Stoupa waar we twee jaar geleden onze bumper kapot hebben gereden. Maar nu blijven we op de doorgaande weg en laten het centrum links liggen. We zien nu ook weer de typische Mani bouwstijl van de huizen, gebouwd van grove stenen. Oh oh wat is het toch geweldig mooi hier. Om half zes komen we bij ons plekje, vlakbij de Dirgos grotten (N 36.640652 E 22.383058). We hebben hier in 2014 ook gestaan en we vinden het zo’n mooi plekje dat we hier dit jaar ook willen staan. We kunnen nog even buiten zitten voordat de zon ondergaat en we vanwege de muggen naar binnen moeten.


Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Onderweg.

Ons plekje vlak voor de Dirgos grotten, links waar de campers staan, rechts in de ingang van de grotten.

Lekker plekje vlakbij de zee.
Zondag 25 september. Het is gisteren avond gaan regenen en ’s morgens regent het nog. Terwijl het  in Nederland 25 graden is en volop zomer, hebben wij dus eerst wat minder weer. Maar zoals altijd in Griekenland klaart het alweer snel op. De temperatuur van het zeewater is 24 graden, lekker warm dus. Veel doen we niet vandaag, zwemmen, beetje lezen, foto’s nemen, proberen een vis te vangen en dan heb je het wel gehad. 

Het is hier echt heel erg mooi, althans dat vinden wij dan!

Heel veel vlinders.

Kale bergen op de achtergrond.

En rode aarde, dat vinden we altijd zo bijzonder.

En natuurlijk weer een mooie zonsondergang.

Maandag 26 september (60 km). Weer op pad, wat is het hier toch mooi. Geen straf om hier te reizen. We komen in Gythio en even later bij het scheepswrak waar we in 2014 hebben gestaan. Dan komt het piepkleine plaatsje Kokkinia bij de zee. Langs de zee loopt een weggetje waar heel veel campers staan. (N 36.798869 E 22.782898) Er is hier zandstrand en heel veel stranddouches. Maar de reden dat we hierheen rijden is dat RenĆ© en Toos van het camperforum hier staan (Digiwalker). RenĆ© is de grote hulp bij het reizen door Griekenland want hij heeft alle vrije camperplaatsen verzameld en in een hele handig overzicht voor iedereen beschikbaar gesteld. Daarnaast zijn ze ook nog eens super aardig. We vinden het erg gezellig om ze te zien. Het is ook een heel mooi plekje. Wel een populaire plek want er staan aardig wat campers. Er loopt een vrij jonge herder rond, daar ben ik eerst wat huiverig van, maar hij is super vriendelijk. Hij ziet er ook erg goed uit dus het is geen zwerver. Alleen Balou vindt hem maar niets dus zodra de herder in de buurt komt, geeft ze een aardig blafconcert weg. 

Nog een laatste blik op onze plekje.

In het dorp natuurlijk wat souveniers winkels.

Onderweg, het scheepswrak vlakbij Gythio (we hebben hier in 2014 gestaan).

Grappig bruggetje.

Ons plekje in Kokkinia, naast ons staan Rene en Door.

Ook weer een erg mooi plekje met het strand en de zee voor de deur.

En ook hier kale bergen en rode aarde.

Je zou denken dat het nu gaat regenen maar binnen een uur zijn alle wolken weer weg.

Dinsdag 27 september. Ook vandaag weer heerlijk weer en met een waterkraan voor de deur wil ik natuurlijk even onze was wegwerken. We hebben alweer aardig wat t-shirts, ondergoed en korte broeken vuil weten te maken. Dus aan de slag. De was aan een lange lijn en dan is het al voor het middaguur weer droog en schoon in de kast. Natuurlijk gaan we ook zwemmen, we kletsen heel wat af met RenĆ© en Door. RenĆ© is iemand die altijd overal een oplossing voor weet te vinden en hij maakt dan ook onze Safari Chef. Van deze bbq zit de brander bevestigd met een klein plastic moertje. Plastic bij de brander, hoe verzinnen ze het! Dit moertje was dus afgebroken en we konden de bbq niet meer gebruiken. Maar RenĆ© heeft het met een ijzeren pijpje, veel gezaag, vijlen en veel geduld  weer gemaakt. Ideaal! Kunnen we onze bbq weer gebruiken! We drinken weer een lekker ouzotje met elkaar (nou ja, ik hou het bij water) en kletsen heel wat af. Erg leuk om ze te hebben ontmoet. Maar morgen gaan we toch weer verder. 

Er komt gezellig een kudde schapen langs (wat kunnen die beesten stinken zeg!).

De moderne schaapsherder die zit gewoon op een scooter.

Ons plekje in Kokkinia.

Sorry, maar weer een foto van ons plekje in Kokkinia.

Er is een nieuwe haven die nooit is afgebouwd maar er staat wel een mooi gedenkhuisje.

Ouzootje drinken met Rene en Door.

Woensdag 28 september (60 km). Het begon gisterenavond flink te waaien en dat doet het vandaag nog steeds. We gaan dus weer op pad als we afscheid hebben genomen van RenĆ© en Door. Eerst een stukje terug naar Skala om weer onze voorraad aan te vullen bij de Lidl voordat we naar Kithyra gaan. Dan verder naar de onderkant van de Peloponnesos naar het plaatsje Neapoli waarvandaan de ferry vertrekt. Als we bijna in Neapoli zijn, ruiken we een hele vieze lucht. Als we bij het ticketburo zijn, blijkt dat de linker rem heel heet is. Wat moeten we nu doen? We gaan een stukje terug naar een benzinepomp en vragen daar of ze een garage weten. Er zitten er twee vlakbij. We proberen het bij beide maar ze hebben geen materiaal voor een camper. Er is nog een derde garage in de buurt maar die kan ons ook niet helpen. We gaan weer terug naar de kade van Neapoli waar we de camper langs de kade neerzetten. Aad haalt het wiel eraf om te kijken hoeveel er nog op de remschoenen zit, dat blijkt nog wel genoeg te zijn maar de remschijf loopt erg stroef. We besluiten om de ANWB te bellen, we zijn niet voor niets verzekerd. Ondanks dat ik de coƶrdinaten voor ze heb, is het nog even moeilijk om te bepalen waar wij precies zijn, maar dan wordt ons gezegd dat er binnen twee uur iemand komt. Drie uur later bel ik nog maar een keer, ze gaan navraag doen. Als de ANWB ons weer terugbelt, vertellen ze dat de Griekse organisatie de afmetingen van onze camper moest weten. Die zijn nu doorgegeven. Wij verwachten niet dat er vandaag nog iemand komt, het is inmiddels negen uur Griekse tijd. Gelukkig hebben we ons hele huis bij ons. 

Onderweg naar Neapoli.

Onderweg naar Neapoli.

De boot naar Kithyra.


Wiel eraf halen in Neapoli.

Ook hier een mooie zonsondergang.

Donderdag 29 september (45 km). Er is dus niemand meer gekomen dus vanmorgen maar weer met de ANWB gebeld. Wij zijn benieuwd of we weggesleept gaan worden of wat de actie nou is. Hmm nog weinig actie dus, er zijn gewoon geen garages in de buurt die de camper kunnen repareren. We besluiten om terug te rijden naar Bozas, daar staan RenĆ© en Door en RenĆ© heeft genoeg gereedschap bij zich om de remklauw uit elkaar te halen. Op weg dus, proberen zo min mogelijk de rem te gebruiken. Het is een spannend ritje maar het lukt. Aad en RenĆ© halen alles uit elkaar en dan blijkt dan een manchet gescheurd te zijn. Als we een nieuwe remcilinder kunnen laten bezorgen hier, kan die erin gezet worden en kunnen we weer verder. Via de ANWB moet dat toch wel lukken. Aad en RenĆ© gaan op de brommer naar het dorpje Asopos, 5 km terug, om te kijken waar de onderdelen bezorgd kunnen worden. Als we een adres hebben, nemen we weer contact op met de ANWB en worden de onderdelen hopelijk besteld. Het is geen verkeerd plekje, Bozas, om een tijd te moeten staan. Prachtig strandje, een taverne (die helaas wel dicht is), water, een put waar je de wc in kunt lozen. We staan lekker onder de bomen, het is nog steeds overdag 26 graden. ’s Avonds gaan wij op de fiets en RenĆ© en Door op de brommer naar Asopos om uit eten te gaan. Het is zo’n heerlijk typisch Grieks dorpje. Het restaurant is nog niet open, dus eerst wat drinken. Natuurlijk zitten er in het cafe alleen maar mannen. Vlak langs het terras scheuren alle auto’s voorbij, want het terras zit pal aan de doorgaande weg naar Neapoli. Super smal in dit dorp, alles staat dan ook nog eens dubbel geparkeerd, maar het gaat steeds goed. Vrachtwagens, tractors, pick ups, van alles scheurt langs en kan toch nog langs alle geparkeerde auto’s. Om acht uur worden ineens alle stoelen richting de tv geschoven voor het voetbal, Griekenland gaat blijkbaar spelen. Om half negen brandt er licht in het restaurant, wij zijn de enige gasten. Een familie runt het restaurant en we mogen in de keuken kijken wat we willen eten. Echt geweldig! We eten heerlijk en moeten maar 35 euro afrekenen, hoe bestaat het? Dan volgt een spannende rit weer terug naar de camper. We zien geen hand voor ogen. De fietsen hebben wel licht, maar dat is maar een klein stukje van de weg wat je daarmee ziet. Gelukkig blijft RenĆ© voor ons uit rijden zodat we weten waar de weg loopt. Maar wat een sterrenhemel! Geweldig! En zo zijn we dus aan het einde gekomen van week 6. Normaal gesproken precies op de helft van onze vakantie maar hoe de vakantie verder gaat verlopen is nu nog een groot vraagteken. 

Rene en Aad halen de remklauw uit elkaar.

Hier zie je het manchet wat gescheurd is.

Maar wel weer een super plekje hier bij Bozas.

Wij staan lekker in de schaduw want het is hier nog zeker 26 graden.
Alleen maar mannen op het terras van een cafe.

Aan de ouzo met Rene en Door in het mannen cafe.






donderdag 22 september 2016

REIS KROATIE/GRIEKENLAND - WEEK 5



Vrijdag 16 september t/m zondag 18 september. We doen niet zo veel, af en toe met de fiets naar het dorp voor wat boodschappen. Er komt een kudde koeien voorbij wandelen met een mannetje die ze bij elkaar houdt. Er komt een Griekse man met een visdraad met daaraan een nep krabbetje en die vangt vrij snel een inktvis, vlakbij bij de kant. Ik vraag me gelijk af of ik dus steeds over inktvissen heen loop als ik ga zwemmen. Er gaan campers weg en er komen weer andere terug. Duitsers natuurlijk maar ook Fransen, Polen, Tsjechen. Vrijdagnacht is ineens al onze stroom op. ’s Morgens zetten we de gas generator twee uurtjes aan en dan zit er weer aardig wat in. De rest moet maar opgeladen worden met de zonnepanelen. Aad maakt gelijk gebruik van het stroom om de tondeuse te gebruiken, heeft hij weer een lekker kort geknipt koppie. Op zaterdag vertrekken de Nederlanders Rien en Lottie. Zij gaan naar een camping in Parga. Even later krijgen we andere buren, een Duits echtpaar van 84. Zoals al gezegd, doen wij dus niet zoveel. Aad probeert een visje te vangen en ik maak weer wat kerstkaarten. Natuurlijk duiken we af en toe in de zee, die is 27 graden, dus echt afkoelen doe je er niet van. Wel van de stranddouche, die is niet echt koud maar wel ietsje kouden dan ze zee. We zijn erg blij met de schaduw van de twee platanen, daaronder is het goed uit te houden. 

De gas generator staat aan en Aad maakt van de gelegenheid gebruik om zijn haar te knippen.

Ons fijne plekje aan het strand bij Sagiada, in de verte komt er een kudde koeien aan.

Veel bekijks voor de koeien, het zijn er 52.

Grieks mannetje die heel snel een inktvis had gevangen.
Zondag 18 september (100 km). Zondagmorgen worden we wakker met regen en onweer. Ons plan was eigenlijk om morgen via Igoumenitsa naar Gliki te rijden. Daar is de bron van de rivier de Archeron, hebben we al eens in 2003 bezocht en ik wil het graag terug zien. Maar met alle regen die er is en nog verwacht wordt, besluiten dit toch maar niet te bezoeken. We denken dat het allemaal te modderig is nu. We besluiten om naar Preveza te rijden. Daar kunnen we bij de haven overnachten. Als het even stopt met de harde regen, halen we de keggen onder de wielen uit en gaan we op weg. Wij staan gelukkig op een harde ondergrond, maar vanaf de weg loopt een rivier van modder de zee in. Daar moeten we overheen. Dat is dus even spannend maar het lukt zonder problemen. Ook onderweg zien we heel veel enorme water- en modder plassen. Alles stroomt over de weg naar beneden. Vlak voor Preveza zien we nog een Romeinse nederzetting uit 31 v.Chr. Nikopoli. Preveza zelf heeft een lange boulevard langs de haven met allemaal cafe’s en restaurants. Net achter deze boulevard is een lange winkelstraat. De regen is opgehouden en de lucht is weer helemaal blauw. We hoeven ons niet af te vragen of we ergens kunnen gaan eten. Het is meer het probleem van waar gaan we eten? Keuze genoeg hier! Rond zes uur komt de stad tot leven, de kermis gaat open en op de boulevard is het super druk met heel veel Grieken. Ook heel veel kinderen, de kleine speeltuin is ineens helemaal vol. De ouders zitten gezellig met elkaar te kletsen op de bankjes die erbij staan. Wij kiezen op goed geluk een restaurant uit en eten daar erg lekker voor 25 euro. Daarna neemt Aad nog een geroosterde maiskolf bij een prachtige oude dame. Hij gaat ook nog even bij de kermis kijken, deze is echt bedoelt voor kleine kinderen. Om 10 uur ’s avonds is hij dan ook al gesloten. 

Flinke regen en onweersbui op zondagmorgen bij Sagiada strand.

Enorm veel modder kwam over het pad waar wij doorheen moeten.

Flinke regenplassen, zoals hier in Sagiada.

Igoumenitsa.

Een bootje in Preveza, ongelofelijk wat er allemaal in ligt.

Deze meneer probeert ook wat te vangen.

Blijft toch altijd leuk, die Griekse vissersbootjes.

De boulevard in Preveza met heel veel cafe's en restaurants. Overdag vrij stil maar 's avonds enorm druk.

Preveza.

Preveza.

Preveza.

Vanaf zes uur komt de bevolking op gang zoals ook deze twee schattige mannen.

En al snel is het donker in Preveza en komen de muggen (oh ja en de mensen natuurlijk)

Wij zijn natuurlijk echte toeristen dat we om zeven uur willen eten, de Grieken zitten nog in de cafe's.

Aad koopt een maiskolf bij een prachtige oude dame.

Maandag 19 september (100 km). Vandaag wordt mijn jongste broer 65 jaar! Vroeger was je dan een bejaarde maar dat is dus niet meer zo. En hij zeker niet, hij is nog lekker aan het werk en wil daar voorlopig ook nog niet mee stoppen. Dus hem eerst even gefeliciteerd en dan op zoek naar een Wind winkel. Dat is dus geen winkel waar ze iets voor wind verkopen. Nee, Wind is een provider hier in Griekenland. Daar willen we een sim kaart kopen die we in onze mifi router kunnen stoppen. Het is even rondvragen maar dan hebben we de winkel gevonden. Voor 6 gb betaal je 18 euro, daar komt dan nog wel 10 euro extra bij omdat ik een nieuwe sim kaart moet hebben. Totaal dus 28 euro maar ach, als ik dat via Tele2 van Aad koop, ben ik 60 euro kwijt. Er moet wel van alles ingevuld worden en dat duurt echt enorm lang. Ik vraag naar de APN, username en password, want begreep van andere camperaars dat dat nog wel eens een zoekplaatje kan zijn. Aad koopt nog iets lekkers bij een bakker. Het is echt leuk om door zo’n Griekse stad te lopen. In iedere koffiezaak zitten wel een aantal oude mannen, soms spelen ze kaart, soms kletsen ze alleen maar wat. Ik zie niet veel mannen meer die een gebedsketting in hun handen hebben. Er zijn echt veel winkels hier in Preveza, je kunt je hart wat dat betreft hier ophalen. Aad is helemaal blij als hij ook een hengelzaak ziet. Daar koopt hij een nep krabbetje waarmee hij een inktvis mee hoopt te vangen. Wat hij er dan mee moet? Het is mij een raadsel, maar hij vindt het natuurlijk een sport om dat ook eens gevangen te hebben. Onze volgende stop is bij de Lidl. Water is op, groente en fruit hebben we ook al weer opgemaakt, zoals ook de yoghurt. Wij proberen dus wat gewicht kwijt te raken (wat ook prima lukt!) maar als je ziet hoeveel groente en fruit er steeds doorheen gaan, snap je niet dat we niet aankomen ipv afvallen. Nou ja, met een kar vol komen we de winkel weer uit. Dan is het toch echt tijd om op pad te gaan. Met een toltunnel van wel 5 euro gaan we onder de Ambraskische Golf door. Eerst naar Vonitsa en dan Paleros. Hier gaan we bij de haven staan om even wat te eten. Dan verder met de E55 over de prachtige kustweg. We zien het eiland Lefkas liggen (waar we in 2012 zijn geweest) met daaronder Kefalonie. We nemen even een kijkje in Mitikas waar we in 2012 hebben gestaan (Aad kon het zich niet meer herinneren vandaar even een opfrisser van zijn geheugen) en dan weer verder langs de mooie kust. De weg is af en toe niet al te best maar de natuur is geweldig. In Astakos vinden we het wel weer genoeg. We kunnen hier langs de weg staan, zee voor de deur. We vinden het een aardig overnachtingsplekje maar niet voor langer dan dat. Dus morgen gaan we weer een klein stukje verder.
De kustweg van Paleros naar Mitikas.
De kustweg van Paleros naar Mitikas.

Mitikas.
Mooie kerk in Mitikas.
Astakos.
Deze gedenkhuisjes zie je overal in Griekenland op de plek waar iemand een verkeersongeluk heeft gehad.

Ons plekje in Astakos (waar we dus na het eten weer zijn weggereden.

Dinsdag 20 september (165 km) We zijn gisterenavond toch nog iets verder gereden. Waar we stonden kwamen alsmaar meer vrachtwagens te staan. Daarnaast reden ook erg veel auto’s langs,  dus totaal geen rustig plekje. Vandaar dat we na het eten toch maar iets verder zijn gereden. Het werd echter al heel snel donker en dan is het niet prettig rijden. We hebben de camper dan ook geparkeerd in het eerstvolgende dorp wat we tegenkwamen en daar overnacht. Het was in ieder geval een stuk rustiger. Dinsdagmrogen gaan we weer snel op pad, we rijden niet meer langs de kust maar nu door een gebied met allemaal citrusbomen. We komen langs Melongi, hier is een hele grote laguna waar zout gewonnen wordt. In 2014 hebben we hier overnacht. Vandaag rijden we verder, we zien overal werkzaamheden aan een nieuwe weg die in 2017 klaar zou moeten zijn. Dan zien we weer de zee en al snel ook de brug over de baai van Korinthe met aan de overkant Patras. Voor deze brug betalen we 13,30 tolgeld en dan zijn we op de Peloponnesos. We rijden langs Patras, wat een enorme stad is dit toch! Onze eindbestemming is vlakbij het dorpje Kastro. Daar is aan zee een groot plateau waar een parkeerplaats op is en daar kun je met de camper heerlijk staan met uitzicht op de zee. Het is ook nog eens een zandstrand en de zee loopt heel langzaam af. Hier hebben we in 2006 op camping Melissa gestaan en in 2012 en 2014 ook op deze vrije plek. De coordinaten zijn N 37.889678 E 21.111.679. Echt een geweldige plek met een Kantina (eenvoudige taverne) erbij. We zetten onze camper hier voor een aantal dagen neer.

Mesolongi, hier een laguna waar veel zout gewonnen wordt.

De laguna van Mesolongi waar zout gewonnen wordt.

Heel veel zout dus!

Onderweg een auto met levende kippen, die worden vanuit de auto verkocht.

Ze zijn overal aan een nieuwe weg bezig die in 2017 klaar moet zijn.

We zijn weer bij de zee en zien prachtige kusten.

Daar is de tolbrug naar de Peloponnesos over de baai van Korinthe.

En nu op de tolbrug heel hoog boven de zee.

Een klein stukje van de enorme stad Patras.

Op weg naar het stadje Kastro.

En dan zijn weer weer op ons mooie plekje Killini Beach, een groot plateau waar je kunt parkeren en een prachtig uitzicht hebt over de zee, Zakynthos en Kefalonia.
Woensdag 21 en donderdag 22 september. We genieten van deze heerlijk plek. Aan de overkant liggen de eilanden Zakynthos en Kefalonie. We hebben veel zon, heel af en toe valt er een regenbui maar daarna is het weer lekker genieten van het mooie weer. De zee is natuurlijk ook hier warm, 27 graden en het is super om daarin te zwemmen. Bij de taverne is een strand douche maar we hebben ook zo’n zwarte douchezak bij ons waar we ons mee af kunnen spoelen. We zijn altijd weer verbaasd hoe snel het water warm is in deze douchezak. Het valt wel op dat deze plek echt heel erg druk bezocht wordt. Echt veel campers komen hier aanrijden, maar zelfs ook een caravan en een Grieks stel met een tentje. Wij hopen maar dat dat allemaal geen problemen geeft en we hier mogen blijven staan. Ons plan is om zaterdag weer verder te trekken. Ik ben het vlooienspul van Balou vergeten, dus gaan we dat in Pyrgos proberen te kopen. Ik heb wel het Wind sim kaartje aan de praat gekregen in onze Huawei mifi router, daar ben ik best trots op want het was niet zo gemakkelijk om uit te vinden. Maar het is gelukt! Dus voorlopig hebben we even internet genoeg!

Prachtige zonsondergang met de ferry van Killini naar Zakinthos.


Lekker genieten van het heerlijke weer, ze warme zee en het prachtige uitzicht.

Allemaal campers op een rijtje (en er staan er nog veel meer).