vrijdag 28 september 2018

REIS ZUID ITALIE & SICILIE – WEEK 5 – 22 t/m 28 september 2018


Vrijdag 21 september 2018 – Porto Empedocle tot Punta Braccetto (cmp Luminoso N 36.81722 E 14.46583 – 125 km
Ook vandaag begint met dreigende luchten, maar we houden ons aan ons plan en lopen naar de krijtrotsen. Na een half uurtje komen we er aan, vanaf het strand is het toch weer een heel ander gezicht dan van boven. Om echt op de krijtrotsen te kunnen lopen, moet je eerst door een enorm modderbad. Iedereen zakt er flink diep in weg. Aad gaat het ook wagen, hij valt bijna. Dat zou een mooi moddermannetje van hem gemaakt hebben! Ik zie een oudere vrouw in haar onderbroek lopen, haar lange broek in haar handen vol met modder. Ook gevallen dus. Maar het lukt Aad om op de rotsen te komen. Hij loopt helemaal naar boven. Wat een bijzonder stukje kust hier, die witte rotsen en dat helder blauwe water van de zee. Het is net een plaatje uit de tropen. Jammer dat de zon er niet op schijnt, dan zou het wat beter overkomen op de foto’s. Als Aad weer terug is en het meeste modder van hem heeft afgespoeld, lopen we weer terug naar de camper. De wolken trekken weg en dan is het weer flink warm. We rijden langs Agrigento waar de vallei van de tempels is. We zien de vele tempels vanaf de weg liggen. Ook deze slaan we over. We rijden nu door een gebied met heel veel plastic kassen. Het staat nog niet zo vol als in Zuid Spanje, maar er staan er genoeg. In de plaats Gela moet een goede camperplaats zijn. Maar helaas, die is afgesloten. Het kost ons veel moeite om weer op de doorgaande weg te komen. We moeten daarvoor door smalle straatjes, dat lukt dan nog wel maar die balkonnetjes die vrij laag zijn, dat maakt het erg spannend. Het levert ons weer wat stress op en we zijn maar wat blij als we de stad weer uit zijn. Net voorbij Gela is nog een plek middenin een natuurgebied. Maar als we gegeten hebben, besluiten we toch om hier niet te blijven. We hebben even een pauze nodig van alle indrukken, van het zoeken naar plekjes. Even een relaxte pauze (zijn we oud aan het worden?) en daarvoor rijden we naar de ACSI camping Luminoso in Punta Braccetto. Een erg mooie camping direct aan zee. Ruime plekken met schaduwdoek erboven. Een eigen toilet en dan nog het meest belangrijke: wasmachines! We zetten de camper neer, trekken ons zwemkleding aan en duiken de zee in. Die is super geweldig met hoge golven. Echt hoge golven! Ik ben blij dat ik samen met Aad ben want ik kan amper op mijn benen blijven staan. Maar het is heerlijk. Het is hier een zandstrand wat langzaam afloopt. Op het strand staan parasols en ligbedden van de camping en er zijn stranddouches. Echt een plekje om even te relaxen dus en dat doen we dan ook.

De rotsen van Marna bij de Scala dei Turchi oftewel de Turkse trappen.

Vanaf het strand ziet het er toch weer heel anders uit.

Aad loopt door het modderbad, dan de rotsen over en krijgt dit mooie uitzicht.

Rechts voor het modderbad waar iedereen doorheen moet om bij de rotsen te kunnen komen.

Valt wel mee toch?

Maar hij is er geweest en heeft deze mooie foto gemaakt.

Net voorbij Gela een plekje in een natuurpark. We eten hier wat maar gaan dan toch weer verder.

Naar camping Luminoso, een kleine maar luxe camping direct aan zee met zandstrand.

Dit is de ingang van de camping en aan het eind zie je de zee. We staan hier voor de ACSI prijs van 17 euro per nacht.


Zondag 23 t/m dinsdag 25 september 2018 – Camping Luminoso in Punta Braccetto
Het eerste wat ik zondag doe, is de was in de wasmachine stoppen. Het is een flink grote machine en voor 5 kan ik flink wat wassen. Er is hier ook een droger, maar het is een strak blauwe lucht, dus spannen we waslijnen. Het geeft echt een fijn gevoel om alles weer even te kunnen wassen. Aan het eind van de dag ligt alles dan ook weer lekker schoon in de kasten. Ik maak nog een sopje en neem de binnenkant van de camper onderhanden. Dat is natuurlijk maar een klein oppervlakte en zo gebeurt. Verder vermaken we ons met zwemmen, relaxen, beetje lezen, beetje haken, beetje fröbelen aan mijn bullet journal. Het is een prima camping hier, we zijn erg blij met het schaduwdoek want de temperatuur is nog steeds vrij hoog, rond de 27 graden. Het sanitair wordt de hele dag door schoongehouden. Overal warm water, ook om af te wassen. In de douches zijn grote douchekoppen en je kunt zolang douchen als je wilt. Bakker, groente-, kaas- en ijsboer komen allemaal langs op de camping. Enige nadeel op deze camping zijn de vele vliegen. Balou heeft nog steeds last van de warmte, dus scheren we haar weer. Nu maar hopen dat ze er wat minder last van heeft.
De zee is geweldig hier. Grote hoge golven, we kunnen er geen genoeg van krijgen. Heerlijk. Maar het is ook erg lekker om even niet na te hoeven denken over wat ons volgende plekje gaat worden. Al met al dus een prima rustpuntje in deze reis.

In deze baai is het strand van de camping.

Was het in het weekend nog heel vol op de camping, maandag zijn er veel (vooral Italianen) weg. Maar later komen er weer nieuwe (voornamelijk niet Italianen) bij.

En wat doe je op de camping? Jawel, de afwas!

Aad maakt voor mij een tekening van Tropea in mijn bullet journal.

Woensdag 26 september 2018 – Punta Braccetto tot Marina di Modica (N 36.711315 E 14.774818) – 75 km
We zijn lekker uitgerust en weer helemaal opgeladen om weer steden te gaan bekijken. Als eerste rijden we naar Ragusa, 30 km het binnenland in. De camper kunnen we prima vlakbij de oude stad neerzetten (N 36.92417 E 14.736199). De stad ligt op 500 meter hoogte en omdat het ook nog eens bewolkt is, trekken voor het eerste van deze reis een lange broek aan. Ragusa is een stad vol met mooie barok architectuur. Vooral de domkerk Duomo San Giorgio is prachtig om te zien. Van binnen valt hij ons (na al de prachtige kerken die we al gezien hebben) een beetje tegen. We slenteren verder door Ragusa, er is nog genoeg moois te zien. Als we alles hebben bekeken, rijden we naar de Lidl voor de nodige boodschappen. Daarna rijden we naar Modica 20 km verder. Ook hier vinden we een prima parkeerplaats (N 36.865366 E 14.757597) vlakbij de oude stad. Modica is vooral bekend om haar chocolade, cioccolata di Modica. Deze chocolade wordt in de meest uiteenlopende smaken verkocht. We proeven wat maar wij vinden het niet lekker. Er zijn hier twee domkerken, de Duomo di San Pietro met voor de kerk 12 levensgrote standbeelden van de 12 apostelen. Dan nog de Duomo di San Giogio die heel hoog ligt. Maar er ook hier is een oud theater het Teatro Garibaldi. We hebben geluk want het is open en als we vragen of we even mogen kijken, worden de lichten voor ons aangedaan. Ook dit is weer een echt mooi klein theater. Wat een sfeer heeft toch zo’n oud theater! Door de stad rijdt, zoals zo vaak, een toeristentreintje. Aad heeft echt zin om een ritje te maken en zo laten we ons door de stad rijden. We bekijken natuurlijk de beide domkerken. Het is vijf uur als we weer bij de camper zijn. Om te overnachten rijden we weer terug naar de kust. In Marina di Modica, 25 km rijden, vinden we een prima plek om te overnachten. We zijn erg blij dat er veel restaurantjes in de buurt zijn, dat wordt pizza halen! Die smaakt echt erg lekker en dat terwijl ik niet echt een pizza fan ben maar deze smaakt weer erg goed.


De stad Ragusa.

Aad proeft wat van de chocolade die hier echt met de meest vreemde smaken wordt vermengd.

Grote domkerk in Ragusa.

En dan gaan we naar de volgende stad: Modica.

Hier zijn 2 dom kerken en dit is er eenjte van.

De stad Modica.

Heel veel smaken chocolade. Modica is bekend vanwege de chocolade die hier wordt gemaakt.

Ook hier een oud theater, teatro Garibaldi.

Nog maar even uitzicht over Modica.

En dit is de andere domkerk in Modica.

Is het de hele dag bewolkt, nu breekt toch de zon weer door.

Ons overnachtingsplekje in Marina di Modica. Prima vrij plekje op een parkeerplaats direct aan zee. Met veel restaurantjes in de buurt en dus halen we pizza die super lekker smaakt.


Donderdag 27 september 2018 – Marina di Modica tot Siracuse (N 37.069657 E 15.292022) – 115 km
Het zonnetje schijnt lekker als we wakker worden, voor morgen wordt regen verwacht. Daarom besluiten we om vandaag nog een lekkere dag aan zee door te brengen. We rijden eerst naar San Lorenzo, nu aan de oostkant van Sicilië. Maar helaas, overal borden verboden in te rijden voor een camper. Dan maar een stukje omhoog naar Lido di Noto. De plek die in de app Park4Night staat, is helemaal afgesloten. We kunnen wel op een parkeerplaats staan. Het uitzicht over de zee en kust is erg mooi. Vooral nu het zo hard waait gaat de zee flink tekeer en dat is altijd een prachtig gezicht. Als we even hebben gekeken, rijden we toch weer verder, een klein stukje naar boven naar Calabernardo. Hier sta je echt helemaal prachtig. Lekker vrij en zo aan zee. Ideale plek eigenlijk. Maar omdat het zo hard waait, is het nu geen plek om hier te blijven. De camper staat de schudden en van buiten zitten komt zo al helemaal niets. Ja wat doen we dan? Dan gaan we toch maar vandaag Noto bekijken wat we eigenlijk voor morgen hadden bedacht. Het is maar 10 km rijden en dan staan we op een enorm parkeerterrein vlakbij het oude centrum. Ook Noto is verwoest door een aardbeving in 1693 en daarna in barokke stijl weer opgebouwd. Ondanks dat Ragusa en Modica ook steden zijn met veel barokke gebouwen, is Noto toch weer heel anders. Wat een prachtige gebouwen, palazzo’s en kerken zijn hier! Echt indrukwekkend. Ook hier natuurlijk de nodige toeristen maar echt heel druk is het niet. Gewoon gezellig. Net zoals Ragusa en Modica is het oude gedeelte niet mega groot en met een uurtje of twee drie heb je alles wel gezien. Dan rijden we nog 40 km verder naar de stad Siracuse. Deze stad willen we ook nog bekijken en er is een vrije plek aan de haven, dus prima om vannacht te overnachten en morgenochtend Siracuse te bekijken. Tot onze verbazing zien we meerdere campers hier staan, dat gebeurt niet zo snel. De zee is hier nog woester, wat een golven zeg! Gelukkig staan wij lekker beschut nu en hebben weinig last van de wind. We horen op het nieuws dat er op de Middellandse zee een orkaan aan het ontstaan is, dat noemen ze dan een Medicane. Het is nog niet duidelijk welke baan hij gaat volgen. Misschien een deel over Sicilië en Italië, maar heel misschien gaat hij richting Kreta en Griekenland. Sorry voor de Grieken, maar ik hoop toch echt dat hij niet hier overheen gaat razen!


Heel veel landbouw in deze streek van Sicilië.

Het strand bij Lido di Noto waar we eigenlijk wilde staan, maar de plek die in de app Park4Night stond, is afgesloten.

Dus rijden we iets verder naar Calabernardo, hier kun je echt prachtig staan, direct aan zee, lekker vrij. Maar de harde wind zorgt ervoor dat we hier toch niet blijven.

Eigenlijk wilde we Noto morgen bezoeken, maar dat wordt dus vandaag.

Ook Noto is in 1693 verwoest door een aardbeving. Daarna opgebouwd in barokke stijl met wit tufsteen wat langzamerhand verkleurd in bruin/geel.

Prachtige gebouwen in Noto.

De enorme dom van Noto.

Nog een andere kerk in Noto.

Een palazzo waar nu het gemeentehuis in zit.

Genoeg moois te zien in Noto.




Als we Noto hebben bekeken, rijden we naar Siracuse. De zee gaat nog harder tekeer dan vanmiddag.
 
Aan de haven is een parkeerplaats waar we kunnen overnachten, gelukkig staan we hier een beetje beschut.


Vrijdag 28 september 2018 – Siracuse
Het is bewolkt en nog steeds harde wind. Wat gaat die zee tekeer! Echt niet normaal! Maar wat een gaaf gezicht, ik kan er geen genoeg van krijgen. Het is een kwartiertje lopen naar het schiereiland Ortigia. Als eerste komen we op de markt waar van alles te koop is. Aan het eind van de markt is een zaakje waar kazen verkocht worden, de klanten staan in een lange rij te wachten tot ze aan de beurt zijn. Zal wel heel bijzondere kaas zijn, de eigenaar maakt er in ieder geval een heel spektakel van. Al snel komen we op het Piazza Duomo, een enorm plein waar alweer een enorme domkerk staat. Maar er staan meer indrukwekkende gebouwen en ondanks dat dit nu al de vierde stad in drie dagen tijd is, zijn we weer onder de indruk. Er zijn hier wel meer toeristen dan we in de andere steden hebben gezien. Hele groepen lopen achter een gids aan. We gaan even ergens op een terrasje zitten om wat te drinken. Daarna lopen we naar het eind van het schiereiland waar een kasteel staat. Ook hier maken de hoge golven enorme indruk. Langs de zee lopen we weer terug naar de bruggen. De golven spatten hoog over de kade heen, het lukt ons om steeds net niet nat te worden. Aan de overkant zien we de haven waar onze camper staat. Bij deze haven zit ook een restaurantje waar we willen gaan eten. Maar helaas, alleen maar vis. Nu lust ik prima vis hoor, maar het gaat hier om slakken, mosselen en inktvis. Nee sorry, dat kan mij niet bekoren. Dus gaan we maar weer weg. Onderweg zagen we een snackbar, eten we maar een broodje kebab. Daarna nog een lekker ijsje (wat zijn die ijsjes hier toch altijd mega groot!). Eigenlijk zijn we nu best moe, al vanaf 10 uur aan het lopen en het is inmiddels 3 uur maar toch lopen we nog even naar een heel bijzondere kerk: Chiesa Madonna delle Lacrime. Deze kerk lijkt wel een vulkaan en is enorm hoog. Waar je ook bent, overal zie je deze kerk. De kerk is uit 1967 en gebouwd omdat een Mariabeeld echte tranen huilde. De kerk bestaan uit een onder gedeelte wat we als eerste gaan bekijken. Wat een bouwwerk en wat een enorme ruimte. Zou deze kerk ook vol zijn? Dan moeten we buitenom naar de ingang van de bovenkerk en dat is alweer zo’n enorme ruimte. Maar hier kijk je zo de toren in, wauw dat is echt indrukwekkend! Ik hou erg van moderne architectuur (ja kan ook niet anders als je in Rotterdam woont toch?) en dit maakt echt indruk. Gaaf vind ik het. Hoe maak je zo iets? Het is 4 uur als we weer bij de camper zijn. Balou ook weer blij dat we er zijn. Alhoewel als ze haar eten heeft gehad en is uit geweest, ligt ze weer te snurken. Je kunt wel merken dat ze inmiddels 11 jaar is, veel meer dan slapen doet ze eigenlijk niet. Ze is wel super blij dat het niet meer zo warm is. De 24 graden en bewolking van vandaag bevallen haar (en ons) prima.
En zo komt er een eind aan onze vijfde week alweer. Ik ben blij dat we geen orkaan hebben gehad en dat de temperaturen iets lager zijn. Op naar week 6!

De markt in Siracuse.

Het Piazza Duomo met rechts de enorme domkerk.

Aan het eind van het schiereiland Oritigia ligt dit kasteel.

We lopen langs het water weer terug naar de bruggen en hebben zo een mooi gezicht op het schiereiland Ortigia van Siracuse. Maar het meeste indruk maakt de woeste zee.

De golven slaan overal over de kademuur heen. Het lukt ons net om niet nat te worden.

Tussen het schiereiland en Siracuse is een enorme haven waar onze camper staan, een beetje rechts van het midden.

Ja ik doe het eigenlijk nooit, maar vandaag heb ik toch echt een heel ijsje voor mezelf. Je ziet wel aan het formaat ijsje waarom ik dit eigenlijk nooit doe want zo val ik natuurlijk geen grammetje af!

De bijzondere kerk Chiesa madonna della Lacrima uit 1967. Hij heeft een boven- en een onderkerk.

Dit is de onderkerk, mega groot, zal die ooit vol zitten?

Buitenom naar de ingang van de bovenkerk.

Waar je prachtig de grote toren in kunt kijken.

Ook dit is weer zo'n enorme kerk. Ik weet niet hoeveel mensen hier in kunnen maar het zijn er wel ontzettend veel.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten