woensdag 7 februari 2018

REIS MAROKKO – WEEK 06 – 1 t/m 7 februari 2018



Donderdag 1 februari 2018 – Tafraout (CC 20981 N 29.7219 W 8.98483) – 90 km trip
Zo begint alweer onze zesde week van deze reis en zijn we ook al weer drie weken in Marokko. Vandaag maken we een uitstapje naar de kloof Ait Mansour. Dit is een nauwe kloof met een oase. Via het camperforum weten we dat deze weg weliswaar smal is, maar wel verhard en goed te doen met onze camper. Met deze informatie gaan we op weg. Eerst rijden we nog langs dorpjes waarvan de huizen roze zijn geverfd. Maar al snel rijden we door een droog en dor gebied. Dat klinkt misschien alsof het niet mooi is, maar ook dit heeft zijn schoonheid. De smalle weg gaat via vele haarspeldbochten omhoog en omhoog. We zijn blij dat er weinig verkeer is, want veel ruimte om elkaar te passeren is er niet. Dan zien we ineens mega hoge rode rotsen en zijn we in de kloof. De bodem van de kloof is een oase en staat helemaal vol met palmbomen. Er staan hier best veel huizen, want het is natuurlijk heerlijk wonen in een oase. Aan het begin is nog een parkeerplaats waar je ook met je camper kunt staan, maar wij rijden verder de hele kloof door. Het is prachtig! We hebben nog nooit zoiets aparts en moois gezien. Na een kleine 10 km rijden we de oase weer uit en gaat de weg weer omhoog. Iets verder keren we de camper om, we willen dezelfde weg weer terug rijden. Nu zien we ook dorpjes die voor een deel bewoond zijn maar waar ook veel lemen huizen onbewoond zijn en zachtjes aan vervallen. Het is geen straf om dezelfde weg weer terug te rijden, mooi, mooi, mooi! Als we weer in de buurt van Tafraout komen, zien we weer de enorme rotsblokken. Wat een prachtige trip was dit! Weer terug op het terrein waar alle campers staan, zetten we snel de stoelen buiten want het is heerlijk warm weer. Er komen best veel campers aanrijden vandaag. Maar het terrein is zo groot, dat je toch lekker vrij kunt staan. Vandaag komen er wel een aantal keren vrouwen langs die vragen of we kleding bij ons hebben. Dat hebben we nog niet mee gemaakt en helaas, wij hebben geen spullen bij ons. Ook komt er iemand langs die een mooie schildering op je camper kan maken. Helaas, ook dat willen wij niet. Nog iemand die arganolie wil verkopen. Sorry, hebben we al genoeg. En zo is er genoeg te beleven op deze plek.

Onderweg naar Ait Mansour rijden we door dor en droog landschap met af en toe een dorpje.



In de buurt van Tafraoute zijn nog veel van deze hoge rotsen.

Prachtige rotsen met heel veel cactussen er tussen.

We rijden Air Mansour in.




Heel veel palmbomen.

In de oase Ait Mansour, een oud vrouwtje met een flinke vracht op haar rug.

De hoge rode rotsen met onderin de oase met de vele palmbomen.



Aan de andere kant van Ait Mansour dorpjes die voor een deel vervallen zijn.

De lemen huizen die zachtjes aan vervallen.



Op de terugweg nu weer alsmaar naar beneden.

Twee mega rotsen in de buurt van Tafraoute.

In de buurt van Tafraoute, op de voorgrond een begraafplaats.



Vrijdag 2 februari 2018 – Tafraout (CC 20981 N 29.7219 W 8.98483)
Zoals steeds als we opstaan, is het best koud in de camper met 8 graden. Maar de zon schijnt volop en de temperatuur loopt heel snel omhoog. Vanmorgen zien zelfs wat mist hangen boven het stadje. We lopen een flink stuk met Balou en zien dat er een stuk verder her en der tenten staan waar mensen in wonen. Het is echt wel een erg mooie omgeving met die grote rode rotsen overal. Tegen de middag lopen we naar het stadje waar we babouche schoenen voor Aad gaan kopen. Eigenlijk wilde hij een vrolijk kleurtje maar die hebben ze alleen in kleine maten. Die zijn voor de vrouwen bedoelt. Dan gaat hij maar voor donker blauwe. We slenteren weer een tijdje door het stadje en eindigen op een terrasje waar we wat gaan eten, een biefstuk deze keer met een glas jus d’orange erbij. Er worden twee bierpullen vol met versgeperst sap voor ons neergezet, jammie! Het eten smaakt erg goed en zo hebben we voor 100 Dirham ( 10,=) lekker gegeten. Ook vandaag heerlijk weer, temperatuur is 16 graden en wij vinden het warm in de zon. Aan het eind van de middag gaat het flink waaien en dan voelt het toch wat kouder en verhuizen we naar binnen. Nog 1 dag op deze mooie plek!

Mist boven Tafraoute.

Even wandelen met Balou.

De prachtige rode rotsen.

Her en der staan deze tenten.

We lopen Tafraoute weer in.


Wel duidelijk wat voor school die is toch?

Dit is een arganboom.

En dit zijn de noten waar de arganolie van gemaakt wordt.


Uitzicht vanuit onze camper.



Zaterdag 3 februari 2018 – Tafraout (CC 20981 N 29.7219 W 8.98483)
Als we wakker worden ligt er een dun laagje ijs op onze grote dakraam. Maar zoals steeds, warmt het snel op met de zon volop op de camper. Ook vandaag lopen we nog een keer naar het stadje. Aad wil toch nog slippers erbij kopen en ach, zo strekken we gelijk even onze benen. Hij koopt een paar bij een ander zaakje. Volgens mij zitten hier wel 30 verschillende zaakjes met babouche schoenen. Dan gaan we weer terug naar het terrasje waar we gisteren gezeten hebben voor weer een heerlijk glas jus d’orange. We genieten van de zon en van het Marokkaanse leven wat we hier rustig kunnen bekijken. Er komt iemand langs met een grote mand achterop zijn fiets. Daarin zitten stokbroden waarvan hij er een aantal bij het restaurant aflevert. Dan komt er een heel oud Renaultje aanrijden, de deur van de bestuurder sluit niet meer goed maar ach hij rijdt nog en dat is blijkbaar goed genoeg. Dan nog een auto, kofferbak open, ligt vol met stokbroden. Ook deze man levert er zo’n 30 af bij het restaurant. Er komt een arme man langs die blijft voor het terras staan. Hij krijgt een rond brood van de ober. Aan de overkant van de straat staan ook wat plastic stoelen waar wat oude mannen op zitten. Er komt weer een vrouw langs in de inmiddels bekende zwarte doek met geborduurde rand. Zij heeft een zware mand op haar rug die met een touw op haar hoofd rust. En zo is er genoeg te zien op het terras. Dan besluiten we om toch maar weer wat te eten hier. Het wordt een tajine met kip. Jammer genoeg krijg je de kip met bot en al en zit is dus heel wat te sorteren want een kippenbotje in mijn mond, dat hoef ik niet. Achteraf spijt dat we niet voor een gegrilde kip hadden gekozen. Ik heb voorlopig even genoeg van de tajines. Weer terug bij de camper doen we niet veel. Ja lekker van de zon genieten en kijken naar de bedrijvigheid om ons heen.   


Een klein deel van de zaakjes waar je de Marokkaanse schoenen kunt kopen.



Weer terug bij hetzelfde restaurantje.

We bestellen weer zo'n lekker glas vers geperst jus d'orange.

Aan de overkant een super oud Renaultje. Daar rijden er nog heel veel van rond hier.

Toch maar weer wat te eten besteld, een tajine kip deze keer.




Zondag 4 februari 2018 – Tafraout tot Taroudant (CC 19497 N 30.47293 W 8.87064) – 160 km
We horen dat het weer gesneeuwd heeft in grote delen van Marokko en dat er nog zeker een week een koude front is. We overleggen even wat we zullen doen. Zou de pas naar Marrakesh dan wel open zijn? Maar na 6 nachten hebben we weer heel veel zin om op pad te gaan. We gaan het wel zien. Eerst even diesel tanken. We vragen of we ook water mogen bijvullen maar dat moet maar op de camping zegt de pompbediende. Gelukkig weten we water te vinden vlakbij de camperplaats. Ze zijn daar aan de weg aan het werken en daar is ook een kraan. De werkers vinden het prima als we hier water pakken. We geven ze een aantal koeken om onderling te verdelen. Ze zijn er heel blij mee. Nadat alles dus weer gevuld is, gaan we echt op weg. Eerst nog een stukje R104, dan slaan we af naar de R105. De weg is prima te rijden en het uitzicht is echt schitterend. Wat een bergen! Prachtig, prachtig! We zien dorpjes met roze huizen, vervallen lemen huizen ertussen. De weg kronkelt zich om alle berghellingen heen. We zien zelfs op een gegeven moment een meertje! Was het met onze reis naar de Noordkaap nog zo normaal om alsmaar het water te zien. Hier is het heel erg bijzonder als je water ziet. We zien heel veel amandelbomen maar er staat er niet eentje in bloei. Meestal wordt in februari of maart de amandelfeesten gehouden in Tafraoute. Ik denk dat het dit jaar een stuk later zal zijn. Eenmaal bij het stadje Ait Baha zijn we aardig de bergen uit. Nu zien we weer heel veel arganbomen en af en toe de geiten die in die bomen klimmen. We komen zelfs dromedarissen tegen die de blaadjes van de arganboom ook erg lekker vinden. Ook weer heel wat anders dan de vele rendieren tijdens onze Noordkaap reis. In de buurt van Taroudant zien we heel veel sinaasappelbomen. De eerste die we in Marokko zien! Maar dan zijn het er wel gelijk heel veel. We zien ook huizen van leem die nog bewoond zijn. Maar natuurlijk ook weer de nodige aparte vervoersmiddelen. De vrouwen zijn nu weer wat gekleurde gekleed, dat ziet er toch wat vrolijker uit. In Taroudant vinden we al heel snel de camperplaats. Hier sta je vlakbij de medina voor 20 Dirham ( 2,=) per nacht. Je staat er niet heel rustig, er loopt een drukke weg vlak langs. Maar ook lopen er veel mensen langs die het rijtje campers een bezienswaardigheid vinden. Dat kan ik me ook wel voorstellen, want er zitten heel wat camperaars buiten van de zon te genieten. En ja, die zijn natuurlijk heel anders gekleed dan de Marokkanen. We ontmoeten hier Thole en Everdien. Door hun site werd ik enthousiast over Marokko. Ze weten er ook zoveel over te vertellen, ze hebben via het camperforum al heel veel advies gegeven. Erg leuk om ze nu eens in het echt te ontmoeten!


Net weg van Tafraoute rijden we via de R104 en de R105 door een prachtig berggebied.






We ooit nog zegt dat ezels eigewijze beesten zijn! Ze zijn gewoon super lief en braaf.

Hoeveel kan een mens dragen? En dan ook nog vriendelijk zwaaien naar ons luie mensen in een camper.

Nog zo'n sjouwer.

Als de vrouwen zien dat er een camper aankomt, draaien ze snel hun hoofd weg. Ze willen echt niet op de foto en ze weten natuurlijk dat er vanuit campers foto's gemaakt worden. Ja sorry dames, maar ik vind jullie zo mooi aangekleed!

Een oud dorpje bovenop een heuvel.

Dan zien we ineens water, dat is hier heel bijzonder en moet natuurlijk op de foto!

Zagen we in Noorwegen heel veel rendieren, hier zien we dromedarissen, ook leuk!

Zo zachtjes aan komen we uit de bergen. Heel veel arganbomen hier.

Geiten klimmen in de arganbomen.

Echt een apart gezicht, die geiten in de boom.

Vrolijk gekleurde bomen.

We zien nu lemen huizen die nog bewoond zijn.

Lekker volgeladen vrachtwagen.

In de buurt van Taroudant zien we heel veel sinaasappelbomen.






Als we hebben gegeten lopen we naar het centrum. Het is mega druk, wat een mensen, wat een verkeer! Alles weer kris kras door elkaar. We vinden de Arabische souk waar vooral veel mooie dingen te koop zijn zoals zilver, babouches, prachtige jurken. Dan komen we in de Berber souk. Hier zijn veel meer de gewone gebruiksvoorwerpen te koop. Het is hier dan ook veel drukker. We lopen heel wat af en genieten van het drukke stadsleven van Taroudant.

De camperplaats in Taroudant, het staat lekker vol.

De stadsmuur om de Medina van Taroudant.


We zien in de souk weer het mooie aardewerk.

Maar ook een werkplaats waar de gewone tajines wordt gemaakt en verkocht.

Wat staat er boven deze zaak? Jawel, shoarma!

Het is enorm druk in de Berber souk.



Maandag 5 februari 2018 – Taroudant (CC 19497 N 30.47293 W 8.87064)
Was het in Tafraout ’s nachts net boven of onder het vriespunt, hier bleef het met 13 graden gewoon warm. Gelukkig is er ’s nachts ook niet veel verkeer meer en konden we goed slapen. Hier in Taroudant is een kleine leerlooierij die we willen gaan bekijken. We weten dat deze achter de poort Bab Targhout ligt, dus gewapend met Google maps, gaan we op stap. Ja en ondanks Google maps kun je toch nog verkeerd lopen en ineens staan we weer buiten de stadsmuur. Dan maar buitenlangs via de muur lopen, dan weten we zeker dat we goed gaan. We hebben prachtig uitzicht op de besneeuwde bergen van de Hoge Atlas. Het is nog een flinke tippel maar uiteindelijk komen we dan toch bij de leerlooierijen. Als we binnenlopen worden we gelijk vriendelijk begroet door een gids die in het Nederlands het hele proces aan ons uitlegt. We krijgen ook een takje mint tegen de stank, maar eigenlijk hebben we dat niet nodig. De huiden worden van het vlees en haren ontdaan en dan gaan ze in verschillende bakken. Eerst in eentje gevuld met duivenpoep. Dan gaan ze in bakken met kalk, hiermee maken ze het leer soepel. Dan worden ze gespoeld en opgehangen om te drogen. Daarna worden ze weer gespoeld en met vet behandeld om ze nog soepeler te maken. Rondom de bakken zijn allerlei werkplaatsjes waar van alles van het leer wordt gemaakt. We zien prachtige grote tapijten, maar ook kleinere schapen- en geitenvachten. Echt heel erg mooi. We zien ook erg mooie sandalen, schoenen, tassen en riemen. Je bent totaal niet verplicht om iets te kopen. Doe je het is het prima, koop je niets, dan is het ook prima. Wij kopen een paar teenslippers voor mij en voor Aad een nieuwe portemonnee. Natuurlijk dingen we af, dat hoort erbij. Door de Bab Targhout poort gaan we de oude stad weer in. Eerst maar eens een glas jus d’orange drinken op een terras bij het grote plein. Op het plein is iemand bezig met struisvogeleieren, er staat een hele kring mannen omheen. Aad gaat ook maar eens kijken, maar wat er precies gebeurd, daar komt hij niet achter. We lopen maar weer verder. Kopen bij een kraampje doppinda’s en bij een bakker lekker gebak. We gaan nog iets eten op een ander terras, ik kies voor gegrilde kip en Aad voor couscous. Het smaakt prima. De poezen krijgen natuurlijk ook het nodige van mijn kip. Terwijl we zitten te eten, zien we ineens een begrafenisstoet. Een witte kist op een baar met alleen maar mannen erbij.
Weer terug bij de camper zijn er wat wolken, dus dat wordt niet buiten zitten. Met wolken is het toch echt te fris. Maar ach, lekker buiten staan kletsen met de verschillende Nederlanders die hier staan, is ook gezellig. We pakken ook nog even de buggy van Balou om de Marokkaanse gasfles te gaan ruilen in een winkeltje iets verderop. Na bijna 4 weken, is de fles bijna leeg. Ach voor 4 euro hebben we weer een volle. En zo kabbelen we de dag weer door. De vraag is wanneer we richting Marrakesh zullen gaan. Dat hangt heel erg van de vraag af hoe het met de sneeuwval zit. Is de Tizi n’Test pas open? Morgen blijven we in ieder geval nog maar een dag hier in Taroudant.

De camperplaats in Taroudant.

De camperplaats in Taroudant, aan het eind van de weg is het provinciehuis.


Poort in de stadsmuur van Taroudant.
De bergen van de Hoge Atlas.

De besneeuwde bergen van de Hoge Atlas.

Ingang van de leerlooierij.

De leerlooierij, verschillende bakken met steeds een ander mengsel.

Er werken 50 mannen hier.

Eigenlijk heb ik helemaal geen schoenen nodig, maar deze zijn zo mooi gemaakt, dat ik toch een paar koop.

Allemaal bakken met verschillende mengsels.

Schapenvachtjes.








Op het grote plein staan heel veel mannen te kijken naar iets met struisvogeleieren. Geen idee wat er nu zo boeiend is.



Hier hebben we doppinda's gekocht.


De school gaat uit en net als in Nederland staan heel veel vrouwen te wachten.


Poes zit te wachten tot hij wat te eten krijgt van mij.



We zien ineens een begrafenisstoet voorbij komen.



Dinsdag 6 februari 2018 – Taroudant (CC 19497 N 30.47293 W 8.87064)
Vandaag doen we niet zoveel, beetje lopen met Balou, beetje kletsen met de andere Nederlandse die hier staan, in de zon zitten. Zo lummelen we dag door. Oh ja we hebben wel iets belangrijks gedaan: alle kleden uitgeklopt. Jeetje wat een stof zat daar in! De hele camper is trouwens enorm stoffig, dat hoort ook wel een beetje bij Marokko. Want ondanks dat ik de camper ’s morgens aardig stof vrij heb gemaakt en we op asfalt staan, ligt er ’s avonds weer een laag stof op de tafel. Aad maakt onze kraan in het keukentje nog maar een keer. Die kraan heeft het al 100 x begeven en iedere keer soldeert Aad de draadjes met veel moeite weer aan elkaar. Maar deze keer is hij er toch wel van overtuigd dat we thuis een nieuwe kraan gaan kopen.
We vinden het maar moeilijk om te beslissen hoe en wanneer we verder gaan. Ik wil heel graag de mooie Tizi n’Test pas rijden, maar het is zo onduidelijk of hij wel te rijden is. Er is ook een andere route naar Marrakesh, via Agadir en daar de tolweg nemen. Dat is de gemakkelijke optie. Het is ook zo moeilijk voor te stellen dat het verder in Marokko slecht weer is, want hier in Taroudant is het een strak blauwe lucht. Er staat wel wat wind, maar door de stadsmuur staan wij aardig beschut. Wat te doen?


Aan de overkant van de straat een prachtig park.

Een handkar met fruit komt langs en krijgt veel interesse van de camperaars.

Het provinciehuis.





Woensdag 7 februari 2018 – Taroudant tot Marrakesh (CC 20835 N 31.62366 W 7.99605) – 270 km
Als we ’s morgens weer berichten zien dat er 40 wegen afgesloten zijn vanwege de sneeuw, is onze keus snel gemaakt: we rijden via Agadir en dan de tolweg naar Marrakesh. We nemen afscheid van onze Nederlandse mede camperaars waar we gezellige  gesprekken mee hebben gehad de laatste dagen. De eerste 40 km gaan over een tweebaansweg waar flink aan gewerkt wordt. Aan onze rechterkant zien we de Hoge Atlas met zijn besneeuwde toppen, een erg mooi gezicht. Dan komen we op de tolweg die we 170 km gaan volgen. Het is rustig op deze weg en we schieten lekker op. Voor het hele traject hoeven we maar 110 Dirham (€ 10,=) te betalen. Dan nog de laatste 30 km en we zijn in Marrakesh. We stoppen even bij de Marjane om wat boodschappen te doen. En hoe bizar is het dat Aad een collega van de RET tegenkomt! Hij heeft een huis in Marrakesh en is hier op vakantie samen met vrouw en kinderen. Er wordt natuurlijk heel wat afgekletst, erg leuk en zo toevallig om ze hier te ontmoeten. We gooien gelijk onze tank vol met diesel en kunnen daar ook onze schoonwatertank bijvullen en de cassette legen. We zijn helemaal klaar voor een aantal dagen in Marrakesh. Qua verkeer in Marokko zijn we al best wat gewend, maar het rijden in Marrakesh is toch weer een uitdaging. Kris kras gaat alles door elkaar heen. Goed opletten dus! Maar zonder problemen vinden we de parkeerplaats bij de Koutoubia moskee. Dit is een bewaakte parkeerplaats waar je ook mag overnachten voor 110 Dirham (€ 11,=) per nacht. We staan hier vlakbij het Place Jemaa el-Fna, het overbekende grote plein van Marrakesh. We drinken even een kopje thee en gaan dan op weg. Op het plein klinkt er van alles, de fluiten van de slangenbezweerders, trommels en heel veel Arabisch gemompel van mannen die ons hun restaurant of winkel in willen loodsen. Al die klanken doen mij denken aan Fata Morgana in de Efteling. We kijken vol verwondering rond, kijken goed uit dat we geen slang of aap in onze handen gedrukt krijgen. Ik maak een filmpje van het plein en krijg gelijk een de artiest voor mijn neus die geld van mij verwacht. Sorry jongen, ik maakte helemaal geen foto van je maar een filmpje van het plein. Hij is niet blij met mij. Helaas. Zo lopen we vol verwondering rond het plein, wat een drukte. Wat een mensen die je proberen wat aan je te verkopen. Dan begint het te regenen, dat is lang geleden! Ach het is toch tijd om wat te eten en dus duiken we een zaakje in. Daarna lopen we weer verder het plein op en zien nu alle eettentjes waar we zo vaak over gehoord hebben. Morgenavond gaan we op het plein eten. We lopen nog even de souk in maar ook hier zacht gemompel van de vele verkopers die hopen dat hij in hun winkel wilt kijken. Sorry maar nee. Als het donker begint te worden en het weer begint te regenen, lopen we weer terug naar de camper. We hebben even genoeg drukte gehad.


Het eerste stuk tot de tolweg is een tweebaansweg waar ze heel veel aan het verbeteren zijn.

De tolweg gaat over de uitlopers van de Hoge Atlas, in de verte zien we sneeuw liggen.
Ook de route over de tolweg is erg mooi.


De laatste km's naar Marrakesh weer heel wat winkels langs de weg met toeristenspul te koop.

Even weer wat voorraad inslaan bij de Marjane supermarkt.

Marrakesh.


De parkeerplaats in Marrakesh waar we kunnen blijven overnachten.

De parkeerplaats is vlakbij de Koutoubia moskee.
Het straatje naar het Jemaa el-Fna plein.


Het Jemaa el-Fna plein.










's Avonds worden er heel veel eettentjes opgebouwd.




3 opmerkingen:

  1. Dat Zijn weer veel indrukken om te verwerken. Ziet er allemaal heel goed uit.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hebben jullie misschien ook een link van de site van Thole en Everdien?. Bere interessant om jullie te volgen.

    chris wijzijnnietthuis.nl

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hoor: https://www.camperreisverslagen-thole-everdien.nl/
      Veel leesplezier en leuk dat jullie ons volgen!

      Verwijderen