woensdag 31 januari 2018

REIS MAROKKO – WEEK 05 – 24 t/m 31 januari 2018



Donderdag 25 januari 2018 – camping International in Sidi Ouassai (CC 20627 N 30.05624 W 10.6869)
Aad is gaan douchen in het sanitair gebouw maar had daar lauw water. Ik vind het prettiger om gewoon in de camper te douchen met natuurlijk heerlijk warm water. We hebben niet veel gedaan vandaag. Lekker een stuk over het strand gelopen met Balou. Er was wat meer bewolking maar de temperatuur is lekker genoeg om buiten te zitten. Tegen drie uur zijn de wolken weg en kan ons huidje nog bruiner worden dan hij al is. Het weer is de komende dagen iets minder (18 i.p.v. 22 graden) en daarom besluiten we om morgen 160 km naar Guelmim te rijden om daar zaterdag de kamelenmarkt mee te maken. Dus even binnenland in om daarna weer naar de kust te gaan.

Er  wordt van alles aangeboden op de camping: groente, arganolie, ruitenwissers, beschilderingen op de je camper, maar vandaag zien we zelfs de kapper langskomen!


Vrijdag 26 januari 2018 – Sidi Ouassai tot Guelmim (N 29.00077 W 10.04780) – 160 km
Inderdaad is het flink bewolkt als we opstaan. Nu is dat heel vaak dat het aan de kust bewolkt is. Ga je dan iets het binnenland in, dan zijn de wolken weg. Dat gebeurt ook vandaag als we van de kust vandaan rijden naar de N1. De N1 is een prima weg om te rijden en deze volgen we vandaag helemaal tot aan Guelmim. Het landschap verandert langzaam in wat hogere heuvels van 1200 meter. De aarde is prachtig rood, we zien heel veel cactussen. Voorbij Tiznit gaan we de bergen in, daarna rijden we door een mooie kloof. Stralende blauwe hemel maar in de verte bij de zee zien we wel wolken. Mensen van het camperforum hebben in Guelmim van de politie een veilige plek toegewezen gekregen en die is naast het politieburo. Daar gaan wij ook staan. Er staat al een Franse camper. Van hun begrijpen we dat de kamelenmarkt 3 km verder is. Daarvoor moet je een petit taxi nemen. Even wat uitleg over de taxi’s in Marokko. De petit taxi mag alleen in de steden mensen vervoeren. Daarnaast heb je een grand taxi en die mag mensen buiten de stad vervoeren. We staan ook vlakbij een moskee, het is vrijdag, dus je snapt, al snel klinkt te oproep van de moskee. Enorm veel mannen en een aantal vrouwen lopen naar de moskee. Tot onze verbazing wordt nu de hele dienst via de omroepinstallatie met ons gedeeld. Het blijft toch een apart sfeertje geven, wij houden er van. Net zoals de kerkklokken in een Frans dorpje, vinden wij ook altijd zo gaaf. Verderop op een berg is een Arabische tekst geverfd, geen idee wat het betekend.


We rijden over de N1 naar Guelmim. Prachtige natuur hier. Hogere heuvels (1200 meter) en rode aarde.



De moskeeën zijn meestal vierkant met een plat dak, deze heeft een koepel. Vind ik veel mooier dus op de foto!

Ik blijf genieten van de prachtig aangeklede vrouwen hier.


Knap toch? Hoe kun je het zo dragen?


Nog een mooie dame.


Ons plekje in Guelmim, er staat een Franse camper voor ons en daarvoor is het politieburo.

De moskee gaat weer uit, iedereen weer terug naar huis. Op de berg zie je de geschilderde Arabische tekst.

Ik kan vanuit de camper een aantal vrouwen fotograferen zonder dat ze het door hebben.

Mooi toch? Hoe apart om dit zo vanuit je camper te kunnen zien.


Zaterdag 27 januari 2018 – Guelmim tot camping Erkounte Park in Mirleft (CC 30457 N 29.50787 W 10.06788) – 75 km
Niet veel geslapen vannacht. Eerst last gehad van het verkeer van de N1 die langs ons plekje gaat.  Uiteindelijk wordt dat verkeer dan wel wat minder, maar al heel vroeg klinkt er alweer geluid uit de moskee en ondanks dit vroege uur, wordt weer de hele dienst door de luidsprekers verspreid. Niet fijn om dan te willen slapen. Dus een beetje vermoeid staan we op. We hebben besloten om toch met de camper naar de kamelenmarkt te gaan. Volgens ons zal er heus wel plek zijn om te parkeren, wij zijn toch niet de enige camperaars die hier heen gaan. Dus eerst dwars door Guelmim en dan zien we al snel de markt. Jawel, parkeerplek genoeg. Het is weer het gebruikelijke gekrioel van mensen. Maar ook van heel veel geiten en schapen. Overal weer allerlei verschillende vervoersmiddelen. Bestelbusjes met bovenop een vlonder waar de dieren op staan. Of de bekende motors met een laadbak erachter waar de dieren in zitten. We zien zelfs een schaap op een achterbank van een auto liggen. Overal mannen die hun dieren proberen te verkopen of juist iets komen kopen. We zien al snel de kamelen staan en worden aangesproken door een man van de Toeareg Berber stam. Deze stam beheerste eeuwenlang de karavaanhandel in de Sahara. De man vertelt heel veel en natuurlijk laat hij ons aan het eind spullen zien die door deze stam gemaakt zouden zijn. Ik zie niets wat mij aan staat, maar Aad wil wel graag een zilveren dolk. Hij wordt uitgenodigd in de tent en daar begint het onderhandelen. Heel grappig om mee te maken. Ze komen uiteindelijk een prijs overeen waar ze beide blij mee zijn. Dan moet Aad natuurlijk nog een kopje muntthee mee drinken. Ik druk mijn snor en ga lekker op de markt rondkijken. En ik kijk mijn ogen uit. Achter de beestenmarkt is een hele grote groentemarkt waar ik wat courgette, tomaten en sla voor 90 cent koop. Als Aad klaar is met zijn thee ceremonie gaan we weer verder. We rijden naar weer naar de kust, eerst een stukje over de N12 maar al snel slaan we af en rijden we over een smal weggetje door prachtige natuur. We komen in een gebied waar alleen maar cactussen staan. Zo ver als we kunnen kijken, heuvels vol met cactussen. Als we na 55 km op het plekje komen waar we vrij zouden moeten kunnen staan, is dat niet mogelijk. De weg wordt vernieuwd en door de hoge kant, is het niet mogelijk om van de weg af te komen. Hmmm… dan maar omkeren en via de kust naar het noorden, richting Sidi Ifni. Onderweg zou nog een vrije plek moeten zijn, maar ook deze is niet te bereiken. Iets verder is Sidi Ifni en in de route van de NKC reis zou camping El Baco mooi moeten zijn. Daar maar eens kijken. We rijden de camping op, maar vinden het niet geweldig, iedereen staat pal op elkaar. Weer verder maar, nu naar camping Erkounte Park in Mirleft. Dit is een erg grote camping met 200 plaatsen maar hij is ruim opgezet en je hebt prachtig uitzicht over de kust. De camping heeft een restaurant en erg mooi sanitair, je betaalt 80 Dirham ( 8,=) per nacht. Vooraan is het vrij druk maar achteraan (wat verder weg van het sanitair gebouw) staat haast niemand en dat bevalt ons prima en daar gaan wij staan. Er loopt een pad naar beneden naar de zee. Maar dat is voor morgen. Nu lekker de stoelen naar buiten en van het zonnetje genieten. Genoeg gedaan voor vandaag!


De kamelenmarkt in Guelmim waar ook veel geiten en schapen worden verhandeld.

De kamelenmarkt in Guelmim.

Aad met de Toeareg Berber meneer.

Ook een grote groente markt.

Allemaal Dockers, motors met een laadbak erachter.

Ook bovenop de bestelwagen worden de beesten vervoerd.



Er liep 1 wit kameetje tussen.

Allemaal Dockers, de motors met laadbak.




Nieuwe huizen aan de rand van Guelmim.

Via een klein weggetje gaan we richting de kust.

En rijden we door een gebied waar overal en dan ook overal cactussen staan.


Op camping Erkounte Park in Mirleft, prachtig uitzicht over de kust.

De andere campers staan allemaal aan het begin van de camping.


Zondag 28 januari 2018 – Camping Erkounte Park Mirleft
We zijn nog even ergens anders gaan staan gisterenavond want het begon heel erg hard te waaien en waar wij stonden, was de camper flink aan het schudden. Maar ’s morgens rijden we weer snel terug naar het rustige stuk aan het eind van de camping. Eerst even douchen op de camping. Eerst even jezelf nat maken: het water is lauw. Dan helemaal inzepen en als we dan helemaal ingezeept zijn… is het water steenkoud. Dan vergt het wat moed om al het zeep met dat koude water van je lijf af te spoelen. Brrr… morgen toch maar weer in ons eigen campertje douchen. Weten we zeker dat we warm water hebben. Als ontbijt halen we twee platte ronde broodjes, wat is dat Marokkaanse brood toch lekker! Ik ga ook nog even het wasgoed van de afgelopen week op de hand wassen. In het zonnetje met een beetje wind, is het snel droog. De temperatuur is wat lager dan de afgelopen dagen, maar zolang er zon staat, maakt dat eigenlijk helemaal niets uit. Het is gewoon lekker warm in de zon. Hier aan het eind van de camping loopt ook een pad naar beneden naar de zee. Daar lopen wij ook heen, Balou gaat met ons mee. Ze vindt het spannend als die losse keien maar ze doet het goed en loopt goed mee. Op het strand is verder helemaal niemand. We laten Balou ook los, maar dat vindt ze toch te spannend. Ze mist haar leidraad en is erg onzeker met lopen. Dan maar weer aan de riem en zo loopt ze prima mee. Op het strand is niet veel te beleven. Ook hier ligt enorm veel troep. Maar langs het pad naar de camping staan wel prachtig mooie cactussen. We spreken nog met de enige andere Nederlanders op deze camping. Zij staan hier met een caravan, komen al jaren in Marokko en blijven dan 6 maanden. Ik begrijp dat ze hier met de kerst ook al op deze camping stonden. Dat zou ik toch wat te saai vinden hoor, zo lang op 1 plek.
Verder valt ons op dat drie campers geschuurd worden, we begrijpen dat deze hier opnieuw gespoten gaan worden. Heel veel Marokkaanse mannen staan ze met de hand te schuren. Wat een werk!
Aad loopt naar het restaurant om te vertellen dat wij hier vanavond willen eten. Hij besteld een tajine en een b’stilla (pastilla). Dat laatste is een soort pasteitje gevuld met kip en groente met bovenop kaneel. Hij spreekt af dat we om 6 uur Marokkaanse tijd komen eten. ’s Middags doen we niet zoveel, lezen en genieten van de zon op ons. We verbazen ons over de hoeveel grote vrachtwagens die tot camper zijn omgebouwd. Vaak reist daar dan een jong gezin met kind in. Echt enorme bakken zijn het. Het lijkt wel een stacaravan bovenop een vrachtwagen. Dan heb je geen gebrek aan ruimte en ook niet snel overgewicht. Er komt ook een camper aanrijden waar weer een auto in zit. Deze camper weegt maar liefst 14000 kg! Bizar toch?
We zijn de enige eters in het restaurant. Ja er staan voornamelijk Fransen op de camping en die eten tussen de middag warm. Er zitten wel genoeg mensen in het restaurant maar dan allemaal met laptop, gebruik makend van het gratis WiFi. Het eten smaakt ons heel erg lekker. Ik ben helemaal blij met mijn b’stilla. Wat is dat lekker zeg, dat wil ik wel vaker eten! We zijn vandaag precies 1 maand onderweg.


Mooie cactussen hier.


Het pad vanaf de camping naar het strand.

Niemand anders op het strand.

Balou los, maar dat vindt ze helemaal niets. Ze is haar blindegeleidemens kwijt.


Mijn lekkere pastei.

Aad blij met zijn tajine kip.




Maandag 29 januari 2018 – Mirleft tot Tafraout (CC 20981 N 29.7219 W 8.98483) – 165 km
We stoppen vandaag eerst in Tiznit, waar we de camper vlakbij de souk kunnen parkeren. Er is parkeerplek genoeg hier. Om de oude stad zijn 5 km lange stadswallen van bruin/roze aarde. Ooit waren het de Joden die Tiznit bekendheid gaven door hun vakwerk met zilver. Nu zijn het Marokkaanse vaklieden die deze ambacht hebben overgenomen. Er zijn dan ook veel winkels met zilver. Natuurlijk staat er nergens een prijs op en ik heb geen zin in weer allerlei onderhandelingen over een prijs. Laat maar gaan. We kunnen rustig rondlopen, worden nergens aangesproken. We zijn echt super verbaasd over de vele zaakjes die schoenen verkopen. Hoe kunnen ze bestaan. Maar nog meer verbaasd zijn we als we hokjes zien van 1 bij 1 meter waarin schoenmakers bezig zijn. Hele stapel afgetrapte schoenen voor hun neus. Er zijn heel veel van deze schoenmakers. Soms zit er in zo’n klein hokje een vrouw met naaimachine. Maar ook piepkleine hokjes waar een kapper in zit. Ziet er niet uit, een aftandse stoel, aftandse wasbak, alles even vervallen. Maar er zijn heel veel kappers en bijna overal zit wel een klant binnen. Natuurlijk zien we ook vele winkeltjes met Marokkaanse jurken, etenswaren, slagers, groente. Langs de stadswallen zitten mensen op de grond die tweedehandsspullen verkopen. Wij kopen bij een zaakje een gegrilde kip met patat, onze warme maaltijd voor vandaag.
We rijden verder, doel is Tafraout, nog 110 km verder. Het landschap is spectaculair mooi. Natuurlijk heel veel door en droog landschap, maar af en toe zie je ineens allemaal palmbomen bij elkaar. We klimmen de bergen op en hebben dan een prachtig uitzicht. Je merkt het al: de reis verveelt geen moment. Als we door dorpjes rijden, zien we weer de kleine bedrijfjes, de ene maakt houten deuren, de andere maakt bv bedden van ijzer, vaak zaakjes waar auto’s worden gemaakt. Die zaakjes zijn altijd heel klein, zo’n 2 bij 2 meter. In Tafraout hebben we de camperplaats snel gevonden. Het is een hele grote ruimte waar veel campers her en der staan. Het is zo ruim, dat je lekker op jezelf kunt staan. Tafraout ligt op een hoogte van 1200 meter in een prachtige vallei in de Anti-Atlas omgeven door een ring van bergen van graniet. Deze moeten aan het eind van de dag van kleur veranderen maar vandaag zit de zon achter de wolken. Het is ook best koud met 9 graden. ’s Avonds komt iemand parkeergeld ophalen, 15 dirham (€ 1,50) per nacht.


De souk in Tiznit.

Mooie leren schoenen te koop.

Schoenen poetsen.

Een zilverwinkeltje.

Een klein kapperszaakje.

Deze kun je ook kopen.

Allemaal piepkleine slagertjes op een rijtje.

Kijk die heeft een paar kippen gekocht.

Straatjes in Tiznit.

Een deel van de stadswallen van Tiznit.

Onderweg naar Tafraout rijden we door prachtige natuur.

Ja dit is toch geweldig mooi!

Een van de typisch Marokkaanse dorpjes waar we doorheen rijden.



Dinsdag 30 januari 2018 – Tafraout (CC 20981 N 29.7219 W 8.98483)
Heerlijk geslapen hier want het is een enorm rustige plek. Na ons ontbijt lopen we naar het stadje. Daar zien we een marktje waar we natuurlijk even overheen lopen. Dan het stadje zelf in. Het is gezellig druk met de inmiddels bekende kleine werkplaatsjes en winkeltjes. Er is een overdekt stukje waar alle slagers zitten. Ook hier heel veel schoenenzaakjes waar mannen zelf de schoenen maken, ze zijn echt heel erg mooi. Prachtige teenslippers en sandalen. Ik zie ook wat zilverwinkeltjes waar op de ruit de vaste prijs per zilver staat aangegeven. Jippie, ik hoef niet af te dingen! Ik koop er een erg mooie hanger voor een klein bedrag. Op de markt kopen we een kilo aardbeien voor 2 euro. Is het ’s morgens nog zo koud dat wij onze donsjassen aan doen, ’s middags breekt de zon door en kunnen we nog een tijd buiten zitten. Voordat we gaan eten, lopen we nog een stuk in de omgeving. We zien allemaal oud waterputten. We klauteren op een aantal grote rotsen en hebben zo een prachtig uitzicht over Tafraout. Er staan heel wat campers hier, de hele dag komen we campers aanrijden. Het grootste gedeelte van de campers zijn omgebouwde vrachtwagens met bijna altijd jongeren erin. We lezen dat er vandaag weer veel sneeuw is gevallen in Marokka. In Zagora bij de Sahara voor het eerst in 50 jaar. We hopen maar dat dat allemaal verdwenen is als wij daar komen.


De markt in Tafraout.

De vrouwen dragen hier zwarte doeken met een gekleurde geborduurde rand.

Een werkplaatsje waar brommers worden hersteld.

Ja de vrouwen lopen vaak te sjouwen hier.

Maar mooi aangekleed hoor!

Een klein overdekt pleintje waar de slagers staan.

Ingang van de moskee.


Kipje kopen?

Of deze mooie kussens?

Aan het eind van de middag maken we even een wandeling.

Uitzicht op het stadje Tafraout.

Mooi hier hoor!

Dat we hier nu zelf staan, ik kan het niet bevatten!



Heel veel van deze oude waterputten hier.



Woensdag 31 januari 2018 – Tafraout (CC 20981 N 29.7219 W 8.98483)
Ook vandaag lopen we naar het stadje. Alhoewel hier iedere een markt is, is die van woensdag een stuk groter en daarmee is het een heel stuk drukker. We zien heel veel vrouwen met manden op hun rug. Die mand zit dan met een touw om hun voorhoofd vast. Ze kopen groente en gooien het over hun hoofd in de mand. De markt is ook een ontmoetingsplaats en het gonst van het gezellige gebabbel. We gaan nog even naar hetzelfde zilverwinkeltje omdat ik nog iets wil kopen. het is een stuk drukker want alhoewel er iedere dag markt is, is die van woensdag groter. Heel veel mensen in het stadje. De markt is nu ook wat groter dan gisteren. Wij lopen naar de zilverwinkeltjes waar ik nog wat wil kopen.
In Tafraoute worden ook de overbekende babouche schoenen gemaakt. Ze hebben een hoge achterflap maar meestal wordt deze naar binnen gevouwen en worden ze als slippers gedragen. Je hebt ze in alle kleuren en zijn van schapen, geiten of kameelleer gemaakt. Er zijn heel veel winkeltjes waar ze gemaakt worden. Wij gaan ze binnenkort ook eens aanschaffen, ze moeten erg comfortabel zijn. Was het vanmorgen nog heel erg koud, de zon warmt het snel op en zo kunnen we de hele dag lekker buiten zitten. Alleen als er een wolk voor de zon komt, koelt het gelijk enorm af. Vest bij de hand houden dus. We hebben nog een leuk gesprek met een Nederlander die al voor de vierde keer in Marokko is.



Ook vandaag lopen we de markt over die op woensdag een stuk groter is.



Mooi hier in Tafraoute.

Even een lunch van yoghurt, cruesli en aardbeien. Die lange broek ging later nog uit hoor



Geen opmerkingen:

Een reactie posten