zwerfleeuwen: REIS ROEMENIE – WEEK 4 – 14 t/m 20 september 2024

Zaterdag 14 september 2024 - Berindan tot Sapanta (PN 535235 N 47.971839 E 23.698203) – 83 km

Vandaag is het echt een heel stuk kouder met 12 graden. Onze sokken gaan zelfs aan! Het regent ook maar gelukkig hebben we geen last van de code rood die voor het midden van Europa is afgegeven. Maar ook in Roemenië tegen de grens van Moldavië zijn mensen omgekomen door het slechte weer. Dan is dat beetje regen en kou wat wij hebben, niets om over te klagen. Als we verder trekken komen we deze keer ook door stadjes met prachtige grote nieuwe huizen. Een enorm verschil met de kleine oude huisjes die we tot nu toe gezien hebben. We komen nu in bergachtig gebied en gaan met veel bochten alsmaar omhoog. Als we langs de rivier Tizsa rijden, rijden we langs de grens met Oekraïne. Zo triest die oorlog daar, want Oekraïne stond zeker op ons verlanglijstje. Geen idee of we dat ooit nog eens kunnen doen. Maar voorlopig rijden we door slingerwegen en bosgebied. Ondanks de regen is het hier prachtig. Tot nu toe is Roemenië totaal niet zo armoedig als ik had gedacht. In ieder stad staat een grote witte kerk en overal supermarkten (veel Lidls) en kleinere winkels. In Sapanta stoppen we bij het klooster. De kerk hiervan is helemaal van hout en is de hoogste houten kerk van de wereld. Onderin de gewelven is een prachtig kerkje. Jammer genoeg mag je hier geen foto van maken. Tegenover de kerk is een nog een open gebouw wat een zomer altaar is. Daarnaast is het klooster. Als we alles hebben gezien, rijden we naar een ander deel in Sapanta. We zetten de camper op een parkeerplaats waar je 10 Leu (2 euro) voor zou moeten betalen maar er is niemand waar we dat aan kunnen betalen. We staan nu vlakbij een andere houten kerk maar ook bij de vrolijke begraafplaats. Overal zijn kraampjes met souvenirs. We lopen wel even rond maar besluiten de begraafplaats en de prachtige kerk die erbij staat, morgen pas te bezoeken als het niet meer regent. Wij kijken ’s middags naar de kwalificatie en willen bij één van de restaurantjes hier gaan eten, maar de reviews zijn erg slecht en zo maak ik zelf maar weer iets lekker klaar.

Mooie kerken hier in Roemenië.

In Sapanta is een klooster waar de hoogste houten kerk ter wereld staat.

Het klooster van Sapanta.

Ook hier de kerkdeuren prachtig bewerkt.

Ik vind het helemaal gaaf, zo'n trap.

Zondag 15 september 2024 – Sapanta tot Leud (PN 121224 N 47.633729 E 24.205502) – 95 km

Jawel hoor, het is droog en de zon schijnt volop. Het is druk want zowel in de houten kerk waar wij bij staan, als in de prachtige kerk die op de begraafplaats staat, is er een mis bezig. Die mis is duidelijk te horen door de luidspeakers die aan de kerk hangen. De vrouwen zijn allemaal gekleed in een gekleurde rok en een hoofddoek om hun haar. Voorin de kerk zitten de mannen, daar achter de vrouwen. We kopen bij een winkeltje twee prachtige schaapsvachtjes voor 50 leu (10 euro) per stuk, echt goedkoop. Ze verkopen ook prachtige kleden en dekens en natuurlijk de gebruikelijke witte bloesjes met borduursels erop. Sapanta staat bekend om zijn vrolijke begraafplaats. Op ieder graf staat een blauw geschilderd houten grafsteen met daarop een afbeelding waarop staat afgebeeld wat die persoon voor beroep had. Onder de afbeelding staat een satirisch gedicht. Het is echt ongelofelijk mooi om te zien. Op de begraafplaats staat ook een werkelijk heel bijzondere kerk. De buitenkant is beschilderd en met mozaïeken bekleed. Het dak bestaat uit gekleurde dakpannen. Wat een plaatje. Ondanks dat de mis bezig is, neem ik toch snel een kijkje binnen. De kerk zit stampvol maar achteraan kan ik toch even kijken. De hele binnenkant is ook beschilderd, echt zo mooi. We zijn blij dat de zon schijnt en we zo prachtige foto’s kunnen nemen en dat doen we dan ook volop. Ja dan gaan we toch echt verder. Op naar Barsana waar mooie kloosters moeten staan. Onderweg kijken we onze ogen uit. Langs de hele route staan huizen. Overal zitten mensen voor hun huis langs de weg te kletsen. Ook overal prachtige houten poorten die helemaal bewerkt zijn. We hebben echt ogen te kort om alles te zien. Heel veel kerken, soms van steen, vaak van houten. We zien hier meer houten kerken dan in Noorwegen. We genieten echt volop. Dan komen we bij de kloosters van Barsana en echt, woorden schieten me te kort om te omschrijven hoe mooi dit is. Er staan verschillende kloosters en een prachtige kerk waar zowel boven als beneden een kerk is. Wat een prachtig gebied en wat een prachtige gebouwen! Aad koopt een Placinte wat een soort pannenkoek is gevuld met geitenkaas en ui. Hij vind het wel o.k. We kijken naar de race van Bakoe die verrassend spannend is. Dan rijden we weer verder. We hebben een plekje uitgezocht bij het klooster van Botisa en rijden daarvoor een smal weggetje op wat eindigt bij de poort van het klooster waar onze camper niet tussendoor past. Dat wordt keren op het smalle weggetje en dat kost (vooral mij) wat zweetdruppels maar gelukkig lukt het zonder schade. We moeten weer 20 km rijden om bij een plekje middenin de natuur te vinden net voorbij het plaatsje Leud. Best bijzonder om iets te vinden zonder huizen, want zoals ik al eerder zei, langs de hele route staan huizen. Het is een heerlijk rustig plekje maar wel met enorm veel afval overal.

We kopen twee schapenvachtjes voor de enorme prijs van 10 euro per stuk.

De houten kerk waar onze camper voor staat, is van binnen prachtig beschilderd.

Vandaag, op zondag, zijn alle vrouwen zo gekleed.

In de verte de prachtige kerk bij de vrolijke begraafplaats. Overal zie je souvenirs winkeltjes.

Als je de andere kant op kijkt, zie je de kerk waar onze camper bij staat.

De kraampjes zien er erg gezellig uit, vooral de kleden en dekens vind ik erg mooi.

De vrolijke begraafplaats. Zo bijzonder!

In de kerk is een mis bezig maar deze dames doen mee buiten in het zonnetje.

Ook de mannen zijn speciaal gekleed voor de zondag.

De kerk is echt schitterend.

De kerk zit helemaal vol, vooraan de mannen, achteraan de vrouwen.

Het bijzondere dak, prachtig vinden wij het.

De andere kerk waar onze camper bij staat.

Hier hebben we overnacht.

We trekken weer verder, heel af en toe zien we paard en wagen.

Wat we wel veel zien, zijn prachtige houten poorten. Hier aan het begin van het dorp. Maar bij iedere tuin staat zo'n mooie bewerkte poort.

Kijk maar, deze poort staat voor een huis.

We rijden naar de kloosters van Barsana waar ze deze lokale lekkernij verkopen. Een soort pannenkoek met daarin kaas en uien.

De kloosters van Barsana zijn onbeschrijfelijk mooi.

Ook hier is de binnenkant van de kerk helemaal beschilderd.

Een van de vele kloosters in Barsana.

We trekken weer verder, overal zitten mensen langs de weg om wat te kletsen.

We vinden deze plek om te overnachten. Lekker rustig maar veel vuil.

Maandag 16 september 2024 – Leud tot Viseu de Sus (PN 62281/CC 13677 N 47.15132 E 24.441954) – 30 km

Na een super stille nacht hier middenin de natuur, rijden we vandaag naar Viseu de Sus. Het is maar een klein stukje en we genieten weer van het kijken naar de bijzondere houten poorten en de vele kerken. We rijden zelfs nog een stukje door berglandschap zonder huizen. Ook weer prachtig. Viseu de Sus is een wat groter provincie stadje. Hiervandaan gaat een stoomtrein de Karpaten in. Deze stoomtrein rijdt niet op kolen maar op hout. Het spoor is aangelegd om het hout van de bossen via de trein naar de zagerijen in Viseu de Sus te brengen. Bij het station is een grote parkeerplaats waar we onze camper neerzetten. De stoomtrein wordt ook gebruikt voor toeristen en daar maken wij natuurlijk gebruik van. Een kaartje inclusief lunch kost voor ons beide 60 euro. We zullen zo’n 5 tot 6 uur onderweg zijn. Wij lopen naar het stadje en zien hier ook voor het eerst zigeuners, herkenbaar aan hun kleurige kleding. Het is een druk stadje met aardig wat winkels. Ook hier weer veel kerken. Op een bankje kijken we naar alle drukte. We eten wat bij een shoarma zaakje en Aad koopt nog wat lekkers bij een bakkertje. Weer terug bij de camper hou ik me bezig met ons blog want ik heb zoveel foto’s genomen de laatste dagen dat ik wel even bezig ben om uit te zoeken welke ik zal gebruiken. Op de parkeerplaats is een hele roedel zwerfhonden, er lopen ook puppy’s bij. Ik vind het best zielig ondanks dat ze er niet mager uit zien.

Onderweg mooie natuur.

We zien weer paard en wagen.

In Viseu de Sus vertrekt een stoomtrein gestookt op hout de Karpaten in.

Dit is echt wel een enorme stoomtrein.

Mooie beschildering in Viseu de Sus.

We staan op de parkeerplaats bij het station van de stoomtrein. Kaartjes zijn geboekt, morgen gaan we mee!

Een kijkje in bij de vele wagons die hier staan.

Dinsdag 17 september 2024 – Viseu de Sus (PN 62281/CC 13677 N 47.15132 E 24.441954) – 0 km

De wekker wordt gezet want om 9 uur Nederlandse tijd gaat de trein vertrekken. Wat is het druk! Niet wat buitenlandse toeristen aangaat, want we staan buiten ons nog maar 3 maar campers. Nee het is mega druk met Roemenen. Ja hoor, daar komt de trein! Er hangen 6 wagons aan, 3 dichte en 3 open. De meeste lopen gelijk naar de open wagons, wij kiezen voor de dichte. Achter de locomotief hangt een wagon vol met enorme stukken hout. Ja en dan gaan we vertrekken voor een rit van 46,5 km richting de Oekraïense grens. We boemelen met een langzaam gangetje Viseu uit steeds verder de bossen in. We worden aardig heen en weer geschud. Als we alle huizen van houthakker achter ons hebben gelaten, hebben er een tussenstop waar je wat te drinken en een donut of cheesepie kunt krijgen. De cheesepie is een soort oliebol met kaas ertussen. Lijkt een rare combi maar smaakt best lekker. Dan weer verder voor het laatste stuk. Al met al duurt het 2 uur voor we bij het eindstation komen. Het eindstation van de toeristentrein want de houthakkers trein zelf die bij zonsopkomst rijdt, gaat nog veel verder de bossen in. Maar voor toeristen is dit dus het eindpunt, we halen onze mixed grill en wat te drinken op. Ik krijg het niet op na mijn halve cheesepie nog maar een uurtje terug maar Aad doet goed zijn best. Na een uurtje gaan we weer op de terugreis en zo zijn we om kwart over twee weer terug in Viseu. Het was echt heel erg leuk om te doen en zeker een aanrader voor iedereen die hier in de buurt is. Wij blijven ook vandaag overnachten op de parkeerplaats bij het station.

Met de stoomtrein de Karpaten in richting Oekrainse grens.

Tijdens een tussenstop wordt er weer flink gesmeerd.

En heel wat hout blokken erbij gegooid want ja dit is een stoomtrein die op hout gaat!

Wij zijn echt niet de enige die mee gaan. In de zomer gaan we wel 6 treinen per dag.

Woensdag 18 september 2024 – Viseu de Sus tot Ciocanesti (PN 42527 N 47.480321 E 25.278318) – 91 km

We worden wakker met het geluid van de stoomtrein. Ja ook vandaag vertrekt er weer een trein vol met toeristen de bergen in. Wij rijden vandaag over de Prislop pas, een pas van 1400 meter hoogte. Een heel gemakkelijk en goed te rijden weg. Bovenop de pas staat een klooster en een kerk die pas gebouwd is. De binnenkant is nog niet af maar wat er al wel is beschilderd, is weer erg mooi. We verlaten nu de streek Maramures en komen in Moldavië. Niet te verwarren met het land Moldavië, nee deze streek in Roemenië heeft dezelfde naam. Overal waar we kijken zijn dennenbossen. In Ciocanesti is een eiermuseum met daarbij een flinke parkeerplaats. Het eiermuseum is helaas dicht, maar we komen er nog meer tegen. Het is sowieso een prima plek om de rest van de dag door te brengen en om te overnachten.

We rijden de Prislop pas op.

Bovenop de pas staat deze prachtige kerk.

Een prachtige kerk ergens onderweg.

Ook naast deze kerk een open houten gebouw waar in de zomer de mis wordt gehouden.

Ons overnachtingsplekje.

Vlakbij een eiermuseum.

Het zonnetje schijnt lekker, wij zitten op een bankje daarvan te genieten.

Donderdag 19 september 2024 – Ciocanesti tot Voronet (N 47.541056 E 25.879383) – 135 km

Vandaag is de dag van de kloosters! Deze kloosters zijn aan de buitenkant helemaal beschilderd. We gaan er vier bezoeken. De eerste is Moldivito (PN 126547 N 47.657014 E 25.571485). Wat een gaaf klooster is dit! Echt zo mooi! Ook de binnenkant is helemaal beschilderd. Echt zo mooi om te zien. Een klein stukje verder ligt het klooster van Sucevita (PN 35701 N 47.779701 E 25.7099). Ook weer net zo mooi om te zien. Voor het volgende klooster moeten we een flink stuk rijden en het laatste gedeelte gaat het over een vrij slechte weg. We zijn nu in Humorulu (PN 36957 N 47.595085 E 25.856016). Jammer genoeg staat dit klooster helemaal in de steigers. We grappig dat het houten steigers zijn maar de beschilderingen kunnen we nu niet zien. Natuurlijk kunnen we wel de binnenkant bekijken en die is ook weer prachtig. Een heel klein stukje verder is het klooster van Voronet (PN 226541 N 47.52084 E 25.86569). Net zoals de andere, is deze ook weer prachtig. Om de kloosters te bezoeken betaal je als oudere 5 lei per persoon (2 euro). Bij het klooster van Voronet is ook een straatje met souvenirs winkeltjes waar we even doorheen slenteren. Het is inmiddels 5 uur, hoog tijd om een overnachtingsplekje op te zoeken. Vlakbij Voronet vinden we een vrije plek in het bos. Een prima plek om te overnachten.

Onderweg naar het eerste klooster.

Het klooster Moldivito.

Echt een prachtig klooster met de beschilderde buitenkant.

Weer verder, op naar het volgende klooster.

Het volgende klooster is in Sucevita.

Ook hier een prachtige beschilderde buitenkant.

Maar ook de binnenkant van de kloosters zijn prachtig.

Aad koopt weer een placinte, nu gevuld met kersen.

Als we weer verder rijden, zien we af en toe paard en wagens.

Op de begraafplaatsen zie je heel veel plastic bloemen, lekker vrolijk gezicht.

Het klooster van Humorulu staat helemaal in de steiger die hier van hout zijn.

Het klooster van Voronet is ook weer zo mooi beschilderd.

Het mooie klooster van Voronet.

Bij het klooster van Voronet een straatje met souvenirs.

Ons overnachtingsplekje vlakbij Voronet, lekker vrij in het bos.

Vrijdag 20 september 2024 – Voronet tot Hangu (PN 271231 N 47.05774 E 26.035) – 100 km

Vandaag wordt ons jongste kleinkind alweer 4 jaar en natuurlijk gaan we die met videobellen feliciteren. Wat rijden we vandaag weer een prachtige route. Af en toe rijgen de dorpjes zich aan elkaar en rij je alsmaar langs huizen, dan gaan we al slingerend berg op en berg af. Wat we wel overal zien is hout. Grote boomstammen op vrachtauto’s. Bergen hout bij huizen die in stukken worden gehakt. Maar ook bij alle huizen bergen hout die al klaar liggen voor de winter. Dachten wij dat de Zweden veel met hout deden, Roemenië doet er echt niet voor onder. Onderweg komen we een kleine markt tegen waar we natuurlijk even overheen lopen. Grote zakken van 5 kg met paprika’s. Grote zakken uien. Maar ook veel gereedschap om hout te bewerken. We hebben een overnachtingsplek uitgezocht aan een stuwmeer wat het roze meer heet. Nou roze is het niet en veel water staat er ook niet in. Met een gravelweg rijden we naar beneden naar een grote gravelplaats die waarschijnlijk vroeger onder water stond, maar nu een prima plek voor ons is om te blijven. Snel de stoelen naar buiten want het zonnetje schijnt volop. Inmiddels zijn we een week in Roemenië en wat genieten we. De natuur, de kerken en kloosters, de mooie huizen, de goede wegen. Echt totaal niet wat we ons hadden voorgesteld, veel en veel mooier en afwisselender.