zwerfleeuwen: REIS FRANKRIJK – WEEK 5

Zondag 6 oktober 2019 – L’Isle-sur-la-Sorgue tot Le Barroux (CC 28730 N 44.13496 E 5.0998) – 30 km

Weer een jarige bij ons vandaag en wel onze schoondochter Laressa.

Maar het is nu dan eindelijk ook de dag van de brocante/antiek markt. Vol verwachting lopen we naar het centrum. Al snel zien we de vele kraampjes maar…. Helaas geen brocante spullen te zien. Het is gewoon een Provençaalse markt. Ook leuk hoor al die specifieke Provençaalse spullen zoals lavendel, olijven, rieten manden, speciale kazen en worsten en ga zo maar door. Maar we hadden natuurlijk iets heel anders verwacht. Blijkbaar is dat veranderd nu er een speciaal centrum is voor de antiekhandelaren. De markt is wel enorm groot, er is van alles te zien en vooral te ruiken. We kopen een gegrilde kip, die gaan we tussen de middag eten. Na twee uur rond geslenterd te hebben, nemen we nog even een kijkje bij de antiekzaakjes en dan gaan we weer terug naar de camper. De parkeerplaats staat nu wel goed vol met auto’s. Het lukt ons nog wel om er vanaf te kunnen rijden. We rijden naar een Intermarché om LPG te tanken en blijven daar gelijk staan om te kip te eten. Jammer genoeg is hij niet zo lekker als we verwacht hadden en dus loop ik maar naar de Intermarché voor een stokbroodje, dat smaakt me veel beter. Dan gaan we op weg naar Le Barroux, een piep klein dorpje wat maar 30 km verder ligt. Onderweg zien we de Mont Ventoux liggen. In Le Barroux zijn vier camperplaatsen middenin het dorpje. Er staan al drie campers dus kunnen wij nog mooi op het vierde plekje staan. Het dorpje zelf is klein maar erg mooi. Boven het dorp ligt een kasteel wat je voor € 5,= kunt bezoeken. Wij slaan dat over, al zoveel kastelen gezien. Het is weer heerlijk weer met alweer 23 graden.

De markt in Isle sur la Sorgue blijkt helemaal geen brocante markt te zijn. Het is een enorm uitgebreide Provenciaalse markt te zijn.

Ook leuk hoor maar wel heel anders dan wat wij verwacht hadden.

Dan lopen we toch nog maar een keer door de hallen waar de antiek winkels zitten.

Leuk om te kijken maar voor ons allemaal veel te duur.

Deze lampen waren 280 euro per stuk.

Op weg naar Le Barroux zien we de Mont Ventoux liggen.

Le Barroux is een piep klein dorpje, maar wel heel erg mooi.

Le Barroux.

De camperplaats in Le Barroux middenin het dorp. Er is plaats voor vier campers.

Maandag 7 oktober 2019 – Le Barroux tot Rémuzat (CC 23919 N 44.41497 E 5.35782) – 50 km

We werden lekker op tijd gewekt door de vuilniswagen. Nou ja, lekker gewekt, dat is natuurlijk niet waar. Ach niet dat we dan direct ons bed uit springen hoor, zo ijverig zijn we echt niet. Het gaat allemaal echt op een bejaarde tempo bij ons ’s morgens. Maar goed, als we dan eenmaal ons ontbijtje van 2 crackers op hebben, gaan we op weg. Eerst naar Nyons. Daar is een camperplaats die normaal € 10,= kost maar in de winter staan de slagbomen open en kun je zo het terrein op. Erg fijn voor ons, want nu kunnen we hier onze watertank weer helemaal vullen. Nyons schijnt ook een mooie stad te zijn, maar wij hebben een ander doel in ons hoofd. Dat doel is het dorpje Rémuzat. Om daar te komen rijden we door een prachtige kloof. Echt een super mooie route met hoge rotswanden en een klein riviertje. In Rémuzat is een prima terrein waar je gratis met je camper mag staan. Hoog boven Rémuzat is een rotswand met de naam Rocher du Caire. Rondom deze rotswand vliegen heel veel gieren. Hier huist namelijk de belangrijkste kolonie van vale gieren in de Alpen met zo’n 200 koppels. Daarnaast zijn er ook andere gier soorten. De gieren zijn in 1987 uitgezet en hebben het hier prima naar hun zin. Je kunt ook naar deze rotswand klimmen maar een tocht van 4 uur heen en dan alsmaar omhoog? Jullie snappen vast wel dat we dat aan ons voorbij laten gaan. Maar het is een erg mooi gezicht hoor, al die hoge rotswanden rondom het stadje. Erg leuk dat je hier inderdaad volop gieren ziet. Op de beoordelingen van Campercontact had ik gelezen dat je erg lekker kunt eten bij het restaurant Du Midi wat aan het dorpsplein ligt. Zo komt het dat we voor de eerste keer deze reis uit eten gaan. We kiezen beide voor entrecote en jeetje zeg, die is me toch lekker! Als Aad ziet dat ze hier heel bijzonder ijs hebben met allerlei smaken die je normaal niet ziet, kiezen we ook voor een dessert. Ik zie dat ze tiramisu hebben, dus mijn keus is ook snel gemaakt. Aad krijgt een enorme bak ijs voor zijn neus en hij zegt dat het dat lekkerste ijs is wat hij ooit heeft gegeten. Nou dat zegt wel wat!

Met volle buiken lopen we even het kleine dorpje door. De rest van de dag is het weer lekker genieten van de zon. Volgens mijn telefoon is het maar 19 graden vandaag maar, zeker in de zon, voelt het veel warmer.

De mooie oude brug bij Nyons.

Vanaf Nyons rijden we naar Remuzat.

Dat is een prachtige route met aan de ene kant de rotswanden en aan de andere kant de rivier.

Echt een mooie route.

En dus nog maar een foto.

Zo komen we bij Remuzat waar een prima camperplaats is. Hoog achter de camper de rotswand Rocher du Caire waar heel veel gieren hun leefgebied hebben.

Op Campercontact lees ik dat je erg lekker kunt eten bij Restaurant Du Midi op het dorpsplein.

We bestellen een entrecote en die smaakt me toch een partij lekker!

Als toetje kiest Aad voor het bijzondere ijs wat hier wordt gemaakt. Als ik tiramisu op de kaart zie staan, is mijn keus ook snel gemaakt.

Naast Remuzat loopt een klein rivierte, op de achtergrond weer de rotswand Rocher du Care. We zien enorm veel gieren vliegen (sorry op de foto lukt niet echt).

We lopen even door Remuzat, een klein dorpje.

Nog maar een foto van Rocher du Caire.

's Middags genieten we weer lekker van de zon. Hier heeft Aad nog zijn lange broek aan, maar die is al snel ingeruild voor een korte.

Dinsdag 8 oktober 2019 – Rémuzat (CC 23919 N 44.41497 E 5.35782)

Ondanks dat het overdag zulk lekker weer is, merken we nu toch echt wel dat het later in het jaar is. Als we wakker worden, moet toch echt even de kachel aan. We staan natuurlijk ook tussen hoge rotswanden en dan duurt het even voordat de zon op ons plekje schijnt. Is die zon er eenmaal, dan worden de lange broeken en vesten snel uitgedaan. We houden weer eens een heerlijke relax dag. Dat houdt voor mij in dat ik eerst lekker bezig ben met mijn bullet journal en daarna geniet van lekker lezen in het zonnetje. We krijgen gezelschap van nog drie Nederlandse campers dus heeft Aad weer een kletspraatje. Maar natuurlijk pakken we ook heel vaak de verrekijker om naar die enorme gieren te kijken die rondom de rotsen vliegen. Heel bijzonder!

Echt afzien weer.

Woensdag 9 oktober 2019 – Rémuzat tot Serres (CC 28452 N 44.41995 E 5.71829) – 38 km

Vanmorgen is het niet zo koud als we wakker worden en dat komt omdat het flink bewolkt is. Die dikke wolken blijven de hele dag en er komt zelfs heel even een spatje regen uit. Maar om 5 uur trekt de lucht weer open en komt onze, inmiddels zeer vertrouwde, strak blauwe lucht weer tevoorschijn. We hebben maar een klein stukje te rijden vandaag naar het stadje Serres. Hier is een grote mix-parking waar we de camper parkeren. We gaan natuurlijk even het stadje verkennen dat erg mooi ligt zo tegen de berg opgebouwd. Vlakbij is ook een supermarkt waar we een brood kopen. In het Tourist Buro pakken we wat folders voor mijn bullet journal. Jammer genoeg is het met de dikke bewolking niet lekker om buiten te zitten maar ach wij vermaken ons ook in de camper prima. Ik heb het gemakkelijk vandaag want Aad haalt twee broodjes kebab als avondeten.

Donderdag 10 oktober 2019 – Serres tot Luc-en-Diois (N 44.617491 E 5.451315) – 48 km

Het zonnetje schijnt volop, tijd om Serres eens wat beter te bekijken. Vanaf beneden zie je de huizen prachtig tegen de bergwand opgebouwd. Om omhoog te lopen, ga je door smalle straatjes waar amper een auto door kan rijden. Ze rijden er wel hoor, maar wel met hun spiegels ingeklapt, zo kunnen ze er net doorheen. Wij klauteren omhoog en hopen op een mooi uitzicht (wat we niet krijgen). Het lijkt wel uitgestorven tussen de huizen in. Nee het enige levendigheid vind je hier beneden bij de doorgaande weg. Daar zit nu ook een groep vrouwen die het stadje gaan schilderen. Wij gaan terug naar onze camper om weer verder te trekken. Alweer door prachtige natuur met overal hoge rotswanden. Op een gegeven moment rijden we langs de rivier de Drome. Het plekje wat we hadden uitgezocht is erg mooi maar wel onder de bomen. Dat betekend schaduw en dan is het toch wel een flink stuk kouder. Jammer van het mooie plekje maar wij rijden toch een klein stukje verder naar het dorpje Luc-en-Diois. Hier is ook een plekje waar we kunnen staan. Wel minder mooi, maar nu wel lekker in de zon. We rijden niet verder want we willen morgenochtend even de stad Die bekijken en die ligt op maar een paar kilometer hiervandaan. Maar het is geen straf om hier te blijven, korte broeken aan en genieten van de zon!

Serres.

Bij Serres natuurlijk ook een rivier.

Ook in Serres super smalle straatjes.

Beneden op het plein zit een groep vrouwen klaar om te gaan schilderen.

Wij trekken weer verder en rijden langs de rivier de Drome.

Langs de weg overal flinke rotsblokken.

De rivier de Drome.

Ons plekje in Luc-en-Diois, niet heel bijzonder maar wel volop in de zon.

Vrijdag 11 oktober 2019 – Luc-en-Diois tot Vassieux en Vercors (CC 2210 N 44.8966 E 5.36964) – 50 km

En ja hoor, ook vandaag staan we op met een strak blauwe hemel. Het gaat bijna wennen. Het is in ieder geval super genieten dit prachtige weer. Het is niet ver naar de stad Die. We zetten de camper op een betaalde parkeerplaats (CC 9014) (€ 0,50 per twee uur). Je zou hier ook ’s nachts mogen blijven maar dat gaan wij niet doen. We willen alleen even de stad bekijken. Vlakbij de parkeerplaats is het toeristen buro waar we een stadswandeling halen. Nou ik moet zeggen dat Die ons zwaar tegen valt. Nee, dat was eigenlijk geen stop waard. Al snel zijn we weer bij de camper, even naar de Lidl en dan op weg naar de Col de Rousset. Dit is alweer zo’n geweldig mooie route, uitzicht op rotswanden met daarlangs al de kronkelende weg die steeds hoger en hoger gaat. Helemaal boven op 1245 meter hoogte, stoppen we om wat te eten. Je kunt het toch slechter treffen dan te eten op zo’n mooie plek. We kijken zo op de weg die we omhoog hebben gereden en met al die haarspeldbochten doet hij ons een beetje denken aan de Trollenweg in Noorwegen. Het is nu nog maar 8 km naar onze bestemming van vandaag in het dorpje Vassieux en Vercors. Hier is een groot terrein voor campers. We hebben hier een prachtig uitzicht en ondanks dat we nog heel hoog zitten is het met 20 graden een heerlijke temperatuur. In ieder geval om lekker buiten te zitten en te genieten van de zon. We lopen natuurlijk even naar het dorpje. Daar is niet veel te beleven alhoewel ze wel een museum van het verzet hebben. Daar buiten staat een frame van een Duits zweefvliegtuig.

Een leuk straatje in Die.

En ook een mooie gevel. Verder vonden wij Die enorm tegenvallen.

Zagen deze kleine taartjes met heel grote prijzen.

We zijn snel uitgekeken in Die en rijden naar de Col de Rousset.

Met veel haarspeldbochten rijden we hoger en hoger. Overal prachtig uitzicht op de rotswanden.

Het gebied waar we nu zitten heet de Vercors.

Ook op deze Col komen we natuurlijk veel stoere fietsers tegen.

Wij houden het bij het gas pendaal intrappen van de camper, zo kom je toch een stuk gemakkelijker omhoog.

Helemaal boven op 1245 meter, stoppen we om te eten. Niet verkeerd met dit uitzicht toch?

Ons lunchplekje.

Een paar kilometer verder stoppen we bij Vassieux en Vercors, nog steeds op zo'n 1000 meter hoogte maar toch het is nog 20 graden hier.

Vanaf het dorp hebben we uitzicht over de camperplaats. Rechts zie je onze camper.

Er is in het dorp een museum over de tweede Wereldoorlog. Buiten staat een frame van een Duits zweefvliegtuig.

Zaterdag 12 oktober 2019 – Vassieux en Vercors tot Andance (CC 48699 N 45.24036 E 4.80025) – 95 km

We bezoeken de begraafplaats van verzetsmensen uit de tweede Wereldoorlog die hier ligt. Als je toch de leeftijden ziet van de jongens die hier liggen, ongelofelijk. Vooral als je beseft dat er nog steeds op zoveel plekken oorlog gevoerd wordt.

Wij trekken verder door de prachtige Vercors. Bij de Gorges de Goulets komen we door een smalle kloof. Ook de weg is hier heel smal met veel lage tunneltjes. Gelukkig is het verkeer geregeld met een stoplicht en kunnen we zo zonder problemen dit smalle stuk rijden. Iets verder ligt de stad Pont en Royans. Wat een plaatje! Beneden de rivier de Royans, dan hoge rotsen en daarboven de smalle hoge huizen. Echt prachtig. Wat jammer dat de zon niet schijnt, ik hoop maar dat de foto’s toch een goed beeld geven. Ja en nu is het toch echt tijd dat we de ruige rotsen van de Vercors achter ons laten. We rijden nu door velden vol met walnootbomen en zien zelfs een veld met zonnebloemen. Langzaamaan rijden we richting de Rhône. Een flink stuk boven Valence is een plek direct aan de Rhône bij het stadje Andance. Er zijn maar drie plekken hier en we hopen heel erg dat we er nog kunnen staan. Het is natuurlijk ook nog eens zaterdag en dan gaan de Fransen zelf ook met hun camper op pad. Maar we hebben super geluk want alle drie de plaatsen zijn nog vrij. Wel een beetje jammer dat er zo’n harde wind staat, de camper staat flink te schudden. Als we met onze neus richting de Rhône staan, staat de wind precies op de koelkast en dan ruik je binnen de verbrandingslucht. Dus zet Aad hem andersom en zo staan we prima. Ach een beetje wind, daar kunnen we wel tegen. We lopen even het dorpje in en een stuk langs de Rhône. Het is geen weer om buiten te zitten, dus worden mijn knutselspullen weer tevoorschijn gehaald. Ook leuk om te doen. Er zit een pizza zaak in het dorpje dus wat eten we vanavond?