REIS MAROKKO – WEEK 14 – 29 maart t/m 4 april 2018

Donderdag 29 maart 2018 – Guardias Viejas tot Almeria (N 36.815201 W 2.42448) – 50 km

Het is enorm mistig als we opstaan. We willen hier eigenlijk vandaag blijven staan, maar ondanks dat de mist wel weg trekt, blijft het flink bewolkt en er staat een harde wind. Uiteindelijk besluiten we om toch maar te vertrekken naar Almeria. De rit gaat weer langs heel veel plastic kassen, echt overal staan ze. In Almeria zetten we de camper neer op een betaalde parkeerplaats bij de haven, vlakbij het oude centrum. We lopen de stad in, maar hij valt ons wat tegen. Er is ook hier een Alcazaba maar we hebben niet veel zin om weer helemaal omhoog te klauteren om hem te bekijken. We hebben ook al zoveel van dit soort gebouwen gezien. Wel zien we de kathedraal, die flink versterkt is. Dit was nodig omdat Almeria vaak werd aangevallen door Berber piraten. Zo slenteren we rond in de stad, maar hij kan ons niet boeien, we missen echt sfeer hier. Ook hier worden processies gehouden, vanavond om half zes is er weer eentje. Zullen we daar op wachten? Nee, we houden het bij de processies die we in Malaga hebben gezien.

Vlakbij de haven zien we een stenen walvis met allemaal tekeningen, knuffels en kaarsen. Overal zien we de naam Gabriel. Op internet lees ik dat de 8 jarige jongen Gabriel op gruwelijke wijze is vermoord door de vriendin van zijn vader (ouders zijn gescheiden). De jongen was een flinke tijd vermist en die vriendin heeft ook nog mee helpen zoeken met de vader en moeder. Blijkbaar was ze jaloers op de goede band die de vader met zijn zoon had waardoor de vader niet met haar naar Colombia wilde verhuizen. Het kind is toegetakeld met een bijl en later gewurgd. Een verschrikkelijk verhaal.

Wij moeten € 1,60 betalen voor het parkeren en rijden langs de kust Almeria uit. Net voorbij de stad is een grote parkeerplaats aan zee waar we blijven overnachten. Er staan hier wel 20 campers, het lijkt erop dat er flink wat lang kampeerders bij staan. Het is dus maar de vraag hoelang campers nog worden gedoogd op deze plek. Het weer is nog steeds niet opgeknapt met en een flinke harde wind en veel bewolking. Vandaag was het maar 16 graden.

Dikke mist als we opstaan, we zien nog heel vaag de zee.

Tegen de middag is de mist weggetrokken maar de dikke bewolking blijft de hele dag.

Er komt nog een kudde schapen langs.

We besluiten om toch verder te trekken, zo rijden we weer langs alle plastic kassen.

Waar je maar kijkt, overal plastic kassen.

Ieder vrij plekje wordt benut met plastic kassen.

Almeria.

De verstrekte kathedraal van Almeria.

Het monument voor de vermoorde 8 jaridge jongen Daniel.

Ons overnachtingsplekje net buiten Almeria.

Je staat hier heel mooi, vlakbij de zee.

Vrijdag 30 maart 2018 – Almeria via La Isleta (N 36.816799 W 2.05073) tot Rodalquilar (N 36.852798 W 2.04586) – 50 km

Het is vandaag Goede Vrijdag, maar voor ons is het een hele, hele trieste vrijdag. Het ging zo slecht met onze kater Frodo dat ze hem hebben moeten laten inslapen. Hij zou in mei 13 jaar zijn geworden. Via video bellen, konden we er toch bij zijn en zo nog wat laatste woordjes tegen hem zeggen. Gelukkig kreeg hij super veel knuffels van Katja, Michiel en de kinderen Tygo en Fay. Ook zij zullen hem erg missen, sinds wij langere reizen maken is hij in totaal toch zeker een jaar bij hun geweest. We zullen onze lieve mooie kater met zijn twee kleuren ogen en zijn eeuwige tong uit zijn bekje, heel erg missen.

Onze lieve kater Frodo, we zullen hem enorm missen!

We zijn vanmorgen weggereden van onze plekje bij Almeria, er stond nog steeds een erg harde wind. Met zo’n harde wind is het erg gaaf om te zien hoe de zee tekeer gaat, maar het is niet prettig om in deze harde wind te lopen en zeker niet om buiten te zitten. Dus rijden we een stukje verder. Eerst komen we langs Cabo de Gata waar we vorig jaar voorjaar met San en Ger hebben gestaan. We wilden hier weer gaan staan, maar daarvoor waait het echt te hard. Iets voorbij San Jose ligt het dorpje La Isleta. Daar is een grote parkeerplaats met uitzicht op de prachtige kust. Het valt niet mee om de camper recht te zetten, maar met twee keggen, lukt dat toch. Het is flink druk met auto’s en campers. De Spanjaarden hebben vrij vandaag en er komen er veel een kijkje nemen op dit mooie plekje. Maar jeetje wat een storm hier. We lopen een rondje wat niet mee valt met de harde wind. De camper staat ook enorm te schudden. Dat wordt niets zo om te slapen. We besluiten om wat land inwaarts te gaan staan, in de hoop dat we daar iets minder last van de wind hebben. Bij een oude goudmijn 5 km verderop is ook een plek waar we kunnen staan. En ja, gelukkig hebben we hier een stuk minder last van de wind, alleen af en toe een flinke windvlaag. De oude goudmijn kun je vrij bezoeken. Die ziet er, op een aparte manier, echt geweldig uit.

Ons overnachtingsplekje bij Almeria, we lopen een rondje met Balou. Maar er staat een erg harde wind.

Wel een prima plekje hier.

We rijden verder door prachtige natuur.

En komen bij La Isleta waar je kunt staan met een prachtig uitzicht over de kust.

Strandje ervoor, helemaal leuk.

Je zou hier toch niet weg willen en dat wilden we ook niet. Het plan was hier even de blijven, maar de harde wind zorgt ervoor dat we onze plannen wijzigen.

We rijden 5 km verder en gaan bij een oude goudmijn staan. Nu staan we wat beschut tegen de wind.

Gebouwen bij de oude goudmijn.

Wij staan beneden op de parkeerplaats.

Zaterdag 31 maart 2018 – Rodalquilar (N 36.852798 W 2.04586)

Er kwam echt een enorme harde windvlaag gisterenavond en daardoor wilde de schotel niet goed sluiten. Ook vannacht rond 5 uur was het flink aan het waaien. Als we wakker worden, is de wind gelukkig gaan liggen. Aad zet de camper langs een muurtje en kijkt wat het probleem met de schotel is. De schotel ligt goed plat op het dak, maar we krijgen toch steeds een foutmelding. Dan schroeft hij de schotel eraf en zet ik hem weer aan. Nu werkt hij wel weer goed, dus schotel weer vastschroeven en het probleem is opgelost. We gaan weer terug naar de zee, nu een ander plekje waar je direct aan het strand staat (N 36.805901 W 2.06302). We zetten de camper zo neer, dat we uit de wind kunnen zitten. Heerlijk weertje en daar genieten we de hele dag van. Er komen flink wat auto’s en campers bij. Allemaal Spanjaarden. Als we aan het eind van de dag net ons eten op hebben staan, komt de politie langs om tegen iedereen te zeggen dat je hier niet mag overnachten. Dus rijden we na het eten weer terug naar het plekje bij de oude goudmijn. We verwachten dat er nu wel wat meer campers zullen staan, maar wij zijn de enige.  

De schotel wilde niet goed meer inklappen na een harde windvlaag. Aad schroeft hem los en hiermee is het probleem opgelost.

Nog even een blik op de oude goudmijn.

We rijden weer terug naar zee.

Prima plekje bij het strand waar we de hele dag blijven staan.

Verderop het dorpje waar we gisteren overdag stonden. Hier moeten we 's avonds ook weg van de politie. We overnachten weer bij de oude goudmijn.

Zondag 1 april 2018 – Rodalquilar tot Nijar (N 36.963799 W 2.20619) 26 km

Alweer is het een stralende dag en wij rijden terug naar de kust. Nu weer een ander plaatsje (N 36.861 W 2.00659), vanaf de doorgaande weg is het nog 2,5 km over een smalle (maar wel verharde) weg. We komen uit bij alweer een prachtige baai met een heel groot zandstrand. We zijn nog vroeg maar er staan toch al aardig wat auto’s en campers. Maar er is nog ruimte genoeg en we vinden nog een prima plek voor onze camper. Op het strand is een fotograaf bezig met fotosessies van kinderen in communie kleding. Leuk om even naar te bekijken. Net als gisteren, zijn hier ook mensen die naakt op het strand liggen. Gewoon tussen de andere mensen in. Bij ons heb je natuurlijk ook nudisten, maar die bivakkeren meestal op een apart strand. Hier dus niet. Ik vind het maar confronterend, vooral omdat er heel veel kinderen op het strand zijn. Als we een stuk langs de kust lopen, zien we prachtige gele rotsen in allerlei aparte vormen. De zee kleurt hel blauw. Wat een mooi gezicht! We hebben nu al aardig wat gezien van dit natuurgebied Cabo de Gata en het is echt overal even mooi. Het binnenland maar vooral de kust is super mooi. Vorig jaar zijn we hier ook geweest bij La Fabrique en daar is het ook prachtig, maar we zijn super blij dat we het gebied deze keer wat beter bekijken want het is zeker de moeite waard. Aan het eind van de dag vertrekken we uit het mooie natuurgebied om naar het stadje Nijar te rijden. Hier blijven we overnachten op een parkeerplaats in het stadje. Vorig jaar hebben we deze stad ook bezocht. De stad is bekend vanwege zijn handgeknoopte tapijten en ik wil er morgen eentje kopen.

We kiezen weer voor een ander strand waar we weer een prima plekje vinden.

Op het strand zijn ze bezig met fotosessies van heel veel communie kinderen.

De baai waar we vandaag staan.

De mooie baai.

We lopen een stukje langs de kust en komen nog meer strandjes tegen.

Hier zijn ook prachtige gele rotsen.

Gele rotsen en hel blauwe zee.

Er staat hier ook een oud fort.

De mooie gele rotsen.

Aan het eind van de dag rijden we naar het stadje Nijar waar ik een handgeknoopt kleed wil kopen.

Maandag 2 april 2018 – Nijar tot Abla (CC 29118 N 37.15421 W 2.77716) – 85 km

Het was een heerlijke rustige nacht hier op de parkeerplaats in Nijar. Na het ontbijt lopen we het dorp in op zoek naar een kleed. Deze kleden worden gemaakt van Jarapa wat een dik weefsel is van verschillende samenstelling. Vroeger werden de tapijten gemaakt op weefgetouwen maar tegenwoordig wordt het machinaal gedaan. Er zijn een aantal winkels waar de tapijten te koop zijn. Er zijn allerlei kleuren en heel veel maten. Het valt dus niet mee om te kiezen, maar uiteindelijk lukt het toch om een kleed naar ons zin te vinden. Er is ook een winkel met prachtige serviezen. Ik wordt er echt heel hebberig van. Maar ik heb een prachtig servies, dus nee Hennie, je hebt echt niets nodig! We vinden wel erg lekkere honing, nou ja volgens Aad dan want ik lust geen honing. Daar kopen we dan ook maar gelijk 10 potten van. Kan hij voorlopig lekker genieten. We lopen een echt Spaans restaurantje in om daar wat te eten. De ober spreekt alleen maar Spaans, maar hij is modern en via Google translate kunnen we kiezen wat we willen eten. Het smaakt prima, niet heel bijzonder, maar wel goed.

Dan is het toch tijd om verder te trekken. We waren aan het twijfelen of we via de kust naar het Noorden zouden rijden maar omdat we deze route vorig jaar al hebben gereden, besluiten we om de mooie natuur van het binnenland op te zoeken. Dat begint met een prachtig route over een smalle en heel erg bochtige weg door prachtige natuur van de Sierra de Alhamilla. Net voorbij het dorp Lucainena komen we uit op een provinciale weg en gaan we richting Tabernas. Nu komen we terecht in een soort woestijn gebied. Hier zijn verschillende film locaties waaronder Mini Hollywood en Ford Bravo. Hier zijn voornamelijk Westerns opgenomen en als je het ruige landschap ziet, dan snap je heel goed waarom deze locatie daar zo geschikt voor is. We willen eigenlijk overnachten in Tabernas maar de 2 plekken waar je hier kunt staan, vinden we allebei niet geweldig. We kiezen ervoor om nog 50 km verder te rijden naar de stad Abla. Die 50 km zijn zo gereden want we gaan over een snelweg. In Abla zijn twee camperplaatsen, eentje vlakbij een doorgaande weg en eentje een stuk rustiger bij een parkje en voor deze laatste kiezen we. We hebben een prachtig uitzicht op de besneeuwde Sierra Nevada.

De tapijten van Nijar, heel veel verschillende kleuren.

Een oud weefgetouw.

Maar ook prachtige serviezen.

Prachtig en betaalbaar servies.

We eten in een typisch Spaans eetcafeetje.

Voorgerecht.

Hoofdgerecht.

Een soort woestijngebied rondom Tabernas.

Hier zijn verschillende film locaties waar veel westerns zijn opgenomen.

Prachtige natuur hier.

De camperplaats in Albe, we zijn later helemaal naar achteren gereden zodat we nog in de zon konden zitten.

Naast de camperplaats een klein parkje waar 40 picknicktafels staan, op een ander veld ook zeker 40 stenen bbq's.

We hebben een prachtig uitzicht op de besneeuwde Sierra Nevada.

Dinsdag 3 april 2018 – Abla via Guadix tot Baeza (CC 50419 N 37.99627 W 3.45978) – 165 km

Op onze camperplaats is het water afgesloten. Gelukkig is bij de andere camperplaats het water wel beschikbaar, want we hebben echt weer wat water nodig. De 45 km naar Guadix zijn snel gereden. We zetten de camper op de camperplaats en lopen naar de kathedraal. Deze kun je tegen betaling bezoeken. Dat gaan wij niet doen, wij gaan naar het informatie centrum want we willen hier de grotwoningen zien. Het blijkt dat deze een stukje buiten de stad liggen. Dus gaan we al snel weer naar de camper en rijden naar de grotwoningen. Daar zijn we al snel, we zien overal torentjes en witte schoorstenen die als paddenstoelen uit de met gras bedekte hellingen steken. Er wonen nog steeds mensen in de grotten, wij gaan er ook eentje bekijken. De temperatuur binnen de grotten is altijd 18 tot 20 graden, dus er hoeft niet veel gestookt te worden in de winter. En tijdens de hete zomers blijft het ook aangenaam in de grotwoning. We verbazen ons erover hoe groot de woningen zijn. Dan lopen we naar een uitzichtpunt waar we uitkijken over Guadix aan de ene kant en de grotwoningen aan de andere kant. Als we alles hebben gezien, rijden we naar een camperplaats bij een stuwmeer (CC 54628 N 37.31343 W 3.25213). Een prachtige plek waar we uitkijken over een heel mooi landschap. Enige nadeel: er staat een harde wind. Omdat we zo niet buiten kunnen zitten, besluiten om, ondanks dat het hier heel mooi is, toch te vertrekken. We gaan 105 km naar het noorden rijden, naar Baeza wat we morgen willen bezoeken. Dus keren we onze rug naar de Sierra Nevada en het woestijnachtig gebied en rijden door een wat minder bergachtig gebied. Overal zien we olijfboomgaarden. We rijden ook langs het natuurgebied Sierra Magina waar weer flink hoge bergen zijn. Een prachtig gebied. In Baeza zijn 2 camperplaatsen, wij kiezen voor de nieuwste plaats. Natuurlijk is het geen rustige plek, maar wel lekker al in de stad die we willen gaan bekijken. Voordeel dat we weer wat meer naar het noorden zitten: na 3 maanden ontvangen we weer Astra 3 en kunnen we weer eens andere zenders bekijken dan alleen BVN.

Sani stop in Abla.

De prachtige besneeuwde toppen van de Sierra Nevada.

De kathedraal van Guadix.

De zijkant van de kathedraal van Guadix.

De grotwoningen van Guadix.

Uitzicht op de kathedraal van Guadix.

Uitzicht over de grotwoningen.

De grotwoningen bij Guadix.

Een grotwoning van binnen. Dit is een museum, hier wordt dus niet in gewoond.

Grotwoning als museum.

Uitzicht over Guadix vanaf de grotwoningen.

De witte schoorstenen die uit de heuvels met gras steken.

We kijken ook in een woning waar echt in gewoond wordt, hier de keuken.

De huiskamer is echt heel groot.

Weer onderweg naar het stuwmeer zien we veel bloeiende amandelbomen.

De prachtige bergen rondom het stuwmeer.

Echt heel mooi uitzicht vanaf de camperplaats bij het stuwmeer.

Het stuwmeer.

Omdat het zo hard waait bij het stuwmeer, rijden we verder naar Guadix. Onderweg overal olijfbomen.

Woensdag 4 april 2018 – Baeza tot Úbeda (CC 46417 N 38.00635 W 3.3792) – 10 km

De camperplaats is naast een busstation waar helaas al heel vroeg bussen vandaan vertrokken. Beetje jammer al die herrie op de vroege ochtend. Het wordt niet heel warm vandaag, maar 17 graden en als wij op pad gaan is het pas 7 graden. Met daarbij nog een harde koude wind maakt het niet echt aangenaam. We zijn blij als we in het zonnetje kunnen lopen. We lopen eerst naar het informatie bureau om een kaart te halen. Het oude gedeelte van Baeza is niet heel groot, alles ligt vlakbij elkaar. Met de kaart vinden we alle mooie plekjes. Het valt ons op dat er niet veel toeristen zijn. We vinden Baeza best mooi, maar je hebt het wel snel gezien. We missen ook wat sfeer in het stadje zelf. We lopen nog even langs de arena die we gratis mogen bezoeken.

We rijden de 10 km naar Úbeda. Hier is ook een gratis camperplaats, deze ligt naast de Guardia Civil maar ook naast een fabriek waar olijfolie geperst wordt. De camperplaats staat al flink vol, maar in een hoekje vinden wij nog een prima plek. Het is nog niet laat, zullen we vandaag nog deze stad bekijken?  Maar ach, we hebben geen haast, we gaan morgenochtend wel dan zijn ook alle winkels open en dat vinden we gezelliger (in Spanje zijn de winkels altijd dicht tussen 2 en 5 uur ’s middags).

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

Baeza.

De arena van Baeza.

De arena is natuurlijk nog gewoon in gebruik.

Je mag zitten op een stenen bankje, allemaal je eigen stukje. Wel zelf een kussentje meenemen.

De arenda van Baeza.

De camperplaats van Baeza, de overkapping achter de campers is van het busstation.

In iedere supermarkt wel te koop, gerookte ham.

De camperplaats in Ubeda staat flink vol, maar wij vinden nog een plekje in een hoek. De vrije plekken rechts zijn te klein om een camper neer te zetten.

De camperplaats in Ubeda.