GRIEKENLAND, EERSTE WEEK

Dag 1, vrijdag 5 september – 200 km

Als Aad om zes uur thuis komt uit zijn werk, eten we nog even wat. Katja, Tygo en Fay eten ook mee, want die komen ons gezellig uitzwaaien! Tot onze verrassing komt ook Vera, Luca en Sienna ons uitzwaaien. Kijk dat is pas leuk! Natuurlijk moeten we wel even slikken als we iedereen zo zien staan, we zullen ze erg missen de komende vijf weken. Het is altijd moeilijk om weg te gaan, hoe leuk we vakantie ook vinden. We vergeten bijna dat we nog even diesel en gas zouden tanken. Gelukkig denken we daar nog op tijd aan en dan zijn we snel op weg. We willen net over de grens in Duitsland bij Viersen overnachten, dan hebben we de eerste 200 km erop zitten. Maar helaas, de afslag naar Viersen is afgesloten. Snel de volgende camperplaats ingesteld: Monchengladbach dan maar. Dit is een prima plaats, er moet een slot vlakbij liggen, maar het is al donker en dat zien we dus niet. Tot ons grote verdriet doet onze tv het niet. We hebben wel signaal want BVN ontvangen we wel maar de andere zenders worden geblokkeerd. Balen!

Onze eerste overnachtingsplek in Monchen Gladbach!

Dag 2, zaterdag 6 september – 700 km

Olav is vandaag jarig! We zijn om half negen weer op pad. Katja belt voor ons naar Canal Digitaal en zij krijgt instructies die we vanavond uit zullen proberen. Duimen maar dat dat helpt. Het is trouwens heerlijk weer. Lekker zonnetje, niet te warm. We schieten lekker op over de weg 61. Het valt wel op dat er bijna langs de hele autobaan of schermen of hoge wallen zijn. Erg veel te zien heb je zo niet. Om half een stoppen we voor de lunch en dan weer verder, nog 200 km tot de grens. Eenmaal in Zwitserland lijkt het wel of ze aan de hele weg aan het werken zijn, alsmaar smalle banen. Ook hier trouwens veel schermen langs de weg. Maar als dan eindelijk de echte hoge bergen in zicht komen, zijn we (zoals altijd) weer enorm onder de indruk. Wat is dit toch ongelofelijk mooi! Net zoals twee jaar geleden gaan we de Gotthardpas over en stoppen we bovenop de Gotthard om te overnachten. We lopen alle stappen door voor de tv, maar helaas, het heeft geen succes. We zullen het met BVN en onze dvd’s moeten doen deze vakantie. Wel balen want we hebben speciaal een automatische schotel gekocht en daar hebben we op deze manier niet veel lol van. Het is niet anders.

Bovenop de Gotthard, prachtig!!!

Dag 3, zondag 7 september, 500 km

Het blijft een heel aparte belevenis om bovenop de Gotthard te slapen. Het is oorverdovend stil en donker. Echt een bijzondere plek om te overnachten. We zijn alweer vroeg op weg, net voor de grens van Italië tanken we nog, want diesel in Italië is echt heel erg duur. Via de tolweg rijden we langs Milaan, Parma, Modena en Bologna. Onze bestemming is San Marino en daar zijn we om half vier. Hier zijn allerlei parkeerplaatsen op terassen waar je gratis kunt staan. Hier vandaan gaat een ligt omhoog naar het oude stadje San Marino. Dat gaan we morgen doen. Vandaag genieten we van het lekkere weer. Balou is helemaal blij als hij weer op de stoel buiten kan liggen.

Camperplek bij San Marino.

Dag 4, maandag 8 september, 120 km

We zijn vroeg wakker en om we lopen een flink steil pad naar de lift. Balou gaat natuurlijk mee in haar buggy. Na 10 minuten omhoog lopen, komen we bij de lift. Een retourtje kost 4,50 per persoon. We zoeven snel ophoog, het uitzicht is echt geweldig mooi. In het oude stadje zijn allemaal smalle straatjes met heel veel winkeltjes. Aad koopt een set euromunten van San Marino en ik een klein zakmesje waar ik allang naar op zoek ben. Het is nog heerlijk rustig in de straatjes, het is ook pas half tien. Ook fijn dat we zo vroeg zijn, is dat het nu nog een lekker temperatuurtje is. Tegen elf uur komen er echt hordes toeristen, meestal grote groepen met een gids. Het stadje is niet groot en wij zijn rond twaalf uur wel weer uitgekeken.
We hebben trouwens enorm veel bekijks met Balou in een buggy. Volgens mij lachen zo ons af en toe uit. Terug bij de camper, gaan we eerst lozen en vullen. Die voorziening is hier n.l. ook. En dat allemaal gratis. Dan besluiten we om vandaag toch nog verder te rijden naar de camperplaats in Senigallia. Dit is niet een geweldig camperplaats, vlak langs de drukke SS16, maar ook gratis en alweer een stuk dichter bij Ancona. Eerst gaan we even naar de Lidl om wat fruit te kopen. Iets verder ligt de camperplaats. We zijn verbaasd te zien dat het heel stil is. Maar al snel snappen we waarom: de camperplaats is niet meer gratis, je moet nu 10 euro per 24 uur betalen. Nou voor deze rumoerige plaats hebben wij geen 10 euro over. We zoeken een camperplaats in Ancona, Monte Dago, deze is ook gratis, veel rustiger gelegen. Prima plek om te overnachten.  Straks een kijken waar we een pizza kunnen halen. Tot mijn verbazing heb ik zomaar internet! Dan maar even mijn blog bijwerken!

Het lukt ook om even contact met het thuisfront te hebben en dat is altijd mega leuk! De camperplaats ligt bij een speeltuin en vanaf 5 uur is het een af en aan rijden van auto’s met kinderen. Kinderen met fietsjes, steps, alles komt uit de auto en zo mogen ze even een uurtje spelen. Het is een drukte van jewelste in de speeltuin. Net alsof de kinderen na school nog even los gelaten worden in de speeltuin. Erg grappig om te zien en eigenlijk ook wel slim. Zo kunnen ze zichzelf even uitleven.

De lift naar San Marino, ergens beneden staat de camper, in de verte de zee.

Het nummerbord van San Marino.

Een of ander paleis in de oude stad van San Marino.

Mooi pleintje in San Marino.

Leuke straatjes in San Marino.

Camperplaats in Ancona, wij staan helemaal links, de rest staat hier gewoon geparkeerd.

Dag 5, dinsdag 9 september, 8 km

Het was geen rustige nacht op de camperplaats, op de parkeerplaats van het achter gelegen sportcomplex waren tot erg laat (2 uur en later) jongeren flink herrie aan het maken. Als we ’s morgens willen douchen, is onze accu weer eens leeg. We snappen niet wat de oorzaak hiervan kan zijn. Maar je merkt zo wel heel goed wat er allemaal op stroom gaat: je kranen, wc doorspoelen, telefoons opladen, display van de koelkast. Zonder accustroom werkt er niets. Maar de zon schijnt volop dus de accu is weer snel opgeladen. We besluiten om voortaan de tablet en telefoons overdag op te laden. Er is een supermarkt vlakbij, dus Aad haalt even lekker vers brood. Dan is het alweer snel 11 uur en gaan we op weg naar het incheck kantoor van Superfast Ferries, 8 km verderop. Het is altijd spannend, dat inchecken. Is alles wel goed gegaan? Staan we inderdaad geboekt? Maar ja hoor, alles klopt en we worden naar de haven nummer 16 gestuurd. Daar zien we tot onze grote verbazing dat de boot, de Superfast XI, al voor de kant ligt! Ze zijn zelfs al aan het inladen! Wij worden even aan de zijkant gezet, eerst gaan alle campers voor Igoumenitsa aan boord. En dat zijn er enorm veel! Echt ongelofelijk hoeveel campers er nog richting Griekenland gaan. Heel af en toe zie je een caravan, maar dat zijn er misschien maar drie in totaal. Het allemaal campers, campers, campers. Dan mogen wij ook aan boord, spannend, waar komen we te staan? Jippie! Een VIP plekje zo aan de buitenkant van de boot. Dan kijk je dus vanuit je camper zo over de zee. Dat is toch veel beter dan de vorige keer met een hut waarbij je helemaal niet naar buiten kon kijken! Echt gaaf! Balou vindt het ook allemaal o.k. Zij is gewoon in haar eigen camper, niets aan de hand. We laten haar dan ook in de camper als we het schip gaan onderzoeken. Het is een prachtig schip, het ziet er allemaal wat gezelliger uit dan de schepen van Minion Lines. Het is half twee als de kleppen omhoog gaan en… we gaan op weg! Op weg naar ons favoriete Griekenland! Het gaat echt gebeuren!

We blijven kijken tot we Ancona nog maar heel klein zien. Dan weer terug naar de camper. We hebben heel goed gekeken op welk dek we staan. Twee jaar geleden hadden we de grootste problemen om onze camper weer terug te vinden. Maar nee, nu wisten we het heel goed: G5. Trappen af en dan? De deur naar het dek gaat niet open! Dan maar weer terug omhoog en naar de receptie. Daar is het vrij druk met vrij brutale Italianen die nog nooit hebben gehoord dat je netjes op je beurt moet wachten. Nou ja, eindelijk zijn wij aan de beurt. We krijgen een papieren kaartje waarmee de deur open gemaakt kan worden. Weer naar beneden. Hmm… waar moet dat pasje nou in? Een andere man komt ook met hetzelfde pasje, maar snapt er ook niets van. Ik bonk maar eens op de deur en gelukkig, die wordt open gedaan. Blijkt dat je maar vanaf 1 ingang het garage dek weer op kan. Jammer dat dat niet verteld wordt. Maar gelukkig, we zijn weer bij de camper en bij Balou. Ik neem voor de zekerheid toch maar een reispil in. Alhoewel de boot totaal niet schommelt, dat is zo fijn van zo’n groot schip. Even later kan ik mijn ogen niet meer openhouden. Komt vast door die pil. Nou ja, bed is vlakbij dus even een tukkie gedaan. Aan boord mag je geen gas gebruiken, dus koken kan niet. We hebben van thuis nog gerookte zalm bij ons en dat smaakt prima op een stokbroodje. Na het eten even heerlijk douchen aan boord. Echt een luxe om niet op het water te hoeven letten! Verder brengen we de avond door met het schrijven van ons verslag. Het is lekker koel zo aan de zijkant van het schip, lekker windje. Wij zullen vast goed slapen. We zetten maar alvast de klok een uur vooruit. In Griekenland is het nl een uur later.

De boot ligt er al, we moeten heel even wachten.

Dag Ancona!

Ons plekkie aan boord, lekker bij de buitenkant!

Na Igoumenitsa is het dek aardig leeg.

Dag 6, woensdag 10 september 1100 km

Enige minpunt aan onze VIP plaats is een auto met aanhangwagen waarin een aantal honden zitten. De mensen die bij deze auto horen, zien we niet meer. Het is een gewone luxe auto en die zullen wel een hut geboekt hebben. Maar de honden blaffen aan 1 stuk door. Zielig voor de honden en wij worden er ook lichtelijk gek van. Maar we slapen prima. Het is lekker koel, de volgende morgen om 8 uur (Griekse tijd, die hou ik nu maar aan) zijn we in Igoumenitsa. Bijna alle campers gaan hier van boord. Wij staan op ons gemak op, lekker ontbijten en dan naar dek. Balou gaat mee en vindt het prima. Zolang ze maar bij Aad of mij is, vindt ze het allemaal prima. Het is echt heel erg leuk om te langs alle plekjes te varen die we twee jaar geleden met de camper hebben aangedaan. Eerst Parga, dan Lefkas met Porto Katsiki. We varen tussen Lefkas en Kefalonie door. Dan zien we de brug over de golf van Korinthe en Patras! Om half drie leggen we aan en al snel zijn we van boord. Eerst maar eens even tanken, de diesel is hier een stuk goedkoper dan in Italië. We rijden dwars door Patras en waarbij Aad dus gelijk in het diepe wordt gegooid met de Griekse rijstijl. Maar Aad rijdt alsof hij hier thuis hoort. We rijden naar het plaatsje Valimitika, daar kunnen we vlakbij de zee staan naast een Taverne. Snel ons badkleding aan en de zee in! Heerlijk! ’s Avonds gaan we eten bij de taverne en krijgen de code voor internet. Ook gevraagd waar we onze wc kunnen legen. We eten trouwens erg lekker, een Griekse salade, karbonade en aubergine. Nu we internet hebben, wordt natuurlijk ons blog weer bijgewerkt!

De brug over de golf van Korinthe.

Patras.

Dit is ook Patras, niet echt geweldig dus.

Ons plekje in Valimitika, op de achtergrond de taverne.

Hier hebben we even lekker gezwommen, onze eerste Griekse duik van deze vakantie!

Dag 7, donderdag 11 september 125 km

We hebben echt heerlijk geslapen. De taverne draaide Griekse muziek tot precies twaalf uur, maar het stond vrij zacht, dus daar hadden wij geen last van. Precies negen uur ging hij weer open en ja hoor, weer gezellige Griekse muziek! We trekken onze zwemkleding aan en gaan heerlijk in zee zwemmen. Het voelt heel even koud aan, maar zodra je door bent, is het heerlijk. Er zwemmen prachtige blauw/groene visjes die je zo met het blote oog goed kunt zien. Er staat hier een stranddouche, dus lekker al het zout weer afspoelen. Dan is het tijd voor ons ontbijt. Aad loopt naar de supermarkt in het dorpje voor vers brood. Lekker buiten eten en nog even contact hebben met het thuisfront. Dan gaan we weer op weg. We rijden langs de bovenkant van de Peloponnesos. Hier is ook een tolweg, deze zijn ze enorm aan het opknappen. Vanaf Patra tot aan Korinthe zijn ze er overal aan bezig. Bij Korinthe komen we natuurlijk bij het kanaal. Geweldig indrukwekkend is dit toch. We hebben dit al eerder gezien in 2003 maar het blijft een enorme indruk maken. Onder de brug is nu ook de mogelijkheid om te bungy jumpen. Erg leuk dat er juist als wij er zijn er eentje gaat springen. Brrr… ik zou het echt niet durven. Dan zijn we de Peloponnesos af en rijden we naar het Lake Vouliagmenis. De rit gaat door een echt prachtige omgeving en we genieten enorm van al het moois. Daar zien we enorm veel campers bij elkaar staan. We rijden nog even door tot Cape Melangavi, dit is helemaal op het eind van de punt. Hier is een Heraion opgraving. Hier zouden we ook kunnen blijven staan, maar het is niets meer dan een grote parkeerplaats en de zee is een enorm stuk naar beneden klauteren. Dus gaan we de 2 km terug naar Lake Vouliagmenis. Ondanks de vele campers die hier staan, vinden wij nog een plekje langs de zee. Heerlijk, zee voor onze deur. Natuurlijk is het eerste wat we doen, is gaan zwemmen. Lekker hoor, die warme zee. Net even fris als je erin gaat, maar snel door en dan is het gewoon heerlijk! Eigenlijk zouden we zelf iets koken vandaag, maar de taverne die ook hier is lokt toch teveel. Vandaag eten we souvlaki. Ook hier weer internet dus even contact via de whatsapp. We eten met een prachtig uitzicht op het meer. Echt een topplekkie hier!

Het kanaal van Korinthe, het is op de foto niet te zien hoe diep dit wel is.

Cape Melangavi

Die zagen we ineens lopen.

Zwemmen in Lake Vouliagmenis

Strand voor onze deur, wel een beetje veel campers.

Het mooie Lake Vouliagmenis

Dag 8, vrijdag 12 september 0 km

Lekkere luierdag gehad. Enige activiteit was even onze t-shirts uitwassen. Met 30 graden en een windje waren ze binnen een uurtje droog. Natuurlijk hebben we gezwommen EN voor de verandering maar eens zelf gekookt. Is ook wel weer eens lekker. De grote groep Franse campers zijn vanmorgen vroeg vertrokken en dus is het nu heerlijk rustig hier met nog maar 2 andere campers. Plan is om morgen weer verder te trekken. Onze 1^e week zit er nu dus alweer op. Wat gaat dat toch hard! Konden we het maar vasthouden! Gelukkig zijn we nog bijna 4 weken in Griekenland!

De zon komt op.

Wasje draaien, draaien....