dinsdag 21 februari 2017

REIS SPANJE/PORTUGAL - WEEK 6 - 15 t/m 21 februari 2017



Woensdag 15 februari 2017 – Gibraltar tot Rota (N 36.63833 W 6.39139 CC 29998) – 170 km
De weersverwachtingen zijn erg goed en we willen een paar dagen ergens blijven staan. We kiezen voor de camperplaats in Sanlucar de Barrameda, er is daar sanitair, water, wifi voor 8 euro per dag. Het is 150 km rijden maar allemaal over een vierbaansweg dus zijn we heel snel op de camperplaats.  Maar die valt erg tegen. Vooral omdat het enorm modderig is, echt een vieze bende. De eigenaar Alfonso komt al snel aan en we kunnen ergens op het gras staan waar wat minder modder is. We overleggen even, maar vinden het alle vier niet echt geweldig hier. Je staat pal op elkaar, overal blaffende honden (dat is natuurlijk normaal, maar ik snap nooit dat eigenaars dan niet even tegen hun hond zeggen dat ze daarmee moeten stoppen). Nee deze plek heeft het niet voor ons. We besluiten om naar de gratis camperplaats in Rota te rijden. De foto in de app ziet er niet geweldig uit, maar alles beter dan deze plaats. Dus rijden we 20 km terug. Daar zijn twee grote parkeerplaatsen waar campers staan. Gewoon op de straat, dus geen vieze modder. Vlakbij de duinen en de zee. Echt een heel stuk beter hier. Gelukkig kunnen wij onze twee campers er nog bij zetten, want het staat aardig vol. Als we hebben gegeten, lopen we door de duinen naar de zee. Echt heel mooi hier zeg!  Hier is een groot verschil tussen eb en vloed. We lopen een flink stuk langs de zee. Dan zitten we nog even buiten. Het is vreemd weer, de zon schijnt wel maar er zijn ook veel wolken. En voor de verandering weer eens een harde wind. Ja die hadden we nog niet gehad deze vakantie. Rond half vijf is het echt te fris en gaan we naar binnen. Even later verplaatsen we onze campers naar een plekje uit de wind. Het scheelt gelijk enorm in temperatuur.

Camperplaats bij Rota.

Mooie planten in de duinen.

Door de duinen loopt een vlonderpad zo naar de zee. Hier weer een groot verschil tussen eb en vloed.

Even een riviertje oversteken.

Nog zo'n mooie plant.

Donderdag 16 februari 2017 – Rota.
Het is prachtig weer, Aad, San en ik gaan op de fiets Rota verkennen. Langs de zee ligt een erg mooie boulevard met banken met prachtige tegels. We nemen even een kijkje in de haven en gaan dan het stadje zelf in. De kerk lijkt van buiten erg eenvoudig maar van binnen is hij echt prachtig. Dat hadden we niet verwacht maar we kijken onze ogen uit. Iets verder is een winkelstraat. Er zijn erg veel leuke boetiekjes met heel aparte kleding en allemaal heel betaalbaar. Omdat ik zoveel ben afgevallen, is dit natuurlijk een geweldige kans om mijn garderobe weer aan te vullen en ik vind dan ook heel wat kleding. De schoenen zijn ook echt enorm goedkoop, je kunt gewoon niet snappen dat ze schoenen voor deze prijzen kunnen verkopen. San koopt drie paar laarzen voor 35 euro! Aad is inmiddels al terug gefietst naar de campers. Maar San en ik brengen heel wat tijd door in de leuke en betaalbare winkels. Nog even langs een supermarkt en dan brengen we de rest van de middag door met genieten van de zon. San en Aad vinden nog prachtige stenen van geel en bruin glas, echt heel erg mooi. Eentje is echt flink groot, maar zo mooi! Die gaat met ons mee naar huis.

De boulevard van Rota met banken helemaal versierd met tegels.

Zoals overal in Spanje, ook hier tegelplateaus op de muren.

De kerk van Rota, aan de buitenkant niet heel bijzonder, maar van binnen prachtig!

Een van de mooie kapellen in de kerk.

Vrijdag 17 februari 2017 – Rota.
Ook vandaag weer prachtig weer. Ger en Aad gaan op de fiets op zoek naar een zaak waar ze een schakelaar kunnen kopen. Ze worden door vriendelijke Spanjaarden geholpen en zo vinden ze al snel een zaak waar ze zo’n schakelaar kunnen kopen. Als zij terug zijn, gaan San en ik ook weer op de fiets naar het stadje. We hebben een Movistar winkel gezien en daar maken we het internet voor San weer in orde. Zo kan zij voor 15 euro 2 gb gebruiken. Dan gaan we natuurlijk nog even in de winkels struinen. Ik vind nog een erg leuk t-shirt en een paar laarzen. Ook nu weer langs de supermarkt want vandaag zetten we de bbq weer aan. Het is zulk lekker weer. Heerlijk genieten in onze korte broeken van de zon. ’s Avonds lopen Aad en ik nog even naar het strand. We vinden een aantal mooie stenen. Als we door de duinen terug lopen, zien we allemaal gekleurde duiven in een boom. Er staan heel wat mannen bij te kijken. Er zit een lokduif in de boom en daar vliegen al die andere duiven op af. Er wordt van alles op een papier genoteerd. Dan klimt een van die mannen in de boom om de lokduif te pakken. Zo vliegen de duiven ook op de grond en kunnen ze worden gepakt en weer in de kisten worden gestopt. Erg apart om te zien.

Lekker van de zon genieten op de camperplaats in Rota, het is zelfs zo warm dat Ger en Aad de schaduw opzoeken.

San en ik genieten nog even van de zon.

Geneiten van de bbq.

Natuurlijk maar weer een foto van de mooie planten die we hier zien.

Even nog naar het strand aan het eind van de dag.

Het vlonderpad door de duinen.

Dan zien we ineens allemaal gekleurde duiven in een boom zitten.

Het schijnt in Spanje een gewoonte te zijn om duiven te kleuren, het is een erg apart gezicht.

Dan worden de duiven met de lokduif naar beneden gelokt en gaan ze weer de kisten in.

Zaterdag 18 februari 2017 – Rota tot Sevilla (N 37.37228 W 5.99469 CC 40897) – 125 km
We gaan eerst even de cassettes legen en water bijvullen, deze voorzieningen zijn er op deze camperplaats, dus daar maken we natuurlijk gebruik van. Dan nog even diesel tanken en we kunnen op weg. Het is een enorm vlak landschap waar we doorheen rijden, dat schiet lekker op. Af en toe rijden we door mist maar om half twaalf rijden we Sevilla in. De camperplaats is snel gevonden. Het is een afgesloten parkeerterrein waar je 10 euro betaald voor 24 uur. Even wat eten en dan op de fiets naar Sevilla. Het centrum is vlakbij en daar zijn we dan ook al snel. We zien allerlei koetsjes rijden. Het is echt super druk, wat een mensen massa! Beetje overweldigend. We zien al snel de enorme kathedraal, er staat een lange rij voor te wachten om naar binnen te kunnen. Entree kost 12 euro, we besluiten om deze keer dit over te slaan. We hebben natuurlijk al zoveel gezien. We slenteren door de oude Joodse wijk: Santa Cruz. Smalle straatjes met veel winkeltjes en heel veel mensen. Alle terrassen zitten afgeladen met Spanjaarden. We zien heel veel groepjes jongeren die een vrijgezellenfeest houden. Ook veel straatmuzikanten, danseressen en levende beelden. Het is allemaal erg gezellig maar wel enorm druk. Het valt wel op dat de prijzen hier een heel stuk hoger liggen dan wij tot nu toe hebben gezien. Dus kopen we niets behalve dan natuurlijk een ijsje. We gaan op de fiets naar Setas de Sevilla. Daar is een houten constructie, Metropol Parasol, waar je op kunt lopen en dan een prachtig uitzicht hebt over Sevilla. Helaas kunnen wij niet bovenop want het is dicht. Ik dacht dat het geheel een stuk groter zou zijn. We lopen nog wat rond maar het is zo druk dat wij er al snel genoeg van hebben. Snel op de fiets terug naar de camper. Sevilla is best prachtig, maar het is ons te groot en te druk. Wat dat betreft vonden we Cordoba een veel leukere stad om te bezoeken. We hebben het gezien en gaan morgen weer verder.

Onderweg naar Sevilla krijgen we af en toe wat mist.

Aparte kleur grond hier.

Een van de mooie gebouwen in Sevilla.

De kathedraal van Sevilla.

Grappig menselijk standbeeld in Sevilla, middelste is een mens die iedereen laat schrikken die voorbij loopt.

We zien ook een flamengo danseres.

Lekker druk in Sevilla.

Sevilla.

Even bij de amandelen kijken.

Erg mooie panden in Sevilla.

Metropol Parasol in Seville, een houten constructie waar een looppad overheen gaat. Helaas was dat gesloten.

Metropol Parasol in Sevilla.

Zondag 19 februari 2017 – Sevilla tot Mazagon (N 37.108502 W 6.753945) – 125 km.
Het heeft vannacht geregend maar als we wakker worden is het droog, maar wel bewolkt. We zijn al snel weer op weg, richting Portugal! Maar vandaag blijven we nog in Spanje. We hebben van kennissen van San en Ger gehoord dat het plaats La Rocio erg leuk moet zijn, dus gaan we daar naartoe. Het gaat over 4-baanswegen en dus zijn we er super snel. Als we het stadje inrijden, zijn we super verbaasd. Het lijkt wel of we in een Wild West stadje zijn beland. De straten bestaan uit aangestampt zand, de huizen hebben allemaal een houten balustrade waar een paard aan vastgebonden kan worden. Veel mensen en kinderen te paard. Veel paard en wagens. Een prachtige kerk en heel veel huizen met klokken erin. Wat is dit voor een plaats? Met internet worden we al snel wijzer. La Rocio is een bedevaartsoord. Er zijn meer dan 100 broederschappen. Met Pinksteren wordt er door al die broederschappen een bedevaart gehouden door het natuurpark Donana. Te paard, met paard en wagens en met SUV’s. Dat was niet zo fijn voor dat natuurpark en dat proberen ze nu een beetje in goede banen te leiden. Op deze processie met Pinksteren komen wel een miljoen mensen op af. Maar goed, wij zijn er vandaag, op een zondag. Ook vandaag lopen mensen in processie door het stadje. Begeleidt met trommels, fluiten en harde knallen worden vaandels gedragen. Het gaat allemaal naar de prachtige grote kerk. In die kerk is een altaar wat helemaal uit goud bestaat en daarin een beeld van Maria. Naast de kerk staat een kapel waar zo’n zelfde beeld van Maria staat, nu van brons. Mensen raken het beeld aan om gezegend of zo te worden. Daarnaast is een enorme ruimte waar kaarsen gebrand worden. Je ziet mensen lopen met wel 30 kaarsen. Allemaal erg bijzonder om te zien. Er zijn ook winkels waar allerlei Western spullen te koop zijn, zoals stroken jurken, korte jasjes, laarzen en riemen. Het is enorm druk. Kinderen rijden op pony’s, families laten zicht rondrijden in paard en wagen. Echt super leuk om dit mee te beleven. We eten nog wat en gaan dan weer verder door het natuurpark Donana. Nu richting Mazagon. Het is een prachtig gebied met veel zand en parasoldennen. Als we een parkeerplaats zien, rijden we daarheen. Een prima plek om te overnachten. We lopen naar de zee. Het pad daarheen gaat door prachtige natuur. Hoge gele rotsen liggen langs het pad. Dan is daar de zee met weer een enorm strand. Het ligt vol met schelpen en we rapen er heel wat op. Het wordt nog zelfs zulk goed weer dat we nog lekker buiten kunnen zitten. We bellen met Tars en horen dat Suus nu wel zonder pijn is. Ze heeft nu wel 2 morfinepompen. Het is weer even zoeken naar de juiste dosering. Als dat gevonden is, mag ze weer naar huis. Nu maar hopen dat met deze 2 pompen ze langer zonder pijn blijft dan de drie weken die ze sinds haar vorige ziekenhuis opname thuis is geweest. Wat moet ze toch lijden, echt zo waardeloos!

De straten van aangestampt zand in La Rocio.

Bij de huizen, houten rekken waar de paarden aan vast gebonden kunnen worden.

Ieder broederschap van La Rocio (er zijn er 112) heeft een eigen huis. Deze is van het broederschap van Sevilla.

We zien heel wat van deze processies.

En met zo'n processie lopen heel veel mensen mee.

De processie gaat de kerk in.

Detail van het gouden achterstuk van de kerk.

Je kunt met paard en wagen rondrijden.

Het is echt net een stadje uit het Wilde Westen. Niet zo raar natuurlijk als je bedenkt dat de Spanjaarden in grote getale naar Amerika zijn geëmigreerd.

Overal winkels waar je deze stroken jurken kan kopen, maar ook laarzen en andere Western spullen.

Heel veel mensen te paard, ook veel kinderen.

Jurken voor grote en kleine meisjes.

Maandag 20 februari 2017 – Mazagon tot Villa Real de Santo Antonio (N 37.19931 W 7.41596 CC 11420) – 100 km
Het was super stil op deze parkeerplaats midden in de natuur. Als we weer verder trekken zien we de grond langzaam van kleur veranderen van geel naar oranje/rood. Het is overwegend vlak met heel veel verschillende landbouw zoals aardbeien, kaki’s en sinaasappels. Dan zien we een hoge brug en net over de brug rijden we Portugal binnen. We zijn bijna 6 weken onderweg en we zijn nu eindelijk in Portugal. In Portugal is het 1 uur vroeger. Ik hou in mijn verslag gewoon de Nederlandse tijd aan. De eerste plaats na de grens is Castro Marim waar een gratis camperplaats is (CC 9535). Er staan al  best veel campers maar wij kunnen nog naast elkaar staan. We lopen het stadje in, bovenop is een kasteel waar we ook even kijken. Al met al zijn we snel uitgekeken en omdat we de camperplaats ook niet heel erg bijzonder vinden, besluiten we om 5 km verder te rijden naar Villa Real de Santo Antonio. Hier is een camperplaats (CC 11420) die 4,50 kost. Het is een groot terrein op aangestampt zand. Als we zien dat er nog twee plaatsen vrij zijn met uitzicht op de rivier en het Spaanse stadje aan de overkant, gaan we daar staan. Er is een klein marktje waar we even gaan kijken. Dan zien we ook een wasserette! San en ik zijn daar heel blij mee want de laatste keer dat we een was hebben kunnen draaien, is alweer een flinke tijd geleden. We vinden ook een bakker met ongelofelijk heerlijk gebak. Die verleiding kunnen we niet weerstaan, alleen welke te kiezen? Dat valt niet mee, maar na lang twijfelen lopen we heel gelukkig met 4 giga punten en 2 giga merengue stukken de winkel uit. Na het eten gaan we met volle tassen naar de wasserette. Na 1,5 uur is alles weer gewassen en gedroogd en zijn we erg blij met alle schone spullen. We gaan nog maar even verder met onze taken, boodschappen halen. De fietsen worden van de camper gehaald en we fietsen naar de Lidl voor de nodige aanvulling van groente en zuivel. Als dat allemaal weer is opgeruimd, gaan San en ik nogmaals het stadje in. Nu voor een internet kaart. Bij de provider Meo kopen we 30 gb voor 15 euro. Enige nadeel: de kaart is maar 15 dagen geldig. Maar in die 15 dagen kun je dus wel van alles en nog wat internetten. Het is al zeven uur als we weer terug zijn bij de camper. Snel eten koken! We moeten uiteindelijk ook nog het gebak kunnen opeten vanavond.

De brug over en dan zijn we in... Portugal!!!

Jawel, na bijna 6 weken zijn we eindelijk in Portugal.

Je hoeft je niet af te vragen in welke streek we zitten.

De straatjes van Castro Marim.

Portugese mannen, lekker kletsen met elkaar.

Huizen vol getegeld.

Uitizicht over Castro Marim vanaf het kasteel.

En uitzicht over de camperplaats. Maar op een grote parkeerplaats staan er nog heel veel meer.

Villa Real de Santo Antonio, de kade net voor de camperplaats.

Netten repareren in Villa Real de Santo Antonio.

De camperplaats van Villa Real de Santo Antonio.

Het was weer hoog tijd om te wassen.

Uitzicht op het stadje aan de overkant van de rivier, dat is Spanje dus.

Dinsdag 21 februari 2017 – Villa Real do Santo Antonio tot Tavira (N 37.13638 W 7.64039 CC 15354) – 25 km
De 25 km zijn snel gereden, wel is de weg hier een stuk slechter dan we zijn gewend van Spanje. De camperplaats is snel gevonden. Het is een voormalige camping, met een receptie dus. We mogen eerst een plekje uitzoeken en moeten ons dan komen inschrijven. We rijden met de campers het terrein rond, op zoek naar een plekje. We zien heel veel campers die een enorme plek afgebakend hebben. Als we even staan te kijken waar we kunnen staan, krijgen we een heel chagrijnige Nederlander. Hmm… niet echt gezellig. We lopen iets verder en krijgen ook commentaar van andere Nederlanders. Die hebben ook een giga plek afgebakend en zijn bang dat we in de weg staan, mocht er iets gebeuren. Als we zeggen dat we wel opzij gaan als er iets gebeurd, krijgen we daar ook weer commentaar op. We rijden de campers op de plekjes, moeten daar een boompje voor opzij houden omdat die anders krassen op de camper zou maken. Krijgen we van weer een andere Nederlander daar weer commentaar op. Als dan ook nog een Engelsman tegen ons begint te koeren dat hij er niet uit kan als er iets mocht gebeuren, hebben we het wel gehad. Wat een gezeik hier zeg! Lekker sfeertje tussen al die langverblijvers.  Als je zo ergens drie maanden moet staan, met alsmaar stress of mensen niet een klein stukje van de giga plek zullen innemen, dan heb je toch niet echt een leuke tijd lijkt mij. Omdat we maar 1 nacht hier willen blijven, nemen we de ‘’gezellige’’ buren maar voor lief. Het sanitair gebouw ziet er prachtig uit, goed schoon en heerlijk warm water. Bij het aanmelden, geven we door dat er zo’n gezeur is van mensen, maar dat kan de beheerder niet echt boeien. Het is weer heerlijk weer, dus lekker buiten zitten. Even lunchen en dan gaan Aad, San en ik op de fiets naar Tavira. Dat is een stad met 21 kerken, waarvan er maar 2 open zijn. De daken van deze stad zijn ook speciaal en lopen 4 kanten op. Die zijn specifiek voor Tavira en speciaal om de plotselinge stortregens te kunnen opvangen. We fietsen de oude Romeinse brug over en fietsen eerst naar een stuk stadsmuur. Daar is ook een grote kerk maar die is dicht. Vlakbij is een oude watertoren die in gebruik is als caleidoscoop. Door middel van 2 lenzen en een spiegel krijgen we hier heel Tavira te zien. Echt een leuke ervaring. Dan gaan we naar een kerk met prachtige tegels. Wat een mooie kerk! Dan vindt Aad het wel genoeg en gaat weer terug naar de camper. San en ik lopen nog wat winkels is, San slaagt heel leuk met cadeau’s voor het thuisfront en ik vind in een Indiaas winkeltje nog een aantal erg leuke bloezen. Dan gaan wij ook weer terug naar de camper, lekker genieten van het heerlijke weer. ’s Avonds valt er af en toe een spatje regen.

De camperplaats in Tavira, best mooi, maar de sfeer is door lang verblijvers waardeloos.

Tavira.

Tavira.

De oude stadsmuren van Tavira.

Uitzicht over Tavira met de speciale daken die 4 kanten uitlopen. Specifiek voor Tavira om de stortregens te kunnen opvangen.

Lekker genieten van het lekker weer en de mooie stad.

De watertoren waar de caleidoscoop in is waarmee je heel Tavira kunt bekijken.

Ook in deze stad, prachtige gebouwen.

Erg mooie kerk vol met prachtige tegels.



De oude Romeinse brug in Tavira.

In de rivier is een man kokkels aan het zoeken.




4 opmerkingen:

  1. Eindelijk in Portugal en dan zoveel chagrijnige mensen maar dat zal onze pret niet drukken en zeker niet als er zoveel moois is om te bekijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. dank jullie wel voor dit mooie reisverslag , nog veel goeie km en hou het gezond ,onze lmc mag over 2 weken weer uit de berging groet piet lemmer

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jippie Metropol Parasol gevonden! Jammer dat het dak niet open was.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een leuke foto´s weer en ook die mooie duiven, heel bijzonder.
    Geniet nog maar lekker verder.

    BeantwoordenVerwijderen