REIS KROATIE/GRIEKENLAND - WEEK 10

Vrijdag 21 oktober (130 km). Het zou vandaag gaan regenen maar de zon schijnt nog volop als we weer verder trekken. Ik verbaas me over de mooie kust, had verwacht dat het meer volgebouwd zou zijn. We komen een groentemarkt tegen, altijd leuk. Kunnen we mooi onze voorraad weer aanvullen. Het is allemaal echt super goedkoop! In Vouliagmeni in een prachtig zoutwatermeer met zwavelhoudend water. Temperatuur van het water is 26 graden. Het ziet er echt heel mooi uit allemaal, toegang is 12 euro p.p. Wij houden het bij het bekijken van dit mooie meer en gaan dan weer verder langs de kust. We komen in Piraeus, de haven van Athene. Wat een drukte hier, heel veel huizen natuurlijk want de helft van de bevolking van Griekenland woont in Athene. Wij kunnen goed doorrijden. We tanken nog even LPG, 1 tank was leeg en dan is het wel zo prettig als ze beide weer vol zitten. Gelukkig is LPG heel goed te krijgen in Griekenland. Als we Athene uit zijn, gaan we richting Korinthos tot aan de plaats Megara. Bij het gehucht Pachi (N 37.977898 E 23.351303) kunnen we aan de zee staan. We eten daar wat en besluiten dan toch verder te gaan omdat we het plekje niet heel bijzonders vinden. Nou vindt je niet zoveel leuke plekken langs deze kust, dus rijden we door tot net over het kanaal van Korinthe. Aan het eind (oostkant) van het kanaal bij het plaatsje Isthmia (N 37.91502 E 23.00835) vinden we plekje. Het is vlakbij de brug over het kanaal die in het water zakt als de brug open gaat. Zo zijn we dus weer op de Peloponnesos belandt. Het is inmiddels aardig bewolkt en af en toe vallen er een paar regendruppels uit.

Onderweg van Sounion naar Vougliameni.

Zo geniet je ook van je bootje, toch?

Vougliameni meer, water van 26 graden waar je, tegen betaling, mag zwemmen.

Ja Aad hoeveel kost het nou?

Het is wel super mooi, het Vougliameni meer.

Dan volgt druk Piraeus met Athene.

Ons plekje  bij Isthmia aan de oostkant van het kanaal van Korinthe.

 Zaterdag 22 oktober (10 km). Eerst maar eens even kijken bij de brug. We hebben gelukt want hij is net in het water gezakt om wat schepen erdoor te laten. Erg apart dat daarna de brug uit het water weer omhoog komt. We rijden eerst even naar de Lidl. Wat een donkere wolken hangen er zeg! Als we net bij de Lidl zijn, barst het onweer los. Er valt echt enorm veel regen, even wachten maar. Na een half uurtje is het droog genoeg om naar binnen te gaan. Weer wat water inslaan en nog wat spul wat op is. Als we weer buiten komen, probeert een zigeuner ons ruitenwissers aan te smeren. Eh sorry nee die hoeven we niet. Als dat niet lukt, gaat zijn dochtertje proberen of ze wat geld van ons kan krijgen. We hebben dit al eerder meegemaakt. Maar als je ze wat geeft, zijn ze niet eens tevreden. Nee dan blijven ze helemaal om je heen hangen en vragen om meer. Dus helaas, ik geef niets meer. We rijden weer terug naar het kanaal van Korinthe maar nu helemaal aan de westkant. Ook hier is een brug die in het water zakt. Wij vinden een plekje waarbij we ze op de brug kunnen kijken. Prachtig plekje maar wat een rommel ligt hier overal. Het lijkt wel een vuilnisbelt! Er zijn ook een stuk of zes honden die dit terrein als hun huis beschouwen. Honden zie je overal in Griekenland en gelukkig zien we er allemaal goed gevoed uit. Jammer genoeg blijft het de hele dag regenen. Ik ga weer eens wat kerstkaarten maken en Aad trotseert de regen en gaat vissen (weer niet gevangen, helaas).

De brug bij Isthmia, deze zakt dus in het water en de schepen gaan er overheen. Je ziet hem nog net onder water.

De brug komt zachtjes aan omhoog.

En het verkeer kan er weer overheen.

Beetje nat, dat wel.

Even naar de Lidl in Korinthe, oeps daar komen wel heel donkere wolken.

Net bij de Lidl, barst het onweer los.

Zondag 23 oktober (20 km). Ja hoor, de zon schijnt weer volop. De temperatuur loopt als snel op naar 23, 25 en blijft hangen op 27 graden. We rijden naar Oud Korinthe. Dat is een enorm terrein wat we in 2003, toen we voor het eerst in Griekenland waren, hebben bezocht. Het opvallendste zijn de Dorische zuilen van de Apollo tempel. We gaan deze keer het terrein niet op omdat je een goed zicht hebt op het hele terrein als je langs de hekken loopt. Het centrum van het stadje is enorm toeristisch  met veel toeristen winkels en heel veel tavernes.  Als we alles bekeken hebben, gaan we weer terug naar het kanaal van Korinthe. Weer aan de westkant maar dan aan de overkant van de brug. Wij mogen met onze 3,5 ton niet over de bruggen die in het water zakken, daar mag max 3 ton over. Dus rijden over de grote brug in het midden van het kanaal, dan naar Loutraki om langs de zee weer terug te rijden. Hier is een erg mooie plek om te staan met een groot strand erbij. Prachtig uitzicht over de golf van Korinthe met aan de ene kant Korinthe en aan de andere kant Loutraki. Maar ook hier weer enorm veel rotzooi. Het is echt onbeschrijfelijk. Het is dat het uitzicht zo prachtig is, maar we moeten ons er wel even overheen zetten om in deze troep te blijven staan. Je snapt toch niet dat ze van zo’n mooie plek, zo’n rotzooi maken. Maar goed, het is heerlijk weer. Aad is al snel aan het snorkelen. Hij ziet allerlei prachtige vissen. Verder is het een komen en gaan van mensen die hier komen vissen. Heel vaak zijn het ook vrouwen die vissen. Sommige houden het echt uren vol. We krijgen weer een prachtige zonsondergang. Dan koelt het wat af (het is hier ’s nachts nog 17 graden) en gaan we naar binnen.

Ons plekje aan de westkant van het kanaal van Korinthe. Ook hier een brug die in het water zakt.

Het kanaal van Korinthe, niet heel lang, maar 6,8 km.

Oud Korinthe, veel tavernes, super toeristisch.

De opgravingen bij Oud Korinhe.

De Dorische zuilen van de Appolo tempel.

Ons plekje aan de golf van Korinthe, net over de brug aan de westkant van het kanaal.

Uitzicht op de stad Korinthe.

 

Dit grote schip gaat door het kanaal van Korinthe, wel met een sleepboot.

Het past ook maar net.

En alweer een mooie zonsondergang.

Maandag 24 oktober. Heerlijk stil hier ’s nachts en dus erg goed geslapen. De zon schijnt weer volop en daar genieten we ook heerlijk van. Het is zo’n 24 graden. Jammer genoeg heeft Aad wat last van migraine, die moet ’s middags even gaan liggen. Is lang geleden dat hij daar last van had. Het gaat eigenlijk best erg goed met hem. O.k. hij is af en toe nog wat vermoeid. Maar het niet meer hoeven te werken met die slopende wisselende diensten, zorgen ervoor dat hij zich nu een stuk beter voelt. ’s Avonds bel ik weer met Suus, die heeft weer een heftige dag achter de rug. Naar het ziekenhuis geweest voor een gesprek met de oncoloog. Ze moesten meer dan 1,5 uur wachten, schandalig vind ik dat! Zo ziek zijn en daar dan zo lang moeten wachten voor een gesprek voor maar 10 minuten. Maar goed, uitkomst van het gesprek was dat er uitzaaiingen in haar longen zitten. Als ze voor chemo zou kiezen, wordt dat een super zware en daar is haar conditie niet goed genoeg meer voor. Grote kans dat ze dan aan de chemo zou komen te overlijden. Plus dat ze dan in het ziekenhuis moet blijven, er heel ziek van wordt en haar haar uit gaat vallen. Ik snap heel goed dat ze daar niet voor kiest. Hoelang ze nog heeft, is niet te zeggen. Enige wat ze hoopt is dat de pijn beheersbaar wordt, want dat is toch nog steeds, ondanks verhoogde dosis, niet onder controle.

Dinsdag 25 oktober. Een dag vol zon maar ook wel met harde windstoten. De wind komt dan weer van de ene kant, dan weer van de andere kant. Aan het eind van de dag zetten we de camper iets beschutter. We krijgen bericht dat onze boot van 30 oktober op een andere tijd vertrekt, om 2230 i.p.v. 1630, dat houdt in dat we ook om die tijd zullen aankomen in Ancona. We zouden wel kunnen vertrekken op 27 oktober om 1630. Daar kiezen we ook voor. Dan zijn we zaterdag eind van de middag in Ancona. Eigenlijk zouden we nog een week in Italië blijven, maar door de ziekte van Suus zien we daar vanaf. We willen in drie dagen naar huis rijden. 

Woensdag 26 oktober (85 km). We rijden eerst langs de Lidl. Dezelfde zigeuner familie staat er nog steeds met dezelfde brutale kinderen. Helaas, van ons krijg je dus weer niets. We doen onze laatste boodschappen in Griekenland. Dan gaan we op weg naar Diakopto. Er wordt nog steeds gewerkt aan de tolweg van Korinthe naar Patras, dus tol wordt er nog niet gevraagd. Gaat wel lekker snel zo. Het zal nog wel jaren duren voordat de tolweg helemaal af is. In Diakopto vertrekt een tandradtrein naar Kalavryta. Dat ligt in de bergen en de treinrit gaat door prachtig natuurgebied. In 2003 zijn we met dit treintje mee geweest, dat was een hele belevenis. We rijden langs het station naar het kleine haventje en hier kunnen we de camper neerzetten. Er staat nog een Nederlandse camper. Een kleine km verderop staan nog 6 campers. Het is ook vandaag prachtig weer. We maken een heerlijke fietstocht. ’s Avonds willen we eigenlijk uit eten gaan, maar alle tavernes zijn dicht. Ach zelf koken is ook geen straf. 

Ons plekje in Diakopto.

Het kleine haventje van Diakopto.

Lekker plekje zo aan de zee. Kunnen we het geruis van de zee weer goed horen.

Oud treintje wat vroeger werd gebruikt tussen Diakopti en Kalavryta.

Ook deze wagonnetjes worden niet veel meer gebruikt.

Donderdag 27 oktober (100 km). Zoals voorspelt, is het aan het regenen. Het is ook gelijk een stuk kouder, nog maar 19 graden. We maken een trip de bergen in, naar het eindstation van de tandradtrein, Kalavryta dus. Het is een mooie route, erg jammer dat het regent want nu hangen er veel wolken tegen de bergen aan en hebben we niet zulk mooi uitzicht. Kalavryta is een klein stadje natuurlijk op de toeristen gericht. Die komen met grote getale met de tandradtrein hier naartoe. Moet wel zeggen dat de winkeltjes wel erg leuke spullen verkopen. Hier niet de standaard souvenirs maar erg mooi aardewerk, kunst voorwerpen en prachtige handgemaakte sieraden. Ook winkeltjes met lokale producten. Ik trakteer mijzelf op twee ringen en een paar oorbellen. Aad proef heel wat soorten honing en koopt natuurlijk ook een pot. Als we naar de camper terug lopen, is er net een trein aangekomen. Ondanks de regen, komen er super veel toeristen uit. Wij rijden weer terug naar Diakopto. Daar gaan we weer de tolweg op die dus nog gratis is en rijden we naar Patras. Net voor Patras aan de kust, vinden we een mooie plek om te staan (N 38.28111 E 21.75111). Direct aan het strand, met strand douche en prachtig uitzicht op de brug over de golf van Korinthe.

Het station bij Kalavryta.

Station van Kalavryta.

Kijk met deze mooie treinen rijden ze tegenwoordig.

De brug over de golf van Korinthe.

Ons uitzicht vanaf het plekje bij Patras.

Ons plekje bij Patras, aan het strand. Helaas geen strandweer maar regen.

Morgen moeten we om 1430 inchecken bij de Superfast ferry en varen we over met de Hellinic Spirit. Duimen maar dat de zee rustig is Ik hou mijn Mercalm reisziekte pillen bij de hand. Dit zijn pillen die ze in Frankrijk verkopen en die echt goed helpen. Maar ik hoop ze niet nodig te hebben. Zaterdag komen we aan in Ancona en overnachten daar op een camperplaats. Dan willen we de 1400 km naar huis in drie dagen rijden. Na 10 weken op naar huis dus. Het verslag van onze verdere reis zal ik dan thuis op ons blog zetten.