zwerfleeuwen: REIS SPANJE/PORTUGAL - WEEK 7

Woensdag 22 februari 2017 – Tavira tot Ameixial (N 37.13638 W 7.64039 CC 15354) – 60 km

En zo beginnen we al aan onze 7^e vakantieweek. Wat zijn we toch bevoorrecht dat we dit kunnen doen! Gisteren nog gehoord dat Suus weer thuis is. Ze heeft nu wel 2 morfinepompen, maar gelukkig weer even pijnvrij. Er zou ook een blokkade uitgevoerd kunnen worden. Dat houdt in dat er zenuwen worden doorgesneden maar dat is niet zonder risico. Ze zou dan verlamd en incontinent kunnen worden. Maar goed, voorlopig is ze weer thuis en is het nog een week of 5 voor ze oma gaat worden en ze is er gelukkig nog steeds! Wij gaan weg van onze ‘’gezellige’’ plaats, nu een stukje het binnenland in. We rijden een mooie route langs kurkeiken en heel veel bomen met bloeiende mimosa. In het kleine plaatsje Ameixial is een gratis camperplaats bovenop een heuvel. Een erg mooie en rustige plaats. Er is zelfs gratis stroom bij, voor een camperaar helemaal geweldig. Er zijn nog precies twee plekken vrij met mooi uitzicht over de omgeving. We raken aan de praat met een stel uit Friesland die in Marokko zijn geweest en daar zo enthousiast over vertellen, dat we er nog meer van overtuigd raken dat we hier volgend jaar echt heen moeten gaan. Het is inmiddels ook vandaag weer heerlijk weer, volop zon. Dus korte broeken aan en genieten van de zon. We doen Balou ook nog even scheren, ze krijgt altijd last als haar haren te lang worden. Met een uurtje ziet ze er weer erg mooi uit.

Kurkeiken onderweg.

Mimosa onderweg.

Ook onderweg, geen mimosa, maar andere prachtige gele bloemen.

Lekker genieten van de zon op de camperplaats in Ameixial.

We hebben best een mooi uitzicht op de camperplaats in Ameixial.

Een hele lading kurk.

Dan komt er een vrachtwagen nog meer kurk brengen.

De camperplaats van Ameixial.

Balou wordt geschoren op de camperplaats in Ameixial.

Donderdag 23 februari 2017 – Ameixial tot Centeira (N 37.15646 W 8.20972 CC 25291) – 75 km

Het heeft vannacht een heel klein beetje geregend met daarbij Sahara zand. Alle campers zitten flink onder het rode zand. Gelukkig hebben we hier genoeg water en dus gaat de ene na de andere camper bij de kraan staan en wordt er gepoetst. Ook wij poetsen de camper een beetje schoner en gaan dan op weg. De route gaat over slingerweggetjes, omhoog en omlaag. De natuur is hier erg ongerept. Af en toe een piepklein dorpje. En natuurlijk overal de kurkeiken en de prachtige gele mimosa bomen. Wel jammer dat het wat heiig is, dat blijft het ook de hele dag. Dan komen we aan bij de camperplaats Motorhome Friends in Centeira. We worden vriendelijk ontvangen en er wordt van alles uitgelegd. Het lijkt ons een prima plek als je langere tijd op 1 plek wilt overwinteren. Er wordt van alles georganiseerd en gedaan. Maar geen verplichting om ergens aan mee te doen. René en Door hebben we ook al snel gevonden. Wat leuk om ze weer te zien! We krijgen een erg mooi plekje aan de rand van het terrein, groot genoeg voor ons beide. Even wat eten en dan gaan Ger, Aad en René weer proberen om de gasleiding van de koelkast van San en Ger door te blazen. De koelkast ruikt heel erg en dat komt waarschijnlijk door vuil in de afvoerpijp. Ze proberen van alles maar het lukt jammer genoeg niet om het probleem op te lossen. Dan hebben ze er genoeg van. Tijd om bij elkaar te zitten en wat te drinken. We hebben het maar wat gezellig zo samen. Aan het eind van de middag komen er nog Duitse vrienden van hun aanrijden en ook daarmee hebben we het gezellig. De camperplaats is goed vol, iedereen schijnt elkaar wel te kennen. Maar de sfeer is erg goed, gelukkig hier geen lelijke gezichten.

Dorpje onderweg.

Onderweg over smalle slingerweggetjes. Het is een beetje heiig.

Op de camperplaats Centeira, Rene helpt mee om het gas probleem met de koelkast van San en Ger op te lossen.

Vira heeft het prima naar haar zin, zelfs liggend op deze stenen.

Die Rene, is hij lekker aan het helpen of niet?

Een en al gezelligheid bij Rene en Door.

De camperplaats in Centeira, in het midden zie je onze campers.

Vrijdag 24 februari 2017 – Centeira.

Gelukkig schijnt de zon lekker als we wakker worden. Het is dan best nog wel wat fris, maar met zon wordt het altijd snel erg lekker. We maken gebruik van de douche op de camperplaats en genieten van het vele lekkere warme water. Dat is toch wel echt verwennerij hoor. In de camper douchen is heel wat anders. Even jezelf nat maken, kraan uit, inzepen, kraan aan en afspoelen en dat is het dan wel. Dus zo’n douche waar je lekker wat langer onder kunt staan, is echt een feestje. Als we hebben ontbeten lopen San, Aad en ik naar de bakker. Die zit 1,5 km verderop en is 24 uur per dag open. We lopen langs allerlei amandelbomen waar San en Aad heel wat amandelen rapen. De bakker is snel gevonden, wat een keus! Lage prijzen ook, een wit broodje voor 15 cent, bruin broodje voor 25 cent. We kopen nog wat merengue en San koopt allerlei koekjes. Weer terug bij de campers is het inderdaad heerlijk warm en gaan we buiten zitten en genieten van de zon. Ger en Aad gaan nog even de zonnepanelen schoonmaken want daar ligt nog heel wat Sahara zand op. Omdat Balou bijna grijs is van vuiligheid, wordt zij ook even gewassen. Verder doen we niet zo veel. Door en René komen nog even gezellig bij ons zitten. Die vinden het jammer dat wij morgen alweer weg gaan. Op zondag is hier een bbq. Maar wij willen heel graag de Algarve verder gaan ontdekken. Op zoek naar de mooie kusten met kliffen die we altijd op de tv gezien hebben.

Onderweg naar de bakker, even amandelen plukken.

We komen ook een sinaasappelboom tegen.

Genoeg keus in de bakker die 24 uur per dag open is (behalve op dinsdag).

Welk brood ga je kiezen?

Weer teruglopend naar de camper komen we deze mooie boom tegen.

Het is echt lekker warm in de zon, korte broeken aan!

We kunnen en ladder lenen en zo kunnen we het Sahara zand van de zonnepanelen poetsen.

Balou wordt ook gelijk maar even gewassen.

Zaterdag 25 februari 2017 – Centeira tot Albufeira Praia do Castello (N 37.073956 W 8.298340) – 15 km

Als de bakker van de camperplaats weg is, kunnen wij het grindpad naar boven nemen. Het is vrij steil en er ligt los grind, dus weinig grip voor de campers. We nemen afscheid van René en Door, betalen de 10 euro voor 2 nachten en rijden gelukkig zonder problemen de camperplaats af. We gaan niet zo ver, 10 km naar de Lidl waar we weer heel wat boodschappen halen. Daarna rijden we nog een kleine 7 km naar een plaatsje waarover we gelezen hebben in een reisverslag van een andere camperaar. We komen terecht op een parkeerplaats met een prachtige rotskust. Gele rotsen en geel zand. Wat gaaf! We lopen een lange trap af naar het strand. Wat is dit mooi zeg! In de gele rotsen zitten ook allemaal schelpen vast. Maar op het zand liggen er nog veel meer. Allemaal hele grote schelpen. De zee is ook erg mooi van kleur, heel licht aqua, en ook super helder. Je zou er zo inspringen. Jammer genoeg staat er geen zon, dan zou het hier nog mooier zijn. Maar ook zonder zon is het super, super mooi. Eindelijk zien we de prachtige Algarve kust. We maken een wandeling bovenop de rotsen en gaan af en toe naar beneden waar verlaten stranden zijn. Hier nog veel meer grote schelpen. Bovenop de rotsen staat van alles in bloei, heel veel gele bloemetje, natuurlijk weer de gele mimosa, gele brem en ook paarse bloemen van vetplanten. Echt genieten van deze mooie omgeving. De hele dag komen er auto’s parkeren en genieten de mensen een uurtje van al het moois. Maar wij kunnen zonder problemen blijven staan. San belt nog even met Suus en hoort dan dat Suus maar 1,5 dag zonder pijn is geweest. Vandaag hebben ze een consult over wat er nu verder moet gebeuren. Mocht de morfine verhoogd moeten worden, moet er dag en nacht verpleging bij haar blijven. Het is en blijft dus een lijdensweg voor Suus. Arme meid!

Praia do Castello bij Albufeira.

In de rotsen zie je overal schelpen zitten.

In afgelegen baaien zie je een grote hoeveelheid grote schelpen liggen.

Ook hier prachtige bloeiende planten.

Een eendagsbloem.

De prachtige kust van Praia do Castello.

De rotsen zijn geweldig mooi, maar de kleur van de zee is ook zo mooi.

Bovenop de rotsen deze prachtige bloeiende bloemen.

Sorry hoor, ik vind het hier zo mooi. Dus maar veel foto's plaatsen.

Nog maar een foto.

Wij staan bovenop de rotsen op een parkeerplaats. Prima plek om te overnachten.

Zondag 26 februari 2017 – Albufeira tot Ferragudo (N 37.127670 W 8.525250) – 30 km

Als we wakker worden is het, zoals bijna iedere ochtend, bewolkt. We rijden verder, eerst naar het stadje Armacao de Pera. De vissers in dit stadje hebben geen haven. De vissersbootjes worden met een tractor vanaf het strand de zee in getrokken en er natuurlijk ook weer uit. We kunnen de camper vlakbij het strand parkeren en gaan het strand op. We zien gelijk dat er een vissersbootje naar de zee wordt gebracht. Even later wordt er eentje uit het water getrokken. Allemaal Portugese mannen erbij en iedereen helpt mee om de vis uit de netten te halen en de netten weer op orde te brengen. De boot waar wij bij staan te kijken, heeft heel wat inktvis gevangen. Langs het strand staan allemaal houten hutjes, ervoor de vissers die hun netten zitten te repareren. Echt een bijzonder gezicht! Er is hier ook een parkeerplaats waar je mag overnachten voor 1,50 maar wij gaan een stukje verder. Net voor de grote stad Portimao bij het stadje Ferragudo is een grote open plek waar heel veel campers staan. Het is geen camperplaats maar het wordt gedoogd (zo lang het duurt) om hier met je camper te staan. Wij vinden een prima plek zo aan de rivier met uitzicht op Portimao. Onderweg heel veel ooievaars gezien, op iedere mast en schoorsteen is wel een nest. Inmiddels zijn de wolken weer weg en met de zon is het gelijk erg lekker weer. Stoelen weer naar buiten en genieten van de zon. Als we hebben gegeten, gaan San en ik een kijkje nemen in Ferragudo. Het stadje ziet er erg gezellig uit, tegen een heuveltop met daarboven een kerk. Op een pleintje zijn allemaal restaurantjes en de terrassen zitten aardig vol. Overal staan borden met menu’s, de prijzen variëren van 8,50 tot 13,50, dat is dan wel als lunch. Als we op de borden spieken, ziet het er allemaal erg lekker uit. Wij gaan de smalle straatjes in. Erg pittoresk, veel huizen met tegels tegen de muren maar het is af en toe wel wat verwaarloosd. We komen bij de kerk en hebben vandaar een prachtig uitzicht. Ook over de plek waar alle campers staan. Dan lopen we verder over het strand naar een kasteel. We zien dat hier ook een aantal campers staan. Als we terug lopen, komen we langs restaurant waar de verse vis op de bbq ligt. Ziet er erg goed uit! We lopen weer terug naar de camper waar Aad inmiddels probeert een visje te vangen. Jammer genoeg lukt dat niet want wij willen ook wel zo’n verse vis op onze bbq! San belt nog met Suus en krijgt te horen dat de morfine iets is verhoogd en ze daardoor vandaag zonder pijn was. Gelukkig, tenminste 1 dag zonder pijn. Hoe lang gaat ze het volhouden?

Armacao de Pera, hier worden de vissersbootjes met een tractor in zee getrokken.

Het is zondag, maar er wordt volop gewerkt door de vissers.

Deze boot is net op het strand getrokken, vele handen helpen mee met het verzamelen van de vis.

Ook een visser bezig om zijn net te repareren.

Deze visser heeft heel veel inktvissen gevangen.

En nog iemand die netten zit te repareren.

We zien overal ooievaars op masten, schoorstenen. Alles waar ze hun nest maar hoog op kunnen maken.

Op de vrije plek bij Ferragudo met uitzicht op Portimao.

Het oude stadje Ferragudo.

Uitzicht over de zandplaat waar alle campers staan. Op de achtergrond Portimao. Wij staan achteraan in het midden van de foto.

Prachtige straatjes in Ferragado.

Prachtige tegelmuur in Ferragudo.

Maandag 27 februari 2017 – Ferragudo.

Ook deze dag begint met dikke bewolking. Ik vind het maar koud. San en ik gaan op de fiets naar Portimao, eens kijken of we wat leuke winkels vinden. Ik doe mijn donsjas aan, San en Ger vinden het maar overdreven, maar ik heb het echt koud. Moet natuurlijk wennen dat ik mijn isolatielaag van 30 kg niet meer om mij heen heb en daardoor heb ik het vaak erg koud. Het is maar een klein stukje fietsen, we zetten de fietsen op slot en lopen de diverse winkels in. San vindt een erg mooie jurk voor een klein prijsje. Ik slaag voor 2 paar laarzen, samen voor maar 30 euro. Ondanks dat we dus wel slagen vinden we Portimao geen gezellige stad om te winkelen. We zijn benieuwd of alle Portugese steden zo zijn of dat het toevallig deze stad is. In Spanje had ieder stadje wel een gezellig centrum met heel veel kleine leuke winkels. We gaan het zien. Als we weer bij de campers zijn, schijnt de zon en dan is het weer heerlijk warm. Aad is alsmaar aan het vissen, maar helaas wil er geen enkel visje aan zijn haakje komen. Arme Aad! Vandaag gaan we uit eten. Dat moet dan ’s middags gebeuren, want de restaurants bieden allerlei menu’s aan voor een kleine prijs. Maar dat geldt dan tot 3 uur Portugese tijd (4 uur Nederlandse tijd). We kiezen voor een restaurant die voor 11,50 een menu biedt. Daarvoor krijg je eerst brood, boter en olijven. Dan kun je kiezen uit diverse voorgerechten. Gevolgd door het hoofdgerecht, heel veel keuze uit vlees of vis. Nagerecht ook weer kiezen uit 5 gerechten. Daarna een kopje koffie of thee en als afsluiter een heerlijke likeur. Oh ja een drankje is ook inbegrepen. We snappen niet dat het kan voor dit bedrag. Het smaakt ons super lekker. We horen dat het Italiaanse restaurant wat ernaast zit, ook heel erg goed is en dat zien we ook. Wat een lekkere gerechten worden daar op tafel gezet! Dus besluiten we ter plekke dat we hier nog een dag blijven en morgen bij dit restaurant gaan eten.

Pandje in Portimao.

Portimao.

In Spanje en in Portugal zie je heel vaak deze prachtige doopjurken te koop.

We gaan heerlijk uit eten in Ferragudo.

Iedere middag trekken de wolken weg en kunnen we lekker buiten zitten en genieten van de zon.

Dinsdag 28 februari 2017 – Ferragudo tot Salema (N 37.06638 W 8.81004 CC 44380) – 50 km

Nee, nog een dag blijven staan, hebben we toch niet gedaan. Rond elf uur besluiten we toch om maar door te rijden. We hebben allemaal geen zin om hier nog een dag te blijven staan alleen maar om uit eten te gaan. De mooie kusten lonken! Dus gaan we weer op pad. Eerst rijden we naar de stad Lagos. Hier is een camperplaats waar we water willen bijvullen. Voor het water heb je een speciale munt nodig, een jeton. Maar de vrouw waar we deze munten kunnen kopen, is niet aanwezig op de camperplaats. San regelt toch bij een aantal Nederlanders die op de camperplaats staan, twee jetons. Nu kunnen we water pakken! Oh nee, jeton in het apparaat en dan komt er geen water uit! Gelukkig staat er een telefoonnummer vermeld dus gaan we dat bellen. Dat helpt want na 5 minuten komt er hulp. Blijkt dat je eerst op een blauwe knop moet drukken en dan pas op de knop van de waterkraan. Nu doet het water het wel en zo kunnen we eindelijk onze beide watertanks vullen. Snel weer op weg. We rijden door de stad Lagos die er erg gezellig uit ziet. Onthouden om hier een volgende keer een bezoek aan te brengen. Nu doen we dat niet want we gaan naar de kust, naar Ponta da Piedade. Dit is een kaap met prachtige rotsformaties en grotten. We kunnen de camper vlakbij op de parkeerplaats parkeren en lopen dan naar de prachtige geel/oranje rotsen. Wat een gezicht! Prachtig, prachtig! Ik heb geen worden om het te omschrijven. Er gaat een trap helemaal naar beneden en dan ben je bij de zee die flink tekeer gaat. Een erg mooi gezicht om de golven door de openingen te zien slaan. Geweldig! Dit is echt een plek die je niet moet missen. Als we zijn uitgekeken, rijden we weer verder. Doel is een plek bij het dorpje Salema. Daar moet bij het strand een mix parking zijn waar je met de camper mag overnachten. We vinden de plek zonder problemen en zijn ook nu weer onder de indruk. Wat een prachtige plek om te staan, middenin de natuur, vlakbij de zee. De zee gaat ook lekker tekeer, flinke golven beuken op de rotsen. Dat is en blijft een geweldig gezicht. San en Ger krijgen familie op bezoek, die staan hier vlakbij op een camping. Het weer is zoals alle andere dagen, ’s morgens bewolkt en fris, ’s middags zon en heerlijk warm. Al maakt de wind het wat frisser, maar wij kunnen voor de camper lekker uit de wind zitten en dan is het genieten.