zwerfleeuwen: REIS SPANJE/PORTUGAL - WEEK 5

Woensdag 8 februari 2017 – Embalse de Beznar.

Tot twaalf uur is het echt fris buiten maar daarna wordt het heerlijk warm. Vooral als we een windscherm hebben neergezet, want ook vandaag weer een harde wind. Dat hebben we toch wel heel veel deze vakantie: wind. Maar verder weinig klagen want de zon schijnt volop. We hebben zelfs even onze korte broeken aan. ’s Middags gaan we barbequen. Grappig hoor, om op 8 februari te barbequen! Dat is nou overwinteren in Spanje! Echt genieten. Verder doen we niet zo veel vandaag. Even bellen met het thuisfront. We hebben ook Suus even aan de lijn. Ze heeft, ondanks de morfinepomp, toch weer heel veel pijn. Nog 7,5 week en dan wordt haar kleinkind verwacht. We hopen natuurlijk heel erg dat ze die nog in haar armen kan nemen. Natuurlijk zou het mooiste zijn als ze dan ook eindelijk eens pijn vrij zou zijn.

Het is lekker weer, maar wel een harde, koude wind. Even het windscherm opzetten.

Het prachtige stuwmeer Embalse de Beznar.

Echt lekker zo uit de wind.

Zo lekker dat we de bbq aanzetten, en dat op 8 februari!

Donderdag 9 februari 2017 – Alhambra in Granada

Ger blijft op ons plekje bij het stuwmeer staan met de honden Balou en Vira en natuurlijk hun kat Bram. Wij vertrekken om half tien naar Granada. We hebben de coördinaten van de parkeerplaats voor campers in onze TomTom gezet, het is 40 km rijden. De parkeerplaats is heel gemakkelijk te bereiken. We twijfelen even over wat we moeten aantrekken, jas, dik vest, dun vest. Het voelt op de parkeerplaats er lekker aan in de zon, dus kiezen we voor een dun vest. Daar hebben we later enorm spijt van want tot 1 uur is het echt heel erg koud. Alleen als we in de zon lopen is het wat aangenamer. We lopen naar de ingang en halen daar onze kaartjes op. Het is 10 uur en wij mogen om 12 uur het Nasrid paleis is. Maar er is nog genoeg te zien om ons tot die tijd bezig te houden. Prachtige tuinen met coniferen die in boogvormen zijn gesnoeid. Het lijken net muren met Moorse bogen erin. Het complex is enorm groot en uiteindelijk moeten we nog flink doorlopen om op tijd bij het Nasrid paleis te zijn. We moeten wachten, het gaat allemaal niet echt snel. Eindelijk zijn we binnen en verbazen ons gelijk over de prachtig uitgesneden wanden en plafonds. We komen ogen te kort, wat is dit mooi! Zo dwalen we door het hele paleis en in iedere zaal zijn de wanden helemaal versierd met uitgesneden vormen. Maar alle vormen verschillen in iedere zaal. Wat is dit mooi zeg. We bekijken alles wat er te zien is. Klimmen op een toren en daar hebben we dan weer een prachtig uitzicht over Granada. Dat ziet er ook weer geweldig mooi uit met alle witte huizen. Het is drie uur als we weer bij de camper zijn. Moe maar erg blij met al het moois wat we hebben gezien. Dit is echt iets wat je gezien moet hebben. Om half vijf zijn we weer terug bij Ger, die heeft heerlijk genoten van het lekkere weer vandaag.

De tuinen van het Alhambra in Granada.

Uitzicht op het Nasrid paleis.

Alles is in prachtige vormen gesnoeid.

En overal in de tuinen zijn waterpartijen.

Gaaf toch?

In het Nasrid paleis.

Het Nasrid paleis in het Alhambra in Granada. Alle muren zijn bewerkt.

We kijken onze ogen uit naar al het moois wat ze hier hebben gemaakt.

In iedere zal nog meer bewerkte muren en plafonds, en iedere zaal is weer anders.

Maar ook de tuinen zijn prachtig.

Vanaf het Alhambra een prachtig uitzicht over Granada.

Mooi, mooi, mooi!

Vrijdag 10 februari 2017 – Embalse de Beznar – Cordoba – 225 km.

Ook vanmorgen is het flink koud, het is 11 graden in de camper. Na het eten gaan we snel op weg, richting Priego de Cordoba, 125 km. Onderweg begint het zelfs te regenen. De voorspelling voor de komende dagen is regen, pas dinsdag is het weer droog. Nu hebben we natuurlijk niet te klagen over het weer want zoveel regen hebben wij niet gehad. Het landschap is weer enorm veranderd. De bergen zijn verdwenen en hebben plaats gemaakt voor heuvels. Deze heuvels staan vol met olijfbomen, wel 100 km lang rijden we door velden vol met olijfbomen. In Priego de Cordoba vinden we al snel de camperplaats. Hier kunnen we het toilet lozen en weer drinkwater tappen. Omdat het aardig hard regent en het hier, op 600 meter hoogte, echt koud is, besluiten we om toch maar door te rijden tot Cordoba. De 100 km rijden we vrij snel want een groot deel gaat over een vierbaansweg. De olijfbomen hebben inmiddels plaatsgemaakt voor akkerbouw. De camperplaats in Cordoba is een groot parkeerterrein en kost 12 euro per dag. Het achterste deel van de parkeerplaats ligt tegen een park aan. Dat lijkt ons het beste plaatsje en hier zetten we de campers neer. Na de lunch gaan we Cordoba in. De oude Joodse wijk is vlakbij de camperplaats omgeven door een stadsmuur. Als we door de poort lopen, lopen we zo deze wijk in. Die is super leuk, smalle straatjes met allemaal blauwe bloempotten. Ieder straatje is even pittoresk. We lopen al snel langs het Alcazar, een 14^eeeuws paleis-fort van de koninklijke familie. Dan komen we bij Puente Romano een erg mooie brug over de Rio Gualdalrivier. Daar zien we ook het grote complex van de Mezquita liggen. Dit is een mega grote moskee die San en ik gaan bezoeken. Aad gaat weer terug naar de camper, hij is nog best moe van al het geslenter van gisteren. Een ticket kost 10 euro en dat is het zeker meer dan waard. Zodra je binnen komt, ben je overweldigd door de enorme hoeveelheid zuilen met bogen. Prachtig! Langs alle wanden zijn nissen met daarin enorm altaarstukken. Met 1 zo’n stuk zou een kerk al super blij en bijzonder zijn. Hier staan er wel 100 of misschien wel meer. We zien ook de mooie Mihrab. Er is ook een heel gedeelte waar allerlei goud en zilver stukken staan tentoongesteld. Niet normaal zoveel en zo mooi! Middenin de moskee is een enorme kathedraal gebouwd. Daarvoor werd een deel van de moskee afgebroken. Weer een heel andere sfeer maar ook weer super mooi. We brengen wel 2 uur door in deze moskee. Wat een bouwwerk. Weer buiten lopen door de diverse straatjes. Erg gezellig met allerlei eettentjes en leuke winkeltjes. Het is inmiddels al 5 uur. Geen tijd meer om het koninklijke paleis te gaan bezoeken. Na het avondeten gaan we even kijken naar ons verdere reisplan. We willen de wandeling van Caminito del Rey doen. Hiervoor moeten vooraf kaarten via internet worden besteld. Nu is het dinsdag pas weer droog, dus maar eens kijken of er dan kaarten beschikbaar zijn. Hmm helaas niet, de eerste gelegenheid is donderdag om 0930. Dat is even jammer. Wat doen we nu? We besluiten om morgen nog hier te blijven. Daarna zoeken we weer een vrije plek op aan een stuwmeer. Kunnen we morgen nog even lekker rondslenteren in het super leuke Cordoba.

Onderweg naar Cordoba, nu heuvels vol met olijfbomen.

Maar ook groene heuvels met landbouw.

Op de camperplaats in Cordoba, een prima plek vlakbij een enorm park. Maar ook vlakbij alle bezienswaardigheden!

De oude Joodse wijk van Cordoba in.

Overal in Cordoba blauwe bloempotten.

Mooi toch?

En zo zien alle straatjes eruit in de oude Joodse wijk van Cordoba. Echt prachtig vinden wij het.

Overal de blauwe bloempotten.

Nog meer blauwe bloempotten.

Een van de vele poorten aan de buitenkant van de Mezquita (de grote Moskee).

Oude brug in Cordoba.

De vele zuilen van de Mezquita (de grote moskee) in Cordoba.

Het binnenplein van de Mezquita vol met sinaasappelbomen.

Prachtige koepel in de Mezquita.

De prachtige Mihrab, een gebedsnis in de Mezquita.

Zaterdag 11 februari 2017 – Cordoba.

Er wordt voor vandaag weer regen verwacht maar het blijft droog en met een temperatuur van 15 graden is het echt prima weer. San en ik lopen ’s morgens eerst naar de Lidl. Die is net over de brug, een kwartiertje lopen. Maar wij lopen een beetje verkeerd en zo doen wij er een uur over. Als we weer volgeladen met groente terug wel de goede weg lopen, zijn we dus ook zo terug bij de campers. Even eten en dan gaan we weer de oude Joodse wijk in, Aad gaat ook weer mee. Ik heb gisteren een mooie schaal gezien, die ik wil kopen. Dan lopen we verder door alle kronkelende straatjes. Aad koopt een super lekker ijsje en San en ik delen er ook samen eentje. Echt heel erg lekker ijs. We zien allerlei leuke winkels, eentje met noga, eentje met allerlei soorten thee, een zaakje met leuke kleding waar ik voor weinig geld drie bloesjes koop. We zien ook nog een zaakje waar een man bezig is met aardewerk. Hij heeft prachtige Spaanse poppen, vazen en schalen. Ook hier kopen een erg mooie schaal. Dan vindt Aad het wel weer genoeg en hij gaat terug naar de camper. San en ik slenteren nog verder door de straatjes. We zien een geweldig mooie gouden ring. Ik had mezelf een mooie ring belooft als ik mijn doel met afvallen had bereikt en als deze ring me ook nog eens perfect past, besluit ik dat dit mijn ring wordt. We lopen nog verder en zien nog meer prachtige panden en pleinen die we nog niet gezien hebben. Dan gaan we weer terug naar de pottenbakker waar ik een schaal had gekocht. Hier koop ik nog een prachtige Spaanse pop van keramiek. Nu bel ik echt heel erg moe, het is dan ook al half zes. We vinden gelukkig vrij snel de weg terug naar de camper. Wat een super geslaagde dag was dit vandaag!

In deze keramiek winkel maakt de eigenaar alles zelf.

Kijk wat een grappig winkeltje. Hier kopen we een prachtige grote schaal.

Aad zoekt een heerlijk ijsje uit: amarena en chocolade. Het is zo lekker dat San en ik er ook eentje delen.

Een speciaal zaakje waar ze noga en allerlei andere lekkernijen maken.

Een winkeltje met allerlei soorten thee en kruiden.

Uitzicht over Cordoba.

Zondag 12 februari 2017 – Cordoba tot Grazalema (N 36.76205 W 5.36228 CC 48095) – 175 km

We legen de cassette weer, vullen het water bij, betalen het parkeergeld en dan gaan we weer op weg. We rijden weer naar het zuiden, we willen het stuwmeer Embalsa de Zahara, hier zouden we bij de dam kunnen staan. Het is heel stil op de weg en de wegen zijn echt goed te rijden. Ook nu zien we weer veel witte dorpjes, bij het stadje Olvera ligt een kathedraal en kasteel hoog boven het dorp, prachtig om te zien. We rijden naar het dorpje El Gastor en hopen daar bij het stuwmeer te komen. Als we daar zijn, is er nog geen stuwmeer te zien en moeten we door het dorpje rijden. Super smal. Ger en San rijden voorop en als zij door het dorp zijn, moet het ons natuurlijk ook lukken. Dan maar proberen aan de andere kant van het meer, bij het plaatsje Zahara. Nu zien we inderdaad wel het meer liggen, het heeft een prachtige blauw/groene kleur. We rijden de dam over en zien daar wel een plek waar je zou kunnen staan, als er geen slagboom voor had gezeten. Dan maar verder langs het meer maar helaas er is nergens een plekje waar we kunnen staan. Parkeerplaatsen zijn er ook niet langs deze wegen maar eindelijk vinden we een plekje waar we even kunnen stoppen. Het is al half twee en onze magen knorren. We zitten nu vlakbij Ronda wat we ook willen bekijken, maar daar is geen camperplaats bij. En na Granada en daarna twee dagen Cordoba is het ook wel even prettig om niet gelijk weer een stad te bezoeken. Gelukkig vinden we camperplaats in het plaatsje Grazalema, nog 12 km. Met een prachtige route komen we bij het plaatsje. Natuurlijk ook weer een wit dorpje en het ligt erg mooi tegen de berghelling aan. Volgens onze reisgids valt hier de meeste neerslag van Spanje en dat kunnen we bevestigen: we zijn er nog maar net of het begin te hozen en dat blijft het verder de hele middag doen.

Weer onderweg.

Ook onderweg.

Overal de prachtige amandelbomen in bloei, ze ruiken ook zo lekker!

We komen langs Olvera, prachtig witte stad met hoog daarboven een kerk en kasteel.

Het stuwmeer Embalsa de Zahara waar we wilden staan, maar dat lukt dus niet.

Het stadje Zahara, ook weer helemaal wit.

Onderweg. San en Ger rijden voor ons.

Dinsdag 13 februari 2017 – Grazalema tot Casares (N 36.44611 W 5.27833 CC 29002) – 60 km

Het heeft gisteren de hele avond en nacht geregend. Daarbij begon het ook nog eens flink te waaien. Maar als we ons ontbijt op hebben, wordt het toch droog. We gaan op weg naar Ronda en dat gaat door, alweer, prachtige natuur. Veel rotsen nu, weer heel anders. Volop genieten dus van alles wat we zien. We gaan naar Ronda, daar is geen camperplaats maar we willen deze stad wel even bekijken. Het valt niet mee om een parkeerplaats te vinden voor de campers. Een eind uit het centrum vinden we toch een plek vlakbij wat grote winkels. Aad voelt zich niet fit genoeg om mee te gaan en zo gaan San en ik op weg. We krijgen nog even een buitje over ons heen maar als we eenmaal bij de beroemde brug Puente Nuevo lopen, is het droog. Deze brug in de 18^e eeuw gebouwd over de 100 meter diepe kloof van de rivier de Tajo. Wij zien een pad wat naar beneden loopt en daar gaan we natuurlijk kijken. Dat is een goed idee geweest want vanaf het pad hebben we prachtig uitzicht over de kloof, de brug en de rivier die in een waterval naar beneden stort. Geweldig gezicht! Als de zon zich ook nog laat zien, is het helemaal prachtig, vooral die gele rotsen. We zijn erg onder de indruk. Dan klauteren we weer omhoog terug naar de brug. Ook hier lopen weer grote groepen Chinezen. Opvallend hoeveel van die groepen we overal in Spanje zien. Weer terug bij de camper eten we wat en dan gaan we weer verder. Nu naar Casares. Ook nu weer door prachtige natuur. In Casares is een camperplaats bij een informatie centrum voor toeristen. Het is geen groot terrein en het staat al aardig vol met campers. We kunnen er nog net bij. We hebben prachtig uitzicht op het stadje. Het is aardig weer en we kunnen nog even buiten zitten. San heeft een heerlijke kwarttaart gemaakt waar we van genieten bij een kopje thee. Dan klimmen we een uitzichtpunt op en zien de rots van Gibraltar en Afrika liggen. We zien ook heel veel arenden rond vliegen. Op de rotsen zien we berggeiten.

De camperplaats in Grazalema, prachtig uitzicht hier, helaas begint het gelijk flink te regenen en dat blijft het doen tot we de volgende morgen weer verder gaan.

Het stadje Grazalema.

De camperplaats in Grazalema.

Bloeiende mimosa.

Ronda met zijn prachtige 18e eeuwse bruge.

Wij lopen helemaal naar beneden en hebben een geweldig uitzicht op de brug en waterval.

Die wilde graag even op de foto.

Echt zo prachtig hier.

Sorry, nog maar een foto.

Mooi tegelplateau in Ronda.

De huizen aan de andere kant van de brug.

We trekken weer verder, nu door kale bergen.

Maar nog steeds overal de bloeiende amandelbomen.

De camperplaats in Casares.

De camperplaats in Casares, vanaf het uitzichtpunt. Aan de andere kant zien we de rots van Gibraltar en Afrika.

Casares.

Dinsdag 14 februari 2017 – Casares tot Gibraltar (N 36.15784 W 5.33897 CC 30338) – 50 km

Wat heerlijk om wakker te worden met een heerlijk zonnetje. Als er dan ook nog eens geen harde wind is, is het helemaal om te genieten. We gaan snel op weg naar Gibraltar. De rots van Gibraltar is echt niet te missen, wat een gigantische hoge rots is dit zeg! Echt een apart gezicht om in deze vlakte ineens zo’n enorme rots te zien. Net voor Gibraltar is het plaatsje La Linea de la Concepcion. Hier is een camperplaats, het is eigenlijk niet meer dan een grote parkeerplaats. Maar lekker dichtbij Gibraltar dus en ook vlakbij de zee. Gibraltar is in 1713 bij de vrede van Utrecht voor eeuwig aan Groot Brittannië toegewezen. Bovenop de rots zitten nog 5 apenkolonies die in het wild leven. Dat zijn de enige wilde apen van heel Europa. Wij gaan met de fiets naar Gibraltar. Er is een echte grens met paspoortcontrole. Dan komen we in de volgebouwde stad met druk verkeer. We willen met de kabelbaan omhoog. Er staan daar ook taxi chauffeurs die ons vertellen dat we voor hetzelfde bedrag als de kabelbaan kost, een rondrit krijgen. Dat lijkt ons wel wat en als er nog vier mensen bij komen, gaan we op weg. Het eerste uitzichtpunt maakt al gelijk enorme indruk. We zien Afrika. Niet heel duidelijk maar het is toch een apart gezicht dat je nu zo zicht hebt op Afrika. Daar willen we volgend jaar naartoe: Marokko! We gaan nog verder omhoog tot we bij het punt komen waar de apen leven. Daar zien we inderdaad enorm veel apen, wat een gaaf gezicht is dat. De apen zitten elkaar te vlooien. Ze springen op de taxi’s en zijn enorm fotogeniek. Het uitzicht is hier natuurlijk nog mooier, alhoewel er wel een wolk bij de rots hangt. Uiteindelijk gaan we weer naar beneden. We maken nog een stop waarbij we de andere kant van Gibraltar zien, waaronder het vliegveld. Dit vliegveld is het 5^e gevaarlijkste vliegveld van de wereld. Wij snappen wel waarom, het is maar vrij klein, aan twee kanten de zee. Door de wind is het vliegveld vaak niet te gebruiken. We zien ook de parkeerplaats waar onze campers staan. Als we weer bij de fietsen zijn, lopen we nog het centrum. Apart hoor dat hier alles Engels is, prijzen staan in ponden, Engelse telefooncellen, Engelse winkels. Leuk om te zien. Ik koop nog wat leuke aparte bloesjes en een paar laarzen. Omdat de drank hier ook heel goedkoop is, kopen we ook twee flessen rum. Weer terug bij de camper kunnen we nog heerlijk in de zon zitten.