zwerfleeuwen: REIS SPANJE/PORTUGAL - WEEK 8

Woensdag 1 maart 2017 – Salema tot Carrapateira (N 37.169572 W 8.901463) – 50 km

Het was een heel heldere nacht en dan natuurlijk een prachtige sterrenhemel. Zo komt het dat we voor het eerst in Portugal wakker worden zonder wolken. Er hangt mist over de zee, wat een mooi gezicht is dit! Als we hebben ontbeten, gaan we op weg. Het is maar een klein stukje rijden naar Sagres en dan verder naar het meest westelijke punt van de Algarve: Cabo de Sao Vicente. Wat een mooie plek is dit weer! De kliffen zijn 60 meter hoog en de zee beukt er weer spectaculair tegenaan. Er staat een vuurtoren met een bereik van 95 km en schijnt de beste van Europa te zijn. Ook hier weer prachtige bloemen. We genieten weer volop van al het moois maar vooral van het uitzicht op de hoge kliffen en de zee. Als we genoeg hebben gezien, rijden we weer terug naar Sagres. We zetten de camper bij een enorm fort neer en genieten ook hier van de prachtige kust. San en Aad helpen nog een Portugees die vast zit mijn zijn omgebouwde Zundapp. We zouden op deze parkeerplaats kunnen overnachten maar we vinden het te sfeerloos omdat het gewoon een hele grote parkeerplaats is. Wij zoeken iets met wat meer sfeer. Dus gaan we weer verder. Ja verder naar het zuiden kunnen we natuurlijk niet meer rijden en dus gaan we naar het noorden. In Vila do Bispo is een Lidl waar we even wat boodschappen halen. Vlakbij het plaatsje Carrapateira gaan we richting de zee. Daar vinden we twee hele grote parkeerplaatsen met prachtig uitzicht over de kliffen en de zee. Wat is dit mooi! Hier willen we zeker wel blijven! We eten even en gaan dan naar de zee. Ook hier weer indrukwekkende kliffen, prachtig rood gekleurd. Er is een breed zandstrand maar het is vloed en het strand wordt al snel minder. De zee beukt zo hard tegen de rotsen, dat er hele fijne nevel hangt. We gingen speciaal naar Portugal om te mooie rotskusten te zien en die krijgen we echt volop. Wat is dit mooi allemaal. Ieder stuk kust wat we te zien krijgen, is weer even mooi. Het is nog steeds heerlijk weer en dus buiten zitten en genieten van de zon en het prachtige uitzicht. Er staan heel wat campers hier, vooral veel jongeren met oude campers die soms in allerlei kleuren zijn beschilderd. Die jongeren komen hier vooral om te surfen. Met dit heldere weer, krijgen we natuurlijk ook een prachtige zonsondergang. Maar ook weer een enorm indrukwekkende sterrenhemel. Niet te geloven wat een sterren!

's Morgens hangt er nog wat mist over de zee bij Salema.

Volgende plek aan de kust die we bekijken: Cabo de Sao Vincente.

De natuur op Cabo de Sao Vincente.

Cabo de Sao Vicente.

En we gaan weer verder, nu naar Sagres en ook hier een prachtige kust.

De mooie kust van Sagres.

Deze man hebben San en Aad even geholpen, hij zat vast.

Het fort bij Sagres.

Op weg naar Carrapateira.

Misschien vinden jullie het saai worden, maar ook hier weer een prachtige kust.

Op weg naar Carrepateira.

Wij kunnen er geen genoeg van krijgen, de zee die tegen de rotsen slaat.

Mooie gekleurde stenen op het strand van Carrapateira.

Er hangt een mist van zout water over het strand, San, Ger en Vira lopen voor ons uit.

Op dit strand zien we ook rotsen van leisteen en dat vind ik echt super mooi!

Carrapateira gekleurd door de ondergaande zon.

Carrapateira.

Donderdag 2 maart 2017 – Carrapateira tot Praia de Odeceixa (N 37.437612 W 8.798286) – 40 km

Ook vandaag schijnt de zon als we opstaan. We gaan alweer snel op pad. Eerste doel is Praia de Arrifana. We hopen dat we daar een leuke plek vinden waar we aan de kust kunnen staan. Het is inderdaad een erg mooie plek met weer een prachtige kust, maar helaas mag je hier niet overnachten met de camper. Dan gaan we nog iets verder naar het noorden, naar Praia de Monte Clerigo. Ook een erg leuk dorp met weer een prachtige kust. Hier zouden we op de parkeerplaats kunnen staan, maar dat vinden we niet leuk genoeg om te blijven. Er is wel een openbaar toilet waar we onze cassette kunnen legen. Maar weer verder, nu naar Praia de Odeceixa. Net voor de brug over een rivier, gaan we richting de kust. We mogen niet helemaal naar het dorpje rijden. Maar net ervoor is een grote parkeerplaats waar we een aantal campers zien staan. Dit is een prima plekje, lekker rustig, uitzicht over de mooie kust. Tijd om even te eten en dan lopen we naar beneden naar het strand. Het is een aardige afdaling naar het enorm grote strand. De rivier mond hier ook uit in zee. Als het vloed is, loopt dat hele strand onder. Gelukkig kunnen wij er nog overheen lopen. Aad en San lopen gelijk te struinen of ze weer wat leuks vinden, maar nee, op dit strand is niet veel te vinden. Er is ook een apart baai wat een naaktstrand is. Als we zijn uitgekeken, klauteren we weer omhoog naar de campers. Tijd om van het zonnetje te genieten. Dat doen we dan ook de hele middag, we krijgen allemaal al een aardig bruin hoofd. Het is ook zo lekker in de zon, echt genieten van de warmte op je huid. Morgen wordt er regen verwacht, wij kunnen het ons nog niet goed voorstellen.

Surfers bij Praia de Arrifana.

Kust bij Arrifanna, we mogen hier niet overnachten.

Op weg naar Monte Clerigo.

Er leuk dorpje zo aan zee, Monte Clerigo.

Praia de Monte Clerigo.

Openbaar toiletgebouw bij Monte Clerigo waar we onze cassette kunnen legen.

Overal in Portugal watertorens. Ik vind ze prachtig.

Onderweg naar Praia de Odeceixa.

We overnachten bij Praia de Odeceixa.

We staan op een parkeerplaats bovenop de kliffen.

Natuurlijk gaan we een kijkje nemen op het strand.

Die kwamen we tegen op het strand.

Aad vraagt zich af wat er verderop nog tussen de rotsen zou kunnen liggen. Hij is een echt strandjutter.

Vrijdag 3 maart 2017 – Praia de Odeceixa tot Barragem de Santa Clara – 50 km

Om acht uur begint het met regenen. Flink te regenen. Er staat dan ook gelijk een enorm harde wind en de camper staat flink te schudden. Eerst maar even douchen, ontbijten en dan snel op weg. We gaan een stukje het binnenland in. Langs de wegen staan weer enorm veel mimosa bomen. Door de regen ruiken ze heel erg sterk en zo hangt er in onze camper een lekkere zoete geur. Jammer dat het regent, ik kan er geen mooie foto’s van maken zo. Verder is er niet veel te melden over de route, ja de weg is vrij slecht. De plaats bij het stuwmeer Barragem de Santa Clara is een prima plek om te staan. Je rijgt de dam over en dan is daar een mooie plek om te staan met uitzicht over het stuwmeer. Ook hier staan wat oudere campers, deze keer allemaal Nederlanders. Vooral de oude Citroen vinden we erg mooi. Tussen de buien door neem ik wat foto’s. Gelukkig is het ’s middags af en toe droog en zien we de zon weer. Nog maar een keer foto’s nemen, met zonnetje ziet het er allemaal veel mooier uit. San gaat een flinke wandeling maken langs het stuwmeer, gelukkig krijgt ze maar een klein buitje. Eigenlijk wilden we hier een dag blijven staan. Maar ook morgen wordt er nog regen verwacht en om een hele dag zo in de camper te blijven hangen, zien we alle vier niet zo zitten. Dus gaan we morgen ieder een andere kant uit. San en Ger rijden verder naar het binnenland en naar het noorden. Wij willen terug naar de kust. We hebben nog geen genoeg van alle mooie kusten en willen daar nog even rondkijken voor we het binnenland in gaan. Het zal wennen zijn om weer met ons tweeën op pad te gaan. Het was super gezellig zo met ons vieren.

We zijn een stukje naar het binnenland gereden en staan nu bij een stuwmeer: Barragem de Santa Clara.

Je kunt hier prachtig wandelen.

Er ligt zelfs een soort van zwembad.

Is ie niet mooi?

Zaterdag 4 maart 2017 – Barragem de Santa Clara tot Sines (N 37.9255 W 8.80629 CC 52150) – 80 km

Ja en dan is het echt tijd om afscheid te nemen. Echt vreemd om zonder San en Ger verder te gaan na 7,5 week samen te hebben opgetrokken. Wie moet mij nu adviseren als ik weer kleding wil kopen? Het eerste stuk rijden we nog achter elkaar aan maar dan gaan zij naar rechts en wij naar links. Wij rijden naar Praia de Almograve, daar zouden we kunnen overnachten. Er is inderdaad een hele grote parkeerplaats zo aan de kust. Ook hier weer een geweldig mooi uitzicht. De rotsen zijn zwart en van leisteen. Er loopt een lange trap naar het strand. Gelukkig is het inmiddels wel droog geworden. De voorspelde regen van 3 dagen is uiteindelijk maar 1,5 dag geweest. Er staat nog wel een harde wind, maar goed dik vest aan en hup naar het strand. We hadden gelezen dat hier veel zee egels te vinden zouden zijn maar wij zien er geen een. De duinen zijn ook hier erg mooi, het zand is nu oranje van kleur met daarin erg mooie vetplanten. Helaas staat er een groot bord dat je hier niet mag overnachten. Helaas, dan maar weer verder. Onderweg stoppen we nog even bij een Lidl om de voorraad groente weer aan te vullen. Dan rijden we naar het stadje Vila Nova de Milfontes. Hier kijken we even rond, kijken naar mooie schalen, maar ze hebben allemaal een bruine buitenkant en dat vind ik niet mooi. Als we hebben rondgelopen, rijden we verder langs de kust. We gaan even onze schoonwatertank bijvullen op de camperplaats in Porto Covo. De camperplaats zelf is niets voor ons. Een grote onverharde plaats middenin het plaatsje, door de regen is het een grote modderplas. Dus rijden we verder langs de prachtige kust. We stoppen even om weer wat foto’s te maken. Net onder Sines is een parkeerplaats direct aan zee waar we blijven overnachten. Het zonnetje schijnt, de prachtige zee voor onze neus, wat willen we nog meer? Helemaal niets.

Onderweg door een typische Portugees dorpje.

San en Ger gaan verder het binnenland in omdat zij eerder thuis moeten zijn. Wij rijden weer terug naar de kust.

Eerst kijken we bij Praia de Almograve, erg mooi hier maar je mag hier niet overnachten.

Ook hier veel rotsen van het prachtige leisteen.

En duinen in de kleur orange/geel.

Ook deze duinen zijn weer prachtig begroeid.

Mooi toch, dat leisteen op het strand.

Onze volgende stop is bij het plaatsje Vila Nova de Milfontes.

Er is niet veel te beleven hier.

Maar eens een foto van de typische Portugese schoorstenen die je overal in allerlei vormen ziet.

De haven van Vila Nova de Milfontes.

We nemen een kijkje bij Porto Covo, mooi hé?

Porto Covo.

Ook hier staat van alles in bloei.

Onze overnachtingsplek in Sines.

Zondag 5 maart 2017 – Sines tot Praia de Santo Andre (N 38.11407 W 8.79615 CC 53785) – 25 km

Zoals we vaker hebben meegemaakt, is het ook bewolkt als we wakker worden. Er valt zelfs af en toe een miezerregentje. Wij rijden nog iets verder naar het noorden. Niet veel, maar 25 km. Dan zijn we bij Praia de Santo Andre. Hier is een grote parkeerplaats bij 2 restaurants. Volgens de app van campercontact is dit ook een camperplaats. Er staat verder niets aangegeven maar er is ruimte genoeg. Wij zetten onze camper op een stukje gras en gaan op onderzoek uit. Er lopen paden op houten vlonders door de duinen. Dit gebied is een beschermd natuurgebied en overal staan borden dat ze de duinen aan het herstellen zijn. Ook hier weer een enorm strand met daarachter de zee die weer flink tekeer gaat ook al staat er een stuk minder wind dan gisteren. Die golven blijven hoog en het blijft een geweldig gezicht. Er is ook een heel binnenmeer hier. Zelfs in de duinen zien we bomen met bloeiende mimosa! Aad struint natuurlijk lekker het strand af. Deze keer niet om van alles op te rapen om mee naar huis te nemen. Nee, hij is rotzooi aan het opruimen. Binnen korte tijd heeft hij al een vuilniszak vol. Wat spoelt er toch veel troep aan. Het weer knapt genoeg op om even buiten te zitten. Aad geniet zo van de kust, dat hij wil dat we onze reisplannen omgooien. We zouden eigenlijk nu naar het binnenland gaan. Dat veranderen we. We gaan verder langs de kust omhoog tot aan Nazare en vanaf die plaats het binnenland in. Dus even opnieuw het Portugal boek lezen voor informatie over deze kant van Portugal. Ach dat is het fijne van reizen met de camper. Je kunt je plannen heel gemakkelijk omgooien.

Ons overnachtingsplekje net naast de parkeerplaats in Praia de Santo Andre.

Er zijn hier twee restaurants.

De duinen worden hier hersteld, er lopen houten paden overheen.

Dit strand is onderdeel van een natuurpark.

Het andere restaurant bij Praia de Santo Andre.

Je kunt een flink eind door de duinen lopen over de houten paden.

Ook hier staan mimosa bomen prachtig in bloei.

Het zandstrand is echt enorm groot.

Aad loopt de plastic rotzooi op te ruimen die op het strand zijn gespoeld.

Maandag 6 maart 2017 – Praia de Santo Andre tot Sesimbra (N 38.42033 W 9.21368 CC 15634) – 140 km

En zo gaan we weer op pad. De weg is erg slecht, ondanks dat dit toch een doorgaande hoofdweg is, veel hobbels en kuilen en dus rustig aan maar. We rijden weer langs heel veel kurkeikenbomen, zien heel veel ooievaars. We gaan door de plaats Setubal, een vrij grote plaats met zelfs een enorm winkelcentrum. Maar wij gaan verder, voorbij het plaatsje Sesimbra tot we niet verder naar het westen kunnen. Hier staat een groot klooster. Op de parkeerplaats bij het klooster is de camperplaats. Maar wij rijden nog iets verder tot aan de vuurtoren en zetten hier onze camper neer. Het is inmiddels tijd om te eten maar wij gaan toch eerst lekker buiten rondlopen. De kliffen zijn hier echt heel erg hoog. Prachtig gezicht om het klooster daarop te zien liggen. Voorbij de vuurtoren staan nog een paar vervallen gebouwen met oude machines erin. Geen idee waar dit voor diende. Er staan ook drie ronde betonnen bakken waarvan wij denken dat hier kanonnen hebben gestaan. Ook op deze kliffen bloeien weer de prachtigste bloemen. Ik herken de wilde lavendel en kleine wilde narcissen. We lopen een uurtje rond en gaan dan toch maar naar de camper om te eten. Er staat volop zon, dus ook weer onze korte broeken aan en lekker van de zon genieten. We horen van San en Ger dat zij Elvas hebben bezocht wat een leuk stadje is en zij zijn nu al in Spanje. Dat zal voor ons nog wel een aantal weken duren. Alhoewel, over 5 weken zullen we toch echt weer thuis zijn. Dus nu nog maar enorm genieten van dit mooie landschap en de rust want het is hier super stil.

Overal zien we ooievaarsnesten, je begrijpt niet hoe zo'n nest blijft staan.

Heel af en toe zien we zo'n molentje.

Cabo Espichel met hoog op de rotsen het klooster.

Het klooster bij Cabo Espichel.

Enorm hoge rotsen hier.

Voorbij de vuurtoren staan wat verlaten gebouwen.

De vuurtoren bij Cabo Espichel.

Weer prachtige bloeiende bloemen.

In de verlaten gebouwen staan nog allerlei machines, geen idee waarvoor het gediend heeft.

Cabo Espichel.

Hele kleine wilde narcissen in bloei.

De vuurtoren van Cabo Espichel.

Het is super lekker weer, dus lekker genieten van de warme zon.

Dinsdag 7 maart 2017 – Sesimbra tot Fonte da Telha (N38.56726 W 9.19313 CC 25906) – 40 km

Wakker worden met zon, heerlijk! Als we hebben ontbeten gaan we eerst een kijkje nemen bij het klooster. Het is een enorm bouwwerk, met achteraan de kerk die helaas dicht is. Er is ook een cafeetje bij die zowaar al open is. We lopen voorbij de kerk naar de rand van de kliffen. Natuurlijk ook hier weer een prachtig gezicht op de steile rotswanden met in de verte de vuurtoren. We zien ook een aparte kapel met een rond dak, deze stamt al uit 1500. Als we alles hebben bekeken, gaan we op pad. We gaan niet zo ver vandaag, maar 40 km. We merken wel dat we in de buurt van grotere steden zijn, want het is best druk. Veel grote bedrijven waaronder autobedrijven maar ook veel bedrijven waar campers worden verkocht. Maar toch rijden we ook door natuurgebieden met prachtige bloeiende brem. Als we nog 10 km moeten rijden, komen terecht bij enorme villa’s. Wat een huizen hier. Niet echt Portugees hoor, echt enorm gewoon. Ons bestemming ligt net onder het plaatsje Charneca, daar is een heel groot zandstrand met de naam Fonte da Telha. Vlakbij het strand loopt een zandweg langs de zee. Er staan heel wat barretjes aan zee en er staan heel veel auto’s geparkeerd. Allemaal voor surfers. Geen windsurfers zoals bij ons. Nee, dit zijn surfers die op hun plank over de golven gaan. We vinden een plekje bij tussen andere campers in. Met onze neus zo naar de zee. Doet ons een beetje aan Griekenland denken. Het weer is ook nog eens perfect. Een heerlijk zonnetje waar we de rest van de dag lekker van genieten. De dag met zon eindigt met een prachtige zonsondergang. Wat een droomplekje zeg!