REIS SPANJE/PORTUGAL - WEEK 3 - 25 t/m 31 januari 2017

Woensdag 25 januari 2017 – Azohia – 20 km op de fiets

Wat een heerlijk weer is het vandaag, de zon schijnt volop. Volgens de weer app is het 16 graden maar in de zon is het veel warmer. Vandaag gaan we een stuk fietsen. Eerst naar het uiterste puntje van Azohia en dan langs de zee naar Isla Plana. Hier staat een mooi kerkje, wel dicht helaas. We eindigen in Puerto de Mazarron. We zetten de fietsen op slot, even rondkijken hier. Er is een leuke winkel met allerlei prachtige schalen, tegels, vazen, vogelkooien en ga zo maar door. Erg leuk, we kopen hier een deurklopper in de vorm van een stier. Die kan mooi bij de voordeur naast onze geitenbel uit Griekenland. Natuurlijk wordt er een ijsje gekocht. Nee ik niet, ben streng voor mezelf. IJs eten laat ik aan San en Aad over, die zijn beide al op hun gewicht, ik heb nog een flink stuk te gaan. Dus ben ik trots dat ik het niet neem. We genieten van de gezellige boulevard. De terugweg is met een aantal flinke heuvels, oh wat ben ik blij met mijn elektrische fiets. Zo gaat het prima heuveltje op, net alsof ik super veel conditie heb! Allemaal nep dus, gewoon met de accu omhoog. Het is al half drie als we terug zijn. Best lang weggeweest want we gingen om elf uur op stap. De lunch slaan we maar over want we gaan vanavond uit eten. We hebben een restaurant gezien waar ze een menu voor 10 euro geven. Eerst nog maar genieten van de zon en om vijf uur gaan we richting het restaurant. Maar wat blijkt het menu van 10 euro is maar tot vier uur ’s middags. Dan maar wat anders kiezen. Ger kiest voor een entrecote en de rest voor zeebaars. Het smaakt allemaal prima maar om nou te zeggen dat we een volle buik hebben, zou een grote leugen zijn. Maar het was wel gezellig, dat zeker! Nog leuker nieuws krijgen we als Suus belt: ze is weer thuis! En pijn vrij nu door haar morfine pomp. Daar ben ik super blij mee, dat maakt het leven voor haar een heel stuk aangenamer. Ze is ook blij dat ze uiteindelijk toch voor een ziekenhuis opname had gekozen.

Azohia.

Op de fiets de omgeving verkennen.

We fietsen langs de kust tot de plaats Mazarron.

Grappige schoorstenen.

Onderweg komen we een boom tegen met prachtige bloemen.

Natuurlijk even een ijsje eten op de boulevard in Mazarron.

De boulevard van Mazarron.

De haven van Mazarron.

's Avonds uit eten in Azohia.

En alweer een mooie zonsondergang.

Donderdag 26 januari 2017 – Azohia

Iets meer wolken vandaag. ’s Morgens zijn er aardig wat campers vertrokken maar ’s avonds stroomt het zo vol als we nog niet gezien hebben, het zijn er sowieso meer dan 70. Ger en Aad buigen zich over alle draden die bij de accu’s lopen. Er worden wat dunne draden vervangen voor dikkere en de shunt van de accu monitor wordt op een betere plek gezet. Ze zijn er al met al best lang mee bezig. San en ik lopen helemaal naar boven waar een grot is. Natuurlijk heb je daar een nog mooier uitzicht. We komen ook hele aparte bloemen tegen, in 1 tros bloeien gele en roze bloemen. Daarna zijn ook wij de hele middag bezig met een zeer ingewikkeld haakpatroon. Iets zit er verkeerd en we snappen maar niet wat. Als we uiteindelijk denken dat het allemaal goed zit, blijkt het toch nog niet goed. Gelukkig weten we wel wat er verkeerd zit, maar dat lossen we een andere keer wel eens op want het is inmiddels half zes. Dus ook aardig afgekoeld, tijd om naar binnen te gaan en aan het eten te beginnen. Morgen wordt er regen verwacht en trekken we weer verder. De bedoeling is dat we een wasmachine gaan opzoeken, want dat is inmiddels wel hard nodig. We hebben ’s avonds weer eens (voor de verandering) problemen met het stroom. Alles op, terwijl onze nieuwe accu monitor nog wel aangeeft dat er genoeg stroom zou zijn. We staan allemaal voor een raadsel.

Aparte bloemen, roze en geel door elkaar.

Uitzicht over de gedoogplek voor campers bij Azohia.

De rotsen boven ons plekje bij Azohia.

Vrijdag 27 januari 2017 – Azohia tot San Juan de los Terreros (N 37.35083 W 1.67972) - 60 km

We trekken weer verder. Want hoe leuk dit plekje ook is, we willen nog meer zien. Eerst even de cassette legen en dan op pad. We hebben coördinaten gekregen van een wasserette, dus die vinden we lekker snel. Helaas is het een wasserette waar je je was moet afgeven, dan is het de volgende dag klaar. Hmmm dat is nu niet wat we nodig hebben. We willen zelf even wassen, alles in de droger en hup weer verder. Dat gaan dus niet lukken. De Lidl vinden we wel snel en hier kunnen we de nodige boodschappen halen. Dat was hard nodig want de berg groente die ik uit Nederland had meegenomen is nu toch echt op. Altijd prettig als dat weer op voorraad is. We rijden langs Aguilas en zien al snel heel veel plekken waar campers staan. Wij rijden tot net voorbij San Juan de Los Terreros en gaan daar op het strand staan. Erg mooi, we staan vlak aan zee. Ook hier zijn we niet de enige campers want er staan er nog veel meer. Maar alles staat goed verspreid, dus een prima locatie zo. Ger buigt zicht nog maar een keer over de accu’s en monitor. Belt met de stroomwinkel in Bodegraven, zou teruggebeld worden door een technisch iemand maar helaas lukt dat toch niet. Maandag maar weer verder bellen. Het zou vandaag gaan regenen maar wij krijgen allemaal maar een paar spetters, verder is het droog en schijnt de zon, dus helemaal niets te klagen. 

Ons plekje bij het strand van San Juan de Los Terreros.

De campers zo neergezet zodat we uit de wind kunnen zitten.

Niet verkeerd toch? Zo vlakbij de zee. Dat hadden we vaak in Griekenland maar niet verwacht ook in Spanje te vinden.

Er komt een flinke wolk aanzetten.

In de verte is het al aan het regenen.

Bij ons valt ook een piepklein buitje maar als snel schijnt de zon weer volop.

Zaterdag 28 januari 2017 – San Juan de los Terreros tot Villaricos (N 37.242618 W 1.775325) 25 km

We rijden eerste 10 km terug naar Aguilas want daar moet een wasserette zitten. Het adres stond in een beoordeling van een camperplaats in de app van campercontact, ideaal! Het zijn wasmachines waar 18 kg in kan, dus stoppen San en ik ieder een wasmachine vol. De campers kunnen we hier niet parkeren dus rijden Aad en Ger naar een plek waar dat wel kan. Als de was klaar is, stoppen we het in de mega grote drogers en 40 minuten later is alles schoon, droog en opgevouwen. Echt prettig! Dan rijden we met de campers naar een benzinepomp waar we vers water kunnen tappen voor 2 euro. Zo gaan we op weg naar Villarocis, een kleine 25 km naar het zuiden. We komen nu in Andalusië! Het zijn mooie km’s langs de Sierra Almagrera. Net voorbij het stadje is een groot plateau waar we al heel wat campers zien staan. Als we net staan te bedenken of we hier zullen blijven, valt de koppeling van Ger en San hun camper weg. Ze kunnen niet meer schakelen! Aad en Ger proberen uit te vogelen wat er mis is, maar komen er niet achter. Dan maar met de NKC bellen. Er wordt hulp geregeld maar natuurlijk pas maandag. Het heeft natuurlijk geen nut om vandaag weggesleept te worden en dan een weekend bij een garage door te brengen. Wel erg jammer! Maar we maken er het beste van. Het weer is in ieder geval goed, wel een koude wind. Dus zetten we onze stoelen uit de wind en dan is het lekker in de zon. Ik ga weer, samen met San. proberen om mijn probleem haakwerk goed te krijgen. We zijn er weer lekker de hele middag zoet mee. Resultaat: nog niet goed! Volgende keer maar weer opnieuw proberen.

Even water tanken bij de benzinepomp in Aguilas.

Onderweg naar Villaricos.

Overal grote velden met sla.

Mooie route zo langs de kust.

En dan, als we net het strand bij Villaricos oprijden, problemen met de camper van San en Ger.

SOS alarmcentrale gebeld, natuurlijk kan we pas maandag actie worden ondernomen. Ach er zijn slechtere plekken om te zijn. Ik ben bezig met mijn haakproject wat gelukkig wel lukt.

En omdat er weer schot in mijn haakwerk zit, blijf ik er maar mee doorgaan.

En alweer een mooie zonsondergang.

Zondag 29 januari 2017 – Villaricos.

Vandaag is er een grote markt in het stadje waar we natuurlijk ook gaan kijken. Het is een gezellige markt met natuurlijk groente maar nog veel meer zoals, gegrilde kippen, kruiden, honing, worst, kaas, brood, kleding, sieraden, etc. Genoeg voor ons om er heerlijk een tijd rond te struinen. Een Nederlandse vrouw staat achter een sieraden kraampje. Zij woont al 10 jaar hier en het bevalt haar goed. In de winter zien ze veel buitenlandse toeristen, in de zomer vooral Spaanse toeristen en is er een heel andere sfeer, vertelt ze. Wij vinden het een erg leuke markt. Op de terrasjes zitten veel mensen iets te drinken met tapas erbij. Dat zouden we ook wel willen, maar we hebben gekozen voor een verse gegrilde kip. Dat wordt het eten voor vandaag. Als we ook nog heerlijke mandarijnen vinden, is onze maaltijd compleet. De zon schijnt de hele ochtend maar eenmaal weer bij de campers, is hij weg en is het een stuk frisser. Als ook nog een frisse wind erbij komt, gaan we toch maar weer binnen zitten.

Het strand bij Villaricos waar we heerlijk staan.

Even bijkletsen.

Erg mooie huizen hier in Villaricos.

Iedere zondag markt in Villaricos, een erg leuke markt, hier allemaal worsten.

Allemaal verschillende soorten kaas.

De terrasjes zitten al goed vol.

Super leuk aardewerk voor een klein prijsje.

Heel erg veel kippen, waar wij ook voor vallen. Ze waren ook echt heel erg lekker.

Zo leuk dat je in allerlei stadjes sinaasappelbomen in de straten ziet.

Aparte huisjes hier in Vallaricos.

Genieten van de lekkere kip.

Maandag 30 januari 2017 – Villaricos.

’s Morgens is het echt nog erg koud maar na 12 uur wordt het erg lekker. We verwachten natuurlijk iemand van de garage te zien. Maar helaas, het is Spanje en dat gebeurt vandaag niet. Eerst zeggen ze dat het druk is maar dat er echt iemand onderweg is. Later wordt toch gezegd dat het morgen gaat worden. Tussen 9 en 10. Helaas dus niet vandaag. Het lekker weer maakt het in ieder geval wel goed. Want we genieten volop van de warmte. Bij San en Aad gaat er steeds meer kleding uit. Echt lekker hoor die zon. We krijgen aardig bruine koppen. We hebben het maar wat gezellig. We zitten tot zes uur buiten. Ook zo fijn dat het al echt langer licht blijft want het is zeven uur voordat het echt donker wordt. De ontvangst van Astra 3 (waar alle reguliere zenders op zitten) is wel wat minder nu we zover zuidelijk zitten. We ontvangen deze satelliet wel maar als er een beetje wind staat, hapert het beeld.

Even de brander van de koelkast schoonmaken.

We hebben het echt niet slecht hoor op ons plekje bij Villaricos.

Even een selfie, dit is poging, hmmm vier of zo?

Dinsdag 31 januari 2017 – Villaricos.

Vol verwachting wachten we op de monteurs. Het is tien uur en San gaat maar weer bellen. Als ze net de SOS centrale aan de lijn heeft, komt er een auto aanrijden. Jawel hoor, de monteurs! Zij onderzoeken het probleem en komen al snel tot de conclusie dat de drukgroep vervangen moet worden. Ze moeten dit onderdeel bestellen en de camper moet naar de garage gesleept worden. Ze spreken alleen maar Spaans, dus best knap dat we elkaar snappen. Er is bij de garage genoeg plaats voor onze camper, want ja we blijven natuurlijk wel bij elkaar. De garage is in het plaatsje Vera maar je spreekt het uit als bira. Ik heb het adres in mijn TomTom gezet. We zijn benieuwd hoe lang we nu weer moeten wachten. We wachten, en wachten, en wachten. Bellen met de SOS alarmcentrale. Die weer contact met de garage proberen op te nemen. Maar het inmiddels lunchpauze en die duurt tot een uur of drie. Maar als ze eenmaal contact hebben gehad met de garage, wordt ons verteld dat er toch echt een sleepwagen onderweg is. Nee dus! Om kwart over vijf gaan we maar weer bellen. Oeps een misverstand tussen de SOS alarm centrale en de garage. Dus nog steeds geen sleepwagen onderweg. Nu wordt het weer morgenochtend tussen 9 en 10 uur. Ja ja eerst zien en dan geloven. Zonde van onze dag vandaag. Je doet eigenlijk niets want je verwacht ieder moment de sleepwagen. Nu maar hopen dat het morgen wel gaat gebeuren en dan hoop ik heel erg dat we voor het weekend weer op weg kunnen. Maar ik hou mijn hart vast dat we tijdens het weekend nog steeds bij de garage staan. We zullen het zien.

Eindelijk komen er twee monteurs kijken, conclusie: slepen naar de garage.