REIS SCANDINAVIE – WEEK 3 – 21 t/m 27 juli 2021

Woensdag 21 juli 2021 – Jukkasjärvi tot Evenskjer (CC 55924 N 68.58357 E 16.56473) – 165 km

Zei ik gisteren nog dat we geen lange trips meer zouden maken? Hmmm… nou dat klopt dus niet. Want ook vandaag was het een lange trip. Dat was eigenlijk niet de bedoeling. We wilden stoppen bij het natuurpark van Abisko en daar een wandeling doen. Maar helaas, het is vandaag alleen maar aan het regenen. Geen zin om in de regen te wandelen. Maar we gaan wel eerst even onze LPG bijvullen in Kiruna, één van de weinige mogelijkheden in Noord Zweden om dat te doen. Daarna rijden we naar de kerk van Kiruna. Die is echt de moeite waard om te bezoeken. Natuurlijk helemaal van hout maar erg apart van vorm. Ik moet je ook iets vertellen over Kiruna. Hier is een enorme ijzerertsmijn. Echt een gigantisch gebied waar ijzererts wordt gewonnen. Deze erts wordt dan met treinen naar Narvik in Noorwegen gebracht om verder per boot naar o.a. Nederland gebracht te worden. Maar, omdat de mijn ook onder Kiruna door loopt, zijn er diverse scheuren in de grond gekomen en hebben ze geconstateerd dat de bodem instabiel is. Gevolg: de hele stad moet zo’n 3,5 km verplaats worden. De huizen worden gewoon nieuw gebouwd, maar deze bijzondere kerk gaan ze afbreken en helemaal opnieuw opbouwen. Het zou in 2040 klaar moeten zijn. Maar voorlopig staat de kerk nog op de oude plek en kunnen we hem bezoeken.

Ja en wat gaan we vandaag verder doen, nu we niet naar Abisko willen gaan? We besluiten om door te rijden tot net over de grens van Noorwegen. Zelfs met deze donkere regendag is het een prachtige route. De bergen worden steeds hoger, de natuur steeds ruiger. Bij de grens halen we nog even een flinke voorraad boodschappen want Noorwegen is toch weer iets duurder dan Zweden. Net over de grens stoppen we bij een parkeerplaats om te overnachten. Maar omdat we nog 350 meter hoogte zitten en het flink waait besluiten we toch verder te rijden. Waren we al verbaasd dat we bij de grens niet op corona werden gecontroleerd, iets verder krijgen we toch controle. De QR code en paspoort laten zien en dan kunnen we verder. We stoppen op een parkeerplaats in Bjerkvik, vlak langs de E10 waar veel verkeer overheen dendert. Ook niet ideaal. Het is inmiddels half zes maar toch besluiten we om nog een uurtje verder te rijden naar Evenskjer. Hier hebben we al eens eerder gestaan. Een rustig plekje bij een haventje. Dat bevalt ons veel beter. We staan nu aan het begin van de Lofoten!

De klokkentoren van de kerk in Kiruna.

De kerk van Kiruna.

De kerk wordt in 2025 verplaats omdat de grond onder de kerk instabiel is geworden door de mijn van ijzererts.

We rijden richting Noorwegen en zien de bergen steeds hoger worden.

Vlak voor de grens nog even boodschappen doen.

En zo komen we in Noorwegen, het blijft maar regenen.

Ons overnachtingsplekje in Evenskjer.

Donderdag 22 juli 2021 – Evenskjer tot Borkenes (CC 48036 N 68.77411 E 16.16918) – 50 km

Na de lange rij dag van gisteren is het plan om hier vandaag te blijven staan. We lopen eerst even naar de supermarkt voor brood wat hier € 4,50 kost. Dan moet Aad naar de afvoer van onze gootsteentjes kijken want die willen niet doorlopen, erg irritant. Gelukkig is dat snel opgelost en kan hij zijn hengel pakken. Hij vangt helaas niets. Als we onze lunch op hebben, besluiten we toch om verder te rijden. Met een hoge brug komen we op de Lofoten en via Harstad rijden we naar Borkenes. Hier is een camperplaats met uitzicht op een haventje. Naast het prachtige uitzicht op de bergen zijn er ook twee supermarkten vlakbij. Aad kan hier prima vissen op de pier van het haventje en al snel vangt hij twee kabeljauws en een koolvis. Hij blij en ik ook want dat wordt ons avondeten. Het is vandaag niet erg warm maar gelukkig valt er erg weinig regen.

De brug richting de Lofoten.

Ons plekje in Borkenes.

Waar Aad al gelijk een aantal vissen vangt.

Vrijdag 23 juli 2021 – Borkenes (CC 48036 N 68.77411 E 16.16918)

De plek bevalt zo goed, dat we hier vandaag ook blijven staan. Aad is lekker aan het vissen. Ik maak een wandeling in de omgeving en ben verder bezig met mijn bullet journal. Ook vandaag niet warm maar geen regen. Maandag moet het hier 25 graden worden, we zijn benieuwd!

Ons plekje in Borkenes.

Aad is de hele dag in zijn sas met zijn hengel.

Zaterdag 24 juli 2021 – Borkenes tot Risøyhamn (CC 97469 N 68.96702 E 15.63773) – 105 km

We nemen de 83 tot aan Rensnes. Niet veel toeristen hier maar dat komt omdat je de ferry moet nemen naar Flesnes om vandaar verder de Vesteralen op te kunnen rijden. De ferry’s zijn tegenwoordig allemaal geautomatiseerd. Je koopt geen ticket meer. Je kenteken wordt gefotografeerd en dan krijg je vanzelf de rekening. Als je je aanmeld op de site van AutoPass, krijg je 10% korting. We moeten 3 kwartier wachten, Aad pakt snel zijn hengel. Die is echt helemaal in zijn sas hier hoor. Vangt zelfs nog een kabeljauw maar is zo lief om hem weer de vrijheid te geven. Met 25 minuten zet de ferry ons aan de andere kant en dan gaat het verder. Vlakbij de brug van Sortland kunnen we schoon water tanken en dan gaan we verder omhoog richting Andenes. Maar daar komen we vandaag niet, we stoppen in Risøyhamn waar een picknick plek is onder de brug. Met pier, dus Aad kan hier prima vissen. Ineens zien we een hele groep meeuwen vlak voor ons neus in zee allemaal visjes vangen. Maar wat zien we nog meer? Papagaaiduikers! Ze zijn niet op de foto te krijgen want jeetje wat zijn die vogels snel. Even boven water en dan hup duiken ze weer naar beneden. En dan is het maar afwachten waar ze weer naar boven komen. Terwijl we zo zitten te kijken zien we ineens een grote groep orka’s of walvissen. Wauw, dat is een gaaf gezicht! We kunnen ze een heel eind volgen en het lukt zelfs om er een foto van te maken. Geweldig!

Onderweg naar de ferry.

De ferry is net vertrokken, we moeten even 3 kwartier wachten.

Op de ferry.

Onderweg, ondanks het donkere bewolkte weer, is het toch erg mooi.

We staan bij Risoyhamn en zien een hele schol walvissen (of toch orka's).

Er is hier een steiger waar Aad zich weer uit leeft met vissen.

Zondag 25 juli 2021 – Risøyhamn tot Andenes (N 69.222408 E 15.933177) – 60 km

Het heeft de hele nacht geregent en dat blijft het ook de hele ochtend nog doen. Jammer hoor want nu zitten alle bergen verstopt achter wolken. Het maakt de trip over dit hoogste eiland van de Vesteralen wat minder mooi. Maar goed, we rijden naar het hoogste puntje waar het plaatsje Andenes is. Hier kun je walvis safari’s boeken of de ferry naar het prachtige eiland Senya nemen. Senya hebben we 4 jaar geleden bekeken, zo mooi ook! We gaan even onze benen strekken, regenjassen aan en lekker even een stuk lopen. We vinden een geo cache, lopen langs de haven en zien de ferry naar Senya liggen. Als we hebben gegeten rijden we weer verder. Natuurlijk moeten we weer terug maar dat doen we aan de westkant van het eiland. Deze weg is smaller maar je rijdt nu meer langs de bergen, veel mooier dus. Gelukkig is het inmiddels droog. Maar omdat het zo heeft geregend vallen veel vrije plekken af vanwege de modder. We willen niet vast komen te zitten met onze camper. We vinden een plekje aan een eind van een gravelweg. Helaas geen uitzicht op zee, maar we doen het er mee voor deze nacht. Gelukkig breekt ook de zon af en toe door, dat belooft wat voor morgen.

We rijden naar het noordelijkste puntje van de Vesteralen, het plaatsje Andenes.

Hier vaart een ferry naar het eiland Senya.

We rijden via de westkant weer naar beneden, hier een erg mooie kust.

Geen rendieren op de weg maar veel schapen.

Vanaf ons overnachtingsplekje zien we heel even de zon doorkomen.

Maandag 26 juli 2021 – Andenes tot Risøyhamn (CC 97469 N 68.96702 E 15.63773) – 40 km

Nou schreef ik gisteren nog dat die zon wat zou beloven voor vandaag, niets is minder waar want de hele dag hangt er een heel lage bevolking. Geen zon te zien. We rijden verder langt de westkust, erg mooi ondanks het bewolkte weer. Af en toe zien we een prachtig wit zandstrand. We gaan weer onder de brug bij Risøyhamn staan. Eerst maar even een stuk lopen. Verderop in het dorp is een betaalde camperplaats. Er staan best mooie huisjes die je kunt huren. Je kunt ook vissersbootjes huren. Maar de camperplaats zelf is super saai, een groot kaal gravel veld waar je 300 NOK voor moet betalen. Wij zijn tevreden met ons vrije gratis plekje onder de brug. Aad gaat natuurlijk weer vissen en vangt vandaag een aantal erg grote makrelen. Morgen verlaten we de Vesteralen en gaan we naar de Lofoten.

En weer verder langs de westkant van het eiland.

Veel schaapjes op de weg.

We stoppen weer bij Risoyhamn waar net de boot van de Hurtigruten voorbij vaart.

We lopen even naar het dorpje en zien deze prachtige auto.

Het dorpje Risoyhamn.

Ons plekje bij de brug in Risoyhamn.

Aad vangt twee grote makrelen.

Dinsdag 27 juli 2021 – Risøyhamn tot Fiskebøl (N 68.437883 E 14.818297) – 140 km

Alweer een jarige vandaag: Michiel is jarig. Weer een verjaardag die we gaan missen. Veel in te halen als we weer terug zijn.

Oh oh oh wat is het mistig, we zien de brug nog maar heel vaag. Even ontbijten en dan hup op naar de Lofoten. Als we nog maar heel even onderweg zijn, is de mist verdwenen. Jippie nu kunnen we de prachtige omgeving goed zien. Wat is het mooi, wat is het mooi! Volop genieten, veel foto’s. We stoppen op een plekje waar we 4 jaar geleden ook hebben gestaan. Het water heeft hier een heel aparte groene kleur. Prima plek om te staan en te vissen. Aad vangt al snel een koolvis en ik geniet van het heerlijke weer want het is, ongelofelijk, inmiddels 24 graden! Het is echt wel een prima plekje maar er staan 2 Noorse campers en die mensen voelen zich heel erg de baas van de parkeerplaats. Alles wordt in de gaten gehouden. Op een gegeven moment hebben we er genoeg van en trekken we weer verder. We kijken even bij een plekje bij een kleine ferry maar ook die keuren we af. In Fiskebøl kun je achter een haventerrein met de camper helemaal een pier afrijden waar een grote vrije plek is. Prachtig uitzicht op de mooie bergen. We zien ook de ferry die naar Melbu op de Vesteralen vaart. Af en toe vliegt er een helikopter  met bouwmateriaal. Als avond eten bakken de gevangen koolvis en die smaakt heel erg lekker.

De brug is bijna niet meer te zien. Wat een mist!

Maar als we heel even onderweg zijn, is de mist ineens weg en kunnen we genieten van al het moois.

Dat is toch genieten!

Het plekje waar we 4 jaar geleden ook hebben gestaan. Erg mooi maar door een paar baasspelende Noren, gaan we er toch weg.

Dan is het weer genieten van al het moois van de Lofoten.

We stoppen in Fiskebol waar we dit mooie uitzicht hebben. Zo fijn dat de zon nu weer schijnt!

 

 

 

 

REIS SCANDINAVIE – WEEK 2 – 14 t/m 20 juli 2021

Woensdag 14 juli 2021 - Falun tot Sveg (N 62.050573 E 14.26216) – 225 km

En zo breekt al de tweede week van onze reis aan. Ergens hebben we het idee dat we al veel langer weg zijn. Natuurlijk gaat het ook vandaag weer een stuk naar het Noorden. Bij Mora komen we op de E45. Niet dat dat nu betere of bredere weg is. Nee verschil in doorgaande wegen zit er nauwelijks. De E45 is meer bekend als doorgaande route naar de Noordkaap. In Sveg doen we even wat boodschappen en dan hobbelen we 10 km over een gravelweg naar ons uitgezochte plekje van P4N. Wauw, dit is pas een prachtig plekje. In de middle of nowhere, uitzicht op een groot meer met daarachter de bergen tussen Zweden en Noorwegen. Echt een super uitzicht! En zo stil! In de middag zien we wat donkere wolken aankomen en even later barst een flinke onweerbui los. Daar zullen de zonnepanelen wel weer even van schoon gespoeld zijn. Al snel is alles weer voorbij en gaan we een stuk lopen. We zijn nu buiten het bereik van Astra 3 en zelfs Astra 1, dus tv kijken zit er niet meer in. Af en toe maar het journaal kijken via de telefoon. Is even afkicken voor mij, ik kijk graag naar de tv. Na het eten gaat Aad proberen of hij een visje kan vangen. Eigenlijk heb je een vergunning nodig, maar ik kan me niet voorstellen dat er hier iemand dat in de gaten aan het houden is.

Onderweg over gravel weg.

Ons prachtige plekje in the middle of nowhere.

Kregen wel een flinke onweersbui maar daarna is het weer lekker om een stuk te lopen.

Aad probeert het wel, maar helaas.

Als afsluiting nog een mooie zonsondergang.

Donderdag 15 juli 2021 - Sveg tot Strömsungvägen ergens langs de E45 (N 63.361059 E 14.859843) – 220 km

Een bijzondere dag want mijn zusje is jarig. Eerst maar even bellen om te feliciteren. Dat lukt niet, later nog maar eens proberen. We gaan eerst in Sveg naar een Dollar Store. Dat is een soort van enorme Action. Mocht je wat nodig hebben in Zweden van batterijen, speelgoed tot shampoo, je kunt het hier allemaal vinden. Dan gaan we op weg naar Östersund wat nog een flink stuk rijden is. Onderweg stoppen we voor onze lunch en in Östersund stoppen we bij alweer een second hand shop. Een erg leuke zaak deze keer. Als we uit gesnuffeld zijn, rijden we de laatste 20 km tot een plekje aan een rivier. Met de nieuwe aanwijzingen die op P4N worden gegeven, lukt het ons om het plekje te vinden. In 2019 lukte ons dat namelijk niet. Maar nu wel en wat voor een plek! Prachtige grote plaats aan een rivier. Vuurplaats en picknicktafel erbij. Aad gaat gelijk aan de slag om hout te kappen en zo hebben we een barbecue op een echt houtvuur. Super leuk! Er komen nog meer mensen op deze mooie plek staan. Een gezin met kleine kinderen die een fietsvakantie aan het houden zijn. Een jong stel uit Zwitserland en nog 3 Zweedse stellen. Er is ruimte genoeg voor iedereen.

Jammer genoeg vandaag ook het droevige nieuws dat Peter R. de Vries is overleden. Zo triest wat die man is overkomen, om zo afgeknald worden. Hij verdiende dat zeker niet.

Weer terug van ons mooie plekje over dezelfde gravelweg.

Onderweg.

Weer een heerlijk plekje, deze keer aan een rivier.

Helemaal niets mis mee met zulke vrije plekken. Hiervoor ga je naar Zweden.

Maar natuurlijk ook hiervoor, vuurtje aan en bbqen maar.

Vrijdag 16 juli 2021 - Strömsungvägen (N 63.361059 E 14.859843)

We blijven een dag staan op deze mooie plek. Kunnen we gelijk even ons eerste was wegwassen. Dat doen we met water uit de rivier wat super helder is. Aad haalt nog even het ergste vuil van de camper en zo zijn we lekker bezig. De zon breekt door en dan is het genieten van het zonnetje. Samen met een zacht windje is onze was snel droog. We zien af en toe wat kano’s varen over de rivier. Er komt ook een gezin met die met drie kano’s onderweg zijn, hier overnachten. Grote tonnen worden uit de kano’s gehaald, daar zitten de tenten en andere kampeerspullen in. Aan het eind van de dag komen er nog meer campers bij. Een bekend en geliefd plekje hier. Had is al verteld dat het nu ook ’s nachts licht blijft? Zo’n gekke gewaarwording steeds.

We blijven een dag op deze mooie plek staan. Het water uit de rivier is super helder en dus wast Aad de camper.

En ik doe even onze eerste was met de hand wassen. Met het warme weer en de wind is het snel droog.

Mooi toch?

Er komt een gezin met de kano aan, ze komen ook op deze plek overnachten. Alle spullen zitten in grote tonnen.

Zaterdag 17 juli 2021 - Strömsungvägen tot Vilhelmina (CC 65691 N 64.56442 E 16.71428) – 190 km

Tijd om weer verder te trekken, de Lofoten zijn nog een flink eind weg. Het gaat weer verder over de E45. Onderweg halen we wat boodschappen en vullen ons water bij. Het is weer een prachtige trip vandaag, overal zien we bloemen, vooral de paarse lupinen zie je veel. Bij Strömsund begint de Wildernisroute die we 2 jaar geleden hebben gereden. Wij rijden verder omhoog over de E45 en komen zo in Lapland. Even voor Vilhelmina is een camperplaats aan (wat een verrassing) een meer. Als we er zijn, komt het hier heel bekend voor. Blijken we hier in 2019 ook gestaan te hebben. Het is een prima plek, wel jammer dat er een harde wind staat. Hadden we onderweg steeds zon, die zit nu verscholen achter wolken. Dat maakt het ineens een stuk frisser. Ons voorraadje bosbessen is op, maar gelukkig vindt Aad hier ook bosbessen. Met zijn nieuwe apparaat om ze plukken, is hij lekker bezig.

Overal zien we nog de lupinen in bloei staan.

Net voor Vilhelmina hebben we deze plek uitgekozen. Als we aan komen rijden, herkennen we de plek van 2 jaar geleden toen we hier ook hebben gestaan.

Zondag 18 juli 2021 – Vilhelmina tot Moskosel (N 65.955689 E 19.515739) – 290 km

En weer op pad over de E45. Wat is het hier toch mooi. Het wordt steeds onbewoonbaarder, overal bossen en meren. Heel af en toe een huis. En als je dan al een dorp of stadje binnen rijdt, dan zijn het nog hooguit 10 a 15 huizen die over een grote afstand van elkaar verspreid liggen. Alleen de echt wat grotere plaatsen hebben een supermarkt en daar zijn wat meer huizen. Wij genieten volop van deze rust en ruimte. Voor het eerst sinds 3 weken is mijn hoest nu helemaal over. Blijft de vraag: Was ik aan het hoesten door een verkoudheid? Was ik aan het hoesten omdat ik gestopt ben met mijn Foster astma puf? Of is het gestopt door de schone lucht hier? Ik zal het antwoord pas weten als we weer in Nederland zijn. Voorlopig ben ik super blij dat ik niet meer hoest en dat ik geen kraakstem meer heb.

Tot onze grote vreugde zien we 2 rendieren! Onze eerste rendieren deze reis. Kijk daar worden we erg blij van. Zo leuk om die beesten te zien!

We stoppen voorbij het plaatsje Moskosel bij een enorme rivier. Er is hier een parkeerplaats waar je ook water kunt vullen en je toilet kunt legen. Daar maken we even gebruik van. Maar deze parkeerplaats is niet bedoeld om te overnachten. Dat zouden we ook niet willen want langs de rivier zijn talloze vrije plekjes. Zo sta je een stuk van de E45 af en hoor je alleen het geruis van de rivier. Aad gaat gelijk aan de slag om hout te hakken voor een vuurtje. Mannen en vuur, het blijft altijd trekken. Al snel heeft hij een lekker vuurtje. Dan moet er natuurlijk nog meer hout komen. Zo blijf je lekker bezig. Het is niet heel erg warm met 16 graden, maar in de zon warm genoeg om lekker buiten te kunnen zitten. Om 4 uur kijken we naar F1 waar we onze Max eruit geknald zien worden door Hamilton. De 10 seconden straf die hij daarvoor krijgt, lijkt ons een lachertje. Maar goed, heb er ook geen verstand van. Maar balen blijft het. Gelukkig gaat het wel goed met Max.

De E45.

Eindelijk zien we rendieren!

En weer verder over de E45.

Ons plaatsje in Moskosel aan een hard stromende rivier.

Aad gaat gelijk hout hakken en een vuurtje stoken.

Echt geen verkeerd uitzicht hier.

Maandag 19 juli 2021 – Moskosel tot Jokkmokk (CC 18743 N 66.64308 E 19.82501) – 165 km

Vera is jarig! Feestje! Nou ja voor nu op afstand dan maar. Dat moeten we maar overdoen als we weer terug zijn.

Wij gaan even een heel klein stukje omrijden want we willen de grootste waterval van Zweden gaan bekijken: Storforsen. Daarvoor moeten we 45 km over een gravelweg, geen ramp want deze weg is erg goed te rijden. Bij de waterval is voldoende parkeergelegenheid, ook voor campers. Eerst lopen met houten paden over platte rotsen en dan komen we bij de enorme waterval. Het blijft indrukwekkend hoor, dat geweld van het water te zien. Het water van de Piteälvenrivier daalt met 82 meter over een afstand van 5 km met hoeveelheden van 800 kubieke meter per seconde. Pogingen om de wilde stromen tot een enkele waterweg om te vormen, leidden tot het ontstaan de Döda Fallet (de waterval des doods). 

Aan het begin is een schuur waar je hout kunt pakken voor de vele vuurplaatsen die hier zijn gemaakt. Er zijn al veel mensen lekker aan het stoken en ondanks dat het nog voor 12 uur is, gaat je maag toch knorren van al die lekkere bbq luchten. Het is echt een mooi stukje Zweden hier. Je zou hier ook prima kunnen overnachten maar wij kiezen ervoor om nog een stuk verder te rijden. Net voor Jokkmokk komen we bij de Poolcirkel. Even stoppen voor een foto en verder maar weer. In Jokkmokk nog wat boodschappen halen en dan naar een parkeerplaats langs de E45 waar we blijven overnachten. Het is een erg mooie plek, ondanks dat hij direct aan de E45 ligt. Met de neus van de camper sta je aan een enorm groot meer. Prachtig uitzicht vanuit ons huisje op wielen. Er staat een flinke wind en daardoor wordt het geen buiten zitten vandaag. Tot onze verbazing zien we hier nog twee Nederlandse campers. Altijd leuk om even een praatje mee te houden. We zitten natuurlijk zo hoog, dat de zon niet meer ondergaat. Iets wat mij altijd verbaasd maar wat ik ook nooit goed snap. In Nederland komt de zon op in het oosten en gaat onder in het westen. Hier zie ik de zon WNW bijna de horizon raken. Dan is hij even uit mijn gezichtsveld vanwege bomen maar ONO komt hij weer boven de horizon uit. Dit allemaal in de nacht hé, niet dat ik opgebleven ben, maar toch af en toe als ik wakker werd naar buiten gekeken. Het blijft een bijzonder fenomeen. Toen we 4 jaar geleden op de Noordkaap waren, zag je het nog duidelijker, dan kijk je naar het noorden en zie je dat ’s nachts de zon boven de zee blijft hangen om dan weer langzaamaan omhoog te gaan.

We gaan even van de E45 af om naar de Storforsen te rijden. Daarvoor moeten we 45 km over een gravelweg.

Over deze paden loop je naar de waterval.

Overal langs de paden deze platte rotsen.

En dan komen we bij de enorm waterval. Wat een geweld!

Super mooi om te zien. We zijn blij dat we hierheen zijn gereden.

Veel Zweden die hier komen lunchen of gewoon even van de zon genieten.

Allemaal paadjes over de platte rotsen en overal daartussen vuurplaatsen.

Wat leuk, we zien weer een rendier.

Net onder Jokkmokk komen we bij de Poolcirkel. Koude wind hier!

En dan net boven Jokkmokk een prima parkeerplaats aan de E45 met uitzicht op een meer.

De zon zakt langzamerhand naar beneden.

Maar helemaal onder gaat hij niet.

Dinsdag 20 juli 2021 – Jokkmokk tot Jukkasjärvi (CC 24054 N 67.85580 E 20.52560) – 200 km

Dit wordt voorlopig onze laatste dag waar we een wat langere rit maken. We rijden langs een rivier waar ze op verschillende plaatsen dammen hebben gebouwd om elektriciteit op te wekken. Verder is het een verlaten gebied wat af en toe wordt afgewisseld door een piepklein stadje. Geen rendieren vandaag. Net voor Kiruna stoppen we in Jukkasjärvi om het IJshotel te bezoeken. Eerst even wat eten en dan is het zover. De toegang is voor ons senioren iets lager, we betalen 40 euro met ons tweeën. Gelukkig hangen er warme capes die je kunt gebruiken want het is natuurlijk behoorlijk koud binnen. Dan gaan de schuifdeuren open en zijn we in de bijzondere ijswereld. Wat is het mooi, foto’s doen er geen recht aan. Er zijn heel veel kamers die allemaal verschillende thema’s hebben. Echt ongelofelijk knap wat ze hier van ijs gemaakt hebben. Wat een belevenis om hier doorheen te lopen. Maar slapen, dat zouden we toch niet graag doen in deze koude wereld. Onder de indruk komen we weer buiten, blij dat we dit gezien hebben. Een klein stukje verder is een prima camperplaats omringt door bomen en dat komt goed uit want er staat een harde, koude wind. We lopen even naar de rivier waar je echt een prachtig uitzicht hebt. Je moet hier ook het Noorderlicht goed kunnen zien. Natuurlijk niet nu in de zomer. Daarvoor willen we nog een keertje hierheen in het najaar. Dan zijn alle bomen zo mooi verkleurd èn heb je kans om het noorderlicht te zien. Ja er blijft nog genoeg te wensen over voor ons. Maar voorlopig zijn we hier aan het eind van onze 2^e week beland. Het is nog 150 km tot de Noorse grens!

Het IJshotel in Jukkasjärv.

 

Ingang.

Eenmaal binnen kijken we onze ogen uit naar alle mooie vormen die ze van ijs hebben gemaakt.

Iedere kamer heeft een eigen thema. De foto's laten niet goed zien hoe mooi het is.

Vlakbij het IJshotel is deze camperplaats. Prima plek maar er staat een te koude wind om buiten te zijn. De temperatuur is ook maar 9 graden!

In het najaar moet je heel goed het Noorderlicht kunnen zien. Dat houden we maar tegoed voor een volgende reis.