REIS ZUID ITALIE & SICILIE – WEEK 6 – 29 september t/m 5 oktober 2018

Zaterdag 29 september 2018 – Siracuse tot Nizza di Sicilia (N 37.993801 E 15.4149) – 150 km

Als we wakker worden, is de wind helemaal weg, de zee is weer rustig en het zonnetje schijnt. We hebben een aardige trip voor de boeg, 90 km naar de parkeerplaats bovenop de Etna. Het eerste stuk rijden we zonder problemen de SS114 is hier vierbaans en dat schiet lekker op. Maar als we dan afslaan naar de Etna gaat het een stuk minder hard. De wegen zijn super slecht, we moeten kris kras door allerlei dorpjes waar het mega druk is. Overal auto’s geparkeerd waar we steeds om heen moeten slalommen. Het levert af en toe wat stress als de TomTom ons een smal straatje in wil sturen, maar we weten inmiddels wel: bij twijfel gewoon de borden volgen. Die leiden je vaak om de smalle straatjes heen. Dan rijden we eindelijk de Etna op en is alle bewoning weg. Nu alleen nog maar omhoog met de vele haardspeldbochten. Aan deze zuidkant van de Etna is veel meer lava dan aan de noordkant. Enorm grote uitbarstingen waren in 1381 en 1669 toen de lava de stad Catania bereikte. Bij de uitbarsting van 1669 zijn toen 25.000 mensen omgekomen. De laatste grote uitbarsting was in 2001 die 24 dagen duurde en vele gebouwen en de kabelbaan verwoestte. Op 2000 meter hoogte is een enorm parkeerterrein waar wij de camper parkeren. Dan lopen we naar een kratermond die al heel lang niet meer werkzaam is. Je kunt hier ook met een kabelbaan naar boven en dan wordt je nog hoger gebracht met 4x4 auto’s. We twijfelen even of we dit ook zullen doen maar vinden uiteindelijk dat we hier genoeg kraters kunnen zien. Als we alles gezien hebben, rijden we via een andere route de Etna weer af. Ook nu weer door heel veel lava velden. Het is even puzzelen waar we zullen gaan overnachten. Uiteindelijk kiezen we voor Nizza di Sicilia. Eenmaal bij de kust volgen we de SS114 weer. Het eerste stuk gaat alsmaar door bebouwing. Wel zijn de vlaktes nu achter ons en zien we de bergen weer. Maar ook nu schiet het niet op als je door alle dorpjes rijdt. Weer overal auto’s geparkeerd en weer slalommen we er omheen. Net voor Toamina gaat de SS114 helemaal langs de kust. Wauw prachtig hier! We zien rotseilandjes in zee, mooie baaien met zandstrand. Het is erg mooi en niet gek dat het hier super druk is met toeristen. Eindelijk komen we in Nizza di Sicilia, hier is een parkeerplaats langs de kust waar we kunnen overnachten. Aan de overkant zien we het vast land van Italië, Messina is ook nog maar 30 km verder.

Daar is de Etna weer!

Aan deze zuidkant van de Etna zijn veel meer lava velden.

Een krater in de buurt van de parkeerplaats op 2000 meter hoogte.

Vanaf de krater uitzicht op de parkeerplaats.

De top van de Etna.

We rijden over de kustweg SS114 en vanaf Taormina is de kust weer erg mooi.

De kust gezien vanaf de kustweg SS114.

Uitzicht vanaf ons overnachtingsplekje in Nizza di Sicilia. Aan de overkant het vaste land van Italië.

Zondag 30 september 2018 – Nizza di Sicilia tot Ali Therme (CC 63564 N 37.99808 E 15.41798) - 1,5 km

We hebben een rustige nacht gehad op de parkeerplaats. Er zijn twee nadelen aan deze plek. Het eerste is dat het echt een parkeerplaats is en dus niet echt geschikt om je stoelen buiten te zetten. Het twee nadeel is dat de SS114 er vlak langs loopt en daar gaat heel veel verkeer overheen. Ik zie op de app van Campercontact een plekje een heel klein stukje verder. We rijden daarheen en dat is een veel betere plek. Nu niet aan de SS114, je staat achter een werf op gravel met wat gras ertussen. Hier geen problemen om lekker buiten te zitten. Prima plekje! Aan de overkant van de straat is ook nog eens een supermarkt. Hier kunnen we het wel even uithouden. Het is nu ook nog eens heerlijk weer, van 25 graden worden we allebei erg blij. Ik vermaak me de hele dag met fröbelen in mijn journal en Aad is lekker aan het vissen. Balou ligt lekker in de schaduw met een lekker windje rond zijn neus. Zo hebben we het alle drie heel erg naar ons zin.

Ons plekje 1,5 km verderop in Ali Therme met natuurlijk nog steeds het vaste land van Italië aan de overkant.

Het plekje is net voorbij een werf.

Echt erg rustig hier, amper iemand op het strand te zien.

Balou kan het wel hebben zo.

Maandag 1 oktober 2018 – Ali Therme

We plakken er nog maar een dagje aan vast hier. Het is een prima plek en we hebben geen haast. Het valt me op dat we deze reis sowieso erg rustig aan doen. Staan vaak langer op een plek. Gaat de leeftijd toch een rol spelen?

Dinsdag 2 oktober 2018 – Ali Therme tot Bova Marina (N 37.929365 E 15.915055) – 100 km

Dag mooi plekje, dag Sicilië. We gaan nu toch echt terug naar het vaste land van Italië! De 30 km naar Messina zijn best snel gereden ondanks dat het ook nu weer door de smalle straatjes van de vele dorpjes gaat. We komen nog wel een probleem tegen bij wegwerkzaamheden. Een flinke vrachtwagen met puin staat langs de kant van de weg. Volgens hun kunnen wij er echt wel langs. Volgens ons niet. Uiteindelijk rijdt de vrachtwagen dan toch maar een stukje verder waar het wat breder is. Oeps, we raken met onze luifel net de achterkant van zijn spiegel waardoor de plastic achterkant eraf valt. Nou ja, gelukkig geen noemenswaardige schade. Eenmaal in Messina zijn we eigenlijk best verbaasd dat we zo snel bij de haven zijn. Op de heenweg moesten we toch de halve stad doorkruisen? Nou ja, wij blij, niet zo langs in de chaos van Messina, prima toch! In de haven staat een flinke rij te wachten op de boot. Na drie kwartier komt de boot aanvaren en dan begint het gedrang, vijf banen moeten er twee worden en de Italianen die duwen wel door hoor. Maar Aad is onverschrokken en eist zijn plekje op. Als we dan eindelijk voor de boot staan en onze ticket laten zien, blijkt dat we bij de verkeerde maatschappij staan. Grrr…. Dat is minder. Hebben we daar al die tijd voor gewacht? Er staan natuurlijk ook nergens iets aangegeven. In Ancona waar we heel vaak de ferry naar Griekenland hebben genomen, staat alles wel duidelijk maar hier dus niet. De man gebaart dat we 2 km terug moeten rijden. O.k. gaan we dat maar doen. Na 2 km inderdaad weer een terminal en jawel hier staat duidelijk Blueferries, onze maatschappij. Jippie denken we. Maar nee, er wordt door verschillende mensen verteld dat deze terminal alleen voor auto’s is. Een taxi chauffeur zegt dat we 12 km terug moeten rijden en dat het heel moeilijk te vinden is. Hij wil wel voor ons uitrijden voor € 25. Nee sorry meneer dat doen we niet, ik zoek het wel op Google Maps. We rijden maar weer verder en na 1 km zien we zowaar weer een terminal, weer van Blueferries. Oh dat was niet zo moeilijk, gevonden! Niet dus. Een man vertelt dat we naar Tremestieri moeten rijden, inderdaad 12 km terug via de SS114. Het bizarre is natuurlijk dat we hier vanmorgen al zijn langs gereden. Ik type Tremestieri in op Google maps, zie daar een haven en zo vinden we eindelijk de goede terminal. Wel erg handig dat op onze ticket ook helemaal niet staat vermeld dat we in Tremestieri aan boord moeten. Daar staat alleen maar het adres op waar we als eerste hebben gestopt. Nou ja, we zijn zo lekker 2 uur bezig geweest, maar eindelijk zien we dan onze boot aan komen varen. Met 30 minuten zijn we weer aan de overkant. Ik vind dat toch wel een prettig gevoel, gewoon het feit dat je (als het nodig is) zonder overtochten naar huis kunt rijden. Wij draaien de SS106 op, rijden voorbij Reggio Calabria tot aan Bova Marina. Hier moet een plek aan zee zijn maar daarvoor moet je wel het spoor passeren. Het is even zoeken naar een weg die hoog genoeg is voor ons, maar we vinden hem wel. En zo staan we weer vlak langs de zee. Het weer is niet zo mooi meer. De temperatuur is nog hoog genoeg met 24 graden, maar het is flink bewolkt (wat we eigenlijk best wel even lekker vinden).

Eindelijk zijn we dan toch bij de goede terminal een komt daar onze boot van Blueferries.

Weer op het vaste land van Italië vinden we bij Bova Marina een prima overnachtingsplekje.

Het is erg bewolkt vandaag, er werd regen voorspeld maar tot nu toe is het nog droog. Wel nog steeds warm met 24 graden.

Woensdag 3 oktober 2018 – Bova Marina tot Canalello (CC 9257 N 38.01568 E 13461) - 50 km

We gaan op weg naar een bergdorpje Bova, 11 km landinwaarts. Er gaat alleen een smalle weg naartoe en die weg is ook niet al te best. Gelukkig krijgen we tegenliggers als het net een klein stukje breder is. Natuurlijk is het naar een bergdorpje flink klimmen met veel haarspeldbochten. In het dorp kunnen we de camper goed neerzetten. Jammer genoeg is het inmiddels gaan regenen. Lange broeken aan, sokken en dichte schoenen. We pakken zelfs onze jassen en paraplu’s en zo gaan we op stap. Maar jeetje het regent niet zo’n klein beetje! Met bakker komt het naar beneden. De straten veranderen in rivieren. Er staat een oude stoomlocomotief middenin een speelpleintje. Hoe hebben ze dit enorme ding ooit hier gekregen? We gaan nog even terug naar de camper om te schuilen. Als het na een half uurtje echt wat minder wordt, gaan we weer op pad. We halen wat informatie bij het toeristen bureau, de vrouw spreekt alleen Italiaans maar met Google translate komen we een heel eind. Dan lopen we verder omhoog. Het dorpje is erg mooi, maar totaal niet toeristisch. Althans nu niet. Misschien in het zomerseizoen wel. Bovenaan heb je een prachtig uitzicht over de omgeving en Bova. Maar helaas, dan begint het weer enorm hard te regenen. We schuilen nog even in een grot en als het wat minder is, gaan we weer terug naar de camper. Het water stroomt door de smalle straatjes en het lijkt wel of we door een rivier lopen. Weer terug bij de camper, kunnen we op het dorpsplein keren en zo gaan we dezelfde weg weer terug naar Bova Marina. Daar draaien we de kustweg SS106 op tot we 30 km verder bij Canelello zijn. Daar is een boulevard langs de zee waar we de cassette kunnen legen (hoog tijd!) en ook water kunnen pakken. Het is echt een mooi plekje hier, er staan meerdere campers en zo te zien staan die hier ook al een tijdje. Net achter de boulevard is het treinstation. Het blijft de rest van de dag regenen en de voorspelling is dat het tot en met zaterdag zo blijft. We hopen maar dat het een beetje mee zal vallen.

Onderweg naar het bergdorpje Bova.

In Bova staat deze enorme stoomlocomotief. Geen idee hoe ze deze hier ooit gekregen hebben.

Uitzicht vanaf Bova.

Het dorpje Bova.

Bova.

In Canalello is een enorme boulevard waar je direct bij de zee staat. En ideaal je kunt hier je cassette lozen en water pakken.

Lange boulevard toch? Staan hier best wat campers.

Donderdag 4 oktober 2018 – Canalello tot Riace Marina (N 38.386261 E 16.526506) – 75 km

Als we wakker worden, schijnt het zonnetje weer als vanouds. Die zon blijft ook lekker de hele dag schijnen, dus gelukkig komt te voorspelling van een aantal dagen regen niet uit. Wij legen onze cassette nog maar eens een keer, vullen de watertank weer bij en zo gaan we weer op weg. We gaan weer een stukje landinwaarts, nu naar het dorpje Gerace. Ook dit dorp ligt hoog op een berg maar de weg er naar toe is nu wel gewoon breed genoeg om elkaar zonder problemen te passeren. Dat is toch wel een stukje prettiger rijden hoor! Minder stress voor mij in ieder geval. We kunnen de camper op 1,5 km van het dorp parkeren en dan is het klauteren, want ja het dorp ligt natuurlijk nog hoger. Wat zullen wij toch een top conditie hebben inmiddels! Puffend lopen we door de eerste poort en komen we in de smalle straatje van Gerace. Ook in dit dorp staan er heel wat kerken, volgens internet moeten het meer dan 100 zijn. We zien er ook best een aantal, maar vaak zijn ze vervallen en dicht. Maar al met al is het een sfeervol dorpje met echt een prachtig uitzicht. Vooral richting de kust is het uitzicht super mooi. Als we alles hebben bekeken, rijden we weer terug naar de kust en dan weer verder met de SS106. In Riace Marina is een groot veld zo aan zee waar we parkeren. Prima plek om te overnachten. De SS106 loopt wel vlak langs deze parkeerplek, maar die hoor je niet door het geluid van de golven. Wat is het toch een rijkdom dat je zo lekker vlak aan zee kunt staan met je camper. We hebben in Griekenland erg vaak lekker aan zee gestaan maar we hadden eigenlijk niet verwacht dat we dit ook zo vaak zouden kunnen doen in Italië. Daar komt dan ook nog eens bij dat iedereen het wel prima vindt als je ergens staat. Dat zal wel komen omdat hier erg weinig campers rondrijden. In Spanje en Frankrijk is het natuurlijk veel drukker met campers. Je merkt het: we zijn echt heel erg tevreden over Italië als camper bestemming!

Het is zulk lekker weer dat weer alles buiten zetten. Ik ga zitten knutselen aan mijn journal en Aad pakt zijn visspullen. Zo brengen we de middag lekker relaxed door.

Overal zie je hier producten gemaakt van de citrusvrucht bergamot, het is een soort kruising van een limoen en een zure sinaasappel. Bergamotolie wordt uit de schil van de onrijpe vrucht gewonnen. Deze etherische olie wordt veel gebruikt als geurstof in parfums en andere cosmetica. Het is een hoofdbestanddeel in eau de cologne. Verder wordt het ook als smaakstof gebruikt in onder andere earl grey thee.  

Ons plekje in Canalello, we worden wakker met zonnetje en dan ziet het er toch een stuk leuker uit!

Goed uitzicht om mee wakker te worden.

We rijden eerst nog een stuk langs de kust en die is ook hier weer erg mooi.

En overal strand, strand en nog eens strand. Genoeg plek voor een camperaar op zoek naar een vrij plekje aan zee.

We gaan een stukje het binnenland in naar het bergdorp Gerace.

Natuurlijk heb je vanaf Gerace een prachtig uitzicht. Links onder een boom staat onze camper geparkeerd.

Een van de vele poorten in Gerace.

Van de citrusvrucht bergamot wordt van alles en nog wordt gemaakt en in deze streek zie je het heel vaak te koop.

De kathedraal van Gerace.

Er zijn heel veel kerken in Gerace, hier weer eentje. Jammer genoeg zijn de meeste gesloten.

Nog een mooi pandje in Gerace.

Wij vinden een groot parkeerterrein weer direct aan zee in het plaatsje Riace Marina.

Zandstrand voor de deur, weer niets te klagen!

Vrijdag 5 oktober 2018 – Riace Marina tot Camigliatello Silano (CC 5217 N 3933733 E 16.44237) – 180 km

Vannacht was er echt hevig onweer, niet normaal gewoon. Het begon gisterenavond al in de verte met enorm veel bliksem. Natuurlijk daarbij de nodige regen, maar zoveel regen als ze verderop hebben gekregen, is bij ons gelukkig niet gevallen. Omdat het zo’n donkere regenachtige dag is, besluiten we om vandaag een flink stuk naar het noorden te rijden. Natuurlijk via de kustweg de SS106. Maar als we in de buurt van de plaats Crotone komen, mogen we niet verder. Ik begrijp niet veel van het Italiaans, maar ik snap wel dat je niet in Crotone kunt komen. Agenten in een auto zijn erg vriendelijk en rijden voor ons uit en wijzen hoe we dan moeten rijden. Zo rijden we een stuk naar het binnenland en daarna weer naar de kust. We komen nu net boven Crotone uit en verwachten dat we nu wel weer verder kunnen rijden via de SS106. Maar nee. We worden de SS107 opgestuurd. Die gaat dwars over Calabrië richting Cosenza. Op Google lees ik dat hele stukken van de kustweg onbegaanbaar zijn. Bij Crotone is een windhoos geweest. Er zijn 3 mensen overleden. Overal modder op de weg, bruggen ingestort en bomen over de weg. Wij zijn erg blij dat bij ons overnachtingsplekje niet zoveel regen is gevallen! Maar wat doen we nu? We denken dat het we het beste de SS107 helemaal af moeten rijden tot Cosenza, dan een stuk autostrada en dan weer terug naar de oostkust van Calabrië. Ondanks het donkere weer is het wel een mooie route. Net voor Cosenza is een camperplaats bij het stadje Camigliatelle Silano. Het is inmiddels al drie uur en we hebben geen zin meer om nog verder te rijden. Het is niet meer dan een parkeerplaats, maar prima voor een nacht. Het is inmiddels wel droog maar wel een stuk frisser, met 20 graden gaan de lange broeken weer aan.

Alweer het einde van week 6. We hopen maar dat het weer nog opknapt maar dat is afwachten. Sowieso zijn we vrij om te gaan en staan waar we willen met ons rijdende huisje. Blijft het hier slecht weer, dan passen we onze plannen gewoon weer aan.

Als we over de SS107 door het binnenland van Calabrië rijden, hangen de wolken erg laag. Geeft wel een mooi gezicht.

En kijk, in de verte wordt het toch echt lichter!

Ons overnachtingsplekje in Camigliatello Silano. Niet echt bijzonder, maar we hebben wel genoeg gereden vandaag. Tijd om te stoppen. Stadje zelf is trouwens erg levendig, we gaan zo (het is nu vier uur) even de winkelstraat bekijken.