REIS SPANJE – WEEK 2 – 28 januari t/m 3 februari 2023

Zaterdag 28 januari 2023 – Tossa de Mar tot Cambrils (CC 54963 N 41.06532 E 1.04454) – 215 km

We trekken weer verder, deze keer een wat grotere trip tot onder Barcelona. Ik had begrepen dat Cambrils een leuk stadje zou moeten zijn. Geen camperplaatsen hier maar wel twee campings. Wij kiezen voor de ACSI camping La Llosa. Ben niet zo van de campings maar om Cambrils te bekijken, is er geen andere keus. Sowieso willen we deze keer wat plaatsjes aan de kust bezoeken die we tot nu toe altijd hebben overgeslagen en ja dan ontkom je er niet aan om af en toe op een camping te staan. In ieder geval is deze camping La Llosa geen verkeerde keus. Er zijn vrij ruime plekken, prima sanitair, heerlijk warme douches, vlakbij het strand en Cambrils. Als we ons hebben geïnstalleerd, gaan we de omgeving eens verkennen. Vanaf de poort loopt je langs een paar huizen zo het strand op. Overal restaurantjes en barretjes. Aad is helemaal blij als hij winkels ziet waar ze petten verkopen want hij is die vergeten mee te nemen. Voor 5 euro heeft hij weer een pet op zijn hoofd. Het is echt heerlijk weer vandaag. Onze telefoon zegt dat het maar 10 graden is, maar in de zon voelt het veel warmer. We genieten op een terras van dat heerlijke zonnetje en bestellen weer een sangria. Dit is toch wel genieten hoor mensen! Zo blij dat we dit nog steeds kunnen doen!

Ons plekje op camping La Llosa in Cambrils.

We verwennen onszelf maar weer eens.

Schepijs uitzoeken.

Cambrils.

Het strand in Cambrils.

Zondag 29 januari 2023 – Cambrils (CC 54963 N 41.06532 E 1.04454) – 0 km

Onze dag begint actief. Ik doe even onze kleding van de eerste week wassen. Aad gaat met zijn metaaldetector naar het strand. Tegen 1 uur gaan we weer richting Cambrils. We hebben gisteren zoveel restaurants gezien (en geroken) dat we gelijk hebben besloten om vandaag uit eten te gaan. Wat is het toch altijd gezellig in dat Spanje. Altijd lopen er hordes mensen te wandelen langs het strand en de boulevard. Overal hoor je het Spaans gebabbel om je heen. Lekker lopen met het hele gezin en ondertussen honderd uit kletsen. Echt zo typisch Spaans, wij houden ervan. We vinden een prima restaurant en als ons buikjes gevuld zijn, fietsen we nog een stuk langs het strand. Weer terug bij de camper genieten we van de zon. Wat een heerlijk weertje. We besluiten om morgen weer verder te trekken want Cambrils is niet zo leuk als we hadden verwacht. Nee, dan is Tossa de Mar echt een veel leukere stad om te bezoeken. Maar ach, als je alles van de voren weet?

De was hangt te drogen.

We gaan uit eten en kiezen voor biefstuk.

Maandag 30 januari 2023 – Cambrils tot El Perello (P4N 24927 N 40.828212 E 0.739961) – 53 km

Eerst nog even, voor mijn doen, asociaal lang onder de warme douche gestaan. Dan is het tijd om af te rekenen en de camper te verzorgen. Nadat we wat brood hebben gehaald bij de Lidl, draaien we weer de AP7 op om een klein stukje verder naar het zuiden te rijden. Net voor de Ebro delta is een vrije P4N plek. Het is een groot parkeerterrein waar je 24 uur mag staan. Jammer genoeg mag je hier geen stoelen buiten zetten. Maar we zitten vlakbij de zee en daar zijn bankjes genoeg. Langs de zee zijn ook wandelpaden met overal uitzicht op de prachtige rotsachtige kust. Ook vandaag is het maar 12 graden maar mensen in de zon is het toch echt heel erg genieten. Terwijl Aad het strand afstruint, zit ik te genieten met mijn e-reader in de zon. We hebben helemaal niets te klagen dus!

Camperplaats in El Perello.

Een groot terrein vlakbij de zee.

Het strand bij El Perello.

El Perello.

El Perello.

Aad gaat aan de slag met zijn metaaldetector.

Dinsdag 31 januari 2023 – El Perello tot Prat de Comte (P4N 46015 N 41.003399 E 0.419521) – 50 km

Na een heerlijke rustige nacht gaan we de kust verlaten. Hoog tijd om eens een stukje binnenland te verkennen. Op de een of andere manier maakt het in Spanje nooit zoveel uit waar je bent in het binnenland, het is altijd mooi. Zo ook weer vandaag. We rijden een prachtige route tot Prat de Comte. Een piepklein dorpje waar een gratis camperplaats is en waar ook nog eens helemaal niemand staat. We lopen even naar het dorpje om in een piepklein winkeltje wat brood te kopen. We zijn hier om over de Via Verde te fietsen. Dat zijn oude spoorwegen waar nu fietspaden van zijn gemaakt. Als we hebben gegeten probeer ik uit te vinden waar we op zo’n fietspad precies loopt. Met behulp van San komen we erachter dat het fietspad 4 km verderop is en dat we daar ook prima met de camper kunnen staan. Hier is ook het oude stationsgebouw van Prat de Comte. De 4 km gaan door schitterend landschap en al snel zijn we bij het oude stationsgebouw. Veel betere plek hier, heel rustig. Snel de fietsen uit de camper en op weg. We rijden door donkere tunnels en over viaducten. Heel bijzonder. Ik kan er niet achter komen wanneer hier voor het laatst een trein heeft gereden. De Via Verde gaat  kilometers de ene kant en kilometers de andere kant op. Wij fietsen er een aardig stuk van. Vlakbij de camper is ook een warmwaterbron. Die ontspringt in een prachtige kloof en ja het water is inderdaad warm. Nou ja, lauw warm dan. Niet warm genoeg voor ons om ons te verleiden erin te gaan. De rest van de middag zitten we buiten van het zonnetje te genieten.

Onderweg.

De camperplaats vlakbij Prat de Comte.

Op oude spoorwegen zijn fietspaden gemaakt, de Via Verde. Prachtig om te fietsen.

De fietspaden gaan door de oude spoortunnels en over viaducten.

We staan naar het oude stationsgebouw van Prat de Comte.

Smalle spleet bij de warmwaterbron.

De kloof bij de warmwaterbron.

Aad voelt even of hoe warm het is.

We verplaatsen de camper een stukje zodat we in de zon kunnen zitten.

Woensdag 1 februari 2023 – Prat de Comte tot La Canada de Verich (CC 104298 N 40.86680 W 0.10367) – 75 km

Na een heerlijk rustige nacht is het niet heel warm als we wakker worden, de zon schijnt volop maar onze camper staat nog in de schaduw. Ach we zijn alweer snel op weg, nu naar Horta de San Juan wat maar 12 km rijden is. Ik had al gelezen dat de toegang naar de camperplaats niet fijn was en dat ondervinden wij ook. Wat een rot draai met een enorm ongelijk wegdek, het zorgt ervoor dat de onderkant van de camper het wegdek raakt. Verder is er niets mis met de camperplaats hoor, je hebt een prachtig uitzicht. Eerst maar eens het stadje bekijken. Hmmm... valt erg tegen. Eigenlijk totaal niet interessant. Ja dan weten we het al snel, op zoek naar wat anders. Dus weer de  steile weg omhoog naar de doorgaande weg, gelukkig gaat dit zonder iets te raken (we hadden trouwens geen schade). We rijden weer door prachtige natuur. Af en toe ligt er een dorpje bovenop de bergen, of zijn het heuvels als ze zo’n 800 meter hoog zijn? We stoppen in La Canada de Verich, een piepklein dorpje. Hier is een nieuwe camperplaats voor een oud kerkje. Wat is het hier mooi, het lijkt wel een ansichtkaart. Alle voorzieningen zijn hier aanwezig, zelfs stroom. En dat allemaal gratis, ongelofelijk toch? Echt een plekje naar onze zin, heel rustig. We zijn de enige camper. We gaan lekker buiten zitten, genieten van de zon. Omdat we op 800 meter hoogte zitten koelt het ’s nachts flink af, zelfs tot onder het vriespunt.

Horta de San Juan.

Het pleintje in Horta de San Juan.

Met hier de camperplaats waar eigenlijk niet veel mis mee was maar wel een drama om er te komen.

We besluiten om toch een ander plekje te zoeken.

En komen in het piepkleine dorpje Canada de Verich.

Waar een prachtige nieuwe camperplaats is vlak voor een oud kerkje.

De camperplaats in Canada de Verich.

 

Donderdag 2 februari 2023 – La Canada de Verich tot Embalsa de Calanda (P4N 71956 N 40.905121 W 0.216333) – 55 km

Als we wakker worden, staat de zon volop op de camper te schijnen en dan warmt het heel snel op. We verzorgen de camper en gaan weer op weg. Op naar Alcaniz waar we eerst even boodschappen bij de Lidl halen. De camperplaats is 1,5 km verderop, eigenlijk niets meer dan een groot parkeerterrein aan een doorgaande weg. Niet een plek waar je blijft overnachten maar voor een bezoek aan de oud stad heel geschikt. De oude stad ligt hoog op de heuvel met helemaal bovenop de kathedraal en een kasteel. Dat kasteel is nu een hotel, maar de kathedraal kunnen we wel bezoeken. Behalve dat de grootte indruk maakt, is het verder geen bijzondere kerk. Vlakbij de kerk is ook het gebouw waar vroeger de markt in was. Bij de toeristen informatie leren we dat er ondergrondse gangen zijn, vroeger werden hier grote ijsblokken opgeslagen. We krijgen een stadsplattegrond maar eerlijk gezegd is er hier vrij weinig te zien. Het oude gedeelte is nodig aan onderhoud toe. Het ziet er allemaal wat verwaarloosd uit. Al met al een tegenvaller deze stad. Ons plan was om weer ergens uit eten te gaan, maar het lukt niet om een restaurant te vinden. Dus eten we wat in de camper terwijl we een plek zoeken waar we willen overnachten. We kiezen voor een vrije plek aan een stuwmeer: Embalsa de Calanda. Een prima plek, wel vlak langs de doorgaande weg maar daar rijdt amper iemand. De kleur van het stuwmeer is apart, als je de ene kant op kijkt is het een aparte blauw/groene kleur, de andere kant is het knalblauw. Echt mooi met die heuvels er zo achter. We zien een aantal steenbokken lopen. De rest van de dag is het weer genieten van het zonnetje. Best raar hoor dat het met een temperatuur van 14 graden, het zo lekker is om in de zon te zitten.

De stad Alcaniz met recht vooruit de kerk en rechts het kasteel.

Het oude gedeelte van Alcaniz bestaat uit smalle straatjes.

Hier de enorme kerk, van buiten indrukwekkend, van binnen niets bijzonders.

Het centrale plein in het oude gedeelte van Alcaniz.

De oude markthal.

Het leukste aan deze stad: overal zie je ooievaars.

We trekken verder naar een stuwmeer.

Een aparte blauw/groene kleur in het stuwmeer.

Een prima overnachtingsplekje.

Er lopen een aantal steenbokken voorbij.

Die steenbok denkt, wat komen die Hollanders nou hier doen?

Vrijdag 3 februari 2023 – Embalsa de Calanda tot Morella (CC 6516 N 40.62408 W 0.0914) – 150 km

Eigenlijk hadden we best nog een dagje willen blijven op het mooie plekje aan het stuwmeer maar omdat er nu een vrij koude wind staat, besluiten we om toch weer op pad te gaan. En niet zomaar op pad hoor. Nee, we gaan de Silent Route rijden. Dat is een route die bekend is onder motorrijders maar die ook met een camper te rijden is. Om er te komen rijden we eerst een stuk over de N211 tot de afslag naar Ejulve en de A1702. Dan begint de Silent Route. Al eerste zien we het monument waar je een prachtig uitzicht hebt over de bergen. Als we verder rijden begint het grote genieten. Wauw, wauw, wauw, wat een prachtige route! We hebben al heel veel prachtige routes gereden maar deze hoort zeker in de top 10 te staan. Het is alsmaar genieten en genieten. Op 2 plekken is het zo smal dat je echt niet met twee auto’s langs elkaar zou kunnen. Gelukkig zien we op de hele route maar 1 tegenligger. Echt, de hele route is echt spectaculair. Als we verder rijden zien we overal opgestapelde muurtjes die een stukje grond omheinen. Wat een werk moeten die boeren hier aan hebben gehad. Wij zouden gaan overnachten op een plek met een prachtig uitzicht (P4N 114968 N 40.502801 W 0.309846). Het is een heel bijzondere plek want hier leggen boeren in de winter karkassen van hun boerderij dieren neer voor de roofvogels zodat ze de winter kunnen overleven. Je ziet dan ook een enorme stapel met botten. Maar daarnaast heb je hier echt een fantastisch uitzicht. Heel mooi. Toch blijven we hier niet overnachten, er staat net iets te veel wind om lekker in de zon te zitten. Dus rijden we verder naar Morella, een prachtig Middeleeuws stadje hoog op een berg. Er is een heel mooie camperplaats vlakbij met uitzicht op het mooie stadje. Zo hebben we al met al een vrij lange reisdag achter de rug. Stoelen naar buiten en genieten van de zon. Morgen gaan we Morella bekijken.

Op weg naar de Silent Route.

Het begin van de route die heel bekend is onder motorrijders maar ook goed te rijden is met een camper.

Al snel komen we bij dit monument.

De Silent Route is echt geweldig mooi.

We genieten volop van deze prachtige route.

Sommige stukken zijn heel smal.

Er ligt soms zelfs nog sneeuw.

Als de Silent Route achter ons ligt, zien we velden die zijn afgezet met stenen muurtjes.

Hier wilden we eerst overnachten. Dit is een plek waar stukken van boerderij dieren wordt neergelegd zodat de roofvogels de winter kunnen overleven. Je ziet alle botten hier liggen.

Maar ook een plek met een prachtig uitzicht. Toch besluiten we, vanwege de wind, om verder te rijden.

Overal de stenen muurtjes met daartussen stukken landbouwgrond.

Dan komen we bij het middeleeuwse stadje Morella waar we blijven overnachten.

Morella bij nacht.