REIS SPANJE/PORTUGAL - WEEK 11 - 21 t/m 28 maart 2017

Woensdag 22 maart 2017 – La Estrella tot Embalsa de Guajaraz (N 39.799513 W 4.083042) – 135 km.

We verlaten deze mooie camperplaats om richting Toledo te rijden. Plan was om door een mooi natuurgebied te rijden, maar dat loopt helaas anders. We moeten dringend tanken, dus de dichtstbijzijnde benzinepomp opgezocht. Dat is helaas niet op de route die we wilden, maar ja, we moeten echt tanken. Dus richting bezinepomp. Best spannend of je de pomp wel gaat halen als het rode lampje al brandt. We zijn dan ook erg blij als we bij de pomp zijn. Maar hé wat is dit nu? De pomp is gesloten! Oh jee, nu moeten we weer verder, 18 km tot de volgende pomp. Zulk soort spanning kan ik best missen hoor! We tellen iedere km af. Als het nog 5 km is, zegt Aad “nu kunnen we het wel aanlopen”. Maar gelukkig hoeft dat niet en halen we de pomp die ook nog eens open is. Jippie, tanken! Er gaat 70,5 liter in. Zoveel hebben we nog nooit getankt. We zijn nu wel bij een grotere stad en hier is ook een Lidl. Want ook onze voorraad is enorm geslonken en dat kunnen we nu mooi bijvullen. Dus met 2 tassen vol de winkel weer uit en weer verder. Nu rijden we alleen nog maar over een vierbaansweg en zijn dan ook snel op de plaats van bestemming. Dat is bij het plaatsje Arges bij het stuwmeer Embalsa de Guajaraz. San en Ger hebben hier een plaatsje gevonden waar je kunt overnachten en daar gaan wij ook heen. Het is een parkeerplaats bij een stuwmeer, prima om te overnachten. Vanaf hier is het 12 km naar Toledo, wat we morgenochtend willen gaan bekijken. Jammer genoeg is het weer echt veel kouder, er staat ook een harde koude wind. We gaan met Balou een stuk lopen, maar brrr dit is echt wel heel ander weer dan we inmiddels gewend waren. Aan het eind van de dag gaat het ook nog eens regenen!

Ik bel ’s middags ook even met Suus. Ze zit er best doorheen. Doodmoe van de pijn, wachtend tot ze haar kleinkind in haar armen mag houden. En verdrietig dat ze het niet kan zien opgroeien. Bezorgd om Tars en haar kinderen als ze er niet meer is. Het is en blijft zo’n triest verhaal. We zitten samen wat te snotteren aan de telefoon. Als ze dan ook zegt dat ze me zo graag nog wilt zien en vraagt wanneer wij thuis zullen zijn, heb ik al snel zoiets van: toch maar wat eerder naar huis gaan. Ik wil Suus zelf natuurlijk ook graag nog zien. Dus overleggen Aad en ik even wat we gaan doen. We besluiten om Toledo en Cuenca nog te gaan bekijken en dan aan de terugweg te beginnen. Dan zijn we in ieder geval een week eerder thuis. Ik voel me er een stuk prettiger door. 

Ons plekje bij het stuwmeer Embalsa de Guajaraz.

De natuur bij Embalsa de Guajaraz.

Even een stukje lopen met Balou. Brrr... wat staat er een koude wind.

Het stuwmeer Embalsa de Guajaraz.

Donderdag 23 maart 2017 - Embalsa de Guajaraz tot Toledo tot Cuenca (N 40.08535 W 2.12887 CC 43339) – 200 km

Brrr wat is het super koud geweest vannacht. Niet dat we daar iets van merken onder onze dekbedden hoor. Nee, daar hadden we het lekker warm. Maar als we opstaan is het 8 graden in de camper. Buiten heeft het zelfs gevroren. Snel maar douchen en veel kleding aan. Eten en op weg naar Toledo. Daar weten we twee grote parkeerplaatsen en bij de eerste hebben we gelukkig nog plek. Voordeel van dit weer is, dat we Balou met een gerust hart in de camper kunnen laten, ze zal het beslist niet warm hebben. Wij trekken onze dons jassen aan en gaan op weg. Er moeten roltrappen zijn naar de historische stad. Want natuurlijk ligt die hoog op een heuvel. Maar wij vinden ze niet en lopen dus omhoog. Het valt ons op dat we echt wel conditie hebben, want het kost ons weinig moeite. We halen een plattegrond bij het toeristenbureau en zo weten we een beetje onze weg te vinden. Ook hier weer veel smalle straatjes, het blijft een leuk gezicht. We zien de kathedraal en allerlei enorme gebouwen. We bezoeken de synagoge Santa Maria La Blanca. Best mooi, maar helemaal kaal van binnen. Je kunt dus alleen het gebouw bewonderen, wat natuurlijk al erg mooi is. Ik kan niet vertellen wat we verder allemaal nog gezien hebben, veel paleizen, kerken, natuurlijk de stadsmuur en heel veel smalle straatjes. Na drie uur rond gelopen te hebben, gaan we een klein zaakje in om wat te eten. Als we weer buiten komen is het gaan regenen, het is ook echt heel erg koud en al snel veranderd de regen in hagel en natte sneeuw. Ach we zijn wel zo’n beetje klaar met alles bekijken en lopen terug naar de camper. Deze keer vinden we wel de roltrappen naar beneden. Drijfnat van de natte sneeuw komen we weer bij de camper aan. We zetten de TomTom op Cuenca (182 km) en gaan op pad. Het gaat onderweg steeds harder sneeuwen en het blijft ook aardig liggen. Wat een weer zeg, is dit nu 23 maart in Spanje? Gelukkig klaart het weer op als we in de buurt van Cuenca komen. Daar zien we zelfs de zon weer. We rijden langs Cuenca en zien de huizen hoog op de rotsen. Wat is dit mooi zeg! Langs de rivier is de camperplaats. In het weekend schijnt het hier flink druk te zijn, maar nu staan er maar 2 campers. Dus kunnen wij onze camper zo neerzetten dat we ook nog tv hebben. Morgen Cuenca bekijken, we zijn erg benieuwd want wat we ervan zien, ziet er prachtig uit. ’s Avonds gaat het ook hier sneeuwen en het vriest zelfs 1 graad.

Toledo.

Toledo.

De smalle straatjes van Toledo.

De enorme kathedraal van Toledo.

De toren van de kathedraal in Toledo.

Heel veel van dit soort voorwerpen met bladgoud zie je hier te koop.

Toledo.

Toledo.

De synagoge Santa Maria La Blanca.

Synagoge Santa Maria la Blanca.

Synagoge Santa Maria la Blanca.

Synagoge Santa Maria la Blanca.

Synagoge Santa Maria la Blanca.

Toledo.

Onderweg naar Cuenca komen we in de sneeuw terecht.

Het blijft ook flink liggen.

Maar gelukkig knapt het later toch weer op en hebben we geen sneeuw meer.

We komen aan in Cuenca.

En zien gelijk de huizen hoog op de rotsen staan, prachtig!

Genoeg ruimte op de camperplaats in Cuenca.

Uitzicht vanaf de camperplaats op de hoge rotsen met daarop de huizen.

Naast de camperplaats deze rivier.

Vrijdag 24 maart 2017 – Cuenca tot Medinaceli (N 41.17134 W 2.43147 CC 27920) – 200 km

Dus als we wakker worden, zetten we maar eerst even de kachel aan want het is in de camper maar 4 graden. Dus even een kwartiertje wachten voor we ons bed uit gaan. Na het ontbijt weer onze dons jassen aan, Aad zijn warme muts op en daar gaan we. De oude stad ligt hier heel hoog op de rotsen en we snappen natuurlijk dat we weer moeten klauteren. Maar er is ergens een doorgang afgesloten en daardoor moeten we helemaal om te stad heen lopen tot we bij het kasteel uitkomen. We klauteren zo een kleine 3 kwartier tot we eindelijk boven zijn. Onderweg zien we heel wat sneeuw liggen, erg mooi! Eenmaal boven puffen we even uit op een bankje in de zon. Dan de poort door en we zijn in de oude stad. Aan de rand hebben we een prachtig uitzicht op de rotsen waar bovenop de huizen zijn gebouwd. Echt een heel aparte stad Cuenca. Het doet ons meer Italiaans aan dan Spaans. We blijven een flinke tijd genieten van dit mooie uitzicht. Dan lopen we verder deze aparte stad door en komen op het Plaza Mayor. Hier staat een grote kerk en allemaal huizen in prachtige kleuren geschilderd. De kerk kun je bekijken voor een klein bedrag, maar we hebben al genoeg kerken gezien en slaan deze over. Aan het plein staat ook een gebouw met drie bogen, dat is het stadhuis. Er zijn natuurlijk ook wat kleine winkels hier en in eentje vind ik toch nog kleine aardenwerken schaaltjes. Daar was ik al lang naar op zoek, maar als ik ze mooi vond, waren ze echt super duur, of ik vond ze niet mooi genoeg. Nu dus wel geslaagd. We lopen weer verder, natuurlijk nu alleen maar naar beneden. Smalle straten met allemaal gekleurde huizen. Erg mooi om te zien allemaal. Weer terug bij de camper eten we wat en dan gaan we weer op weg, richting het noorden. We willen zo’n 200 km rijden tot aan Medinaceli. Dan morgen nog 175 km tot aan het natuurgebied Bardenas Reales wat we nog willen gaan bekijken voordat we Spanje uit gaan. De route die we rijden is ook echt weer erg mooi. Het is bijna helemaal 2-baansweg maar het rijdt lekker door over de goede Spaanse wegen. Het valt ons ook op dat er zo weinig verkeer overal is. En zeker geen campers, die zie je haast helemaal niet. Binnen 3 uur hebben we de 200 km dan ook afgelegd en dan zijn we in het historische dorpje Medinaceli. De gratis camperplaats is een enorm groot grasveld aan de rand van het dorp. Ik loop nog even het prachtig gerestaureerde dorp in. 

We klauteren de rotsen op naar Cuenca, lopen verkeerd en daardoor een hele omweg maar wel door prachtige natuur.

Ook hier is sneeuw gevallen.

Dan komen we eindelijk bij de historische stad aan en het is de moeite meer dan waard. Wat een mooie stad.

Mooi hé, zo'n dal met rotsen en daarboven de huizen.

Mooi Cuenca.

Cuenca.

De kerk in Cuenca.

Een zaakje met prachtig (maar erg duur) aardewerk.

Prachtig gekleurde huizen in Cuenca. Wij vinden het echt Italiaans aandoen.

Het gebouw met de drie poorten is het stadhuis.

We lopen via de stad weer naar beneden en overal de mooie gekleurde huizen.

De rivier die langs de camperplaats loopt.

We gaan weer verder en zien onderweg weer prachtige natuur.

Ook onderweg.

Iets verder weer heel andere natuur.

We zien ook een prachtig stuwmeer.

Weer een ander stuwmeer.

De grote stieren die bovenop een heuvel langs de weg staan, zie je overal in Spanje.

De camperplaats in Medinaceli.

Medinaceli is een mooi gerestaureerd middeleeuws dorpje.

De oude dame staat even de was op te hangen.

Medinaceli.

Medinaceli.

Zaterdag 24 maart 2017 Medinaceli tot Arguedas (N 42.171 W 1.5913 CC 24978) – 175 km

Ook vanmorgen flink koud dus weer eerst de kachel aan. We gaan vandaag nog een flink stuk naar het noorden, eerst naar Soria. Het is eerst nog aan het regenen maar op een gegeven moment veranderd dat toch in sneeuw. We zien zo om de 10 km een pekelwagen staan, klaar om in actie te komen. In Soria gaan we nog even de Lidl in. Zo hebben we genoeg boodschappen tot we weer thuis zijn. Als we geen sneeuw hebben, dan regent het flink. De voorspelling is dat het de hele dag blijft regenen. Als bij het plaatsje Arguedas zijn, zien we al een voorproefje van het natuurgebied. Er is een hoge rotswand met allemaal grotten erin. Tegen de rotswand aan, net voor het dorpje, is de gratis camperplaats. Erg leuk om zo op de grotten uit te kijken. Het regent erg hard maar gelukkig wordt het toch nog even droog, dus snel onze jassen aan om naar de grotwoningen te lopen. Deze grotwoningen zijn gemaakt in de 19^e eeuw door mensen die zich geen huis in het dorp konden veroorloven. Eind jaren 60 is de laatste bewoner eruit vertrokken omdat er toch sociale woningen beschikbaar kwamen. Morgen willen we met de auto door het natuurpark Bardenas Reales rijden. Eerst maar wat informatie over dit natuurpark. Het is een halfwoestijn, een kaal en onherbergzaam gebied met ravijnen, hoogvlakten en steile rotsen. Vroeger was dit een paradijs voor krokodillen en schildpadden, nu zijn er adelaars, gieren, uilen, vossen, wilde katten en vele soorten reptielen. Het park is door Unesco uitgeroepen tot Biosfeerreservaat en is 42.500 hectare groot. Het ligt dus in het zuid oosten van de provincie Navarra, in de buurt van Tudela. Ik heb dit natuurpark ooit eens bij een reisprogramma op de tv gezien en altijd al eens willen bezoeken. Dat gaat dus morgen gebeuren.

Ook vandaag komen we in de sneeuw terecht.

Maar overal staan de strooiwagens klaar om op pad te gaan.

De rotsen bij Arguedas.

De rotsen bij Arguedas.

De rotsen bij Arguedas, je ziet hier al de openingen in de rotsen waar grotwoningen in gemaakt zijn.

De camperplaats bij Arguedas, ook hier grotwoningen.

De grotwoningen bij de camperplaats kun je ook van binnen bekijken.

Zondag 25 maart 2017 Argueda tot Jaca (N 42.56789 W 0.54522 CC 19389) – 175 km

Jippie het is droog en de zon schijnt af en toe. Door de zon warmt het al snel weer op. Het is zelfs 11 graden in de camper als we opstaan. Snel richting het natuurpark. Vanaf de camperplaats rij je er zo naartoe. Bij het informatie centrum krijgen we een kaart van het gebied. De weg is niet verhard en omdat het zo veel geregend heeft, wordt ons verteld dat het belangrijk is om echt op de weg te blijven en niet teveel naar de kanten te gaan. Dan rijden we het aparte natuurgebied in. Het is vrij vlak met dan ineens hoge heuvels in het landschap. Deze zijn van zand met steen ertussen. Dat zand heeft allerlei erg mooie vormen. Zoiets als dit hebben we nog nooit gezien. Wat een aparte natuur! De weg is inderdaad flink modderig. Soms glibberen we door grote stukken modder. Ik ben bang dat we de weg af glibberen maar dat gebeurt gelukkig niet. Maar de modderspetters vliegen wel om de camper heen. Zachtjes aan glibberen en hobbelen we door het prachtige natuurpark. We rijden zo’n 1,5 uur tot we bij het einde zijn. Wat was het mooi. Het zal vooral aan het eind van de zomer nog mooier zijn, omdat het dan droger en minder groen is. Voorlopig zijn wij blij dat we weer op een verharde weg rijden. Geen modder en gehobbel meer. We gaan richting Jaca en komen nu in berglandschap terecht. Ook weer super mooi. We zien een stuwmeer met een prachtige kleur blauw/groen. Mooie plek om te eten. Op de hoge bergen ligt een flink pak sneeuw. In Jaca is een gratis camperplaats. Niet heel erg bijzonder, maar er is wel gelegenheid om water te pakken en je cassette te legen. Wij lopen even het stadje in. Zien bij de Citadel nog flinke hopen met sneeuw liggen waar de jeugd zich erg mee vermaakt. Het stadje lijkt ons best gezellig als de winkels open zijn. Inmiddels schijnt de zon volop en is het gelukkig weer een betere temperatuur.

Het prachtige natuurgebied Bardenas Reales.

Bardenas Reales.

De onverharde weg door het natuurpark Bardenas Reales.

Bardenas Reales.

Bardenas Reales.

Bardenas Reales.

Bardenas Reales.

Bardenas Reales.

Weer verder richting Pyreneeën.

We eten even wat bij dit prachtige stuwmeer.

Het stuwmeer heeft een heel aparte blauw/groene kleur.

Zo mooi weer, de bergen.

Onze camper zit flink onder een dikke modderkoek.

Ons plekje waar we even wat eten.

Op de hoge bergen ligt flink wat sneeuw.

Weer zo'n mooi dorpje wat we onderweg tegenkomen.

Onderweg.

In Jaca genieten de kinderen van de hompen sneeuw die er nog liggen.

 Maandag 27 maart 2017 – Jaca tot La Creche (N 46.36046 W 0.30624 CC 5401) – 500 km

De dag begint met het schoonspuiten en boenen van de camper. De modder zit aardig vast gekoekt. Maar het lukt ons om het ergste eraf te krijgen. De rest moet thuis maar met de hogedrukspuit. Nog even tanken en dan richting Frankrijk via de Somport tunnel. Het is een prima te rijden route, zonder flinke stijgingen of haarspeldbochten. Als we een flink eind op weg zijn in Frankrijk, horen we van San dat het slechter gaat met Suus. Dus besluiten we om verder de tolweg te nemen zodat we morgenavond nog thuis kunnen zijn. Voordeel van een tolweg is dat je gewoon lekker opschiet. De tussendoorwegen schieten in Frankrijk niet op, veel rotondes, veel dorpjes. Dus steeds maar afremmen en weer optrekken. Dus hup de tolweg op en zo schieten we lekker op en zijn we om half zeven op de gratis camperplaats La Creche net voorbij de grotere plaats Saintes. Ik maak een omelet voor ons. Morgen de laatste 850 km naar huis en dan woensdagochtend naar Suus. We hebben een geweldig mooie reis gehad. Echt heel veel gezien en ontzettend genoten. De eerste 7,5 week waren super gezellig met San en Ger maar de laatste 3,5 samen waren ook weer fijn. We hebben in 7800 km gereden en zijn precies 11 weken weg geweest.

Ik zou zo graag willen dat ik kon toveren en Suus beter kon maken. Of tenminste nog een jaartje bij ons laten zijn zodat ze van haar kleinkind kan genieten.