GRIEKENLAND, VIERDE WEEK

Dag 23 – zaterdag 27 september 20 km

Het waaide enorm hard vannacht, de camper stond aardig te schudden. Voor de verandering hebben we de boiler eens aangezet en ons in de camper gedoucht. Ook wel weer eens lekker. We gaan op weg naar Pirgos Dhirou, een klein stukje noordelijker. Hier zijn ook grotten die we in 2003 bekeken hebben. Net voorbij de grotten is een prachtige baai waar we met een smal steil weggetje naar toe rijden. Er staan hier al wat campers zo aan de zee. Grote ronde witte kiezels hier in de zee. We kijken uit op de ingang van de Diros grotten. Prachtige plek! Omdat het nog steeds aardig waait, is de zee flink rumoerig, flinke golven. We zien hier trouwens cyclamen bloeien, zo in het wild! Aad steekt er een aantal uit om mee naar huis te nemen. Het is vandaag heerlijk weer, 26 graden. Het is voor het eerst deze vakantie dat we in de zon gaan zitten. Echt genieten dus!

Helemaal beneden de prachtige plek zo aan de zee, er staan al wat campers.

Onze baai, niet verkeerd toch? Aan de kant liggen kiezels, maar iets verder in zee is er zand.

Dag 24 – zondag 28 september 15 km

Ook vandaag blijven we op deze mooie plek staan. Weer heerlijk zwemmen in de warme zee. Heerlijke golven waar je je op kunt laten drijven. Wat een paradijsje is het hier toch! De temperaturen zijn ook echt een stuk beter zo rond de 26 graden. Kun je nog eens af en toe in de zon zitten, in plaats van alsmaar schaduw op te zoeken. Ook het slapen is wat prettiger. En ik maar klagen dat we zo laat in het jaar pas weggingen! Eigenlijk passen deze temperaturen veel beter bij ons. Aan het eind van de dag gaan we hier wel weg. We hebben geen groente meer om zelf eten te kunnen maken. Dus rijden we ietsje verder langs de kust tot we bij Karavostasi komen. Er is hier een parkeerplaats waar campers kunnen staan. Het is niet te vergelijken met de plek bij de Diros grotten, maar hier zijn wel tavernes vlakbij, dus voor 1 nacht goed te doen. Ook hebben we hier weer eens open wifi en dus mooi tijd om het blog weer bij te werken!

De ingang van de Diros grotten.

Overal cyclamen hier.

Klein kerkje vlakbij het strand.

Hier ons volgende plekje in Karavostasi, je snapt wel waarom we hier morgenochtend weer vertrekken!

Hier hebben we gegeten.

Het uitzicht vanaf de taverne is werkelijk prachtig!

Dag 25 – maandag 29 september 90 km

Gisteren met het afrekenen bij de taverne kwam ik erachter dat ons contante geld bijna op is. Dus op de TomTom maar even een pinautomaat ingetypt. In het plaatsje Stoupa zou er eentje moeten zijn. Onderweg zien we prachtige oude kerkjes. Ze zijn heel klein maar staan vol met fresco’s, echt heel mooi. We zien er best veel hier we bekijken er drie. Dan komen we in Stoupa, de TomTom zegt dat we ergens een straatje in moeten. Nou kijken we altijd wel heel goed uit of dat ook een straatje is waar we met de camper doorheen kunnen. Dat leek hier wel het geval, maar het straatje werd steeds smaller en smaller en eindigde in een straatje langs de zee. Dus Aad probeert de scherpe bocht naar links te nemen en oeps… veel gekraak. Stoppen en kijken. De hele bumper eraf gereden. Door de korte draai die we moeten maken, kwam de bumper tegen de hoge stoeprand. Balen! Maar we kunnen hier niet veel verder eraan doen. We moeten verder, het is super smal hier allemaal. Pas een eind verderop is het ietsje breder en kunnen we de schade goed gaan bekijken. De bumper is er bijna helemaal afgescheurd. Aad kan hem nog wel provisorisch maken. De pinautomaat heb ik trouwens ook niet kunnen vinden. Dan maar weer verder. Vlak voor het plaatsje Kardamilli is een plek aan zee waar we zouden kunnen gaan staan. Het weggetje ernaartoe is enorm steil. Moeten we dat ook weer omhoog? Eenmaal beneden vinden we de plek toch niet erg geschikt. Dus weer omhoog. Heel steil en heel smal. We zijn blij dat er even geen auto naar beneden komt. Dan komen we in Kardamilli, hier is ook een pinautomaat, gewoon langs de doorgaande route. Hebben we daarom onze bumper in Stoupa kapot gereden? Nou ja, we hebben weer geld. We stoppen even bij een supermarkt voor de nodige groente en dan gaan we weer verder. We zitten inmiddels al vlakbij Kalamata. Deze stad gaan we door en langs de kust iets naar beneden tot we bij Paralia Analipsis komen. Er staan hier al heel veel campers, zeker 15. Ze staan allemaal langs doodlopende weg geparkeerd, daar is ook het strand en dan natuurlijk de zee. Jammer genoeg ligt de zee wel ietsje verder, maar goed. We zien wel onze eerste stranddouche waar zelfs water uitkomt! We kletsen wat met andere Nederlandse camperaars die voor het eerst in Griekenland zijn. Ik geef ze wat tips van mooie camperplekken en wat er allemaal voor moois te zien is in Griekenland. Vandaag koken we zelf: zalm, macaroni, kaassaus en champignons. Het smaakt ons prima! Aan het eind van de dag wordt al het water afgesloten, dus geen stranddouche meer. Het zit er echt niet in deze vakantie.

’s Avonds hebben we een vreemd probleem, de accu is weer leeg. Als de accu op 10,5 volt staat, dan slaat het 12 volt systeem uit omdat er dan nog te weinig stroom in de accu’s zit. Dat gebeurt dus rond een uur of elf. Terwijl we alleen 2 kleine lampjes en de tv aan hebben. De zon heeft de hele dag geschenen en we hebben ook nog eens een flink stuk gereden. Dan zouden de accu’s toch goed vol moeten zijn. Dit probleem thuis maar onderzoeken. Want het is knap vervelend als je ’s nachts dus geen water meer kunt spoelen als je naar de wc gegaan bent.

Het is trouwens best fris ’s nachts en om zes uur ’s morgens pak ik de dekbedden uit de kast. Dat is beter!

Mooie kleine oude kerkjes bovenin de Mani.

Nog zo'n prachtig kerkje.

Overal in Griekenland zitten mannen op het terras, echt een mannending dus.

Een typisch Grieks dorpje onderweg.

Ook hier is het weer zo mooi!

Kalamata, een vrij grote stad aan de zee.

Paralia Analipsis, helemaal links zie je nog Kalamata.

Hier de stranddouche, die dus alweer snel werd afgesloten.

Dag 26 – dinsdag 30 september 0 km

We worden wakker met een strak blauwe lucht, de accu is weer genoeg opgeladen om alles te laten werken. Gelukkig maar! Is toch wel erg belangrijk dat we stroom hebben. We blijven vandaag hier staan. Onze Nederlandse buren zijn af vertrokken zoals ook meerdere campers. Er staan nu nog voornamelijk Duitsers. Er komt een auto langsrijden met allerlei groente dus wij vullen onze voorraad sinaasappels weer aan. Verder doen we vandaag niet veel. Lekker luieren dus. ’s Avonds uit eten bij de taverne die hier aan het strand staat. We eten verrassend goed, souvlaki en Griekse salade en dat voor 15 euro.

Sinaasappels persen.

Iedere morgen een vitaminebom.

Dag 27 – woensdag 1 oktober 160 km

We gaan vandaag weer verder want de plek hier is wel o.k. maar meer ook niet. We gaan eerst terug naar Kalamata om daar bij het warenhuis Jumbo spulletjes voor onze zeven kleinkinderen te gaan kopen. Het is altijd leuk als je iets meeneemt, nietwaar? We kijken ook nog of we iets vinden voor het achtste kleinkind maar dat valt niet mee als je niet weet of het een jongen of meisje wordt. Niets neutraals te vinden, erg jammer. Voor de andere zeven slagen we wel goed en dus lopen we met grote pakken de winkel weer uit. Nou zijn we dan wel vier weken onderweg en natuurlijk slinkt je voorraad dan, maar het kost ons nog heel wat passen en meten om alles opgeborgen te krijgen. Dan nog even naar de Lidl om een voorraad flessen water te kopen. Want ja, we vertrekken naar de westkust van de Peloponesos. Hier is een plek vlakbij de stad Kastro waar we twee jaar geleden ook gestaan hebben en we weten dat er niet veel winkels zijn. Dus goed bevoorraad gaan we op pad. We moeten 160 km rijden. De plek wordt door andere camperaars vaak Killini Beach genoemt. De camper staat op een groot plateau en je kijkt zo uit over de zee. Zandstrand voor je deur, een simpele taverne erbij met w.c. en water. Een ideale plek voor een camperaar dus. Hier willen we een week blijven. Tot we volgende week donderdag weer naar Patras moeten voor de terugtocht. De tocht verloopt zonder problemen. We vinden wel dat de westkust echt niet mooi is, vergeleken met de rest van de Peloponesos. Beetje saai eigenlijk. Om drie uur komen we op het plateau aan. Natuurlijk staan er al zo’n zeven campers, maar wij passen er gemakkelijk bij. Snel zwemkleding aan en de zee in. Heerlijk!

Er is hier wel open wifi, maar het is zo traag dat ik de foto's een andere keer erbij zal zetten.

Killini Beach.

Kefalonie in de ondergaande zon.

Dag 28 - donderdag 2 oktober 0 km

Als eerste gaan we zwemmen. Als we uit het water gaan, voel ik ineens pijn in mijn teen. Ben ik blijkbaar geprikt door het een of ander. Jeetje wat brandt dat zeg! Ik blijf er nog lange tijd last van houden.

Ik blijf er nog lange tijd last van houden. De dag wordt gevuld met zwemmen, langs het strand lopen en verder niet veel.

De ondergaande zon zakt achter Zakinthos.

Dag 29 – vrijdag 3 oktober 20 km

We rijden vandaag naar het plaatsje Killini. Daar vertrekken de ferries naar Zakinthos en Kefalonië en we zijn benieuwd hoeveel het kost om met de camper daarheen te gaan. Een retourtje komt op 120 euro. Misschien eens een idee voor een andere vakantie. We rijden ook door Kastro en stoppen daar om wat boodschapjes te doen. Het dorp stelt niet veel voor. Het enige indrukwekkende is het grote kasteel wat boven het dorp uitsteekt. Dit kasteel hebben we al eens eerder bezocht dus dat doen we vandaag niet. We kopen wat vlees en groente en dan rijden we weer terug naar ons strand plaatsje. We kunnen nu helemaal in de hoek gaan staan. Om zes uur rijden we nog een keer naar Kastro. We gaan eten bij de taverne Mylos. Hier hebben we in 2006 en 2012 ook gegeten en dat beviel toen erg goed. Deze keer is het jammer genoeg toch iets minder. Weer terug bij het strand is ons mooie hoekplekje al bezet. Maar er is genoeg plek om te staan.

Bij de haven Illini met de ferries naar Zakinthos en Kefalonie.

Kastro met daarboven het kasteel.