REIS ROEMENIE – WEEK 7 – 4 t/m 11 oktober 2024

Zaterdag 5 oktober 2024 – Carta via Sibiu (PN 65503 N 45.792 E 24.1488) tot Saliste (PN 264932 N 45.79528 E 23.88413) – 66 km

Nog een laatste keer genieten van een lange warme douche, camper verzorgen en dan gaan we op weg. Door de dikke bewolking is de bergketen van de Karpaten vandaag niet te zien. We rijden naar Sibiu, vlakbij het oude centrum vinden we een prima parkeerplaats met lange vakken zodat de camper daar prima op past. Voor de zekerheid nemen we toch maar een paraplu mee. We staan echt heel dicht op ,             het centrum en al snel lopen we door een brede winkelstraat met prachtige panden. Sibiu heeft een Duitse geschiedenis. Het viel onder het middeleeuwse Hongaarse Koninkrijk maar stond onder beheer van de Saksen (Duitsers). Hun hoofdkwartier stond in Sibiu, waardoor het de meest Duitse en welvarende stad van Transsylvanië was. Sibiu heette toen Hermannstadt. Dat Duitse zie je heel goed terug, we zien de daken met ogenhuizen die je verder in Roemenië niet ziet. Dat zijn panden met wenkbrauw-vormige dakramen die zijn bedoeld als ventilatie van de zolders. In het hele centrum mogen geen auto’s rijden en zo dwalen we op ons gemak van het ene naar het andere plein. Wat een mooie stad! Op wat te eten kiezen we weer een restaurant uit waar ze van die heerlijke salades serveren. Ook nu weer is het genieten van de eerste hap tot de laatste. Na 3 uur hebben we alles wel gezien en rijden we naar een Lidl voor de hoognodige boodschappen. Om te overnachten rijden we 20 km verder naar Saliste waar in het centrum heel wat parkeerplekken zijn. Niets bijzonders, maar we staan op een verharde ondergrond wat erg prettig is want inmiddels is het flink aan het regenen.

Sibiu.

Vandaag is het echt geen weer voor een ijsje.

Sibiu is echt een prachtige stad, heel veel mooie oude panden.

Je ziet echt duidelijk Duitse invloeden.

Ook hier de nodige kraampjes met souvenirs.

De wenkbrauw-vormige ventilatie gaten in de daken zie je verder niet in Roemenië.

Overal mooie pleinen in Sibiu.

Net als in Trencin Slowakije, eten we ook hier een heerlijke salade.

We genieten van de eerste tot de laatste hap.

Zondag 6 oktober 2024 – Saliste via Alba Lulia (PN 66734 N 46.064499 E 23.5748) tot Drambar (PN 376937 N 46.077413 E 23.623795 – 60 km

Een bijzondere dag want onze schoondochter Laressa is jarig vandaag. Maar ook de dag dat onze kleindochter Fay als uitwisseling van school naar Griekenland vliegt.

Wat ons reisverhaal betreft: De regen hield gisterenavond gelukkig snel op want het klinkt natuurlijk best gezellig dat getik op je dak, maar het kost altijd wat meer moeite om in slaap te vallen. Daar hadden we dus nu geen last van. Het was een erg rustige nacht zo middenin het dorp. We gaan weer op weg, op naar het vestingstadje Alba Lulea. Onderweg zien we weer vrachtwagens waarvan de zijkant van hun laadgedeelte open staat. In die vrachtwagen staan dan allemaal bijenkasten. We hebben ze al heel vaak gezien in Roemenië. Iets anders wat we vaak zien in Roemenië, zijn hele grote feesttenten. Die zijn bijna altijd ingericht voor bruiloften. Af en toe zijn het ook grote stenen gebouwen die helemaal zijn ingericht voor bruiloften met prieeltje en alles. Gisteren in Sibiu ook genoeg bruidsparen gezien. Het schijnt hier toch allemaal heel groots gevierd te worden dat ze van die grote feesttenten nodig hebben. Of zou het alleen maar zijn weggelegd voor de rijkere Roemenen? Nou ja wij rijden, zoals gezegd, naar Alba Lulea. De camper kunnen we prima parkeren op een ruime parkeerplaats tegen de vestingmuren aan. We klimmen de vestingmuren op en komen al snel bij een houten kerk waar natuurlijk een mis bezig is. Een klein stukje verder is een prachtige poort waarmee je de vesting in loopt. In de vesting zijn heel veel erg mooie bronzen beelden. Maar nog mooier zijn de gebouwen. Wij dwalen van het ene gebouw naar het andere. Wat is het hier mooi. Er staat ook een enorme kerk uit 1922. Deze kerk is gebouwd voor de kroning van koning Ferdinant en zijn vrouw koningin Maria. Ook deze is weer prachtig beschilderd aan de binnenkant. We kopen weer een langos (zo’n plat geslagen oliebol) maar deze keer zonder iets erop en dat smaakt ons een stuk beter. Na 2 uur hebben we alles wel gezien. Een kleine 5 km verderop is een vrije plek aan een rivier, daar rijden we naartoe om te overnachten. Het is een mega groot aangelegde camperplaats met stroom en water maar beide zijn op dit moment afgesloten. Wel een prima plek om de rest van de dag door te brengen. Helaas is het geen weer om buiten te zitten. Het gaat zelfs aan het eind van de middag nog even regenen.

Ons overnachtingsplekje in Saliste.

Middenin het dorp aan de doorgaande weg en toch een heerlijk rustige nacht gehad.

Ons volgende doel: het vestingstadje Alba Lulia.

Alba Lulia.

Grote wielen waarmee de brug omhoog gehaald kan worden.

In de vesting staan heel veel bronzen beelden.

De mooie toegangspoort waarmee je de vesting in gaat.

Zo moet het er vroeger hebben uitgezien.

Behalve beelden, ook heel veel prachtige gebouwen.

Ook vandaag wordt er weer getrouwd.

De klokkentoren van de kroningskerk.

Deze kroningskerk is speciaal gebouwd voor de kroning van koning Ferdinant en koningin Maria.

Zo zie je de stervormige vesting goed.

Naast de vestingmuur staan wij geparkeerd. Ook een prima plek om te blijven overnachten maar wij rijden naar een andere plek, 5 km verder.

Deze plek ligt aan een rivier.

Het is een speciaal aangelegde camperplaats met water en stroom en dat allemaal gratis.

Maandag 7 oktober 2024 – Drambar tot Petrila (PN 521162 N 45.417065 E 23.454245 – 130 km

We gaan vandaag weer een bergroute rijden, de Transalpina. Deze pas gaat met 2145 meter nog hoger dan de Transfagarasan. Nu noemen ze de hele weg 67C vanaf Sebes de Transalpina maar voordat je aan de bergpas begint, rij je zo’n 87 km langs een rivier. Ook echt een heel mooie route, maar het spektakel begint pas als we de weg 7A zijn overgestoken. Dan begint het klimmen met heel, echt heel veel haarspeldbochten. Deze route is een stuk steiler dan de Transfagarasan, maar met onze sterke motor is dat natuurlijk geen enkel probleem. Oh jongens wat is het hier prachtig! Wat is dat toch genieten die prachtige bergen. We worden er zo blij van. Wat zijn we toch een stelletje mazzelaars dat we dit mogen en kunnen doen. En wat is Roemenië toch mooi en afwisselend. Bovenop de pas lunchen we, niet verkeerd hoor met zo’n prachtig uitzicht. We rijden deze weg niet verder af, nee we keren om en gaan via dezelfde steile weg weer naar beneden. Nou ja beneden, we zitten nog steeds op 1500 meter hoogte. We draaien nu de 7A op richting Petrila en ook dit is weer een super mooie route. We rijden nu vlak langs een riviertje op een heel smal weggetje. Mooi, mooi, mooi. Wat worden we verwend met al die mooie natuurschoon. Maar het is inmiddels al 3 uur en we hebben echt wel genoeg gereden. Net voor Petrila zien we een plekje vlak langs de weg, er zijn een aantal Roemenen aan het bbqen. Op zich een prima plek om te blijven staan maar omdat de zon al snel achter de heuvel verdwijnt, rijden we nog een paar honderd meter verder. Nu staat de zon lekker pal op de camperneus. En dat is erg prettig want we zitten nog steeds heel hoog en het is hier maar 13 graden. Dan is een zonnetje in de camper heel erg prettig.

Op naar de Transalpina.

Het eerste stuk rijden we langs een rivier wat hier een stuwmeer is.

Nog niet hoog in de bergen, maar toch erg mooi.

Pas als we de weg 7A zijn overgestoken, begint het echte klimmen.

Op deze route geen waarschuwingsborden voor beren.

Het is een erg steile route en al snel zijn we boven de boomgrens.

Zo genieten we weer voor deze prachtige bergpas die 2145 meter hoog is.

Super prachtig.

Eenmaal bovenop de Transalpina, keren we om naar de weg 7A, wat ook een prachtige route is.

We wilden op deze plek langs een riviertje staan, maar de zon ging al snel weg achter de bergen.

Zo staan we in de schaduw, aangezien we nog op 1500 meter hoogte zitten, is het zo best koud.

Dus zetten we de camper een klein stukje verder in de zon. Lekker warm zo! (in de camper dan)

Dinsdag 8 oktober 2024 – Petrila tot Hunedoara (PN 452083 N 45.753177 E 22.89049 – 83 km

Als we verder trekken, dalen we langzamerhand steeds verder. De zon schijnt volop en omdat we lager komen, is het erg aangenaam weer. Als we Hunedoara inrijden, zien we gigantische villa’s waarvan de daken versierd zijn met allerlei ornamenten. Voor de villa’s zijn grote smeedijzeren hekken die goud zijn geschilderd. Dit zijn bezittingen van Roma-families. Het schijnt een publiek geheim te zijn dat dit soort huizen zijn gefinancieerd met crimineel geld dat is verdiend in het buitenland. Of het waar is? Ik weet het niet. Maar apart en mega groot zijn deze huizen wel. Hunedoara is een stad met een grote Hongaarse en Duitse gemeenschap. Er is zelfs een Hongaarse basisschool. Wij zijn hier voor het grootste kasteel van Roemenie: Corvin Castle. Vlakbij is een enorme parkeerplaats die ook is ingericht als camperplaats, dus met verzorging voor de camper. Er staan nog twee campers uit Estland, verder is het een bijna leeg terrein. Wij gaan eerst eens genieten van het lekkere weer. Later in de middag lopen we naar het kasteel. Echt een enorm bouwwerk. We besluiten om deze keer wel naar binnen te gaan, prijs voor deze twee senioren is 46 Lei (9 euro). Ach het is wel aardig om binnen te kijken maar we hebben beide zoiets van: Dat hadden we ook wel over kunnen slaan. Bij een souvenirs kraampje koop is nog een mooi handgemaakt bordje en Aad slaagt zowaar voor een blikken bord met Transsylvanië er op. Vindt ie leuk voor op zolder. We gaan weer snel naar de camper, verder genieten van het mooie weer.

Ik vind deze hooibalen zo leuk om te zien.

Als we Hunedoara binnenrijden, zien we deze enorme villa's met versierde daken.

Ze blijven van Roma families te zijn. Het gerucht gaat dat de rijkdom door criminele activiteiten in het buitenland is verkregen. Of het waar is?

Feit is dat dit gigantische huizen zijn en echt wel wat gekost zullen hebben.

Wij zijn in Hunedoara voor het grootste kasteel van Roemenië: Corvin Castle.

Deze keer besluiten wel om toch binnen ook een kijkje te gaan nemen.

Corvin Castle.

De binnenplaats.

Wij genieten op de camperplaats van het lekkere weer.

Woensdag 9 oktober 2024 – Hunedoara tot Lipova (PN 157847 N 46.104108 E 21.741039) – 138 km

Even de camper verzorgen en op weg. We rijden door een drukke stad Deva, dan een stukje snelweg voordat we de weg 7 opdraaien richting Arad en de Hongaarse grens. Daar gaan we nog niet naar toe want we willen ergens langs de rivier Mures gaan staan. Het eerste plekje wat we bekijken, is echt helemaal niets. Maar het volgende plekje is wel super mooi. We staan op gras direct aan de rivier. Echt een prachtige plek waar Aad ook zijn hengel weer eens uit kan gooien.

Net voor Lipova hebben we deze mooie vrije plek aan de rivier Mures.

Ook hier hebben we gezelschap van een zwerfhond.

In de verte een ruïne bovenop de berg.

 

Donderdag 10 oktober 2024 – Lipova tot Arad (PN 154849 N 46.161694 E 21.262345) – 55 km

Vandaag gaan we Arad bekijken. Ik had begrepen dat dit een mooie stad moest zijn met veel Art Deco gebouwen. We kunnen de camper vlakbij het centrum prima parkeren op een privé parkeerplaats die 4 euro per dag zou moeten kosten. We zien niemand waar we aan zouden moeten betalen en dus lopen we richting het centrum. Daarvoor gaan we eerst de rivier Mures over en al snel zijn we bij de eerste mooie gebouwen. Het theater en een kathedraal. We lopen verder en zien het mooie stadhuis. Ook de andere gebouwen zijn op zich best mooi maar toch valt deze stad ons tegen. Naast deze brede (en drukke) weg is er niet veel te zien. We missen een gezellig autovrij centrum. Bij een zaakje met heerlijk gebak drinken we wat en Aad verwend zichzelf met een heerlijk vruchtengebakje. Later eten we ook nog ergens een broodje kebab. Maar verder kan ik niet veel zeggen over deze stad. Hij viel ons erg tegen en ik zou hem zeker niemand aanraden om te bezoeken. Om te overnachten rijden naar een klein natuurgebied, net buiten de stad. Onderweg doen we nog een Lidl aan om ons laatste Roemeense geld uit te geven. In het natuurgebied vinden we een prima plek aan een klein meertje. Het is met 25 graden best warm en dus kunnen we lekker buiten zitten. Omdat we nu al op het plekje staan wat we eigenlijk voor morgen hadden uitgezocht, is dit onze laatste avond in het mooie Roemenië. Wat hebben we genoten van dit mooie land. Wat hebben we ongelofelijk veel verschillende dingen gezien. Ik kan echt iedereen aanraden om eens een rondreis in Roemenië te doen.

In Arad laten we de camper achter op deze privé parkeerplaats.

De kathedraal in Arad.

Het theater.

Het stadhuis van Arad.

De brede straat waar de mooiste gebouwen van Arad staan.

Wij rijden naar een klein natuurgebied net buiten Arad waar we aan dit meertje kunnen staan.

 

Vrijdag 11 oktober 2024 – Arad tot Kiskunhalas Hongarije (PN 104200 N 46.432041 E 19.470595) – 220 km

Ik heb online weer een tolvignet voor Hongarije geregeld en zo gaan we via de snelweg op naar Hongarije. Zo’n 3 km voor de grens begint een file van vrachtwagens. Daar kunnen we nog wel langs rijden tot we 1,5 km voor de grens ook in de file komen. Er zijn 3 loketten open voor het gewone verkeer maar het gaat héél langzaam, echt héél langzaam. Om de 5 minuten schuiven we 1 auto naar voren. Dus je kunt wel nagaan hoelang wij erover gedaan hebben om Hongarije binnen te rijden. Dan schiet het weer lekker op want ja de snelwegen in Hongarije zijn goed te rijden. Maar voor de laatste 50 km moeten we binnendoor en dan zijn de wegen veel en veel slechter. Gewoon niet normaal zo slecht. De camper kraakt aan alle kanten want er is geen ontwijken aan de kuilen en gaten in de weg. Over deze laatste 50 km doen we dan ook heel erg lang maar wat zijn we blij dat we eindelijk bij de camping in Kiskoros zijn. Dit is een camping met verschillende zwem- en thermaal baden, ook overdekte. We willen hier even een tijdje blijven staan. Even weer een rustpuntje in onze reis. Wat zijn we dan ook enorm teleurgesteld als er wordt gezegd dat de camping helemaal vol is. Vol? In deze tijd van het jaar? Ja er is een festival in de stad en dat duurt tot zondag. Je kunt je niet voorstellen hoe erg wij balen. Het was zo’n lange reisdag, zo verheugd op de thermaal baden en dan gaat het niet door. Ja ik weet het, er zijn echt een miljoen keer ergere dingen in het leven, maar op dit moment balen we enorm. Eerst maar even wat eten en overleggen wat we zullen doen. We besluiten om weer 30 km terug te rijden naar Kiskunhalas waar ook een thermaal camping is. Nu zul je denken, ach 30 km wat is dat nou? Nou dat is heel wat als je over die waardeloze wegen moet rijden. Maar goed het is niet anders. Als we bij deze camping aankomen zit het hek dicht, geen mens te zien. Even denken we dat we weer pech hebben en dat de camping dicht is. Gelukkig worden we door verschillende mensen geholpen en worden we naar het loket van het thermaal bad gewezen. Daar moeten we inchecken en krijgen we een sleutel van de poort. Ook bij deze camping zijn verschillende zwem- en thermaal baden, overdekt en buiten. Er zijn zelfs 3 verschillende sauna’s. Het zal jullie niet verbazen dat wij er al heel snel in liggen en volop genieten van het lekkere warme water. Lekker ontspannen na de lange dag. Zo komt er een eind aan onze zevende week van deze reis. Voor de komende drie of vier weken hebben we nog heel wat leuke dingen gepland.

De bergen liggen weer achter ons als we het laatste stukje van Roemenië rijden.

Drie km voor de grens met Hongarije begint de file van vrachtwagens.

Maar ook wij komen in een file terecht en het duur heel erg lang voordat we eindelijk Hongarije in kunnen rijden. Wat hebben we enorm genoten van het mooie Roemenië.