Woensdag 14
juli 2021 - Falun tot Sveg (N 62.050573 E 14.26216) – 225 km
En zo breekt al
de tweede week van onze reis aan. Ergens hebben we het idee dat we al veel
langer weg zijn. Natuurlijk gaat het ook vandaag weer een stuk naar het
Noorden. Bij Mora komen we op de E45. Niet dat dat nu betere of bredere weg is.
Nee verschil in doorgaande wegen zit er nauwelijks. De E45 is meer bekend als
doorgaande route naar de Noordkaap. In Sveg doen we even wat boodschappen en
dan hobbelen we 10 km over een gravelweg naar ons uitgezochte plekje van P4N.
Wauw, dit is pas een prachtig plekje. In de middle of nowhere, uitzicht op een
groot meer met daarachter de bergen tussen Zweden en Noorwegen. Echt een super
uitzicht! En zo stil! In de middag zien we wat donkere wolken aankomen en even
later barst een flinke onweerbui los. Daar zullen de zonnepanelen wel weer even
van schoon gespoeld zijn. Al snel is alles weer voorbij en gaan we een stuk
lopen. We zijn nu buiten het bereik van Astra 3 en zelfs Astra 1, dus tv kijken
zit er niet meer in. Af en toe maar het journaal kijken via de telefoon. Is
even afkicken voor mij, ik kijk graag naar de tv. Na het eten gaat Aad proberen
of hij een visje kan vangen. Eigenlijk heb je een vergunning nodig, maar ik kan
me niet voorstellen dat er hier iemand dat in de gaten aan het houden is.
 |
Onderweg over gravel weg.
|
 |
Ons prachtige plekje in the middle of nowhere.
|
 |
Kregen wel een flinke onweersbui maar daarna is het weer lekker om een stuk te lopen.
|
 |
Aad probeert het wel, maar helaas.
|
 |
Als afsluiting nog een mooie zonsondergang.
|
Donderdag 15
juli 2021 - Sveg tot Strömsungvägen ergens langs de E45 (N 63.361059 E 14.859843)
– 220 km
Een bijzondere
dag want mijn zusje is jarig. Eerst maar even bellen om te feliciteren. Dat lukt
niet, later nog maar eens proberen. We gaan eerst in Sveg naar een Dollar
Store. Dat is een soort van enorme Action. Mocht je wat nodig hebben in Zweden
van batterijen, speelgoed tot shampoo, je kunt het hier allemaal vinden. Dan
gaan we op weg naar Östersund wat nog een flink stuk rijden is. Onderweg
stoppen we voor onze lunch en in Östersund stoppen we bij alweer een second
hand shop. Een erg leuke zaak deze keer. Als we uit gesnuffeld zijn, rijden we
de laatste 20 km tot een plekje aan een rivier. Met de nieuwe aanwijzingen die
op P4N worden gegeven, lukt het ons om het plekje te vinden. In 2019 lukte ons
dat namelijk niet. Maar nu wel en wat voor een plek! Prachtige grote plaats aan
een rivier. Vuurplaats en picknicktafel erbij. Aad gaat gelijk aan de slag om
hout te kappen en zo hebben we een barbecue op een echt houtvuur. Super leuk!
Er komen nog meer mensen op deze mooie plek staan. Een gezin met kleine
kinderen die een fietsvakantie aan het houden zijn. Een jong stel uit
Zwitserland en nog 3 Zweedse stellen. Er is ruimte genoeg voor iedereen.
Jammer genoeg
vandaag ook het droevige nieuws dat Peter R. de Vries is overleden. Zo triest
wat die man is overkomen, om zo afgeknald worden. Hij verdiende dat zeker niet.
 |
Weer terug van ons mooie plekje over dezelfde gravelweg.
|
 |
| Onderweg. |
 |
Weer een heerlijk plekje, deze keer aan een rivier.
|
 |
Helemaal niets mis mee met zulke vrije plekken. Hiervoor ga je naar Zweden.
|
 |
Maar natuurlijk ook hiervoor, vuurtje aan en bbqen maar.
|
Vrijdag 16 juli
2021 - Strömsungvägen (N 63.361059 E 14.859843)
We blijven een
dag staan op deze mooie plek. Kunnen we gelijk even ons eerste was wegwassen.
Dat doen we met water uit de rivier wat super helder is. Aad haalt nog even het
ergste vuil van de camper en zo zijn we lekker bezig. De zon breekt door en dan
is het genieten van het zonnetje. Samen met een zacht windje is onze was snel
droog. We zien af en toe wat kano’s varen over de rivier. Er komt ook een gezin
met die met drie kano’s onderweg zijn, hier overnachten. Grote tonnen worden
uit de kano’s gehaald, daar zitten de tenten en andere kampeerspullen in. Aan
het eind van de dag komen er nog meer campers bij. Een bekend en geliefd plekje
hier. Had is al verteld dat het nu ook ’s nachts licht blijft? Zo’n gekke
gewaarwording steeds.
 |
We blijven een dag op deze mooie plek staan. Het water uit de rivier is super helder en dus wast Aad de camper.
|
 |
En ik doe even onze eerste was met de hand wassen. Met het warme weer en de wind is het snel droog.
|
 |
Mooi toch?
|
 |
Er komt een gezin met de kano aan, ze komen ook op deze plek overnachten. Alle spullen zitten in grote tonnen.
|
Zaterdag 17
juli 2021 - Strömsungvägen tot Vilhelmina (CC 65691 N 64.56442 E 16.71428) –
190 km
Tijd om weer
verder te trekken, de Lofoten zijn nog een flink eind weg. Het gaat weer verder
over de E45. Onderweg halen we wat boodschappen en vullen ons water bij. Het is
weer een prachtige trip vandaag, overal zien we bloemen, vooral de paarse
lupinen zie je veel. Bij Strömsund begint de Wildernisroute die we 2 jaar
geleden hebben gereden. Wij rijden verder omhoog over de E45 en komen zo in
Lapland. Even voor Vilhelmina is een camperplaats aan (wat een verrassing) een
meer. Als we er zijn, komt het hier heel bekend voor. Blijken we hier in 2019
ook gestaan te hebben. Het is een prima plek, wel jammer dat er een harde wind
staat. Hadden we onderweg steeds zon, die zit nu verscholen achter wolken. Dat
maakt het ineens een stuk frisser. Ons voorraadje bosbessen is op, maar
gelukkig vindt Aad hier ook bosbessen. Met zijn nieuwe apparaat om ze plukken,
is hij lekker bezig.
 |
Overal zien we nog de lupinen in bloei staan.
|
 |
Net voor Vilhelmina hebben we deze plek uitgekozen. Als we aan komen rijden, herkennen we de plek van 2 jaar geleden toen we hier ook hebben gestaan.
|
Zondag 18 juli
2021 – Vilhelmina tot Moskosel (N 65.955689 E 19.515739) – 290 km
En weer op pad
over de E45. Wat is het hier toch mooi. Het wordt steeds onbewoonbaarder,
overal bossen en meren. Heel af en toe een huis. En als je dan al een dorp of
stadje binnen rijdt, dan zijn het nog hooguit 10 a 15 huizen die over een grote
afstand van elkaar verspreid liggen. Alleen de echt wat grotere plaatsen hebben
een supermarkt en daar zijn wat meer huizen. Wij genieten volop van deze rust
en ruimte. Voor het eerst sinds 3 weken is mijn hoest nu helemaal over. Blijft
de vraag: Was ik aan het hoesten door een verkoudheid? Was ik aan het hoesten
omdat ik gestopt ben met mijn Foster astma puf? Of is het gestopt door de
schone lucht hier? Ik zal het antwoord pas weten als we weer in Nederland zijn.
Voorlopig ben ik super blij dat ik niet meer hoest en dat ik geen kraakstem
meer heb.
Tot onze grote
vreugde zien we 2 rendieren! Onze eerste rendieren deze reis. Kijk daar worden
we erg blij van. Zo leuk om die beesten te zien!
We stoppen
voorbij het plaatsje Moskosel bij een enorme rivier. Er is hier een
parkeerplaats waar je ook water kunt vullen en je toilet kunt legen. Daar maken
we even gebruik van. Maar deze parkeerplaats is niet bedoeld om te overnachten.
Dat zouden we ook niet willen want langs de rivier zijn talloze vrije plekjes.
Zo sta je een stuk van de E45 af en hoor je alleen het geruis van de rivier.
Aad gaat gelijk aan de slag om hout te hakken voor een vuurtje. Mannen en vuur,
het blijft altijd trekken. Al snel heeft hij een lekker vuurtje. Dan moet er
natuurlijk nog meer hout komen. Zo blijf je lekker bezig. Het is niet heel erg
warm met 16 graden, maar in de zon warm genoeg om lekker buiten te kunnen
zitten. Om 4 uur kijken we naar F1 waar we onze Max eruit geknald zien worden
door Hamilton. De 10 seconden straf die hij daarvoor krijgt, lijkt ons een
lachertje. Maar goed, heb er ook geen verstand van. Maar balen blijft het.
Gelukkig gaat het wel goed met Max.
 |
De E45.
|
 |
Eindelijk zien we rendieren!
|
 |
En weer verder over de E45.
|
 |
Ons plaatsje in Moskosel aan een hard stromende rivier.
|
 |
Aad gaat gelijk hout hakken en een vuurtje stoken.
|
 |
Echt geen verkeerd uitzicht hier.
|
Maandag 19 juli
2021 – Moskosel tot Jokkmokk (CC 18743 N 66.64308 E 19.82501) – 165 km
Vera is jarig!
Feestje! Nou ja voor nu op afstand dan maar. Dat moeten we maar overdoen als we
weer terug zijn.
Wij gaan even
een heel klein stukje omrijden want we willen de grootste waterval van Zweden
gaan bekijken: Storforsen. Daarvoor moeten we 45 km over een gravelweg, geen
ramp want deze weg is erg goed te rijden. Bij de waterval is voldoende
parkeergelegenheid, ook voor campers. Eerst lopen met houten paden over platte
rotsen en dan komen we bij de enorme waterval. Het blijft indrukwekkend hoor,
dat geweld van het water te zien. Het water van de
Piteälvenrivier daalt met 82 meter over een afstand van 5 km met hoeveelheden
van 800 kubieke meter per seconde. Pogingen om de wilde stromen tot een enkele
waterweg om te vormen, leidden tot het ontstaan de Döda Fallet (de waterval des
doods).
Aan het begin
is een schuur waar je hout kunt pakken voor de vele vuurplaatsen die hier zijn
gemaakt. Er zijn al veel mensen lekker aan het stoken en ondanks dat het nog
voor 12 uur is, gaat je maag toch knorren van al die lekkere bbq luchten. Het
is echt een mooi stukje Zweden hier. Je zou hier ook prima kunnen overnachten
maar wij kiezen ervoor om nog een stuk verder te rijden. Net voor Jokkmokk
komen we bij de Poolcirkel. Even stoppen voor een foto en verder maar weer. In
Jokkmokk nog wat boodschappen halen en dan naar een parkeerplaats langs de E45
waar we blijven overnachten. Het is een erg mooie plek, ondanks dat hij direct
aan de E45 ligt. Met de neus van de camper sta je aan een enorm groot meer.
Prachtig uitzicht vanuit ons huisje op wielen. Er staat een flinke wind en
daardoor wordt het geen buiten zitten vandaag. Tot onze verbazing zien we hier
nog twee Nederlandse campers. Altijd leuk om even een praatje mee te houden. We
zitten natuurlijk zo hoog, dat de zon niet meer ondergaat. Iets wat mij altijd
verbaasd maar wat ik ook nooit goed snap. In Nederland komt de zon op in het
oosten en gaat onder in het westen. Hier zie ik de zon WNW bijna de horizon
raken. Dan is hij even uit mijn gezichtsveld vanwege bomen maar ONO komt hij
weer boven de horizon uit. Dit allemaal in de nacht hé, niet dat ik opgebleven
ben, maar toch af en toe als ik wakker werd naar buiten gekeken. Het blijft een
bijzonder fenomeen. Toen we 4 jaar geleden op de Noordkaap waren, zag je het
nog duidelijker, dan kijk je naar het noorden en zie je dat ’s nachts de zon
boven de zee blijft hangen om dan weer langzaamaan omhoog te gaan.
 |
We gaan even van de E45 af om naar de Storforsen te rijden. Daarvoor moeten we 45 km over een gravelweg.
|
 |
Over deze paden loop je naar de waterval.
|
 |
Overal langs de paden deze platte rotsen.
|
 |
En dan komen we bij de enorm waterval. Wat een geweld!
|
 |
Super mooi om te zien. We zijn blij dat we hierheen zijn gereden.
|
 |
Veel Zweden die hier komen lunchen of gewoon even van de zon genieten.
|
 |
Allemaal paadjes over de platte rotsen en overal daartussen vuurplaatsen.
|
 |
Wat leuk, we zien weer een rendier.
|
 |
Net onder Jokkmokk komen we bij de Poolcirkel. Koude wind hier!
|
 |
En dan net boven Jokkmokk een prima parkeerplaats aan de E45 met uitzicht op een meer.
|
 |
De zon zakt langzamerhand naar beneden.
|
 |
Maar helemaal onder gaat hij niet.
|
Dinsdag 20 juli
2021 – Jokkmokk tot Jukkasjärvi (CC 24054 N 67.85580 E 20.52560) – 200 km
Dit wordt
voorlopig onze laatste dag waar we een wat langere rit maken. We rijden langs
een rivier waar ze op verschillende plaatsen dammen hebben gebouwd om elektriciteit
op te wekken. Verder is het een verlaten gebied wat af en toe wordt afgewisseld
door een piepklein stadje. Geen rendieren vandaag. Net voor Kiruna stoppen we
in Jukkasjärvi om het IJshotel te bezoeken. Eerst even wat eten en dan is het
zover. De toegang is voor ons senioren iets lager, we betalen 40 euro met ons tweeën.
Gelukkig hangen er warme capes die je kunt gebruiken want het is natuurlijk
behoorlijk koud binnen. Dan gaan de schuifdeuren open en zijn we in de
bijzondere ijswereld. Wat is het mooi, foto’s doen er geen recht aan. Er zijn
heel veel kamers die allemaal verschillende thema’s hebben. Echt ongelofelijk
knap wat ze hier van ijs gemaakt hebben. Wat een belevenis om hier doorheen te
lopen. Maar slapen, dat zouden we toch niet graag doen in deze koude wereld.
Onder de indruk komen we weer buiten, blij dat we dit gezien hebben. Een klein
stukje verder is een prima camperplaats omringt door bomen en dat komt goed uit
want er staat een harde, koude wind. We lopen even naar de rivier waar je echt
een prachtig uitzicht hebt. Je moet hier ook het Noorderlicht goed kunnen zien.
Natuurlijk niet nu in de zomer. Daarvoor willen we nog een keertje hierheen in
het najaar. Dan zijn alle bomen zo mooi verkleurd èn heb je kans om het
noorderlicht te zien. Ja er blijft nog genoeg te wensen over voor ons. Maar
voorlopig zijn we hier aan het eind van onze 2e week beland. Het is
nog 150 km tot de Noorse grens!
 |
| Het IJshotel in Jukkasjärv. |
 |
| Ingang. |
 |
Eenmaal binnen kijken we onze ogen uit naar alle mooie vormen die ze van ijs hebben gemaakt.
|
 |
Iedere kamer heeft een eigen thema. De foto's laten niet goed zien hoe mooi het is.
|
 |
Vlakbij het IJshotel is deze camperplaats. Prima plek maar er staat een te koude wind om buiten te zijn. De temperatuur is ook maar 9 graden!
|
 |
In het najaar moet je heel goed het Noorderlicht kunnen zien. Dat houden we maar tegoed voor een volgende reis.
|
