Zaterdag 15
februari 2025 – Praia da Vieira (PN 18402 N 39.879501 W -8.96607) – 0 km
Het is een
prima plekje hier en natuurlijk blijven we hier een extra dag staan. We lopen
ons gemak het stadje rond, kopen wat lekkers voor Aad bij de bakker. Omdat het
zaterdag is, wordt het wat drukker met campers, het zijn bijna allemaal
Portugezen. Er staat 1 Duitser, 1 Fransman en dan wij. De meeste camperaars
gaan naar de oostkust van Spanje en als ze al naar Portugal gaan, rijden ze
naar de Algarve. Ergens snap ik het wel, het weer is hier niet zo zon zeker als
in die gebieden, maar de temperatuur is wel goed. We genieten van het kijken
naar de hoge golven want kijken naar de zee verveelt nooit. Zo kabbelt deze dag
voorbij.
.jpg) |
De rivier waar we bij staan. |
.jpg) |
Nu het weekend is, staan hier best veel campers maar de meeste zijn Portugezen. |
.jpg) |
Over het strand naar het stadje. |
.jpg) |
Nog maar een blik op de parkeerplaats waar veel campers staan. |
Zondag 16
februari 2025 – Praia da Vieira tot Sao Pedro de Moel (PN 5674 N 39.769199 W -9.92864)
– 15 km
De dag begint
met miezer regen, niet fijn. Maar wij hebben een klusje om te doen: wassen. In
het stadje zit een wasserette waar we de camper gemakkelijk kunnen parkeren.
Dus wordt het beddengoed van het bed gehaald en de rest van het wasgoed gepakt.
Ik vul 2 machines van 10 kg, na 40 minuten zijn ze klaar. Daarna gaat alles in
een 18 kg grote droger en na 15 minuten is het allemaal al weer droog. Zo is
alles voor 16 euro weer schoon en droog, echt ideaal die wasserettes in Spanje
en Portugal. Ons volgende klusje is boodschappen doen, er zit hier ook een Lidl
en daar vullen we onze voorraad weer flink aan. Dan rijden we een klein stukje
verder langs de zee tot we bij Sao Pedro de Moel komen. Hier is een groot
parkeerterrein waar we al vaker hebben gestaan. Inmiddels zijn de regen en de
wolken weg, de zon schijnt. Dus gaan onze stoelen naar buiten, lekker genieten
van het zonnetje. Dit is echt een super gave plek want de zee beukt hier tegen
de rotsen aan. Hoe vaak je dit ook gezien hebt, het blijft een geweldig
schouwspel. Stonden we eerst nog helemaal alleen op deze parkeerplaats, als het
tegen 3 uur vloed wordt komen heel veel mensen een kijkje nemen naar de enorme hoge
golven. Het is dan ook een enorm indrukwekkend gezicht. Maar als de zon onder
gaat om half 8, wordt het weer rustig en zijn we de enige camper hier.
 |
Na drie weken is het hoog tijd om alles te wassen. |
.jpg) |
We rijden een klein stukje verder naar Sao Pedro de Moel. |
.jpg) |
Hier is een rotsenkust waar de zee tegenaan beukt. Rechts zie je onze camper. |
.jpg) |
Als het vloed wordt, worden de golven helemaal hoog. |
.jpg) |
We kunnen er maar geen genoeg van krijgen om hier naar te kijken. |
Maandag 17
februari 2025 – Sao Pedro de Moel tot Batalha (PN 34571 N 39.661596 W -8.823384)
– 30 km
We gaan weer
heel even de kust verlaten en rijden naar Batalha. In Batalha staat een enorm
klooster waarvan de bouw is begonnen in 1386. Het duurde anderhalve eeuw
voordat het klaar was, onder heerschappij van zeven koningen, tot ongeveer
1517. Sinds 1910 is het een nationaal monument, sinds 1983 staat het op de
Unesco lijst en in 2007 werd het uitgeroepen tot 1 van de 7 wonderen van Portugal.
Nou dan moet het toch wel wat zijn toch? In ieder geval is Batalha een erg
vriendelijke stad voor campers want er zijn heel veel grote parkeerplaatsen
waar je mag staan en er is zelfs een sani station. Dat is mooi want ons toilet
zit goed vol. Dus verzorgen we eerst even de camper en rijden dan naar een parkeerplaats.
Er is markt, dus lopen we natuurlijk eerst even daar naar toe. We zien een kraam
met prachtige kunstbloemen. Echt hele mooie. Daar waren Aad en ik al een tijdje
over na aan het denken dus je snapt dat we hier een tijd lopen te bedenken
welke bloemen we gaan kiezen. Er is zo veel keus, het kost ons veel moeite maar
uiteindelijk lukt het ons toch om een mooie bos bij elkaar te vinden. Ze
verkopen bij een ander kraampje kippen, eenden, duiven, hanen en ganzen. Niet
prettig om te zien voor ons als stadsmensen. We brengen onze bloemen terug naar
de camper, eten even wat en lopen dan naar het klooster wat vlakbij de camper
is. Het is een enorm bouwwerk, echt niet normaal. We lopen eerst naar de kerk
die je gratis kunt bezoeken. Die is echt enorm groot en hoog. Het doet me
denken aan de dom van Keulen, zo hoog. Dan kopen we een kaartje voor het
klooster en lopen door verschillende ruimtes. Er is ook een kapel die niet is
afgebouwd. De muren staan er wel maar er zit geen dak op. Ook hier weer een
prachtig bewerkte poort. Zeer de moeite waard dit klooster.
.jpg) |
We lopen de markt op en zien gelijk een grote kraam met kunstbloemen. |
.jpg) |
De verkoop van deze dieren vinden wij wat minder om te zien. |
.jpg) |
Onze camper staat vlakbij het klooster van Batalha. |
.jpg) |
Het is een enorm bouwwerk. |
.jpg) |
De ingang van de kerk. |
.jpg) |
De onafgewerkte kapel met een prachtige toegangspoort. |
.jpg) |
Even genieten van het uitzicht op het klooster. |
.jpg) |
Kijk hoe lief ze hier zijn voor de zwerfkatten, ze krijgen een eigen flat. |
Dinsdag 18
februari 2025 – Batalha tot Salgado (PN 59650 N 39.547001 W -9.1103) – 35 km
We rijden
vandaag weer terug naar de kust. Ik had een plek net boven Nazaré uitgezocht
maar zet in de TomTom de coördinaten van een plaats bovenop een rots in Nazaré
zelf. Ik kom er pas achter als we de rots al oprijden. Het is een enorme drukte
hier met voetgangers en auto’s. Blijkt dat er juist vandaag een evenement bezig
is, de Big Wave Challenge. Nazaré is namelijk wereldwijd bekend geworden door
de grootste golven ter wereld die breken voor de vuurtoren van het dorp. De
grootste golf ooit gesurft in Nazaré is maar liefst 25 meter hoog! Gelukkig
komen we zonder veel problemen uit de drukte en rijden we naar het plekje wat
ik dus in gedachten had. Het is maar 2,5 km boven Nazaré maar jammer genoeg
vinden wij de plek niet mooi. Ook een volgend plekje wordt afgekeurd. Dan maar
naar een plekje onder Nazaré. Daarvoor moeten we wel 2,5 km over een gravelweg.
Leuk, geeft ons een beetje het Zweden gevoel. We rijden door een bos waar het
hars van de bomen wordt verzameld. Ons volgende plekje is wel een pareltje. Een
klein parkeerplaatsje direct aan de zee. En jongens, wat een golven! Mega, mega
hoge golven. Wat zijn we onder de indruk van al dat watergeweld. Wat voelen we
ons bevoorrecht om dit vanuit de voorruit van de camper te kunnen zien. Zo
genieten we de rest van de dag volop van dit prachtige natuurgeweld voor ons
neus.
.jpg) |
Van deze bomen wordt hars afgetapt. |
.jpg) |
We rijden 3 km over een gravelweg door een bos, net Zweden toch? |
.jpg) |
Dan komen we in Salgado waar enorme golven zijn. |
.jpg) |
We staan pal aan het strand en hebben zo uitzicht op de woeste zee. |
.jpg) |
Wij genieten vanuit de camper van het spektakel, er zijn veel mensen die een kijkje komen nemen. |
.jpg) |
Echt niet normaal zulke hoge golven. |
Woensdag 19
februari 2025 – Salgado tot via Obidos en Peniche tot Atouguia da Baleira (PN 216316
N 39.325656 W -9.352765) – 50 km
We gaan naar
het ommuurde Middeleeuwse stadje Obidos. Vlak naast het stadje bij het aquaduct
zijn veel grote parkeerplaatsen en ook een speciale plek voor campers. In de
stadsmuren is een poort bekleed met prachtige azulejos tegels. Helemaal leuk dat
hier een man Portugese liedjes zit te zingen. Dan komen in het oude gedeelte
met allemaal kronkel straatjes. In dit stadje kun je overal kersen likeur
proeven die wordt geschonken in een chocolade bakje. Natuurlijk wagen wij er
ons ook aan en ik moet zeggen, het was erg lekker. We slenteren door de
straatjes, wat een leuk stadje is dit. We zijn niet de enige toeristen trouwens
want zelfs in deze periode lopen er genoeg. In de hoofdstraat zijn veel
winkeltjes met mooie kunstvoorwerpen. We lopen een winkeltje binnen wat vroeger
een boekenwinkel is geweest, heel mooi. Nu worden er allemaal visblikjes
verkocht met sardines, kabeljauw, zalm en nog veel meer. De prijs is een beetje
hoog met 18 euro voor een blikje maar wel leuk om te zien. We eten nog ergens
een hamburger, helaas viel ook dat weer tegen. We leren het ook nooit hé. We
besluiten om hier niet te overnachten maar verder te rijden naar het schiereiland
Peniche. Een prachtig stukje natuur weer maar helaas mag je hier nergens met je
camper blijven staan. Dus blijft het bij even kijken en dan rijden we naar een
camperplaats een beetje in het binnenland. Niets bijzonders maar de zon schijnt,
stoelen naar buiten en de rest van de middag genieten van de zon.
.jpg) |
Het Middeleeuwse stadje Obidos. |
.jpg) |
De camperplaats bij Obidos ligt bij het aquaduct. |
.jpg) |
Obidos is helemaal ommuurd, rechts ga je door een poort naar binnen. |
.jpg) |
Deze poort is prachtig bekleed met azulejos.
|
.jpg) |
Binnen de muren smalle straatjes, we zijn niet de enige toeristen. |
.jpg) |
Ik ben echt verliefd op deze bloemen van keramiek. |
.jpg) |
Erg leuk om door de straatjes te slenteren. |
.jpg) |
Ook in de kerk prachtige azulejos tegels. |
.jpg) |
Deze prachtige winkel lijkt een boekenwinkel maar er worden allerlei soorten vis in blik verkocht. |
.jpg) |
Specialiteit in Obidos is een cupje van chocolade gevuld met kersenlikeur. |
.jpg) |
Even proeven.... dat smaakt lekker! |
.jpg) |
Dus nemen we er later nog maar eentje. |
.jpg) |
Niet goed voor me... maar erg lekker! |
.jpg) |
Na Obidos rijden we naar het schierleiland Peniche. |
.jpg) |
Erg mooie kust hier maar we morgen nergens met de camper overnachten. |
.jpg) |
Dus rijden we naar een camperplaats die iets in het binnenland ligt, bij Atouguia da Baleira. |
Donderdag 20
februari 2025 – Atouguia da Baleira tot Ribamar (PN 280021 N 39.214814 W -9.343665)
– 15 km
We rijden eerst
even naar de Lidl in Lourinha. Daarna rijden we naar de kust, het is een kort
ritje maar wel dwars door allerlei dorpjes. Soms smal, soms slechte weg. Maar
eenmaal bij het plekje, worden we helemaal blij. Het is weer een prachtige plek
direct aan zee. De zon schijnt volop en als we wat hebben gegeten lopen we een
stuk langs de kust en klauteren we daarna een heuvel op waar een prachtige
gerestaureerde molen staat. Weer terug bij de camper zetten we de stoelen
buiten en genieten we de hele middag van het lekkere weer. Zolang het zulk
lekker weer blijft, hebben we totaal geen haast om snel naar Lissabon en daarna
de Algarve te rijden. Hier zijn zulke mooie plekjes en het is zo rustig met
campers, daar willen we uitgebreid van genieten. Dus ook morgen wordt het weer
een plekje aan de kust een heel klein stukje verder.
.jpg) |
Ons volgende plekje is weer zo'n mooi plekje aan de kust in Ribamar. |
.jpg) |
We staan hier op een grote parkeerplaats, plek genoeg, we zijn weer de enige camper. |
.jpg) |
We klauteren ook even een heuvel op naar deze gerestaureerde molen. |
Vrijdag 21
februari 2025 – Ribamar tot Sao Pedro da Cadeira (PN 25562 N 39.102699 W -9.39883)
– 50 km
We verlaten
onze mooie plek, op zoek naar een volgend mooi plekje. We rijden een paar
plekjes af die we dan net niet mooi genoeg vinden. In Sao Pedro da Cadeira is
een officiële camperplaats met voorzieningen, direct aan zee en ook nog eens
gratis. Deze vinden we wel prima, we horen en zien de zee weer al is hij wel wat
verder weg dan gisteren. Jammer genoeg is het de hele middag aan het regenen. Gelukkig
is de regen al na een paar uur weer weg, hoog tijd om buiten eens een kijkje te
nemen. Tijdens de regen is Aad druk bezig met zijn knutselproject en ik haak
mijn Mochilas tas af. Nu alleen nog de band en het koord en hij is helemaal
klaar. Op naar de volgende. Inmiddels zit week 4 er ook weer op. Wat hebben we
het naar ons zin. Jammer van deze regendag maar de vooruitzichten geven alleen
maar zon op, dus niets te klagen hier in de Zwerfleeuwen camper.
.jpg) |
Een plekje die we onderweg bekijken. |
.jpg) |
Ook dit plekje gaat het niet worden. |
.jpg) |
In Sao Pedro da Cadeira vinden we wel een plek naar onze zin. We zijn deze keer niet de enige. |
.jpg) |
Langs het strand loop een lang houden wandelpad. |
.jpg) |
Geen verkeerd plekje hier. |
 |
Weer een mochilas tas af, alleen nog een koord en de schouderband en dan op naar de volgende. |
Gezellig, die tas maar ik had wel een foto verwacht van jullie gekochte kunstbloemen: Wilma
BeantwoordenVerwijderenSnap dat de berg in Nazarè niet zo fijn was en dat jullie weer snel eraf gingen. Arie en ik waren er destijds met de carnaval. Toen was het helemaal schuifelen...maar wat een indrukwekkende golven daar hè?
BeantwoordenVerwijderenOok prachtige cultuur weer gezien en net als Wilma denk ik. Waar is de foto van de nieuwe bloemen....
Wat blijft de kust van Portugal toch indrukwekkend. Groot gelijk dat jullie nog even blijven genieten daar, Lisabon loopt niet weg.
BeantwoordenVerwijderenWat is de kust van Portugal toch indrukwekkend. Groot gelijk dat jullie daar nog even van blijven genieten, Lisabon loopt niet weg.
BeantwoordenVerwijderenHet was weer genieten, van jullie reis verslagen , en van alle mooie foto s ! gr van ons.
BeantwoordenVerwijderen