zwerfleeuwen: september 2019

Zondag 22 september 2019 – Nans sous Ste. Anne tot Voiteur (CC 28664 N 46.75511 E 5.61458) – 80 km

We rijden eerst naar Arc-et-Senans. Dit is een complex wat vroeger gebruikt werd voor zoutwinning. Zout was een heel belangrijk en kostbaar product en werd ook wel het witte goud genoemd. Dit prachtige complex is 1775 gebouwd en is echt enorm groot. Middenin staat de villa van de directeur met aan weerszijde de zoutfabrieken. Onze volgende stop houden we in Arbois wat weer een aardig dorp is om te zien. Hier heeft Louis Pasteur gewoond. Dan rijden we verder door glooiend landschap. We zien nu zelfs weer druivenvelden. Als we ergens middenin het boerenland zien aangemeld, parkeren we de camper om even een kijkje te nemen. Het is weer een eet gebeuren van biologische producten. Voor € 15,= kun je een menu krijgen. Net zoals een paar dagen geleden in het dorp, is het ook hier flink druk. Wij hebben het allemaal snel gezien en trekken weer verder door het mooie landschap. Aan het eind van de middag vinden we een prima plek om te staan bij Voiteur. Wel achter een begraafplaats, maar ik neem aan dat die zich wel rustig houden vannacht.

De ingang van de zoutfabriek in Arc-et-Senans.

Het grote complex van Arc-et-Senans, links de villa van de directeur.

Het dorpsplein van Arbois.

Het dorpsplein in Arbois, de chocolaterie Hirsinger die hier al sinds 1900 zit.

Arbois.

Onderweg nemen we even een kijkje bij een eet gebeuren waar bij een boerderij allemaal biologisch eten wordt geserveerd.

We zien weer velden met druivenstruiken.

Ons overnachtingsplekje in Voiteur.

Een prima plek om te overnachten.

Maandag 23 september 2019 – Voiteur tot Pic de L’Aigle (N 46.610199 E 5.90454) – 70 km

Gisterenavond begon het flink te regenen maar rond middernacht was het weer droog. Dat blijft het vandaag gelukkig ook alhoewel de stralend blauwe lucht nu gevuld is met flink wat wolken. Lekker afwisselend dus, maar nog steeds met een prima temperatuur. We rijden eerst naar de waterval Hérisson, iets wat je gezien moet hebben in de Jura. We parkeren de camper vlakbij het onderste deel van de waterval. Ach ja het is een waterval, maar na alle super indrukwekkende watervallen deze zomer in Noorwegen, zijn we niet erg onder de indruk van deze. Maar weer snel verder. Het is niet ver tot onze eindbestemming bij de Pic de L’Aigle. We eten eerst wat en lopen dan omhoog naar het uitzichtpunt. Het is niet ver, maar wel alsmaar klimmen. Ik ben natuurlijk echt geen held met hoogtes maar klauter toch naar boven. Boven hebben we een mooi uitzicht over de Jura en een meer. Echt een prachtig uitzicht maar ik maar me een beetje zorgen over het naar beneden klauteren. Maar met hulp van Aad kom ik natuurlijk weer veilig beneden. We bespreken wat ons volgende doel zal worden. Aad komt met het idee om naar Chamonix te gaan. Jaren geleden hebben we daar met de caravan gestaan en toen is Aad met een kabelbaan omhoog gegaan en nog verder over een gletsjer helemaal richting Italië. Ik ben toen niet mee geweest omdat het erg warm was en we Balou niet alleen in de caravan wilde laten. Dit zouden we nu wel heel graag samen willen doen. Maar als ik naar de weersverwachting voor Chamonix kijk, is het voorlopig flink bewolkt. Dat plan laten we maar varen. Wie weet op de terugweg.

De waterval Herisson.

Na alle enorme watervallen deze zomer in Noorwegen, vinden we deze niet erg indrukwekkend.

Parkeren bij Pic de l'Aigle.

Het is even flink klauteren naar boven maar het uitzicht is dan ook prachtig.

Dinsdag 24 september 2019 – Pic de L’Aigle tot Les Rousses (CC 2714 N 46.4485 E 6.07622) – 25 km

Het weer is vandaag zoals ik dat echt had verwacht in de Jura, bewolkt, af en toe zon en af en toe miezer regen. Ondanks dat het dus niet zulk geweldig weer is, genieten we toch volop van de mooie natuur. We rijden nu door de Haut Jura en dat betekend dalen en klimmen. We stoppen even om diesel te tanken en wat boodschappen te doen. Even later rijden we door Les Rousses en net voorbij het stadje zien we een skischans met daarbij een enorme parkeerplaats. Dat ziet er allemaal erg leuk uit dus is het besluit is al snel gemaakt, we gaan hier stoppen. Als we de omgeving gaan verkennen is het gelukkig ook net droog. Rondom de skischans is een enorm sport complex waar ze bezig zijn met trainen voor de Biatlon. Biatlon is een skisport waarbij de deelnemers het langlaufen afwisselen met geweerschoten op een bepaald doel. Heel erg leuk om naar te kijken. Wat een conditie moet je daarvoor hebben. We zitten hier op een hoogte van 1200 meter. Het zal wel koud zijn vannacht.

Onderweg door de Haut Jura.

Even boodschappen bij, hier kun je ook boodschappen online bestellen en dan kun je ze in de drive in direct ophalen. Iets anders dus dan bij ons in Nederland waar je boodschappen thuis worden bezorgd.

Een ski schans net buiten Les Rousses.

We zetten onze camper hier op de parkeerplaats en verkennen het mooi sport complex.

Dus zien we de ski schans van dichtbij.

Er wordt hier hard getraind voor de Biatlon, een combinatie van langlaufen en schieten. Rechts zie je de sporters liggen om op het doel links te schieten.

Wij staan op 1200 meter hoogte, een mooie plek maar het zal wel koud worden vannacht.

Woensdag 25 september 2019 – Les Rousses tot Le Reposoir (CC 27095 N 46.01011 E 6.53648) – 90 km

De kou viel eigenlijk heel erg mee maar dat zal ook wel komen omdat het regende en met bewolking is het natuurlijk altijd minder koud. We hebben de weersverwachting van Chamonix bekeken en daarop staat dat het vrijdag een zonnige dag zou moeten worden. Dus zetten we de neus van de camper richting Chamonix. Daarvoor rijden we eerst nog een stuk door de Haut Jura. Bij de Mont-Ront, een berg van 1600 meter, klauteren we flink omhoog. Als we dan weer naar beneden rijden, hebben we prachtig uitzicht op het meer van Genève. Slingerend gaan we de berg weer af en net voordat we Genève inrijden, rijden we Zwitserland in. Als we langs het meer van Genève rijden, lukt het om de camper even te parkeren om een aantal foto’s te maken. Vooral de enorme fontein die in het meer staat moet natuurlijk op de foto. Als we Genève weer uitrijden, zijn we weer in Frankrijk. Nu zien we ook serieuzere bergen van meer van 2500 meter hoog. Bij de stad Cluses gaan we de bergen in, richting Col de Colombière. Na 7 km, op 1000 meter hoogte, komen we bij het dorpje Le Reposoir waar we blijven overnachten. Wat een super plekje zeg. Omringt door bergen in een prachtig dorpje is een erg mooie camperplaats. Wat is het hier stil! En zo mooi! Echt genieten! In het gras staan prachtige kleine bloemen, ze lijken op krokussen maar het zal wel wat anders zijn.

Uitzicht op het meer van Genève.

In Genève heel veel statige gebouwen.

Genève.

De enorme fontein in het meer van Genève die natuurlijk op de foto moest.

Genève.

Het dorpje Le Reposoir.

Hier blijven we overnachten, een super stille plek omringt door prachtige bergen.

Het gras staat vol met deze bloemen.

Donderdag 26 september 2019 – Le Reposoir tot Chamonix (CC 51374 N 45.91575 E 6.86944) – 50 km

We blijven de hele dag bij ons plekje in Le Reposoir want we willen niet al vroeg in Chamonix aankomen. ’s Morgens is het nog aan het regenen maar later op de dag klaart het prima op. Rond half vier vertrekken we en een uurtje later komen we in Chamonix. Er is een enorm grote parkeerplaats waar je voor € 16,= 24 uur kan parkeren. Het beginpunt van de kabelbaan is vlakbij de parkeerplaats. We vragen informatie en horen dat we wel alvast een kaartje kunnen kopen maar dat op de dag zelf wordt bepaald of de baan over de bergen naar Italië geschikt is om te draaien. Dat ligt aan het weer. Morgenochtend maar een kaartje kopen en hopen dat het weer inderdaad goed genoeg is. Het ziet er nu in ieder geval erg goed uit, strak blauwe lucht. Erg mooi de pieken van de bergen in het zonlicht. We lopen ook even verder door Chamonix. Flink veel toeristen hier. Maar ook genoeg restaurantjes. Wij besluiten om een pizza te bestellen die we in de camper op eten. Het wordt weer een mega grote. Hij smaakt erg lekker maar wij kunnen hem echt niet helemaal op. Ik ben best een beetje zenuwachtig over morgen, maar het gaat echt gebeuren!

We zijn op weg naar Chamonix en de regen is weg, wolken trekken open en de zon gaat schijnen.

Op weg naar Chamonix.

Het begin van de kabelbaan in Chamonix.

Chamonix.

Erg mooi de zon op de besneeuwde bergpieken.

Nog maar een foto van de bergen.

Aad besteld een "klein" pizzatje.

Chamonix.

Vrijdag 27 september 2019 – Chamonix tot Les Houches (CC 29334 N 45.89583 E 6.78107) – 9 km

We staan op tijd op en kijken vol spanning naar buiten. Is het helder weer? Ja! Gelukkig! Een strak blauwe lucht. Snel wat eten en dan lopen we naar het ticket buro om een kaartje te kopen. Je kunt beneden alleen een kaartje kopen tot aan Aiguille du Midi op 3842 meter hoogte. Boven koop je dan weer een kaartje voor de gondels naar Italië. We Kunnen al snel in de kabelbaan en ik moet zeggen dat ik het eerste stuk zoiets had van “oh dit vind ik niet eng”. Dat gevoel duurde tot we bij een paal kwamen waar we overheen gingen en we enorm gingen schommelen. Jeetje wat vond ik dat eng. Echt hoor, ik weet dat ik een bange poeperd ben, maar dit vond ik echt niet leuk. Wist weer gelijk waarom in nooit maar dan ook nooit in een achtbaan wil. En nu zat ik in zo’n stomme kabelbaan. Waarom? Natuurlijk kwamen er nog twee van die palen, ik was echt niet blij. Dan komen we bij het eerste tussenstation. Kabelbaan uit en volgende kabelbaan in. Gelukkig hier geen palen, dat ging een stuk prettiger. Eenmaal helemaal boven, gingen we snel een kaartje kopen voor de “Panaramic Mont Blanc”. Dit zijn kleine gondels die een tocht van 5 km over de gletsjers heen gaan. Natuurlijk had ik mijn bedenkingen na het gewiebel in de andere kabelbaan maar Aad bleef maar zeggen dat het echt niet eng was en dat het zo enorm de moeite waard was. Nou daar was geen woord van gelogen. Super stil en super mooi. De gondels hangen ook heel vaak stil dan is het helemaal genieten. We doen een half uur over de 5 km en dan zijn we aan de andere kant in Italië op een hoogte van 3462 meter. Uitzicht over de stad Heilbronner. We gaan overal kijken, nou ja, als ik zie dat je op zo’n draadstaal plateau moet gaan staan, laat ik Aad lekker alleen gaan. Het uitzicht is spectaculair. Het is heerlijk weer en we genieten een lange tijd van de zon terwijl we in een ligstoel zitten. Wat is dit geweldig! Wat ben ik blij dat ik dit mag meemaken! En wat ben ik blij dat ik ben meegegaan! Weer terug met de gondels over de gletsjer is het weer volop genieten. Ik maak ik weet niet hoeveel foto’s. Ja en dan zijn we weer bij Aiguille du Midi waar we natuurlijk ook rondkijken. Er zijn heel veel uitzichtpunten. Er is zelfs een plateau helemaal gemaakt van glas. Je staat op glas en rondom je is alleen maar glas. Je komt er met een lift. Nou Aad veel succes, ik wacht wel op je. Hij vertelde dat als je boven komt je daar een rondje kunt lopen, om op het glas te lopen, moest je slofjes aan en er stond iemand klaar om een foto van je te nemen. Als hij weer beneden is, gaan we nog even bij alle uitzichtpunten kijken. Maar dan wordt het toch echt tijd voor de terugtocht. Je kunt je voorstellen hoe erg ik daarnaar uitkeek! Ik vroeg aan Aad of hij wilde waarschuwen als zo’n paal eraan kwam en ik moet zeggen dat me dat erg heeft geholpen. Dan wist je tenminste wat er ging gebeuren. Niet dat ik het nou een pretje vond, maar het was veel beter dan toen we omhoog gingen. Wel weer spannend dat er een jongen flauw viel. Gelukkig kwam hij al snel weer bij. Nou dat is mij gelukkig niet overkomen. Om half drie waren we weer beneden. Ik trots op mezelf en zo blij dat ik het gedaan heb want het is zo enorm mooi. Ook erg fijn natuurlijk dat het een strak blauwe lucht was. We eten nog even wat in Chamonix en rijden daarna 9 km naar Les Houches waar een prima camperplaats is. Het is 22 graden dus genieten we nog lekker van de zon. Sorry voor het lange verhaal van vandaag!

Daar komt ie! Daar gaan we mee omhoog.

De tussenstop, we gaan nog hoger.

En dan stappen we over op deze gondels die 5 km over de gletsjer zweven.

En vooral dit deel is spectaculair! Zo mooi, we zweven heel rustig over het prachtige landschap.

En af en toe hangen we stil. Wat een stilte!

Echt gaaf dat we zulk helder weer hebben vandaag.

De eerste kabelbaan was geen pretje, maar in deze gondels is het echt enorm genieten.

En dan zijn we in Italië, heerlijk weer hier.

En overal de prachtige bergtoppen.

Een uitzichtpunt waar je helemaal rondom kunt kijken. Dit is een plateau van draadstaal dus mocht Aad daar lekker alleen op.

Mooi, mooi, mooi!

Weer terug met de gondels, over de 5 km doen we een half uur. En dat is een half uur alleen maar genieten.

Dan komen we op het punt dat we weer moeten overstappen op de kabelbaan. Eerst maar even kijken. Hier uitzicht op Chamonix.

Uitzicht vanaf onze camperplaats in Les Houches.

Zaterdag 28 september 2019 – Les Houches tot Saint Michel de Maurienne (N 45.214131 E 6.474885) – 130 km

We worden niet vroeg wakker. Aad lag er al wel vroeg in maar ik wilde heel graag de laatste uitzending van Jinek zien op NPO1. Ach we hebben de tijd aan onszelf, rustig aan maar. Vandaag staat er een langere trip gepland. We rijden eerst naar St. Gervais-les-Bains, vervolgens naar Albertville waren we even stoppen bij de Lidl om weer wat boodschappen te doen. Dan draaien we de D1006 op, richting Turijn. Wat rijden we door prachtige natuur, echt een genot deze trip! We willen in St.Jean de Maurienne stoppen maar de camperplaats (CC 2287) valt ons erg tegen. Het is een gewone parkeerplaats middenin het stadje. Niet echt een plek waar je lekker buiten gaat zitten. En omdat het vandaag alweer 23 graden is, willen we natuurlijk wel buiten kunnen zitten. Op naar de volgende camperplaats, 13 km verder bij het plaatsje Saint Michel de Maurienne (CC 25628) maar ook dit wordt hem niet want er staat een kermis op het terrein. Dan maar de app Park4Night raadplegen, we zien dat er een plek is aan de andere kant van de rivier. Wauw, dit is een prima plek. Lekker rustig (nou ja op het geluid van de snel stromende rivier na dan) en hier kunnen we ook lekker buiten zitten. Helemaal goed. We steken onze Cobb (dat is een soort barbecue) aan en grillen de gekochte kip. Zachtjes zakt de zon achter de bergtop en zo komt er een eind aan alweer een prachtige dag. Morgen gaan we de Col de Galibier op!