zwerfleeuwen: REIS NOORDKAAP - WEEK 10

Zondag 6 augustus 2017 – Kongsmoen

Zoals gezegd, blijven we vandaag op deze mooie plek staan. Het is echt geweldig lekker weer, zelfs zo warm dat we de luifel uitdraaien voor een beetje schaduw. Aad maakt een vuurtje en als dat alleen nog maar aan het nagloeien is, legt hij er twee makrelen op en laat ze zo garen. Smaakt ook weer erg lekker. Verder is Aad natuurlijk voornamelijk bezig met vissen. Wat heeft hij het toch naar zijn zin zo, erg leuk om te zien. Ik onderzoek wat we nog kunnen bekijken tijdens onze verdere reis. Daarnaast lees ik een heel boek uit (het was ook super spannend en ik kon het echt niet wegleggen). Ga weer verder met mij haakwerk. Ik ben bezig aan een deken die uit 96 vierkantjes bestaat. De vierkantjes zijn af en ik ben ze nu allemaal aan elkaar aan het haken. Meer valt er eigenlijk niet te vertellen over vandaag. Rustig dagje gehad wat erg goed beviel.

’s Avonds gaat Aad nog een keertje vissen, trekt zijn zwembroek aan zodat hij wat beter bij het diepere gedeelte van het fjord kan komen en dat heeft succes want hij vangt een flinke kabeljauw, 81 cm lang, er komt 670 gram filet vanaf.

Gisterenavond alweer een mooie zonsondergang.

Spiegelend water.

Het is flink warm (zelfs de luifel uitgezet) maar Aad gaat toch een vuurtje stoken.

Met zwembroek het water in zodat hij wat dieper kan komen met zijn hengel en zo vangt hij een flinke kabeljauw van 81 cm.

Maandag 7 augustus 2017 – Kongsmoen tot Levanger (N 63.6988 E 11.0405) – 190 km

We trekken weer verder, eerst richting Høylandet, hier kunnen we onze cassette legen. Maar hier is ook een oude overdekte brug, de Hammer bru. Deze brug stamt origineel uit 1884 en is 32 meter lang. Het is de langste overdekte brug (zonder extra pijler in de rivier) van de wereld en de enige overdekte brug van Noorwegen. Hij is in 1927 gerestaureerd. De brug is niet groot en wordt ook niet meer voor verkeer gebruikt. Maar een plaatje is het zeker wel. We verlaten nu de weg RV17 en rijden naar de E6. De E6 volgt de rivier de Namsen, een rivier vol met zalm en prachtig om te zien. We merken wel dat we in de buurt van Trondheim komen, want het is steeds drukker op de weg. Eerst komen we in de stad Steinkjer. Van de oude stad is niet veel overgebleven na de tweede wereldoorlog. Er staat wel een mooie moderne kerk uit 1950 en er zijn mooie nieuwe houten huizen langs het water gebouwd. We kopen hier aardbeien die, samen met dikke Turkse yoghurt, voor een heerlijke lunch zorgen. In Steinkjer is ook een sani station en daar kunnen we onze watertank weer bijvullen. De volgende stad is Levanger, net hiervoor is een milieu park met een kringloopwinkel. Dit is dus echt een kringloopwinkel zoals wij ze kennen en niet de aparte tweedehands winkels die we tot nu toe hebben gezien. Er is weinig leuks te vinden. Nou ja, dat is ook weer niet waar. Er zijn van die leuke oude koffers waar iedereen in Nederland zulke leuke vintage koffers van kan maken. Er zijn ook mega grote houten kisten. Dit allemaal voor heel weinig geld. Maar dat zijn spullen die echt niet geschikt zijn om in de camper mee te nemen. Wel vindt ik drie prachtige olielampjes van het merk Sea Sweden en handgemaakt door Renate Stock. Voor 60 NOK (6,60 euro) ben ik ook weer blij. Sea Sweden is opgericht in 1956 en is nu onderdeel van de fabriek Orrefors Kosta Boda, een zeer bekende glasfabriek van Zweden. Even voorbij Levanger vinden we een overnachtingsplekje naast een kerk in het gehucht Ekne. Ik heb nog lekker even telefonisch contact met het thuisfront.

De Hammer bru in Hoylandet, een brug uit 1884, gerestaureerd in 1927.

Hij is 32 meter lang en is de langste overdekte brug van de wereld en de enige van Noorwegen.

Hij wordt nu niet meer voor verkeer gebruikt.

Maar je kunt er nog wel lopend overheen.

De moderne kerk uit 1950 in Steinkjer.

Grappig beeld in het water bij Steinkjer.

Nieuwe houten huizen aan de waterkant in Steinkjer.

De kringloopwinkel in Levanger.

Zoals in alle winkels, ook hier heel veel koper.

En heel veel tin.

Dit is ons overnachtingsplekje, niet heel bijzonder, maar ach het is al 5 uur als we er gaan staan. Voor een nacht prima.

Deze drie olielampjes van het merk Sea Sweden gekocht bij de kringloopwinkel.

Dinsdag 8 augustus 2017 – Levanger tot Trondheim (CC 21123 N 63.4263 E 10.38196) – 80 km

Om Trondheim in te rijden, ga je vaak op de foto. Deze foto’s zijn worden genomen voor het betalen van tol. Je krijgt dan de rekening na een aantal maanden thuis gestuurd. Het is ook niet een echt groot bedrag wat we moeten betalen, komt in totaal op zo’n 11 euro. In Trondheim is een camperplaats waar je 24 uur gratis mag staan. Deze plaatsen zijn achteraan een betaalde parkeerplaats. We hadden al gelezen dat deze 24 plaatsen heel vaak vol staan, dus we zijn benieuwd. Maar we hebben geluk, er is 1 plaatsje vrij. Mooi, die is voor ons! Het is vrij bewolkt, dus we laten Balou in de camper. Alle gordijnen dicht, luiken open, lekkere kluif en voldoende water en zo moet het wel lukken voor haar. Wij gaan via een houten loopbrug naar het oude centrum. Al snel zijn we bij de kathedraal van Trondheim. Een enorm gebouw van groene stenen. Vooral de voorkant is indrukwekkend met enorm veel beelden. Om in de kerk te kijken betaal je 10 euro en wij gaan dit niet doen. Niet voor het geld, maar vaak valt de binnenkant toch tegen en we hebben al zoveel kerken gezien. We gaan met een brug de rivier de Nidelva over. We lunchen in een pizzeria en dat smaakt erg goed. Dan lopen we langs de rivier naar de grote houten pakhuizen. Ze zijn prachtig gerestaureerd en in allerlei kleuren geschilderd. Erg mooi om te zien. Achter de pakhuizen zijn ook allerlei leuke houten huizen en zo lopen we naar de volgende brug. We slenteren door het centrum tot we weer bij de kathedraal uitkomen en terug gaan naar de camper. Balou is blij dat we er weer zijn, maar ze heeft natuurlijk alleen maar liggen slapen terwijl wij weg zijn. Even uitlaten en spelen en dan ligt ze alweer met haar kop op haar knuffel verder te pitten. Wat een leven!

De camperplaats in Trondheim.

Aan de overkant, links, is de camperplaats.

Mooi gebouw in Trondheim.

Vooral de bovenkant van de voorgevel is erg mooi.

De enorme kathedraal van Trondheim.

Ik vind hem erg mooi met zijn groenige stenen.

Maar de voorgevel is helemaal indrukwekkend, wat een reus van een kerk en wat veel beelden.

De rivier Nidelva kronkelt als een S door de stad.

De prachtige pakhuizen.

Aan weerszijde van de rivier.

Achter de pakhuizen ook prachtige oude houten huizen.

Onze lieve Balou met haar knuffel.

Woensdag 9 augustus 2017 – Trondheim tot Tänndalen (N 62.529 E 12.5684) – 250 km

Weer op weg, op naar Røros het mijnstadje vlakbij de grens van Zweden. De eerste 25 km gaan over de E6 en die zijn best saai. Maar we zien wel graanvelden met prachtige goudgele kleuren. Maar als we afslaan naar de weg 30 en door het Gauldalen rijden, is het weer een feestje om naar buiten te kijken. Weg rijden langs de kust, weg rijden langs fjord, nu rijden we langs een rivier en dat ziet er geweldig uit. Echt zo’n typisch Noors landschap met zo’n snel stromende rivier en af en toe flinke stroomversnellingen waar het wat smaller is. Na 155 km komen we aan in Røros. Het is even zoeken waar we de camper kunnen parkeren want op het grote parkeerterrein staat dat er geen campers mogen parkeren. Maar er staan er al zeker 15, dus ook wij zetten hem hier maar neer. Even een parkeerkaartje kopen (flinke prijzen hier) en wat eten en dan gaan we het stadje in. Jammer genoeg is het inmiddels gaan regenen. Eerst maar iets vertellen over Røros. Het stadje ligt op 600 meter hoogte en in 1644 werd hier een kopermijn geopend. Het stadje is nooit aangetast door brand en zo zijn de houten huisjes met plaggendaken, de kerk en de mijngebouwen bewaard gebleven. Het staat nu op de Werelderfgoedlijst van Unesco. In de hoofdstraat zijn nu allerlei winkeltjes, natuurlijk op zijn Noors, erg duur dus. Maar het ziet er erg mooi uit. Bovenaan de straat is de kerk uit 1780. Dan komen we bij de oude smelterij waar nu het museum in is gevestigd. Daarachter stroomt een riviertje en dan komen we bij de afvalbergen waar je ook op kunt lopen. Vanaf hier een prachtig uitzicht over het stadje. De eigenlijke mijn is 13 km van Røros en heet de Olav’s mijn. Je kunt een rondleiding krijgen door deze mijn. Als we alles gezien hebben, regent het niet meer maar het is best wel fris hier op 600 meter hoogte. We besluiten daarom om vandaag al naar Zweden te rijden. Ik zie een goede overnachtingsplaats op de app Park4night een kleine 25 km voorbij de grens. Dus weer op weg, we tanken nog wat diesel van ons contante Noorse geld en dan de weg 31 op. We rijden nu over een hoogvlakte, overal zien we meren. De grens met Zweden stelt niet veel voor, het is dat er een bord staat zodat je weet dat je nu in Zweden bent. Oh ja, het wegnummer verandert in 84. Als we net in Zweden zijn, zien we een grote kudde rendieren. Dat is een tijd geleden dat we rendieren zagen! We kunnen gelukkig langs de weg stoppen en zo genieten van deze grote indrukwekkende dieren. Ik kan heel wat goede foto’s en films van ze maken. Eerste stadje waar we komen is Tänndalen waar het gezellig druk is. We stoppen even om aardbeien te kopen. Zo’n kleine 2 km verder gaan we de weg af en komen bij een grasveld aan een meer. Een prima plek om te overnachten. Helaas zien we nog steeds geen zon.

Mijn haakproject is af.

Prachtige kleuren bij de graanvelden.

Een van de vele kerken onderweg.

We zien nu weer veel van deze schuren en huizen met hun begroeide daken.

Geweldig rijden door de Gauldalen.

Na de meren in Finland, de kust en fjorden in Noorwegen, nu rijden langs een rivier. Weer heel anders mooi!

Een winkel in Roros met prachtige (en onbetaalbaar, 1 kopje voor 33 euro!) aardewerk.

De hoofdstraat van Roros.

Roros met de kerk op de achtergrond.

Het riviertje achter de oude smelterij.

De afvalbergen.

Het riviertje met de oude mijn gebouwen.

Uitzicht vanaf de afvalbergen over Roros.

De kleine huisjes waar de mijnwerkers in woonden.

We zijn in Zweden!

En komen al snel een grote kudde rendieren tegen.

Ons overnachtingsplekje net na het stadje Tanndalen.

Donderdag 10 augustus 2017 – Tänndalen tot Särna (N 61.6784 E 13.2199) – 125 km

Na 5,5 week in Noorwegen zijn we dus nu in Zweden. Vorig jaar zijn we 4 weken in het zuiden van Zweden geweest en we zijn heel benieuwd hoe het in deze regio gaat bevallen. In ieder geval zijn de boodschappen nu weer betaalbaar na het dure Noorwegen. Het was super rustig op ons overnachtingsplekje, wat een rust hier, het doet eigenlijk gewoon zeer aan je oren. Bij het plaatsje Tännas gaan we de weg 311 op. Wat een super route, de natuur is heel anders dan in Noorwegen, ik kan niet beschrijven hoe het dan anders is maar ik zal het toch proberen. Het is hier heuvelachtig, veel meren en heel veel kleine en grote rivieren. Een smalle weg loopt door het prachtige landschap door en overal echt overal rendieren! Als we bij een dorpje komen, staan daar zo’n 10 huizen verspreid middenin het bos. Allemaal met mega stuk land er omheen. Het is hier zo rustig en zo prachtig. Bij het plaatsje Sörvattnet gaan we een kleiner weggetje op, meer dan een verhard zandpad is het niet. Nog stiller, nog mooier, nog meer rendieren. We komen in een dorpje waar een bordje “loppis” bij een huis staat. Loppis staat voor brocante en je ziet het heel veel in Zweden. Aad rijdt het erf op en we worden vriendelijk begroet door een ouder echtpaar. Ze hebben prachtige spullen en we zien wat van de tegels die ik al eerder heb gekocht. Maar als ik ze wil betalen, zegt de man dat we oud geld hebben. We hebben nog 800 Zweedse kronen (zo’n 80 euro) over van vorig jaar en dit geld mocht tot juli vorig jaar ingeleverd worden. Dat is even super balen zeg, hebben we gewoon geld wat niets meer waard is! Maar nog meer balen vind ik dag ik de tegeltjes niet kan kopen. De man wil geen euro’s of Noorse kronen. Echt balen! Dan maar weer verder. We komen bij een flinke stroomversnelling waar we onze lunch gebruiken. Wat ons heel erg opvalt hier, zijn de vele Nederlandse personenauto’s. We zien meer Nederlanders rijden dan Zweden. Echt niet normaal zoveel. In Noorwegen wat het heel bijzonder als je een Nederlander zag, nou hier echt niet. Vanaf het plaatsje Forkros is de weg weer met asfalt en zo komen we bij Idre. Een iets groter plaatsje waar we kunnen pinnen en waar we boodschappen kunnen doen. Wat heerlijk om weer normale prijzen te hebben. O.k. de groente is best nog wel wat duurder dan in Nederland, maar het is wel een stuk goedkoper dan in Noorwegen. Ook in Idre gaan we kijken bij een aantal huizen waar loppis bij staat, maar hier vinden we helemaal niets leuks. We rijden verder naar Särna en een klein stukje verder vinden we weer een super plek aan een meer. Als we naar de plek toerijden, denken we wel “waar komen we terecht” maar we is weer een prachtig plekje. Wat fijn toch die Park4night app. Anders hadden we deze plek nooit gevonden. De zon schijnt ook lekker dus hup stoelen uit de camper. We hebben vlees gekocht (heerlijk na al die vis) en steken de bbq aan. Ik bel nog met een aantal mensen van het thuisfront, wat ik altijd super gezellig vind. Er zitten hier wel wat muggen, maar onze anti muggenspul werkt prima. Aad vindt nog bosbessen, heerlijk!

We zien onderweg veel, heel veel rendieren.

Wat een geweldige dieren zijn het toch!

Apart schuurtje onderweg.

Een loppis, we hebben er veel bezocht vandaag.

Mamma rendier met haar kleintje.

Klein weggetje dwars door de prachtige natuur met heel veel rendieren, echt genieten om zo te rijden.

De hei staat in bloei.

Stroomversnelling bij ons lunchplekje.

En maar weer naar een loppis.

Deze is wel heel gaaf, maar ja, beetje groot...

Het strandje bij ons overnachtingsplekje, wij zijn de enige hier.

Na alle vissen, is het heerlijk om vlees te eten klaargemaakt op de bbq.

Ons mooie overnachtingsplekje.

Binnen no time heeft Aad een heel emmertje vol lekkere zoete bosbessen geplukt.

Ons super mooie en stille overnachtingsplekje in het bos en bij een meer. Wat is dit toch super genieten!

Vrijdag 11 augustus 2017 – Särna tot Ersbo (N 61.3019 E 13.0259) – 100 km

Wat was het hier super stil vannacht, echt heel bijzonder voor ons die gewend zijn aan de geluiden van Rotterdam. We moeten er ook best aan wennen dat het nu ook echt donker wordt. Best raar natuurlijk, want in Nederland is het toch normaal dat het ’s nachts donker is. Maar toch vinden we het nu echt raar om het zo donker te zien. Ook vanmorgen heeft Aad nog een hele berg bosbessen geplukt. Het is heerlijk weer. We gaan vandaag een route rijden rondom het Fulujällets nationaal natuur park. Natuurlijk in de hoop dat we een eland gaan zien. De route gaat ook voor een deel door Noorwegen. We gaan eerst naar Särna, hier is een oud houten kerkje uit 1684. Er staan ook nog een aantal oude gebouwen. De binnenkant van de kerk is prachtig van eenvoud. Een klein stukje buiten het stadje is een sani station waar we de cassette legen en het water bijvullen. Dan gaan we naar het natuurpark. Eerst komen we bij Mörkret, een gehucht van een paar huizen. Net voorbij een volgend gehucht Gördalen komen we bij de Noorse grens. Nu rijden we door een dal langs de rivier de Lløra tot we in het plaatsje Llørdalen komen. Nog een klein stukje tot het stadje Støa en dan gaan we Zweden weer in. Iets verder is Ersbo en hier moet, volgens de app Park4night, een plekje zijn voor 1 camper. We rijden een bosweg op, altijd spannend, kunnen we overal doorrijden, kunnen we nog keren, is het mooi plekje? Allemaal vragen die door ons heen gaan terwijl we door het bos rijden. Maar ook nu worden we weer aangenaam verrast want we komen op een kleine open plek aan het eind van het bospad. Middenin de natuur met de rivier vlakbij ons. Dus niet zo stil als op ons vorige plekje want we horen nu de rivier. Maar jeetje wat een geweldig mooi plekje weer! Stoelen naar buiten en genieten maar. Nog even wat vertellen over de route van vandaag. We hebben dus geen eland gezien maar ook niet 1 rendier. De route was lang niet zo mooi als die van gisteren. Het was mooi hoor, daar niet van, maar de trip van gisteren was echt veel indrukwekkender, afwisselender en natuurlijk gaaf met zoveel rendieren. Ach we raken wat verwend denk ik.

Nog meer bosbessen plukken.

Ons mooie plekje helemaal voor ons alleen.

Kunnen best nog wat campers bij staan hoor!

Oude houten kerkje uit 1684 in Sarna.

Het houten kerkje van Sarna.

Het altaarstuk.

Erg mooie, simpele binnenkant van de kerk.

Ons rondrit gaat ook een stukje via Noorwegen.

We hebben weer een prachtig overnachtingsplekje.

In het bos vlakbij een rivier en weer staan we helemaal alleen.

Zaterdag 12 augustus 2017 – Ersbo tot Nunsäs (N 60.9439 E 14.7147) – 125 km

Vandaag wordt ons oudste kleinkind alweer 11 jaar! Grote knul al! Gefeliciteerd lieve Luca!
We zetten koers naar Orsa wat net boven Mora aan het Siljan meer ligt. De route gaat (gelukkig) grotendeels over kleine binnenwegen. Die zijn toch het leukste om te rijden. Ook al zijn ze vaak onverhard en als er al wel asfalt op ligt, dan is de weg nog vrij slecht. Maar zoals ik al zei, wel erg leuk om te rijden. We gaan ook een stuk over een doorgaande weg 70 en dat is dan wat minder genieten. Wel lekker doorrijden, dat dan weer wel. Ook vandaag zien we geen dieren behalve dan een aantal grijze kraanvogels. Helaas krijg ik ze niet op de foto. Wat we wel veel zien, zijn Loppis winkels. Als we de kans krijgen, stoppen we en gaan we kijken. De ene keer is het echt rommel in een schuurtje bij een huis. De andere keer is het ook bij een huis maar dan met echt mooie spullen. Maar we komen ook in een gebied terecht met allerlei verschillende houten huisjes en beelden, ook daar is een Loppis. Maar de mooiste was toch wel in een oude graanfabriek. Van buiten zag je het niet aan het gebouw, maar van binnen was het echt prachtig. Dat is ook zo leuk van het aflopen van de Loppis winkels, je komt in allerlei gebouwen terecht. Erg leuk dus, vinden wij dan. In Orsa halen we lekker vers stokbrood en heerlijk ham bij een supermarkt. Heerlijke lunch zo! Onze volgende stop is bij Nunsäs, hier wordt het bekende houten Dalarna paardje met de hand gemaakt. Je mag een kijkje nemen in de werkplaats om te zien hoe de paardjes gemaakt worden. Het zijn erg leuke paardjes en ik vind ze echt erg leuk, maar ik koop er toch niets. Wat een prijzen! Ik snap het wel, het is helemaal handwerk, het hakken uit een stuk hout, het verven en dan nog de beschildering erop aanbrengen. Maar ik vind het toch echt te prijzig. Ons overnachtingsplekje vinden we weer met de app Park4night, iets verder aan het Siljan meer. Ook nu hadden we deze plek zelf nooit gevonden. Hij ligt een kleine 3 km van de doorgaande weg af. Weer een onverhard pad door het bos, over een onbewaakte spoorbaan, nog verder door het bos en dan ineens is daar het meer. Er staat zelfs al een camper dus niet alleen op de wereld vanavond. Langs het meer staan ook veel vissershuisjes. Ook hier is het weer oorverdovend stil. Echt hoor, het doet eigenlijk gewoon zeer aan je oren die stilte. We zijn inmiddels al 10 weken onderweg. En ondanks dat we al zoveel gezien hebben, hebben we er echt nog geen genoeg van. Ja tuurlijk, over 4 weken zijn we echt wel weer thuis want ik wil iedereen niet langer missen. Maar het reizen gaat prima, het bevalt ons echt heel erg goed.