zwerfleeuwen: REIS NOORDKAAP - WEEK 2

Zondag 11 juni 2017 – Warschau tot Gierloz – (CC 18739 N 54.07925 E 21.49309) – 250 km

Ondanks de drukke weg langs de parkeerplaats hebben we prima geslapen. Om negen uur zijn we weer op pad. Ook nu weer best spannend met onze Poolse medeweggebruikers, we rijden alleen maar over 2-baans wegen en dus worden we weer vaak gevaarlijk ingehaald. Het valt me trouwens op dat er niet veel kerken staan in de dorpen. Terwijl Polen toch enorm katholiek is. Slechts af en toe zien we een kerk in een wat grotere plaats. Wat we wel heel veel zien, zijn ooievaars. Natuurlijk altijd hoog op een paal in hun nest en bijna altijd met 1 of 2 jongen erin. Grappig dat je toch overal ooievaars zien. In onze reis naar Portugal en Spanje hebben we er erg veel gezien, en nu hier in Polen ook weer. We rijden vandaag naar het Mazurisch merengebied. Hoe dichter we daarbij komen, hoe interessanter de dorpen worden met vaak kleine houten huizen. Het maakt de reis wat prettiger nu we wat anders te zien hebben dan velden vol met gras of tarwe. Onderweg zien we een antiekmarktje waar we natuurlijk voor stoppen. Aad vindt een leuke lamp van glas in lood in de vorm van een vlinder, na wat afdingen kan hij hem voor 15 euro kopen. Iets verder gaan we voor het eerst deze vakantie boodschappen doen. Niet echt spectaculair want het is een Lidl. Wij staan super verbaasd van de prijzen, echt super goedkoop hier. We hebben niet veel Zloty’s meer maar kunnen gelukkig afrekenen met onze bankpas.

Ons doel vandaag is de Wolfsschanze, een enorm bunkercomplex waar Hitler 800 dagen doorbracht van juni 1941 tot november 1944. Er hebben hier zo’n 2000 mensen gewoond. Het complex is vooral beroemd geworden door de mislukte aanslag die op 20 juli 1944 op Hitler werd gepleegd. We betalen hier 40 Zloty (10 euro) als toegangsprijs. Daarvoor mogen we op een naastgelegen terrein met stroom, water en sanitair, overnachten. Het terrein is enorm groot met enorm veel bunkers. De Duitsers hebben in januari 1945 geprobeerd om de bunkers met veel TNT op te blazen, maar omdat de muren zo dik zijn, is dat niet gelukt. Het is echt ongelofelijk hoe dik beton ze hier hebben gebruikt. Het complex is ook erg groot, echt een dorp. Erlangs een spoorbaan waarmee Hitler wereldleiders naar zijn complex kon laten komen. De bunker waar de aanslag is gepleegd is helemaal ingestort, maar de bunker van Hitler staat nog grotendeels overeind. Het geeft een raar gevoel om hier rond te lopen. De plek waar zoveel kwaad is uitgedacht. Brrr… krijg er kippenvel van.

Klein rommel marktje onderweg.

Spullen op de rommel markt.

De Wolfsschanze, het bunker complex waar Hitler 800 dagen heeft gezeten.

Het nazi hoofdkwartier is nu omgebouwd tot restaurant.

Hier is ook de mislukte aanslag op Hitler gepleegd op 20/7/1944, hier kijkt hij naar de ravage.

De bunkers zijn enorm groot. De Nazi's wilden ze opblazen in januari 1945 maar dat is niet echt gelukt.

De muren en plafonds zijn zeker zo'n 3 meter dik.

Van deze bunker is wel een stuk ingestort.

Ons plekje op het kampeerterrein bij de Wolfsschanze.

Maandag 12 juni 2017 – Gierloz tot Merkine Litouwen – (CC 49733 N 54.15858 E 24.18092) 260 km

Wat een stilte hier vanacht! Vandaag toch wat ander weer dan we nu een beetje gewend zijn want af en toe valt er een klein beetje regen. Maar de temperatuur is nog steeds prima, dus niets te klagen. We zijn alweer snel op weg voor onze laatste kilometers in Polen. De route in Polen is aardig, niet heel bijzonder. Het valt ons wel op dat het hier meer bewoond is dan toen we net in Polen aankwamen. We stoppen in Sejvy wat de laatste plaats in Polen is. We hebben nog 22 Zloty’s (zo’n 5 euro) en die willen we toch nog even uitgeven. Aad komt met braadworst, 4 broodjes en koeken terug. Dan snel de laatste 5 km naar Litouwen. We zijn benieuwd of er grens controle is, maar nee, eigenlijk voor we er erg in hebben, rijden we Litouwen binnen. Kan nog net een foto maken van het grensbord en dan zijn we er. Net over de grens is een benzinepomp waar we onze tank volgooien, 98 eurocent per liter voor diesel is een mooie prijs. We gaan richting het kuuroord Druskininkai. De wegen zijn prima, maar als er een zijweg is naar een stadje, dan is die altijd onverhard. De huizen zijn een stuk aantrekkelijker dan in Polen. Voor veel houten huizen die we een stuk mooier vinden dan de verwaarloosde betonhuizen van Polen. Maar ook de stenen huizen zien er veel verzorgder uit. Als snel komen we in Druskininkai. Zoals gezegd is dit een kuuroord. We zetten de camper neer en lopen het stadje in. Al snel zien we de Russische Orthodoxe kerk. Prachtig houten gebouw! Ook van binnen is hij erg mooi. Alhoewel wij en Suus niet gelovig zijn, steken we toch een kaarsje voor Suus op. Gewoon even op deze mooie plek laten weten dat we aan haar denken. Ze reist mee in onze harten. Er staan hier veel prachtig mooie grote houten huizen. De ene is mooi opgeknapt, de andere erg verwaarloosd. Er zijn wat kleine kioskjes waar allerlei lokale producten verkocht worden. Omslagdoeken van prachtig wol, keramiek, spullen van amber, honing, tassen, etc. Leuk om te zien. We worden inmiddels belaagd door kleine vliegjes. Ze zitten overal op je, brrr niet prettig. We rijden weer verder naar het dorp Merkine en komen langs het Grutas park. Hier is een verzameling van beelden uit de tijd van de Russische overheersing. Die beelden zijn in 1991 overal weggehaald en iemand heeft ze verzameld. Best interessant maar wij laten het park links liggen en rijden verder. In Merkine is een parkeerplek bij een uitkijktoren waar we kunnen overnachten. Aad klimt de uitkijktoren op en heeft zo een prachtig uitzicht over de rivier de Nemunas. Omdat de toren open ijzeren treden heeft, ga ik niet met hem mee. Als je naar beneden loopt, kijkt je steeds door die treden heen en dat vind ik, met mijn hoogtevrees, helemaal niets. Helaas. Ook hier veel last van kleine vliegjes en muggen. We besluiten om toch op een andere plek in Merkine te overnachten. Een paar honderd meter verder bij de brug over de Nemunas is ook een plek. Er staan al twee campers, zowaar ook Nederlanders, maar onze camper past er nog prima bij. Als we hebben gegeten schijnt te zon volop, dus hup de camper uit. Natuurlijk om wat foto’s te nemen vanaf de brug. Maar ook om de burchtheuvel op te lopen. Deze ligt aan de overkant van de weg. Vanaf deze heuvel hebben we een prachtig uitzicht over de rivier de Nemunas. Prachtig hier: We zijn in Litouwen!

We zijn in Litouwen!

En ook hier, heel veel ooievaars.

Oud houten huis in Druskininkai.

De Russisch Orthodoxe kerk in Druskininkai.

De binnenkant van de Russische kerk.

Even een kaarsje aansteken voor Suus.

De achterkant van de kerk is ook erg mooi.

Allerlei kleine winkeltjes met lokale spullen.

Druskininkai.

Onderweg zien we heel veel van dit soort houten huizen.

De uitkijktoren bij Merkine.

Best eng deze trappen (voor mij dan, Aad gaat gewoon naar boven).

Uitzicht vanaf de toren.

Onze overnachtingsplek naast de rivier Merkine naast de rivier Nemunas.

De burchtheuvel van Merkine.

Informatiebord bij Merkine.

Uitzicht vanaf de burchtheuvel over de rivier de Nemunas.

Ons plekje aan de rivier.

Dinsdag 13 juni 2017 – Merkine tot Rumsiskes (CC 49715 N 54.8664 E 23.20237) – 110 km

Af en toe valt er wat regen maar de zon schijnt ook volop, temperatuur is nog prima. We trekken weer verder, doel is het openluchtmuseum van Rumsiskes vlakbij de grotere stad Kaunas. Eigenlijk een rit van 90 km maar omdat er ergens een weg is afgesloten, moeten we 30 km omrijden. Maar rijden is Litouwen is geen straf, genoeg te zien met de authentieke houten huizen. Dan komen we aan bij het museum, parkeren kost 3 euro. Omdat wij hier willen overnachten, moeten we 3 euro extra betalen. De zon schijnt, dus willen we snel naar het museum. Maar dat gaat niet lukken. Onze 12 volt valt steeds uit. Eerst denken we dat het aan de waterpomp ligt. Aad plaatst de nieuwe pomp (die we altijd als reverse bij ons hebben), we zetten de kraan open en… nee weer valt de 12 volt installatie uit. Waar kan het dan aan liggen? Misschien aan de kraan? Nee als we de andere open zetten, valt ook alles uit. Misschien aan de sensor die bijhoudt hoeveel water er nog in de tank zit? Nee dat is het ook niet. Ik probeer wat te vinden op internet. Er wordt daar geadviseerd om bij deze problemen eerst vanaf de accu’s te gaan kijken of alles goed zit. O.k. dat de bank open waar de accu’s in staan. Hé wat is dat nu? Van de draden die tussen onze 2 accu’s zitten, zijn er 2 los. Het zijn vrij dikke draden en de kabelschoentjes waar ze mee vastzitten aan de accu’s zijn eigenlijk wat te klein. Dat is dus het euvel. Als alles weer goed vastzit, is het probleem opgelost. Hé hé, opgelost, we zijn er weer 2 uur mee bezig geweest. Snel wat eten en dan het park in. Als senioren moeten we het enorme bedrag van 2 euro per persoon betalen. In openluchtmuseum zijn meer dan 150 oude gebouwen samen gebracht die vanuit Litouwen hierheen zijn gebracht. Met een pad van 7 km loop je langs alle gebouwen. Eerst komen we in een soort dorpje. Prachtig! We kunnen een kijkje nemen in alle gebouwen. Erg leuk om dit te bekijken. Moet wel zeggen dat we na 2 uur wel een beetje verzadigd raken. Maar we maken het rondje helemaal af en zijn na 3 uur weer terug bij de camper. Gelukkig is het bijna de hele tijd droog gebleven. Ik heb inmiddels wel een sms gekregen van de Litouwse overheid dat het vanavond hard zal gaan waaien. Wij staan gelukkig heel beschut en hebben zo weinig last van de wind.

Ook nu onderweg weer de typische houten huizen.

Het openluchtmuseum Rumsiskes.

Allerlei koetsen in het openluchtmuseum Rumsiskes.

Openluchtmuseum Rumsiskes.

Woensdag 14 juni 2017 – Rumsiskes tot Trakai (N 54.669765 E 24.937286) – 60 km

Ik ga eerst maar eens even wat vertellen over Litouwen. Litouwen is het enige land van de Baltische landen wat ooit een machtig land was wat zelfs tot de Zwarte Zee reikte. De 20^e eeuw waren ze onder Russisch en Sovjet bewind tot 11 maart 1990. Sinds 1 mei 2004 zijn ze lid van de Europese Unie. Litouwen is 1,5 keer zo groot als Nederland maar er wonen maar 3 miljoen mensen waarvan 500.000 in de hoofdstad Vilnius.

Na dit rondje informatie maar weer verder om over onze reis te vertellen. Vannacht is er wel wat regen gevallen, waaien doet het nog steeds vrij hard. Gelukkig kan de zon ook af en doorkomen, maar de wind maakt het wel wat kouder. We gaan naar het kasteel van Trakai, 60 km richting Vilnius. In Trakai zelf parkeren we de camper op een bewaakte parkeerplaats waar we 3 euro voor betalen. We mogen niet overnachten op deze parkeerplaats. Het kasteel ligt vlakbij op een eiland. Wat een bouwwerk zeg! Echt groot en erg mooi met de rode bakstenen. Het plaatsje Trakai zelf is trouwens ook mooi met heel veel oude houten huizen in allerlei kleuren. Natuurlijk staan hier ook de nodige kleine kraampjes waar lokale producten worden verkocht. De entree voor het kasteel is 3,50 voor senioren, echt goedkoop! Het kasteel zelf is niet ingericht als een kasteel maar als een museum. Wel kom je in alle ruimtes en overal is van alles te zien. Vooral het keramiek, glaswerk, ivoor en houtsnijwerk maken veel indruk. We zijn 2 uur zoet met alles te bekijken. We lopen nog even het dorp Trakai zelf in en dan gaan we weer terug naar de camper. Hoog tijd om wat te eten, het al 2 uur, best een late lunch. Even overleggen waar we zullen overnachten. Alvast naar Vilnius rijden? Of de picknick plek die in het WoMo boekje staat? We kiezen voor de picknick plek. Het is maar 5 km rijden, net aan de andere kant van het meer. Er staat al een Duitse camper, verder is er een toilet en vuilnisbakken. Je loopt zo naar het meer met uitzicht op het kasteel. De zon gaat steeds meer schijnen, heerlijk! Nu die harde wind nog weg en dan is het helemaal ideaal weer.

Het kasteel van Trakai.

Het kasteel ligt op een eiland middenin het meer.

Spulletjes te koop bij de souvenirs winkeltjes.

De binnenplaats van het kasteel.

Overal in Litouwen zien we van deze grappige vilten hoedjes te koop, dus ook hier bij het kasteel van Trakai.

Een van de zalen in het kasteel.

In het kasteel is een museum, hier een heel klein voorwerp van ivoor.

Maar er staat ook prachtig glaswerk.

Nog meer mooi glaswerk.

Deze mooie plaat is ook van glas, hier word ik wel heel hebberig van!

Ook hier in Trakai de typische houten huizen.

In allerlei kleuren, sommige zijn mooi opgeknapt, andere zijn enorm verwaarloosd.

Onze overnachtingsplek aan de andere kant van het meer, uitzicht op het kasteel.

Donderdag 15 juni 2017 – Trakai tot Vilnius (CC 27792 N 54.68821 E 25.29371) – 33 km

Het weer is helemaal opgeknapt, strak blauwe lucht en prima temperatuur met 22 graden. Met de TomTom rijden we zonder problemen door Vilnius tot we bij de parkeerplaats komen waar we de camper willen neerzetten. Het is een betaalde en bewaakte parkeerplaats, we betalen 6 euro voor 24 uur. De oude stad ligt op 500 mtr afstand, ideaal dus. Omdat de zon volop schijnt, gaat Balou mee in haar buggy. We zijn natuurlijk al heel snel bij de oude stad en dat begint met de kathedraal van Vilnius. Een enorm bouwwerk met een losse toren. De binnenkant is vrij sober maar mooi. Vilnius is een erg mooie stad met ongelofelijk veel prachtige gebouwen en kerken. Ook hier zijn, net als in Polen, heel veel sieraden van barnsteen te koop. We slenteren op ons gemak door de stad en genieten van al het moois wat er te zien is. Het lekkere weer draagt er natuurlijk aan bij dat we hier zo genieten. We kopen twee heerlijke broodjes die we op één van de vele bankjes opeten. Natuurlijk volgt daar nog een ijsje op, dat moet gewoon (Aad dan, ik eet af en toe wel een hapje mee)! Ik koop nog een paar oorbellen van barnsteen en dan lopen we op ons gemak terug naar de camper. De parkeerplaats is natuurlijk niet echt een gezellige plaats om lekker buiten te zitten, maar achter de camper zitten we beschut en kunnen we het prima hebben zo in de zon. Aan het eind van de dag, lopen we weer naar de oude stad. We willen ergens wat eten en komen uiteindelijk terecht in een totaal niet Litouws restaurant, n.l. bij KFC. Ik heb er nog nooit gegeten en wil wel eens die kippenpootjes eten. Dus bestellen we een flinke bak vol met kip en het smaakt super lekker. Het is nog gezellig druk in de stad, overal zijn optredens wat nog een extra sfeertje geeft. Wij lopen nog naar boven naar het bovenkasteel waar we een prachtig uitzicht over de stad. We zien ook de drie kruizen op de volgende heuvel waar beneden de parkeerplaats is met onze camper.

Wel ook nog erg verdrietig bericht vandaag. Katja en Michiel hebben hun lieve prachtige rode kater Pompidou moeten laten inslapen. Pompidou was bijna 16 en heeft de eerste jaren van zijn leven bij ons thuis gewoond. Echt een schat van een kat. En ondanks dat je met je verstand natuurlijk weet dat het een goede leeftijd is en dat het voor hem beter is zo, zegt je gevoel toch heel wat anders. Sowieso erg verdrietig voor Fay en Tygo die hem al hun hele leven kennen.

Vilnius.

De voorkant van de gigantische kathedraal van Vilnius.

Nog een keertje de kathedraal met de losse toren.

Vroeger paleis van de groothertog van Litouwen, nu woning van de president.

Uitzicht over de stad vanaf het bovenkasteel.

Rechts onder staat onze camper.

Vrijdag 16 juni 2017 – Vilnius tot Plateliai (CC 49742 N 56.04887 E 21.83216) – 350 km

Het was een rustige nacht op de parkeerplaats, erg goed geslapen. We hebben een lange reis voor de boeg, 235 km naar de Kruisheuvel. Maar eerst stoppen we bij een supermarkt. Even weer wat groente en water inkopen. Dan weer op weg en het eerste stuk is een vierbaansweg wat natuurlijk lekker opschiet. Maar ook de 2-baanswegen zijn goed te rijden en na 2,5 uur komen we aan bij de Kruisheuvel (CC 13467 N 56.01325 E 23.40756) vlakbij de stad Siauliai. Hier is een parkeerplaats waar je ook mag overnachten. We eten wat en gaan dan op pad. De eerste kruisen verschenen hier in 1831 na de onderdrukking van de opstand tegen de tsaren. Eind 19^e eeuw stonden er 150, in 1914 200 en na de oorlog in 1940 nog veel meer. In 1961 werden de kruisen voor het eerst door de Sovjets weggehaald, zoals ook in 1973 en 1975 maar telkens kwamen er weer kruisen terug. De kruisen zijn zowel een teken van het belang van het katholieke geloof in Litouwen, maar ook symbool tegen de onderdrukking van de sovjets. In 1993 heeft de paus hier een mis opgedragen. Nou wij kijken onze ogen uit, jeetje wat een enorme hoeveelheid kruisen! Niet te geloven gewoon. Op sommige plaatsen is het gewoon 1 grote berg omdat ze zijn omgevallen. Overal en overal zien we kruisen. Best indrukwekkend ook, super apart dit. Inderdaad wel iets wat de moeite waard is om te zien.

We overleggen wat we nu verder zullen doen. Blijven we hier overnachten? Het is niet veel bijzonders deze parkeerplaats. Of toch verder rijden? We besluiten om een flink stuk verder te rijden naar het national park Zemaitija. Eerst nog even aardbeien kopen langs de weg en dan op weg voor de 125 km waar we 1,5 uur over doen. Als we er bijna zijn, begint het erg hard te regenen. Beetje jammer. We stoppen op een heel mooie picknickplaats aan het meer. Erg jammer dat het regent!

Het moderne Vilnius.

Allerlei houten kruisen te koop bij de heuvel van kruisen.

Heel, heel veel kruisen op de kruisheuvel.

De paus heeft hier in 1993 een mis opgedragen.

Even aardbeien kopen.

De typische houten huizen van Litouwen, deze zijn wat minder goed onderhouden.

Zaterdag 17 juni 2017 – Plateliai tot Pape (CC 49738 N 56.15417 E 21.02563) – 65 km

Gelukkig is het ’s morgens weer droog en kunnen we eens rondkijken waar we zijn beland. Wauw wat is het hier mooi! Het meer waar we bij staan, is echt geweldig mooi. Super stil ook hier. Vlakbij de picknickplaats mag je ook met je tent overnachten en dat hebben 2 tentjes dan ook gedaan. Even overleggen wat we verder gaan doen. We willen naar de kust, dat is wel duidelijk. Palanga schijnt een mooie plaats te zijn, maar we besluiten toch om deze plaats over te slaan. We gaan naar Pape wat ook aan zee ligt, middenin een natuurgebied. Het ligt in Letland, dus tijd om afscheid te nemen van Litouwen. We rijden via binnendoor weggetjes en zien ineens het bord van Letland! We moeten dan nog zo’n 35 km rijden tot we bij de zee zijn en die 35 km gaat voor zeker 30 km over een grindweg. Op een grindweg rijden is op zich helemaal geen probleem, maar op veel stukken lijkt het wel of er een tank overheen is gereden, de weg is enorm geribbeld. We hobbelen en schudden langzaamaan verder en dan komen we eindelijk aan bij de parkeerplaats bij de zee. Er staan al best veel auto’s maar dat is wel logisch met het mooie weer. Het is maar een klein stukje lopen naar de zee. Er staat wel een flink harde wind, maar lekker uit de wind is het heerlijk genieten van de zon. Dat is ook precies wat ik de rest van de dag doe. Aad loopt vaak het strand op om lekker rond te struinen maar erg veel is hier niet te vinden. Er zijn veel picknicktafels bij de parkeerplaats en ook bbq’s waar veel gebruik van wordt gemaakt. Het blijft een komen en gaan van mensen, vooral mensen uit Litouwen, we zijn ook maar 10 km van Litouwen vandaan.

Onze overnachtingsplek in Platenai.

Het prachtige meer waar we naast staan.

Af en toe zijn de wegen hier net een lappendeken.

De enorme bakstenen kerk van Salantai.

Deze oude man verkoopt ook aardbeien (in Salantai).

Even een kaartje kopen bij de tuin van Orvydas.

Tuin van een beeldhouwer, later van zijn zoon en weer later van zijn kleinzoon. Veel dingen door hun zelf gemaakt, andere spullen zoals grafstenen, gered van vernietiging door de Sovjets.