zwerfleeuwen: NOORWEGEN 2e WEEK

Donderdag 25 juni 2015 – E39 – weg 610 Gaurlarfjellet – 75 km
Weer verder over de E39. Ze zijn flink aan het werk aan de weg, hij wordt breder gemaakt en overal zie je nieuwe tunnels gebouwd worden. Het is helaas aan het regenen maar zelfs met regen blijft Noorwegen prachtig. Bij Oppedal gaan we de ferry op naar Lavik over het Sognefjord. We worden gezien tot 6 meter (we zijn 6,5 meter) en betalen NOK 124 (€ 14,25). We volgen de E39 tot Sande. Hier doen we wat boodschappen bij de Spar. Even wat prijzen: fles cola 1,5 ltr = € 3; brood € 5; eieren € 0,50 per stuk; tomaten € 5 per pond; 4 kleine bakjes yogurt € 2,50; 6 kiwi’s € 5; prei € 5 per kg; aardbeien € 8 per kg. Dus best duur. Maar… als je het vergelijkt b.v. met Frankrijk, dan valt het best mee. Daar koop je toch ook een stokbroodje voor € 1 en dat hebben we met 1 ontbijt wel op. Van een brood hier eten wij met ons tweeën 4 x (2 dagen dus ontbijt en lunch). Dus schik niet al te erg van de prijzen hier. Wij gaan weer verder en gaan nu de weg 610 op. Dit is een toeristische route die Gaurlarfjellet heet. Een prachtige route langs meren, rivieren, watervallen die niet heel hoog zijn maar wel heel breed. We stoppen bij de waterval Eikelandsfossen waar je even naar beneden moet klauteren. Maar dat zeker de moeite waard! We vinden een prachtig plekje (N 61.33217 E5.93664) vlakbij het Hestad kerkje zo aan een meer. Wat een rust hier zeg. Hier blijven vandaag staan. Je ziet hier amper een auto en zeker geen campers. Nog te onbekend denk ik. Het regent af en toe, geen weer om buiten te zitten, maar wij vermaken ons prima in de camper.

Ferry Oppedal - Lavik.

Overal zijn ze aan het werk op de E39.

Ergens onderweg.

De waterval de Eikelandsfossen.

Gaurlarfjellet, ons uitzicht (N 61.33217 E5.93664).

Meertje aan de andere kant van de weg (N 61.33217 E5.93664).

Vrijdag 26 juni 2015 – Gaurlarfjellet via de weg 610 en weg 13, verder E39 en weg 5 – 65 km
Gelukkig schijn de zon weer lekker als we wakker worden. We blijven ons verbazen over de rust hier. Na ons ontbijt rijden we verder over de 610. De weg gaat grotendeels langs een meer tot we bij Viksdalen de weg 13 opdraaien. Hier is een prachtige oude kerk die helaas dicht is. Iets verder ligt de waterval Vallestadfossen, ook weer prachtig. Je blijft je verbazen over al dat water wat maar naar beneden blijft komen. Bij het plaatsje Moskog komen we weer uit op de E39 en het is gelijk een stuk drukker. Bij Forde is een groot winkelcentrum. Het is hier erg druk, iedereen uit de omgeving kan hier even zijn hart ophalen met winkelen. Wij rijden nu de weg 5 op. Helaas vinden we geen leuke plekjes om te overnachten. Als we in het plaatsje Eikefjord komen, vinden we dat we wel weer genoeg gereden hebben en gaan we op de Havn Fjordcamping staan. Het stelt niet veel voor. Een stuk gravel waar je kunt gaan staan. Maar, wel heel belangrijk, zo aan het fjord. Dus kan Aad lekker vissen.We betalen hier NOK 170 (€ 20), als je stroom wilt komt daar nog NOK 30 (€ 3,50) bij. Ik ga even een wasje doen. Met de zon en wind moet dat toch snel droog zijn. Nu maar hopen dat we vanavond vis kunnen eten!

Hmm dat lukt dus niet, dan maar broodje shoarma wat we van thuis hadden meegenomen! Maar avonds laat vangt Aad toch zijn eerste makreel.

De prachtige route Gaurlarfjellet.

Smalle weggetje maar wel af een toe een iets breder stuk om elkaar te passeren.

De rivier bij Viksdalen.

Kerkje in Viksdalen.

De waterval Fallestadfossen.

Weer prachtig uitzicht op de Gaurlarfjellet, er ligt ijs op het meer.

Havn Fjordcamping in Eikefjord.

Iets na middernacht.

Zaterdag 27 juni 2015 – weg 614/616 naar Maloy – 100 km
Vandaag is Tygo, onze kleinzoon, jarig. Hij wordt alweer 6! Wat gaat die tijd toch super snel voorbij! Het is super mooi weer, volop zon en heldere blauwe lucht. Aad gooit nog even een hengeltje in en nu lukt het hem wel en hij vangt een aantal makrelen. Hij natuurlijk helemaal blij! Als hij de vis heeft schoongemaakt, gaan we weer op pad. We rijden eerst naar het stadje Floro dat het meest westelijk gelegen stadje van Noorwegen moet zijn. Zonde van de trip, want er is niets aan. Dan snel verder via de weg 614 naar Svelgen. Ook dit is (ja sorry het wordt een beetje saai) een prachtige route. Natuurlijk komen we weer heel wat tunnels tegen, dat is normaal hier in Noorwegen. Tunnels van 5 km of meer, daar draaien ze hier de hand niet voor om. In Svelgen zou een camperplaats bij een hotel moeten zijn. We rijden er naar toe, vinden het hotel, maar het is een plekje van niets. Nee hier blijven we niet. We trekken verder naar Maloy. Daarvoor moeten we eerst een ferry nemen. Jammer genoeg vaart hij net weg als wij aankomen. Aad pakt zijn hengel maar weer en vangt heel snel 3 grote kabeljauwen. Dat wordt vanavond dus wel vis eten! Het duurt zo’n drie kwartier tot de ferry er weer is (ferry Oldeide – Maloy). We betalen weer voor 6 mtr, nu NOK 139 = €16. Het is een prachtige tocht, overal zien we eilanden liggen. Dan komen we aan in Maloy. Hier is een camperplaats bij het haventje. Maar er is een soort braderie of zo bezig, we kunnen niet in het stadje komen. Dus zetten we de camperplaats maar onder de brug op een soort industrieterreintje neer. Overal staan auto’s geparkeerd en het is mega druk in het stadje. Het is inmiddels al begin van de avond, dus ons buitenkookstelletje neerzetten en onze buiken vol eten met de heerlijke verse vis.

Onderweg weg 614, lekker werkje!

De eilandjes voor de kust, we rijden op weg 616.

Vlakbij de ferry Oldeide.

Kijk daar ligt de ferry, maar hij vaart dus net weg.

Dus moeten we wachten, Aad blij want hij vangt een aantal kabeljauwen.

Op de ferry Oldeide - Maloy, prachtig gezicht al die eilandjes.

Ja echt waar: ik vind het hier leuk!

Maloy komt in zicht.

De drie kabeljauwen.

Aantal makrelen in de pan.

Ons plekje in Maloy is niet geweldig, maar het uitzicht... dat maakt alles goed!

Zondag 28 juni 2015 – Kannesteinen en Krakenes Fyr – 40 km

Het is bewolkt! Maloy is uitgestorven op deze zondag morgen. Ik probeer of ik hier internet heb en ja hoor, dat lukt. Tijd om ons blog bij te werken. Daarna willen we op dit eiland de rots Kannesteinen en de vuurtoren Krakenes bekijken. Daar kunnen we vast ook overnachten. Maar dat horen jullie wel weer als we weer internet hebben.

Als eerste rijden we naar de speciale rots Kannesteinen. Via een smal weggetje (niets nieuws dus) richting Oppedal. Daar is een parkeerplaats en net een klein stukje naar beneden is de rots Kannesteinen. Hmm… hij is veel kleiner dan we dachten maar wel echt een heel aparte vorm. Aad klautert er naartoe voor een foto. Dan gaan we dezelfde weg weer terug tot we weer in Maloy zijn. Hier rijden we doorheen om naar de vuurtoren Krakenes Fyr te gaan. Vanaf Maloy zo’n 20 km rijden. Door de lage bewolking rijden we al snel in hele dikke mist. Alsof de smalle weggetjes niet spannend genoeg zijn! We kunnen maar een heel klein stukje van de weg zien. Gelukkig zijn er best veel uitwijkplaatsjes om elkaar te passeren. Als we een onverharde weg op moeten, twijfelen we even of dit nu wel zo’n goed idee is. Erg smal en onverhard. Maar we gaan toch door en eindelijk komen bij een parkeerplaats in de buurt van de vuurtoren. Het is een plek hoog op de rotsen, veel vogels, weinig mensen. Hier blijven we overnachten (N62.03439 E 4.99373). We gaan eerst eens even naar de vuurtoren lopen. De vuurtoren is te huur als vakantiehuis. Een Duitser uit Hamburg vertelt ons dat hij de vuurtoren voor de hele zomer heeft gehuurd. ’s Middags breekt de lucht open en krijgen we nog wat zon. Het is niet warm genoeg om buiten te zitten. Aad pakt zijn hengel en gaat vanaf deze grote hoogte toch proberen wat te vangen. Dat lukt hem nog ook, hij blij! Een koolvis deze keer. Tot onze grote verassing komt er zelfs een auto met caravan hierheen. Het is een jong stel die hier ook blijven overnachten. Ik vind het maar dapper met een caravan hierheen rijden.

Onderweg naar de Kannesteinen

Kannesteinen.

Kannesteinen

Even poseren.

Ons overnachtingsplekje bij Krakenes Fyr N62.03439 E 4.99373.

Links de vuurtoren Krakenes Fyr.

De wolken gaan langzaam weg.

Aad blij met zijn vangst.

Maandag 29 juni 2015 – Fiskabygd – 75 km
Het is dicht bewolkt als we wakker worden en even later gaat het ook echt regenen. We gaan weer op weg, eerst weer terug naar Maloy over de smalle weggetjes. En natuurlijk is het zicht weer helemaal niets, we rijden weer door een dikke wolk heen. Bij Maloy gaan we de brug over die het eiland met het vaste land verbindt. Dan rijden we eerst een stuk langs het Nordfjord tot we linksaf de weg 61 op kunnen. Deze wegen zijn aanzienlijk breder en dus schieten we snel op. Jammer van de regen want daardoor kun je niet veel van het landschap genieten. In Fiskabygd (N 62.08654 E 5.57837) is een camperplaats met uitzicht op het fjord. Eigenlijk wilden we hier overnachten, maar we vinden het plekje toch niet leuk genoeg. Het is nog vroeg, het regent, dus gaan we kijken of we richting Alesund een beter plekje vinden. Dat vinden we zo’n 10 km verder bij de ferry Koparnes (N 62.17023 E 5.64228) naar Arvik. Er is een parkeerplaats naast de aanlegsteiger van de ferry en hier kunnen we prima staan. Aad wil hier graag gaan vissen. Volgens zijn theorie is het bij een ferry goed vissen omdat iedere keer als de ferry vertrekt, er flinke stroming staat en dus de vissen daar op af komen om voedsel te vinden. Het zal best wel waar zijn, want hij vangt aardig wat. Geeft een makreel weg aan een medevisser. Onze vriezer wordt zo aardig gevuld. Oh ja, rond twee uur is het opgehouden met regenen, het is 14 graden maar het voelt warmer aan. Niet warm genoeg om buiten te zitten, helaas.

Vangst bij de ferry van Koparnes.

Ja en dan moeten ze nog gefileerd worden, de ferry komt er net aan.

Hier hebben we dus geslapen.

Dinsdag 30 juni 2015 – Alesund – 75 km
Op naar Alesund! Eerst met de ferry over die we vanaf gisteren ieder half uur hebben gezien. Aan de overkant bij Arvik is het weg nr 61 die we volgen. Bij Hareid weer de ferry op naar Sulesund en dan komen we al snel bij de E39 richting Alesund. De camperplaats staat hier erg goed aangegeven. Hier zijn 30 plaatsen en gelukkig hebben we nog een plekje want het is hier echt een enorme intocht van campers. Ze blijven maar binnen rijden. Het is trouwens wel een dure camperplaats hoor: € 30 per nacht. Daar zit dan wel gratis douches en toiletten bij. Maar het is een flinke prijs voor een camperplaats. Je staat wel erg mooi, het fjord is vlak voor onze camperneus. Het gaat even regenen maar dat is weer snel over en dan kunnen we Alusund gaan bekijken. Balou blijft deze keer in de camper, het is bewolkt en 16 graden, dus dat moet kunnen. Alesund is een stad gebouwd op 7 eilanden. In 1904 is het centrum met houten huizen door een grote brand verwoest. Daarna is het centrum in 3 jaar tijd weer opgebouwd met allemaal huizen in de Art-Nouveaustijl die toen in de mode was. De camperplaats is vlakbij het centrum en voor we het weten lopen we onze nekken te verrekken om alle mooie gevels te bekijken. Echt heel erg mooi! We willen heel graag naar de berg Fjellstua, daar heb je een heel mooi uitzicht over de stad. Daar kun je komen door meer dan 400 treden omhoog te sjokken. Wij kiezen ervoor om dit met een toeristisch treintje te doen. Het uitzicht is echt prachtig. Erg mooi om Alesund zo te zien liggen. Maar ook de eilanden er omheen. Echt wauw! Ook hier liggen (net als in Bergen) cruiseschepen in de haven. Het stadje wordt overspoeld met toeristen. Eén van de schepen is de Ryndam van de Holland America Line, leuk hé? Als avondeten kopen we fish & chips wat NOK 100 (€ 11,50) per persoon kost. Dus één keertje niet koken! Dat is ook wel eens fijn. We horen van mijn zus die in Frankrijk met haar boot ronttrekt dat het daar 38 graden is! Dat is echt onbeschrijfelijk heet! Ook in Nederland wordt het de komende dagen minimaal 30 graden. Erg blij met de Noorse temperaturen! Dat bevalt ons prima.

En weer op een ferry.

Openingstijden.

Alesund.

Alesund

Daarboven heb je een prachtig uitzicht, de trap er naartoe heeft 418 treden.

Maar wij doen lui, met het toeristentreintje.

Uitzicht over Alesund vanaf boven.

De Ryndam van de Holland America Line is het achterste schip.

Alesund vanaf boven.

Ons treintje, voor de luie mensen dus.

De camperplaats in Alesund, uitzicht op de zee, 300 mtr van het centrum.

Woensdag 1 juli 2015 – Atlantische Weg – 130 km

Moet toch even nog iets vertellen over de supermarkten hier. Die zijn dus gewoon van ’s morgen 7 of 8 uur open tot ’s avonds 10 of 11 uur. Oók op zondag! Dat is nog eens gemakkelijk om boodschappen te doen. Als we net wakker zijn, begint het aardig hard te regenen, maar met een uurtje is het weer droog en komt de zon te voorschijn. Wij lopen nog een keertje Alesund in, nog even wat foto’s nemen en wat groente kopen. Dan is het tijd om te vertrekken. Naar het stadje Moa, 10 km voor Alesund. Hier is een enorm winkelcentrum. Aad heeft zijn dunne hengel gebroken en wil dus erg graag een nieuwe. Het is echt een enorm groot winkelcentrum. We kijken onze ogen uit. Vinden een giga sportwinkel waar echt van alles en nog wat op het gebied van sport te koop is, zelfs geweren. Het is even een moeilijke keuze voor Aad welke hengel het beste is, en daarnaast zijn er nog zoveel verschillende accessoires: hij kijkt zijn ogen uit. We kijken nog even of we een ring of oorbellen voor mij zien, maar ik vind de prijzen toch echt te hoog, dus dat gaat hem niet worden. Het is al half drie als we op weg gaan naar de Atlanterhavsveien of te wel de Atlantische Weg. Eerst een stuk over de E39 tot aan Vestnes. Hier nemen we de ferry naar Molde. Deze keer geloven ze ons niet als we zeggen dat de camper 6 meter lang is. We moeten NOK 356 (€ 41) afrekenen. Wat een hoog bedrag zeg! Vanaf Molde volgen we de weg 64 en voor we het weten zitten we op de Atlantische Weg. We waren hier ook in 2011, toen regende het. Ik sprong toen af en toe uit de auto om snel een foto te nemen. Vandaag heel ander weer, helder met wat wolken en af en toe een zonnetje. We parkeren de camper op één van de vele parkeerplaatsen (N 63.01698 E 7.34748), vlakbij een brug waar Aad wil gaan vissen. Het is inmiddels vijf uur. Wat is het hier toch prachtig. Echt een scheren kust. Rotsen met mos, zee er omheen. Het is echt een heel apart gezicht. In Nederland is het nu 34 graden, hier is het 20 graden. Helaas vangt Aad niet één enkel visje. Hmm… wat is er waar van die verhalen dat je hier zo goed kunt vissen?