zwerfleeuwen: februari 2019

Zondag 17 februari 2019 – Vila Nova de Gaia tot Murtosa (CC 5361 N 40.73021 W 8.64733) – 45 km

Nog even genieten van lekker lang onder een heerlijk warme douche staan maar dan is het toch echt tijd om te vertrekken. De trip gaat grotendeels langs de kust en door een laguna. Onderweg zien we heel erg veel hardlopers en wielrenners. Overal is het gezellig druk met allerlei mensen op straat. Vlakbij het stadje Murtosa is een haventje met de naam Bico waar we gaan staan. Er is hier ook een restaurant waar je erg goed moet kunnen eten. Dus wat denken jullie? Goed geraden: we gaan maar weer uit eten. Het restaurant ziet er vrij sjiek uit met linnen tafelkleed en servet. Ger en Aad kiezen voor varkensvlees van een zwart varken, San en ik gaan weer voor biefstuk. Ook nu krijgen we allemaal een flink stuk vlees en oh wat smaakt dat weer lekker! Als ik zie dat de mensen bij de tafel naast ons chocolade mouse als dessert nemen, is mijn voornemen om geen dessert te nemen binnen een tel verdwenen. Dat wil ik ook!!! En jammie wat is dat lekker, zelf gemaakte chocolade mouse. We zien ook nog een kan sangria voorbij komen. Hmmm dat lusten we ook wel. Onthouden voor een volgende keer. Met vol gegeten buiken gaan we weer naar de camper. Door de lichte sluierbewolking is het net niet lekker genoeg om buiten te zitten. We maken foto’s van ooievaars die hier zitten. Op 1 paal is zelfs een soort ooievaarsflat, vier hoog onder elkaar. Ook liggen in de haven prachtige boten die we waarschijnlijk ook in Aveiro gaan zien, onze volgende bestemming.

In Murtosa bij het haventje Bico hebben we de campers zo gezet dat we uit de wind kunnen zitten.

We gaan maar weer eens uit eten. Het smaakt super lekker.

In de haven liggen deze mooie boten.

Er staan hier ook heel veel palen met ooievaarsnesten erop.

Kijk een soort ooievaarsflat van vier hoog.

Maandag 18 februari 2019 – Murtosa tot via Aveiro naar Coimbra (CC 11634 N 40.19854 W 8.42805) – 90 km

Zoals voorspeld, begon het gisterenavond te regenen en ook vandaag regent het af en toe. We rijden eerst naar de stad Aveiro, een stad met heel wat huizen in Art Nouveau stijl. Maar het meest bijzondere hier zijn de kanalen waar bijzondere boten over varen. Deze boten worden gebruikt om zeewier te oogsten, maar natuurlijk worden ze ook gebruikt voor toeristen. Voor € 10,= per persoon kun je een tochtje maken. Er moeten ook gekleurde huizen staan, maar wij vinden ze niet. Ze blijken 10 km verder aan zee te staan. Beetje te ver om te lopen natuurlijk. Gelukkig vinden we wel vulling voor de elektrische sigaretten die Ger gebruikt. Na ongelofelijk veel tabakswinkels hiernaar te hebben gevraagd (ook in Porto) vinden we dan eindelijk een winkel waar het wordt verkocht. San koopt dan ook maar gelijk de hele voorraad. We zijn verder snel klaar met Aveiro. Even een broodje eten dan rijden we naar Coimbra. De route is totaal niet bijzonder, geen mooi gebied hier. Wel zien we weer overal ooievaars, dat blijft toch bijzonder hoor, dat we in zoveel landen zoveel ooievaars zien en in Nederland het zo’n bijzonderheid is. Oh ik zal ook nog iets vertellen over een handigheid wat ze in de Portugese dorpjes toepassen. Als je zo’n dorp inrijdt, staat er een oranje knipperlicht die je waarschuwt dat er een stoplicht komt. Bij dat knipperlicht wordt gelijk gemeten hoe hard je rijdt. Rij je harder dan 50 km, dan gaat het stoplicht op rood. Rij je netjes 50 km, blijft het stoplicht op groen. Een zeer effectieve manier om de snelheid te beperken in de dorpen. We zien het overal in Portugal.

Dan komen we in Coimbra waar een goede camperplaats is op 750 meter van de universiteit. Daar gaan we morgen naar toe.

Het treinstation in Aveiro wordt gerenoveerd.

Art Nouveau huizen in Aveiro.

Aveiro.

De bijzondere boten van Aveiro.

Dinsdag 19 februari 2019 – Coimbra (CC 11634 N 40.19854 W 8.42805)

Het is enorm mistig als we opstaan, heel Coimbra is verdwenen in de mist. Aad gaat vandaag niet mee omdat we Coimbra in 2002 ook al hebben bezocht. Dus gaan deze keer alleen San en ik op pad naar de universiteit die hoog boven Coimbra ligt. Niet dat we dat nu zien met de mist maar goed we weten waar we ongeveer moeten zijn. Eerst met de voetgangersbrug over de rivier en dan op goed geluk omhoog lopen. Eenmaal bij de universiteit kopen we een kaartje waarmee we de bibliotheek, het paleis en de kapel kunnen bezoeken. Voor het bezoek aan de bibliotheek krijg je een specifieke tijd toegewezen, wij mogen om 1000 uur naar binnen. Dat is mooi want dat is al over 20 minuten. Het is nog steeds mistig dus zien we niet veel van het prachtige plein. Dan maar even een kijkje nemen in de universiteit. Het valt me op dat de studenten nu niet meer in de traditionele zwarte mantels lopen. Dat was nog wel zo in 2002, we waren toen in augustus hier en ik vond het zo apart dat alle studenten in het warme weer met die warme mantels om liepen. Een beetje Harry Potter kleding alhoewel Harry Potter toen nog niet eens was bedacht.

Het complex was in de Middeleeuwen een koninklijk paleis en de bibliotheek is oorspronkelijk gebouwd voor koning Joao V. De boekenkasten zijn ontworpen door Manuel da Silva die hier 40 maanden aan heeft gewerkt. De boekenkasten zijn gemaakt van eikenhout en de drie zalen zijn in ieder in een andere kleur geverfd, zwart, rood en groen. Daarbij is ook veel bladgoud gebruikt. In de bibliotheek staan zo’n 300.000 boeken en heeft een natuurlijke klimaatregeling door de dikke muren en het vele eikenhout. De boeken zijn ook beschermd voor papier-etende insecten omdat de geur van eikenhout ze afstoot. Maar ook worden in het gebouw vleermuizen gehouden om op binnendringende insecten te jagen. Suppoosten moeten iedere avond doeken over het meubilair leggen om het te beschermen tegen de uitwerpselen van de vleermuizen.

Je komt eerst in de kelders en de 1^e verdieping. Deze zijn natuurlijk veel minder interessant dan de bovenste verdieping. Die is super, super, super mooi. Echt zo indrukwekkend deze bibliotheek! Hij is trouwens ook gebruikt in de films van Harry Potter. Iedere groep mag 10 minuten doorbrengen in deze bibliotheek. Foto’s nemen is verboden, dus ik zal foto’s van internet opzoeken om je een indruk te geven van deze indrukwekkende bibliotheek.

Als we weer buiten zijn, is de mist weg en zien we pas hoe mooi het plein met zijn gebouwen is. We blijven foto’s maken. Dan bezoeken we het oorspronkelijke paleis, ook weer indrukwekkend. Maar de kapel maakt helemaal veel indruk. Hij is helemaal betegeld en er staat een barok orgel uit 1737 met 2000 pijpen, geschonken door Koning Joao V. Als we buiten nog heel veel foto’s hebben genomen, lopen we weer naar beneden. We komen is smalle straatjes met leuke winkeltjes en uiteindelijk in een grote brede winkelstraat. Hoog tijd om wat te eten. Geen menu deze keer maar een broodje. Het is drie uur als we weer bij de camper komen, Ger en Aad zitten lekker buiten in de zon te kletsen met een jong Nederlands stel die hier in Portugal een camper hebben gehuurd. We besluiten om vandaag niet meer te gaan rijden, we blijven genieten van de zon. Ik bel nog gezellig even met het thuisfront en zo gaat deze super leuke dag voorbij.

Als we bij de universiteit van Coimbra komen, is alles nog in dichte miste gehuld.

De prachtige bibliotheek van de universiteit van Coimbra. Er staan hier 300.000 boeken.

We mochten geen foto's nemen in de bibliotheek, dus deze twee heb ik van internet geplukt.

Een mooie zaal in het paleis.

De kapel is ook geweldig mooi, helemaal betegeld tot bovenaan toe.

Maar ook het plafond in de kapel is erg mooi.

Als de mist weg is, zien we pas hoe mooi het plein en de gebouwen is.

Als we van het universiteits terrein af lopen, komen we in de gezellige stad.

Mooi pleintje in Coimbra.

Aan het plein deze mooi betegelde kerk.

We lopen weer terug naar de camper en vanaf de brug dit mooie uitzicht op de stad.

Boven Coimbra zie het het grote complex van de universiteit.

Woensdag 20 februari 2019 – Coimbra tot Costa de Lavos (CC 29490 N 40.08794 W 8.87549) – 55 km

Vandaag rijden we naar de kust. Het is even zoeken want de TomTom wil ons door Coimbra leiden. Dat is toch echt niet de bedoeling, dus rijden we even richting Lissabon en volgen op een gegeven moment toch weer de TomTom. Die leidt ons nu helemaal over kleine smalle weggetjes. Beetje jammer dat die verandert in een hobbelig modderpad die we nog 3,5 km moeten volgen. We lijken wel een rupswagen zo schudden we heen en weer. De 3,5 km zijn op deze manier best lang en ik ben blij als we weer op asfalt komen maar Aad vond de modderroute erg gaaf. Bij Figueira da Foz gaan we een rivier over en dan zijn we al snel in Costa de Lavos, een klein plaatsje aan zee. Vorig jaar oktober is hier een orkaan geweest en dat nog steeds te zien aan de hoeveelheid bomen die nog steeds omgewaaid liggen. De camperplaats is ruim en ligt direct aan zee. Er is mogelijkheid om water te pakken en je wc te lozen, dus perfect om even een aantal dagen te blijven staan. Daar zijn wel aan toe na alle dingen die we hebben gezien. We genieten de hele middag van het lekkere weer, het schijnt 15 graden te zijn maar in de zon voelt het warmer. Echt weer om onze korte broeken aan te doen. Aad gooit nog een hengeltje uit maar vangt helaas niets.

Het modderpad waar we overheen worden gestuurd door de TomTom.

Figueira da Foz.

Veel omgewaaide bomen bij de kust door de orkaan van vorig jaar oktober.

Nog meer omgewaaIde bomen.

De camperplaats in Costa da Lavos.

De camperplaats ligt direct aan de zee.

Het is eb dus een flink strand.

Er zitten hier veel zwerfkatten die eten krijgen van de locale bevolking.

Het strand met ver weg Figueira da Foz.

Nog maar een foto van de camperplaats.

De zon gaat bijna onder.

En om zeven uur (Nederlandse tijd) zakt hij langzaam in de zee.

Donderdag 21 februari 2019 – Costa de Lavos (CC 29490 N 40.08794 W 8.87549)

Ook vandaag schijnt de zon lekker, maar omdat er meer wind staat, is het minder lekker om buiten te zitten. ’s Morgens blijf ik dan ook lekker in de camper om aan mijn bullet journal te werken. Rond half twee gaan we naar een restaurant maar we kunnen er niet terecht want het zit helemaal vol. Terwijl het toch een groot restaurant is. De Portugezen blijken zelf toch ook echt wel veel uit eten te gaan. Het is voor hun nu 12 uur en iedereen zit in het restaurant. Nu is er wel een papierfabriek vlakbij, dus wellicht zijn het werknemers van deze fabriek die hier allemaal komen eten. Wij moeten in ieder geval over een half uurtje terug komen. Dan is er inderdaad voldoende plaats. We kiezen voor een menu van € 11,=. Ger kiest voor kip, San en Aad voor vis en ik hou het veilig bij varkensvlees. Het begint (zoals we steeds hebben meegemaakt met lekker brood, boter en olijven. Dan komt er soep. Ik ben niet zo’n soep liefhebber en bedankt ervoor. Beter dan dat ik weer een heel bord vol terug moet geven. Daarna komt ons eten. Ger en ik krijgen naast het vlees ook patat en rijst. San en Aad krijgen een grote pan vol met allerlei soorten vis met daarbij rijst. Ook hier kunnen we kiezen welk dessert we willen, dan nog het kopje thee of koffie en onze buiken zijn weer gevuld. Het eten was wel o.k. maar niet zo lekker als we tot nu toe steeds hebben gehad. We zullen niet nog een keertje hier gaan eten. ’s Middags zitten we nog buiten, maar door de wind is het niet erg lekker. Het is wel een geliefde camperplaats hier, want in de loop van de dag komen we enorm veel campers aanrijden.

Uit eten in Costa de Lavos.

Vrijdag 22 februari 2019 – Costa de Lavos (CC 29490 N 40.08794 W 8.87549)

Vandaag wordt bij onze kleindochter Givenny haar neusamandelen weggehaald. Ze moet om zeven uur in het ziekenhuis zijn. We horen dat ze in paniek was toen ze onder narcose moest. Maar gelukkig komt ze er goed uit. Om elf uur mag ze weer naar huis. Nu maar bijkomen, ik ben blij dat het achter de rug is en goed is gegaan.

Bij ons is de temperatuur hetzelfde als gisteren. Het is best lekker warm, maar de wind maakt het een stuk kouder. Ook vandaag blijf ik ’s morgens in de camper lekker aan mijn bullet journal werken. Ben zo blij dat ik hiervoor wat spullen bij me heb, want het is super leuk om creatief bezig te zijn. Na de lunch gaan we even een stukje lopen. Ik wil wat betere foto’s maken van de omgewaaide bomen, dus lopen we die kant uit. Echt ongelofelijk hoeveel bomen plat liggen. Zelfs betonnen stroompalen zijn geknakt. San stelt voor om dwars door het bos naar de zee te lopen. Leuk, natuurlijk doen we dat! Zo lopen we als schaapjes achter elkaar aan door het ruige bos. We klauteren over omgewaaide bomen en door dik struikgewas. Tot we bij een hele diepe greppel komen en daardoor niet naar de zee kunnen lopen. Dan maar weer terug, weer klauter de klauter, we krijgen het er flink warm van. Als we weer bij de camper zijn, wil ik toch nog even naar de zee lopen want door de harde wind zijn daar mega hoge golven. En dat blijft altijd een gaaf gezicht, wat een kracht heeft die zee toch. De rest van de middag zitten we buiten, boekje lezen.

Allemaal omgewaaide bomen door de orkaan van oktober 2018.

Zelf de betonnen stroompalen zijn geknakt.

Mimosa struiken.

Costa de Lavos.

Zaterdag 23 februari 2019 – Costa de Lavos tot Nazare (N 39.6109 W 9.083) - 80 km

Ondanks dat we nog maar twee hele dagen in Costa de Lavos staan, kriebelt het reizen weer en zo komt het dat we vandaag weer verder trekken. We rijden eerst naar een Intermache waar zowel San als ik van de wasmachines gebruik maken. Echt ideaal hoor hier bij die grote supermarkten. Buiten staan twee wasmachines, eentje van 8 en eentje van 15 kg en een droger waar 15 kg wasgoed in kan. Ik vul beide wasmachines met alles wat ook maar enigszins gewassen zou moeten worden. Dan nog twee keer de droger gebruiken en voor € 20,= is alles weer schoon en droog in de kasten. Als we weer verder trekken naar het zuiden, rijden we door enorm grote stukken verbrand bos. Echt niet normaal wat een enorm oppervlakte er verbrand is. Dan komen we bij de kust bij het plaatsje Sao Pedro de Muel waar we even pauze houden want er is hier een prachtige rotsenkust. Wat een prachtige kust en wat een ruige zee die op de rotsen slaat! Het blijft toch enorm indrukkend en iets waar je uren naar kunt kijken. Als we ons van al het moois los kunnen rukken, rijden we de laatste 20 km naar Nazare. Net voor Nazare is een plek waar we met de camper kunnen staan. De plek zelf is niet geweldig maar we hebben wel een prachtig uitzicht over de ruige zee. Wat een hoge golven! Er zijn hier surfers die met jetski’s door de hoge golven worden getrokken om daarna op de hoge golven weer richting het strand te surfen. Ongelofelijk dat ze dat aandurven want de golven zijn mega hoog. De kracht die zo’n brekende golf heeft, pfff ik zou er niet in willen staan. Vandaag was trouwens echt een lekkere zomerse dag met 23 graden, heerlijk!

Zo genieten we alweer 5 weken aan het genieten van deze mooie reis. Wat zijn we toch enorme bofkonten dat we dit kunnen doen. Dat we het samen zo goed hebben, dat we nog gezond genoeg zijn en dat we het ons financieel kunnen veroorloven. Echt iets om ongelofelijk dankbaar voor te zijn. En ondanks dat ik het thuisfront enorm mis (moet er echt niet te veel aan denken want dat wordt ik verdrietig) besef ik heel goed dat dit allemaal kadootjes zijn en er voor 100 procent van moet genieten en dan doe ik ook!